Το μουσικό γούστο ως κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα.

"Τα blues είναι αδέρφια μας " ήταν η απάντηση του.
Εγώ πάλι δεν βλέπω καμιά σχέση ρεμπέτικο με Blues.

Εκτός αν μιλάμε η κιθάρα έχει χορδές και το μπουζούκι έχει χορδές φάση ?

 
Εγώ πάλι δεν βλέπω καμιά σχέση ρεμπέτικο με Blues.
Εσύ φίλος είσαι bon viveur... ? Αν έβλεπες θα ανησυχούσα ?

Η προσέγγιση του- μέσες άκρες- του ήταν κοινωνική. Μουσικές που δημιουργήθηκαν από ομάδες που ήταν στο "κοινωνικό περιθώριο" και "μίλησαν" στον απλό κόσμο του μόχθου κλπ.

 
Η προσέγγιση του- μέσες άκρες- του ήταν κοινωνική. Μουσικές που δημιουργήθηκαν από ομάδες που ήταν στο "κοινωνικό περιθώριο" και "μίλησαν" στον απλό κόσμο του μόχθου κλπ.
Άρα οι ρεμπέτες είναι και punk ?

 
Άρα οι ρεμπέτες είναι και punk ?
Δεν έχω πάρει ποτέ συνέντευξη από punk, οπότε δεν έχω απάντηση (από punk) ?. Βέβαια βάλε στην "εξίσωση" ότι ο αείμνηστος συνέκρινε με βάση τα κριτήρια του δύο μουσικές σχολές, που ναι μεν τις χώριζε ένας ωκεανός, αλλά χρονολογικά οι αφετηρίες τους ήταν σχεδόν κοινές.

Λογικά εκεί ένοιωθε μια ταύτιση- αδύνατο να το ένοιωθε αυτό για τους.... πανξ ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Μου φαίνεται ότι τελικά το αρχικό ποστ έχει να κάνει με τα στερεότυπα και αν ισχύουν. Πέρα από το χιούμορ, που μπορεί πραγματικά να ανθίσει πάνω στα στερεότυπα όταν δεν τα παίρνουμε πολύ σοβαρά, υπάρχει κι αυτό που έθιξαν οι περισσότεροι: Χτίζουμε μια μάντρα, και κηρύττουμε τον τόπο έξω από τη μάντρα άγονο. Είναι μια πρώτης τάξεως μέθοδος για να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας όσοι το χρειαζόμαστε. "Ροκ και μαλακίες!" μπορεί να αναθεματίσει κάποιος, και να βρει επιχειρήματα για να υποστηρίξει το ανάθεμα. Άλλος μπορεί απλά να αρκεστεί στον αφορισμό, χωρίς επιχειρήματα. Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος, που είναι να ξεγράψουμε μια εκρεμμότητα από το μυαλό μας επιτυγχάνεται.

Άλλες προκαταλήψεις/στερεότυπα:

- Ο επεξεργαστής που χρησιμοποιούμε.

- Η αγαπημένη μας μάρκα μπύρας/τσιγάρων/παπουτσιών/αυτοκινήτου.

- Γεμιστά με κιμά ή χωρίς.

- Και άλλα πολλά!

Δεν ξέρω τι παρέες έχετε οι υπόλοιποι, αλλά εγώ έχω παρέες που έχουν πολύ διαφορετικές αφετηρίες. Κι έχω πολλούς κοινούς τόπους με τον καθένα φίλο ξεχωριστά, αλλά ξέρω π.χ. ότι αυτό αν το πω ο Χ θα παρεξηγηθεί, ο Υ θα γελάσει. Οπότε, είναι και θέμα σεβασμού της διαφορετικότητας του κάθε ατόμου και των ευαισθησιών του. Ή όχι, αν δεν την βρίσκει κανείς έτσι. Σου τη σπάει ο Χ γιατί είναι πολύ παρεξηγιάρης για τα γούστα σου; Τον κόβεις και ησυχάζετε κι οι δύο.

