Κάθε σχέση, κάθε περίπτωση, κάθε πρόβλημα έχει να κάνει με 2 παράγωντες τουλάχιστον. Αν μαλώσω με τη γυναίκα μου δε φταίει αυτή μόνο, φταίω κι εγώ. Αν τρακάρω στο δρόμο, σίγουρο τουλάχιστον 1% θα είναι και δική μου μαμακία.
Έτσι κι εδώ.
Βλέπω τώρα 10 ποστ (όχι του Evilnye) που λένε τα ίδια και τα ίδια. Μιας και την έχω ζήσει την ιστορία και απο τις δύο μερίες (απο τις τρείς μάλιστα), ως φοιτητής, ώς γιός καθηγητή και ως καθηγητής ο ίδιος (Αγγλία όμως), ομολογώ ότι το 70% αυτών που λέγονται για τους "κομπλεξικούς" καθηγητές κλπ, αποκλείνουν απο την αλήθεια τελικά!
Αυτή η δουλειά με τους φοιτητές που κωλοβαράνε 5 μήνες και έρχετε το καλοκαίρι (και ο Γενάρης) και ξαφνικά όλοι νομίζουν ότι έχοντας χάσει 13 βδομάδες στις καταλήψεις θα μπορέσουν να περάσουν το μάθημα. Και μετά γεμίζουν τα αμφιθέατρα, πέφτουν τα παράπονα βροχή, είναι ο καθηγητής τρελός, τα ποσοστα ανεβαίνουν κι εγώ δε ξέρω τι.
Κάποια στιγμή ο φοιτητής, που του πουλάγανε (κακώς) ότι "μπες στο πανεπιστήμιο και όλα θα είναι καλά", ενώ εννοούσανε "μπες στο πανεπιστήμιο να τελειώνουμε κι εμείς. Αρκετά περάσαμε", πρέπει να καταλάβει το μέρος των ευθηνών ΤΟΥ,.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το Θανάση δεν το ξέρω, το ΕΜΠ το έχω δεί μία φορά (με την σύζυγο που είναι αρχιτέκτων), και ο καθηγητής μπορεί πράγματι να είναι καθίκη. Αν υπάρχουν στην Ελλάδα, υπάρχουν και στους ακαδημαικούς χώρους, σιγά μην δεν υπήρχαν. Τα παραπάνω ΔΕΝ είναι προσωπικά προς κάποιον εδώ μέσα.
________________________
Θανάση, στην Αγγλία τουλάχιστον, για να διδάξεις, περνάς μαθήματα επιπέδου μάστερ, που περιλαμβάνει πρακτική κλπ. Δηλ, εκπαιδεύεσαι στην... εκπέδευση. Εδώ έχω την εντύπωση ότι υπάρχουν αντίστοιχα μαθήματα, παρακολουθήσεις, επιτηρήσεις κοκ, αλλά δε παίρνω όρκο.
.Ο καθένας όπου έχει εξουσία... 
