Ποτέ δεν φοβήθηκα να πάω σε σπίτι ή να μου έρθουν. Ίσως επειδή νιώθω αρκούντως επαρκής να ανταποδώσω σε περίπτωση επίθεσης, απόπειρας κλοπής κλπ.
Βέβαια βοηθάει και αυτό που προανάφεραν άλλοι συνομιλητές, το να έχεις μιλήσει με τον άνθρωπο που θα πας ή που θα σε επισκεφθεί - φέης και λοιπά, τα ακούω βερεσέ, τίποτα δεν αντικαθιστα μια απλή , φυσιολογική κουβέντα στο τηλέφωνο με τον άλλον.
Ως εκ τούτου, στις εκατοντάδες συναλλαγές μου δια ζώσης μέσω του Νοιζ, ποτέ δεν είχα πρόβλημα να πάω μέχρι τον Πειραιά από το Χαλάνδρι ή να χαθω στο Κερατσίνι ψάχνοντας ένα home studio ή να μου έρθει κάποιος στο σπίτι των ηλικιωμενων γονιών μου να δοκιμάσουμε έναν ενισχυτή.
Και ένα ευχάριστο περιστατικό:
Δεδομένου ότι λείπω συχνά από την ΑΘήνα, έχω κάνει την 70+χρονη μάνα μου Νοιζού. Κάποια στιγμή, που έλειπα εκτός Ελλάδας πάλι και πούλαγα ένα rehoused πετάλι, ενδιαφέρθηκε ο Ηλίας Ζάικος
@ez. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο, του είπα τα πώς και που θα πάει και όντως, ο άνθρωπος πήγε και το πήρε από το σπίτι των γονιών μου.
Την επόμενη μέρα, μιλησα με τη μάνα μου στο τηλέφωνο.
"Όλα εντάξει" μου λέει, "ήρθε το παιδί και το πήρε. Τι παιδί δηλαδή, αυτός ήταν μεγάλος άνθρωπος, δεν ηξερα ότι συχνάζουν μεγάλοι άνθρωποι στο φόρουμ με τις αγγελίες".
"Τι λες ρε μάνα", της λέω, "ο άνθρωπος είναι από τους κορυφαίους μπλουζμαν στην Ευρώπη και τον κόσμο, με δισκογραφία, συνεργασίες κλπ" (δεν θυμάμαι πώς ακριβώς της τα είπα, αλλά η απάντησή της ήταν:
"Ωχ ρε παιδί μου! Να μου τα λες αυτά και δεν τον κέρασα ούτε μια πορτοκαλάδα!"
[ Την αγαπώ

<3 ]