Μην ενθουσιάζεσαι...
Το Tr δεν έχει κάποια ιδιαίτερη μηχανή σύνθεσης ώστε να μπορείς να καμαρώνεις γι'αυτό.
Πολύ διαφορετικά θα ανταποκρίνεται στο παίξιμο σου ένας ήχος κτισμένος σε VL από έναν με βάση κάποια δείγματα.
Αυτό συμβαίνει γιατί το κάθε δείγμα είναι μία συγκεκριμένη κυματομορφή που έχεις καθορίσει μέσω mapping να αναπαράγεται όταν πατάς κάποιο συγκεκριμένο πλήκτρο. Επομένως κάθε φορά που θα πατάς το πλήκτρο x, θα αναπαράγεται η ίδια κυματομορφή άρα θα έχεις το ίδιο άκουσμα στα αυτιά σου (δε μιλάω για LFOs ή φίλτρα που θα μπορούσαν κυκλικά να εφαρμόζονται και να αλλάζουν το αποτέλεσμα αλλά για αυτή καθ'αυτή τη χροιά).
Στη VL δεν είναι έτσι, καθώς παράγοντες όπως το Velocity και άλλοι που εσύ ο ίδιος έχεις καθορίζει αλλάζουν το ηχητικό αποτέλεσμα την ώρα που παίζεις.
Για παράδειγμα έχεις ενα βιολί και θέλεις να μιμηθείς τις αρμονικές που ένας βιολιστής μπορεί και αναπαράγει στο παίξιμο του όταν ακουμπάει το δοξάρι ελαφρά στις χορδές. Δε θα μπορέσεις να το κάνεις ποτέ με δείγμα ή αν το κάνεις οι αρμονικές θα ακούγονται κάθε φορά το ίδιο (το ίδιο ηχογραφημένο δείγμα), πράγμα που σε ένα πραγματικό βιολί δε θα συνέβαινε ποτέ.
Ακόμα λοιπόν και αν πλησιάσεις στο EX5 πολύ ένα φυσικό ήχο, έχεις καταστρέψει όλη του τη φυσικότητα του όταν αποφασίσεις να το σαμπλάρεις σε άλλο πλήκτρο, όχι ως προς τη χροιά άλλα ως προς τον τρόπο που η μηχανή σύνθεσης αντιδράει πάνω στο παίξιμο σου.
Μην ξεχνάς ότι το θέμα που προσδίδει φυσικότητα σε έναν ήχο δεν είναι μόνο η χροιά που θα αναπαράγεις ακούγοντας μία μόνο νότα, άλλα και πως οι νότες εναλλάσονται διαδοχικά μεταξύ τους.
Έχουμε μπει πολύ βαθειά στο θέμα, άλλα πίστεψε με αυτές οι λεπτομέρειες κάνουν το Physical Modelling να διαφέρει από της συνηθισμένες μηχανές σύνθεσης αναπαραγωγής δειγμάτων.
Το Tr δεν έχει κάποια ιδιαίτερη μηχανή σύνθεσης ώστε να μπορείς να καμαρώνεις γι'αυτό.
Πολύ διαφορετικά θα ανταποκρίνεται στο παίξιμο σου ένας ήχος κτισμένος σε VL από έναν με βάση κάποια δείγματα.
Αυτό συμβαίνει γιατί το κάθε δείγμα είναι μία συγκεκριμένη κυματομορφή που έχεις καθορίσει μέσω mapping να αναπαράγεται όταν πατάς κάποιο συγκεκριμένο πλήκτρο. Επομένως κάθε φορά που θα πατάς το πλήκτρο x, θα αναπαράγεται η ίδια κυματομορφή άρα θα έχεις το ίδιο άκουσμα στα αυτιά σου (δε μιλάω για LFOs ή φίλτρα που θα μπορούσαν κυκλικά να εφαρμόζονται και να αλλάζουν το αποτέλεσμα αλλά για αυτή καθ'αυτή τη χροιά).
Στη VL δεν είναι έτσι, καθώς παράγοντες όπως το Velocity και άλλοι που εσύ ο ίδιος έχεις καθορίζει αλλάζουν το ηχητικό αποτέλεσμα την ώρα που παίζεις.
Για παράδειγμα έχεις ενα βιολί και θέλεις να μιμηθείς τις αρμονικές που ένας βιολιστής μπορεί και αναπαράγει στο παίξιμο του όταν ακουμπάει το δοξάρι ελαφρά στις χορδές. Δε θα μπορέσεις να το κάνεις ποτέ με δείγμα ή αν το κάνεις οι αρμονικές θα ακούγονται κάθε φορά το ίδιο (το ίδιο ηχογραφημένο δείγμα), πράγμα που σε ένα πραγματικό βιολί δε θα συνέβαινε ποτέ.
Ακόμα λοιπόν και αν πλησιάσεις στο EX5 πολύ ένα φυσικό ήχο, έχεις καταστρέψει όλη του τη φυσικότητα του όταν αποφασίσεις να το σαμπλάρεις σε άλλο πλήκτρο, όχι ως προς τη χροιά άλλα ως προς τον τρόπο που η μηχανή σύνθεσης αντιδράει πάνω στο παίξιμο σου.
Μην ξεχνάς ότι το θέμα που προσδίδει φυσικότητα σε έναν ήχο δεν είναι μόνο η χροιά που θα αναπαράγεις ακούγοντας μία μόνο νότα, άλλα και πως οι νότες εναλλάσονται διαδοχικά μεταξύ τους.
Έχουμε μπει πολύ βαθειά στο θέμα, άλλα πίστεψε με αυτές οι λεπτομέρειες κάνουν το Physical Modelling να διαφέρει από της συνηθισμένες μηχανές σύνθεσης αναπαραγωγής δειγμάτων.
