Τι θα γίνουν όλα όσα έχουμε... όταν φύγουμε από τον μάταιο τούτο κόσμο.

[LK]

Κατέβηκα σήμερα στο γραφείο πέντε παρά τα ξημερώματα για να "κλείσω" έναν φάκελο που ήθελα.

Το πρώτο πράγμα που εντόπισα στον απέναντι κάδο, ήταν μια μεγάλη στοίβα από βιβλία πεταμένα.

Ξεδιάλεξα μερικά.

Όσο ήξερα σαν τίτλους.

Όσα ήταν και καλές εκδόσεις.

Πήρα 8 .

Όλα σκληρόδετα , με χρυσοτυπίες στο εξώφυλλο και στην ράχη.

Όλα με ανάγλυφα διακοσμητικά πλαίσια στο εξώφυλλο και μερικά με ολοσέλιδες εικονογραφήσεις εντός κειμένου.

Κυρίως Αμερικανική , Γαλλική και Βρετανική πεζογραφία.

Παλιές εκδόσεις (μεταφράσεις).

Πεντακάθαρα.

Ποιος ξέρει ποιος "παππούς" πέθανε και τα πέταξαν οι κληρονόμοι.....σκέφτηκα.

Μετά σκέφτηκα ΟΛΕΣΣΣ τις συλλογές μου, τη βιβλιοθήκη μου , τη δισκοθήκη μου, την ταινιοθήκη μου.....τα μηχανήματα μου.....στην ανακύκλωση.

....Με το που τελείωσε το τσιγάρο μου μαζί  με αυτές τις σκέψεις μου, πέρασε το απορριμματοφόρο και μάζεψε τα υπόλοιπα.....

 

[Waterfall-K]

"Τι θα γίνουν όλα όσα έχουμε.....όταν φύγουμε από τον μάταιο τούτο κόσμο"...

Θα μείνουν στους συγγενείς/φίλους μας, ή θα πεταχτούν/πουληθούν κάπου. 

Αναμενόμενη απάντηση θα μου πεις, αλλά και "τι ερώτηση είναι αυτή" θα σου πω. 

 

[LK]

"τι ερώτηση είναι αυτή" θα σου πω. 

Ρητορική. 

 

[Waterfall-K]

Οπότε, πάμε παρακάτω.

Ρητορική. 

Οπότε ξέρεις την απάντηση.
Σε κατανοώ, έχω κάνει παρόμοιες σκέψεις. "Στενάχωρο" θέμα.

 

[LK]

Οπότε, πάμε παρακάτω.

Οπότε ξέρεις την απάντηση.
Σε κατανοώ, έχω κάνει παρόμοιες σκέψεις. "Στενάχωρο" θέμα.

Άσε που δεν είναι καν ερώτημα.

Διαπίστωση είναι.

Δεν στενοχωριέμαι για έμενα, άλλωστε φαντάζομαι αν πεθάνω δεν θα με πειράζει.

Για τα αντικείμενα στενοχωριέμαι....να πάνε τουλάχιστον σε άτομα που θα τα εκτιμήσουν.

8 βιβλία .....τα διέσωσα....τα άλλα πήγαν στην χωματερή.

Όποιος/α τα είχε, τα διάλεξε , πιθανότατα τα διάβασε....και τα πρόσεχε.

Έχω ακούσει διάφορες ιστορίες, με αποκορύφωμα την πιο πρόσφατη, που πετάχτηκε στα σκουπίδια μια πολύ καλή και με σπάνια κρασιά κάβα....από άσχετους κληρονόμους.

Καλά , από κρασιά και εγώ δεν ξέρω, αλλά αν έβρισκα ένα κελάρι.....θα ρωτούσα ειδικούς.

 

[Nekkon]

@LK θα μας κάνεις καμιά καλή τιμή να κάνουμε καμιά διαθήκη μπας και μάθει κιθάρα κανένας απόγονος; ?

Το θέμα είναι εμείς τι θα γίνουμε όταν φύγουμε από αυτόν τον κόσμο. Τα πράγματα είναι υλικά και αναλώσιμα. 

 

[LK]

@LK θα μας κάνεις καμιά καλή τιμή να κάνουμε καμιά διαθήκη μπας και μάθει κιθάρα κανένας απόγονος; ?

