Κι εγώ για synclavier αλλά που τέτοια τύχη.Εγώ κάθε μέρα ψάχνω για πεταμένο fairlight πάντως ?
Και? Που το περίεργο??Ποιά σενάρια, εδώ πριν λίγα χρόνια παραλίγο να πετάξουμε polymoog με βάση και πεντάλ στα σκουπίδια !!!
Μη δικάζεις έτσι τη γαμάτη κιθάρα μου επειδή έχω φτηνό κινητό. ?Ειδικά για την συγκεκριμένη που φαίνεται των 50 ευρώ ναι.
Γιατί να μην την πας στην αστυνομία να την βρει σίγουρα ο άνθρωπας;Θα αναλύσω το τρόπο σκέψης μου γιατί θα δείτε πόσο διαφορετικά σκεφτόμαστε εμείς οι άνθρωποι:
Θα έβρισκα τη κιθάρα, φαντάζομαι ότι για κάποιον έχει μεγάλη συναισθηματική αξία. Για τη πλειοψηφία των ανθρώπων είναι μερικά κομμάτια ξύλων που τους είναι άχρηστα. Οπότε σίγουρα θα την έπαιρνα, θα άφηνα σημείωμα και θα συχνά πυκνά θα τσέκαρα το μέρος ότι υπάρχει ακόμα το σημείωμα.
θα δείτε πόσο διαφορετικά σκεφτόμαστε εμείς οι άνθρωποι
Σε ένα τόπο που το φυσικό είναι κάποιος απλώς να τη βουτήξει, θα έκανες την διαφορά αφήνοντας ένα σημείωμα. Κάποιος εδώ στο φόρουμ είχε γράψει ότι κάπου στην κεντρική Ευρώπη έχουν τα κοτέτσια ανοιχτά με παγκάρι και μπαίνεις, παίρνεις όσα αυγά θέλεις και ρίχνεις τα λεφτά στο παγκάρι μόνος σου ανεπίβλεπτος... Λοιπόν αν ακουμπούσες την κιθάρα στον τοίχο ενός τέτοιου κοτετσιού για ένα βράδυ σίγουρα θα την έβρισκες εκεί. Οι διαφορά στην κοινωνία μας με την κεντρική Ευρώπη ίσως να μην είναι το ήθος αλλά η οικονομική επιφάνεια του μέσου πολίτη, δεν ξέρω ακριβώς γιατί εδώ δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τέτοια κοτέτσια αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτή η ειδοποιός διαφορά είναι η αιτία για πολλά δεινά σε αυτή τη χώραΌταν διάβασα την ιστορία η πρώτη μου αντίδραση ήταν "ωπ, λες να έπιασε τον κλέφτη;", στην πορεία όμως σκέφτηκα το εξής: αν έβρισκα μια κιθάρα σε μια θήκη παρατημένη τι θα έκανα;
1. Θα περίμενα εκει μέχρι να εμφανιστεί κάποιος; και αν δεν εμφανιζόταν;
2. Θα την έπαιρνα και θα αφηνα κάποιο σημείωμα;
3. Αν ήταν gibson les paul θα την έριχνα κάτω να σπάσει το headstock οπότε κανείς να μην την πάρει και να την βρει ο ιδιοκτήτης; (κρύο αστείο)
Θα αναλύσω το τρόπο σκέψης μου γιατί θα δείτε πόσο διαφορετικά σκεφτόμαστε εμείς οι άνθρωποι:
Θα έβρισκα τη κιθάρα, φαντάζομαι ότι για κάποιον έχει μεγάλη συναισθηματική αξία. Για τη πλειοψηφία των ανθρώπων είναι μερικά κομμάτια ξύλων που τους είναι άχρηστα. Οπότε σίγουρα θα την έπαιρνα, θα άφηνα σημείωμα και θα συχνά πυκνά θα τσέκαρα το μέρος ότι υπάρχει ακόμα το σημείωμα.
, με βάση λοιπόν το ιστορικό που περιγράφεται , δεν μιλάμε για κλοπή.Ένα βράδυ του 2014, μετά από πρόβα και αφού πάρκαρα το αμάξι κοντά στο σπίτι μου. Την ακούμπησα στον τοίχο για να βγάλω και τα υπόλοιπα πράγματα της μπάντας και απλά την άφησα εκεί.
Το θυμήθηκα την άλλη μέρα το πρωί, όταν συνειδητοποίησα ότι η κιθάρα μου, δεν είναι σπίτι.
Δηλαδή βρέθηκε κάτι στο δρόμο.
Όχι.Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να το παραδώσουμε στο Τμήμα, αν βρούμε κάτι στο δρόμο, ένα δαχτυλίδι π.χ. ή μία κιθάρα;
Αλλά όχι, δεν είσαι υποχρεωμένος....μπορείς να προσπεράσεις.
Εξαρτάται την περίπτωση.Ναι, δεν ρώτησα σωστά. Λέω, εφ' όσον δεν δικαιούσαι να το πάρεις σπίτι, αν δεν προσπεράσεις δεν υποτίθεται πως πρέπει να το διαθέσεις σε κάποια Αρχή;