Πάντως στη μουσική είναι λίγο και η εικόνα του εγώ και της ταύτισης. Όταν βλέπουμε ένα μουσικό είδος πολύ σοβαρά, χρειάζονται κατα τη γνώμη μου παρωπίδες ώστε η σύνταξη στο είδος, η υπηρεσία του, να επιτυγχάνεται στο μέγιστο. Αλίμονο αν είναι ο άλλος τζαζ κοντραμπασίστας και γοητεύεται από τα οχτακοσάηχα που έκανε ο καρναβάς με τη φωνή του. Όχι. Αυτά είναι ξεγραμμένα, υπάρχουν τόσα ακούσματα μεγαλύτερης προτεραιότητας.

Τέλος, μιας και το έθιξε ο @Άγιος, περί του ρήματος "ακούω". Υπάρχουν άνθρωποι που όταν λένε "ακούω" εννοούν ότι ΑΝ τύχει και παιχτεί η μουσική, μπορούν να την ακούσουν και δεν προσβάλονται. Κι αντίστοιχα όταν λέει κάποιος "δεν ακούω" συνήθως εννοεί "αυτά είναι σαβούρα του χειρίστου είδους". Εγώ δεν έχω ούτε ένα cd τερλέγκα, αλλά αν παίξει ένα κομμάτι τερλέγκα κάπου και είμαι παρών, σίγουρα δε θα προσβληθώ, και - ανάλογα με την διάθεση της στιγμής - μπορεί μέχρι και να το απολαύσω.

Αν δηλαδή μου έλεγε κάποιος "πάρε αυτό το κουμπί, πάτα το, και θα εξαφανιστεί δια παντός το είδος μουσικής που θεωρείς σαβούρα", δε θα το πάταγα για κανένα είδος, και κανένα λόγο.

Οπότε, για μενα όχι. Δεν βγαίνει "ασφαλές συμπέρασμα". Σίγουρα υπάρχουν ενδείξεις όπως υποστηρίζει ο @LK που που προκύπτουν από το σύνολο της αισθητικής κάποιου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αξιολογηθούν οι άνθρωποι αξιολογώντας τις προτιμήσεις τους αποσπασματικά.

 
Δεν ξέρω τι παρέες έχετε οι υπόλοιποι, αλλά εγώ έχω παρέες που έχουν πολύ διαφορετικές αφετηρίες. Κι έχω πολλούς κοινούς τόπους με τον καθένα φίλο ξεχωριστά,
Προσωπικά οι μόνες παρέες που έχω στα 50 μου είναι συμμαθητές βαριά μέχρι το γυμνάσιο και κυρίως από το δημοτικό.

Κοινές εμπειρίες και το βασικότερο κοινές μνήμες.

Κανείς άλλος πλέον δεν έχει χώρο στη ζωή μου, ό,τι μουσική και να ακούει ή όσο αξιόλογος και αν είναι. Δεν με αφορά.

Μιλάμε για παρέα έτσι.

Που θα βάλω στο σπίτι μου ή θα πούμε και μια κουβέντα παραπάνω.

Δεν μιλάω για γνωριμίες και κοινωνική ζωή.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εγώ πάλι δεν βλέπω καμιά σχέση ρεμπέτικο με Blues.

Εκτός αν μιλάμε η κιθάρα έχει χορδές και το μπουζούκι έχει χορδές φάση ?
Η συγγένεια είναι κοινωνιολογική και όχι μουσική.

Μουσική συγγένεια με τα μπλουζ έχουν  τα ηπειρωτικά (από τα ελληνικά είδη μουσικής), όπως και κοινωνιολογική.

 
Καμία σχέση η μουσική,με τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου.Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης συναισθημάτων και μόνο με αυτό μπορεί να συγκριθεί.

Αν έπρεπε sony και καλά να κάνω ένα προφίλ χαρακτήρα απο την μουσική που ακούει κάποιος,θα λειτουργούσε αντιστρόφος ανάλογα.

Ενας ανθρωπος συχνά ταυτίζεται με ένα μουσικό είδος,όχι γιατί έτσι είναι στην πραγματικότητα,αλλά γιατί έτσι θα ήθελε να είναι.

 
Επί του προκείμενου,και επειδή όντως είναι δύσκολο να διαφανεί,θα χαρώ πολύ αν έχω πέσει έξω στην διαπίστωση μου.Δεν αντλώ καμία ευχαρίστηση απ' αυτήν.