Το θέμα είναι εμείς τι θα γίνουμε όταν φύγουμε από αυτόν τον κόσμο. Τα πράγματα είναι υλικά και αναλώσιμα. 

Και διαθήκες κάνομεν και ό,τι θετε.?

Όσο γερνάω, τόσο παραπάνω εκτιμώ τα αντικείμενα (και τα ζώα) σε σχέση με τους ανθρώπους.

 

[Nekkon]

Και διαθήκες κάνομεν και ό,τι θετε.?

Όσο γερνάω, τόσο παραπάνω εκτιμώ τα αντικείμενα (και τα ζώα) σε σχέση με τους ανθρώπους.

Πιάνω το point σου. Αλλά αυτό που με τρομάζει περισσότερο από να αφήσω μία συλλογή που δεν θα ξέρει κανένας τι να την κάνει και ενδεχομένως να χαθεί χωρίς να εκτιμήσει κανένας την αξία της είναι να αφήσω κακές εντυπώσεις σε ανθρώπους. Αυτό που λέγανε οι αρχαίοι υστεροφημία. 

Αν φύγω πχ μαλωμένος με τα παιδιά μου είναι σημαντικότερη αγωνία 

 

[Trolley]

Η μόνη λύση σε αυτό το πρόβλημα, είναι η εξής: φροντίζεις, ενόσω ζεις, να χαρίσεις τα πράγματα που έχεις και σε ενδιαφέρουν, σε ανθρώπους που βρίσκονται κοντά σου και δηλώνουν ότι τα εκτιμούν.

Δεν χρειάζεται να είναι άμεση οικογένεια, εγώ χάρισα το 2018 ένα μέρος της συλλογής μου κλασσικής μουσικής, στο boyfriend της κόρης μίας φίλης της γυναίκας μου, τον οποίο δεν έχω συναντήσει ποτέ και δεν με ξέρει καν, αλλά είχα μάθει γι' αυτόν ότι γουστάρει κλασσική (σπάνιο για παιδί αυτής της ηλικίας) και δεν έχει οικονομική άνεση.

Αν δεν ξέρεις κανέναν που να θέλει αυτά που έχεις, τότε έχεις ένα από τα εξής δύο σοβαρά προβλήματα: είτε μαζεύεις άχρηστα πράγματα, είτε με τη στάση σου έχεις κρατήσει μακρυά από τη ζωή σου οποιονδήποτε θα είχε ενδιαφέρον να συναναστρέφεσαι. Συχνά, και τα δύο.

Αν έχεις πολλούς που να δείχνουν γνήσιο ενδιαφέρον γι' αυτά που κατέχεις, τότε εξυπηρετείς ξεκινώντας από τους κοντινότερους. Επαναλαμβάνω, όλα αυτά ενόσω ζεις. Μετά, δεν έχεις τη δυνατότητα να ελέγξεις τίποτε, όποιες και αν είναι οι πεποιθήσεις σου για τη λεγόμενη "μετά θάνατον, ζωή".

 

[LK]

Εμένα η υστεροφημία μου δεν με απασχολεί καθόλου,  σοβαρά. 

Τώρα @trolley, όσο ζω....δεν φεύγει τίποτα απο εμένα. 

Αν είναι χρήσιμα ή άχρηστα , δεν το ξέρω,  αλλά για μένα είναι σημαντικά.

Μιλάω για τις συλλογές μου, γιατί γενικά έχω χαρίσει πολλά πράγματα που δεν χρησιμοποιώ , ρούχα., συσκευές.....λεφτά....και ένα αυτοκίνητο. 

 

[Trolley]

Τώρα @trolley, όσο ζω....δεν φεύγει τίποτα απο εμένα.

Γι' αυτό οι Γραφές διαβεβαιώνουν πως ένας πλούσιος είναι δύσκολο να μπει στον Παράδεισο. Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, δεν είναι επειδή είναι απαραιτήτως κακός άνθρωπος....

Πάντως, σκέψου το, είναι όντως η μόνη λύση.

Αλλιώς δικαίως θα έχεις τέτοια ερωτήματα, τα οποία φυσικά κατά καιρούς είχαμε όλοι, θυμάμαι π.χ. ότι λίγες μέρες πριν πάω στο Στρατό, είχα πάθει άγχος σχετικά με το τι θα γίνουν οι (περίπου 500 τότε) δίσκοι βινυλίου της συλλογής μου. Τελικά, δεν έπαθαν τίποτε, αλλά χρειάστηκε να τους πουλήσω εγώ, λίγους μήνες μετά την απόλυσή μου, επειδή ήμουν άφραγκος και άνεργος. Plot twist.

 

[LK]

Πάντως, σκέψου το, είναι όντως η μόνη λύση.

Θα τα κάνω δωρεα στον Δήμο και θα βάλουν και πλακέτα με το όνομα μου, οπότε οκ με την υστεροφημία μου?

Υ.Γ.

Κατά ορθόν ορισμό : "Πλούσιος"  δεν είναι αυτός που έχει λεφτά, αλλά αυτός που δεν τα χρειάζεται. ?

 

[Spyros Delta]

Μια σκέψη είναι να δώσουμε ένα κίνητρο σε αυτόν/ους που θα αποφασίσει την τύχη τους, γράφοντας μία μικρή ιστορία για κάθε πράγμα που θα θέλαμε να συνεχίσει να "υπάρχει".

 

[LK]

Μια σκέψη είναι να δώσουμε ένα κίνητρο σε αυτόν/ους που θα αποφασίσει την τύχη τους, γράφοντας μία μικρή ιστορία για κάθε πράγμα που θα θέλαμε να συνεχίσει να "υπάρχει".

....Και αν δεν πιάσει αυτό....... διαθήκη με τρόπο* .

*Τρόπος (νομικά) . Θα εγκαταστήσουμε κληρονόμους με τον  τρόπο (υποχρέωση) να αναλάβουν τη συντήρηση και περιποίηση των συλλογών. ?

 

[Trolley]

Μια σκέψη είναι να δώσουμε ένα κίνητρο σε αυτόν/ους που θα αποφασίσει την τύχη τους, γράφοντας μία μικρή ιστορία για κάθε πράγμα που θα θέλαμε να συνεχίσει να "υπάρχει".

"Αγαπητό μου παιδί, τώρα που έχω φύγει από το μάταιο κόσμο, θα ήθελα να προσέξεις ιδιαίτερα τον πράσινο τρίφτη που είναι κάτω από το νεροχύτη, δίπλα στις θρούμπες. Μπορεί σε άλλους να φαίνεται ένας απλός τρίφτης, αλλά να ξέρεις ότι κάποτε έσωσε τη ζωή μου, καθώς είχαμε τσακωθεί με τη μάνα σου και είχα μείνει μόνος στο σπίτι με ένα πακέτο μακαρόνια και λίγη μυτζήθρα. Καίτοι μας είχαν κόψει το νερό, πήρα τον τρίφτη και βγήκα στο δρόμο αναζητώντας υποψήφιο αγοραστή. Δεν βρήκα, αλλά με λυπήθηκε ο κυρ. Φώτης από το καφενείο στη γωνία και μου έδωσε λίγο ψωμί και ένα μπουκαλάκι ούζο, τα οποία με στυλώσανε μέχρι να της περάσουνε τα νεύρα και να γυρίσει."

 

[Superfunk]

ΕΓΟ ιμε κλαΣικοσ, σε Αφτον θα παναι ωλα

 

 

[LK]

ΕΓΟ ιμε κλαΣικοσ, σε Αφτον θα παναι ωλα

 Προβολή συνημμένου 43599

Σε ποιόν θα πάνε , οκ.

Θα τον ενδιαφέρουν όμως ή θα τα πετάξει από το παράθυρο;

 

[fenderiarhs]

Κατέβηκα σήμερα στο γραφείο πέντε παρά τα ξημερώματα για να "κλείσω" έναν φάκελο που ήθελα.

Το πρώτο πράγμα που εντόπισα στον απέναντι κάδο, ήταν μια μεγάλη στοίβα από βιβλία πεταμένα.

Ξεδιάλεξα μερικά.

Όσο ήξερα σαν τίτλους.

Όσα ήταν και καλές εκδόσεις.

Πήρα 8 .

Όλα σκληρόδετα , με χρυσοτυπίες στο εξώφυλλο και στην ράχη.