 @Ali Barout

Χρησιμοποιείς πληθυντικό ευγένειας αλλά προφανώς αναφέρεσαι σε μένα.

...Οπότε αφήνω το παραπάνω quote και το κλείνω εδώ.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
@Grey

Εγώ πάντως, συντάσσομαι μαζί σου.

Ή μάλλον καλλίτερα, καταλαβαίνω τι θες να πεις και επί της ουσίας και επί της αρχής, δεν διαφωνώ.

Πως να το κάνουμε και εγώ δεν θέλω να έχω παρτίδες με κάποιον που δεν είναι στα ίδια γούστα με εμένα σε όλα τα επίπεδα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Χρησιμοποιείς πληθυντικό ευγένειας αλλά προφανώς αναφέρεσαι σε μένα.
Δεν αναφέρομαι ειδικά σε εσένα. Χρησιμοποιώ ελεύθερα πρώτο ενικό, δεύτερο ενικό, τρίτο ενικό, πρώτο πληθυντικό, για να αραδιάσω σκέψεις που μου δημιούργησε η αρχική σου τοποθέτηση. Με την οποία δε συμφωνώ. Δεν αρνούμαι ότι κι εγώ "έχω πέσει στην παγίδα" της προκατάληψης. Απλά δεν θεωρώ ότι για τον προβληματισμό σου τον αρχικό υπάρχει κάποια απάντηση. Άλλες φορές ξέγραψα άτομα από τέτοιες προκαταλήψεις, άλλες φορές έκανα υπομονή και εξεπλάγην από άλλες πτυχές του χαρακτήρα που έρχονται σε κόντρα με το "φαίνεσθαι", είναι πολύ χαωτικοί οι άνθρωποι, εκεί θέλω να καταλήξω: Οτι οι μουσικές προτιμήσεις δεν είναι ασφαλές κριτήριο του ψυχικού βάθους ενός χαρακτήρα.

Δεν σε ψέγω. Γιατί όπως είπα, ισχύει κατά περίπτωση αυτό που λες στο αρχικό ποστ, αλλά ο αστερίσκος "κατα περίπτωση" είναι τεράστιος (για εμένα).

 
Επιτρέψτε μου μία παρένθεση.

Πολλοί κάνουν το λάθος να ρωτούν κάτι, out-of-context. Π.χ. αποκρύπτουν το λόγο για τον οποίο αναζητούν μία απάντηση, τον προστατεύουν από κοινή θέα. Έτσι όμως, δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση, ούτε καν σε τεχνικά θέματα, πόσο μάλλον σε θέματα σαν του παρόντος νήματος.

Π.χ., η ερώτηση "τελικά αξίζουν οι Focusrite;" ίσως σημαίνει "έχω 300 ευρώ και σκέφτομαι να πάρω μία", ή "αγόρασα μία, δε λειτουργεί και δεν ξέρω αν έκανα καλά" ή "έβαλα μία και ακούω απαράδεκτο ήχο" ή "θέλω να πουλήσω μία που έχω και κάνω σφυγομέτρηση" κ.ο.κ. Αυτές οι επιμέρους ερωτήσεις επιβάλλουν διαφορετική προσέγγιση και θα δώσουν διαφορετικές απαντήσεις.

Στο παρόν νήμα,  τι ρωτιέται ακριβώς; "Πρέπει να έχω μπάντα με ανθρώπους που ακούν την ίδια μουσική με μένα;" ή "άρχισα να ακούω ίταλοντισκο και μάλλον θα με σεντράρει ο μπασίστας μας" ή "βιώνω μία κοινωνική απομόνωση και αναζητώ κριτήρια επιλογής της νέας παρέας μου" ή "η ερωμένη μου ακούει Τερλέγκα αλλά δεν μπορώ να την χωρίσω" ή "ετοιμάζω μία διατριβή και συλλέγω στοιχεία" κ.ο.κ.

Και εδώ, κάθε προσέγγιση θα παράξει διαφορετικές απαντήσεις. Η "εκτός πλαισίου" διατύπωση τέτοιων ερωτημάτων έχει το αποτέλεσμα που είδα τ/μ ε, και έχω την εντύπωση ότι ο Grey έχει ενοχληθεί λίγο από τη τροπή που πήρε η κουβέντα, αλλά δεν ξέρω (δηλαδή, δεν μπορώ να ξέρω το) γιατί.

Τέλος παρένθεσης.

 
δεν έχει καμία σχέση η ποιότητα χαρακτήρα με το μουσικό γούστο, τουλαχ. έτσι όπως παρατέθηκε το "ερώτημα" , ούτε για τις ανησυχίες ούτε για τίποτα

και όχι δεν είμαστε κανενός είδους ελιτ εμείς εδώ μέσα που δεν ακούμε σκυλάδικα 

ακόμα και η "υποκουλτούρα"  , κοινωνιολογικά έχει ενδιαφέρον 

από κει και πέρα το εαν ο καθένας μας δεν θέλει ή δεν επιδώκει σχέσεις με άτομα με εκ διαμέτρου αντίθετα γούστα, είναι άλλη συζήτηση , αφορά προσωπικά τον καθένα και σε αυτό θα πω ότι ούτε εγώ θέλω επιδιώκω κάτι τέτοιο

 
Ααααα κατάλαβα τι είναι η ΤΖΑΖ

Είναι κάτι τούμπανα που αυτοί που τα παίζουν αντί να λένε Χάι Χατ το χάι χατ το λένε Φιουτζιμπαλ (Εννοώντας foot cymbal ίσως? ) - παρακαλώ διαφωτίστε σχετικά, ευχαριστώ! 

 
Ααααα κατάλαβα τι είναι η ΤΖΑΖ

Είναι κάτι τούμπανα που αυτοί που τα παίζουν


ακριβως, εδω βλεπουμε την audition που εκανε ενας τζαζμπαΝτιστας για να παικΣει μπλουΖΣ με την Στανιση στα ΔΕΙΛΙΝΑ (σΑΙζον 1989) 




 
Η "εκτός πλαισίου" διατύπωση τέτοιων ερωτημάτων έχει το αποτέλεσμα που είδα τ/μ ε, και έχω την εντύπωση ότι ο Grey έχει ενοχληθεί λίγο από τη τροπή που πήρε η κουβέντα


Μας τέθηκε μια "άσπρο/μαύρο" ερώτηση που δεν είχε τις "άσπρο/μαύρο" απαντήσεις που ενδεχομένως θα προτιμούσε να λάβει ο ΟΡ. Aν όμως δεν είναι 20 ετών (το πολύ), ε, τί περίμενε αναζητώντας επιβεβαίωση σε τέτοιους απόλυτους διαχωρισμούς; 

Προσωπικά νομίζω πως ο πραγματικός διαχωρισμός στην περίπτωσή μας, και με δεδομένο το χώρο όπου βρισκόμαστε και συζητάμε, δε θα πρέπει να γίνει στον άξονα "ποιότητα - μαλακία" αλλά στον άξονα "ενδιαφέρον - αδιαφορία".
Εμείς που συμμετέχουμε στο forum αυτό υποθέτω πως παίζουμε μουσική, συνθέτουμε μουσική, ακούμε σχολαστικότερα, σε κάθε περίπτωση η μουσική μας ενδιαφέρει ζωηρά και της αφιερωνόμαστε.

Ζουν πάαααααρα πολλοί άνθρωποι δίπλα μας που δε συμμερίζονται αυτή τη σπουδή στο ελάχιστο. Αλλά αυτό δεν είναι πάντα εύκολο να το καταλάβουμε ή να το αποδεχτούμε.

 
Διαβάζοντας την τροπή που έχει πάρει όλο αυτό το νήμα μου ήρθαν στο μυαλό δύο γνωμικά:

Το πρώτο το έχει γράψει ο Ουμπέρτο Έκο στο "Σημειολογία στην καθημερινή ζωή": Την πρώτη φορά που γνώρίζεις κάποιον δεν ξέρεις τίποτα γι αυτόν. Τη δεύτερη φορά ξέρεις τα πάντα.

Το δεύτερο το έχει πεί ένας φίλος: Γράψε κάτι σωστό στο ίντερνετ και κανένας δε θα ασχοληθεί. Γράψε κάτι λάθος και 100άδες θα σπεύσουν να σε διορθώσουν. 

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top