Όλα με ανάγλυφα διακοσμητικά πλαίσια στο εξώφυλλο και μερικά με ολοσέλιδες εικονογραφήσεις εντός κειμένου.

Κυρίως Αμερικανική , Γαλλική και Βρετανική πεζογραφία.

Παλιές εκδόσεις (μεταφράσεις).

Πεντακάθαρα.

Ποιος ξέρει ποιος "παππούς" πέθανε και τα πέταξαν οι κληρονόμοι.....σκέφτηκα.

Μετά σκέφτηκα ΟΛΕΣΣΣ τις συλλογές μου, τη βιβλιοθήκη μου , τη δισκοθήκη μου, την ταινιοθήκη μου.....τα μηχανήματα μου.....στην ανακύκλωση.

....Με το που τελείωσε το τσιγάρο μου μαζί  με αυτές τις σκέψεις μου, πέρασε το απορριμματοφόρο και μάζεψε τα υπόλοιπα.....

Προβολή συνημμένου 43596

Ξεκινωντας με το σοφοτατο αποφθευγμα " Καλη ζωη, σκατα διαθηκη" επεται το "κοψε το τσιγαρο" ωστε να σε απασχολει λιγοτερο τι θα συμβει μετα το (μη) απευκταιο. ??

Τι συμβαινει στα πραγματα μας οταν δεν θα υπαρχουμε πια? Οτι συνεβη και στα πραγματα των πατεραδων μας παππουδων μας θειων μας. Θα πεταχτουν, θα χαριστουν και καποια θα μεινουν ως ενθυμια για καποιους λιγους που εχουν καποιο συναισθηματικο δεσμο με εμας οι οποιοι και αυτοι με τη σειρα τους με την παροδο των χρονων και τα δικα τους προβληματα θα μας ξεχασουν. Προσωπικα δεν με απασχολει και πολυ το θεμα. Με την αποχωρηση μου δεν με νοιαζει τι θα συμβει στα σπιτια μου στα λεφτα μου στα βιβλια μου στις κιθαρες μου κ.λ.π. Αυτα ειναι σκεψεις που εχουν νοημα να γινονται μονο απο αυτους που δεν εχουν συμβιβαστει ακομα με την ιδεα της πληρους ανυπαρξιας........

 

[Nekkon]

- Γιατρέ τι θεραπεία να ακολουθήσω;

- Αμμολουτρα.

- Βοηθάνε;

- Όχι αλλά θα συνηθίσεις στην ιδέα του χώματος. 

???

 

[LK]

 Οτι συνεβη και στα πραγματα των πατεραδων μας παππουδων μας θειων μας. Θα πεταχτουν.....

Έσωσα ό,τι σωζόταν .

Με πολλές εργατοώρες (π.χ. άλλαξα καλώδια σε όλα τα φωτιστικά - και τα ξανα κρέμασα , αφού τα γυάλισα ένα ένα.)Φωτιστικά που ξέρω ότι διάλεξε η γιαγιά μου το 1950. .Ξεβίδωσα και  έτριβα πόμολα.... , έκανα βίδες στερεοφωνικά και μετρούσα / άλλαζα πυκνωτές...... γραβάτες (που ' θελε η γιαγιά μου και η μάνα μου να πετάξουν)......κάποια δεν τα πρόλαβα ή ήταν beyond local repair.

Αλλά το σπίτι και το γραφείο μου , έχουν την original οικοσκευή κατά 85%.

Το γραφείο μου (το έπιπλο- στο γραφείο) είναι το πρώτο γραφείο (και μοναδικό) του πατέρα μου , από το 1969 και το γραφείο (σαν χώρος) είναι το πρώτο γραφείο του παππού μου.

Προφανώς και δεν στενοχωριέμαι  τι θα γίνουν όταν θα πεθάνω .

Στενοχωριέμαι που οι άλλοι (οι εναπομείναντες )  δεν θα  βλέπουν τα πράγματα .....όπως εγώ  (αν ισχύει).

 Αυτα ειναι σκεψεις που εχουν νοημα να γινονται μονο απο αυτους που δεν εχουν συμβιβαστει ακομα με την ιδεα της πληρους ανυπαρξιας........

Και τώρα να πεθάνω, αυτή τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές....χορτάτος θα πάω.

Δεν με απασχολεί αυτό.