panorios είπε:
Το μέλλον βρίσκεται στις πλαστικές κιθάρες του Marathon .
Πες την αλήθεια, πόσα σε πλήρωσε ο γέροντας για να το γράψεις αυτό; ;D ;D ;D
Και στα επί τα αυτά: Εκεί που συμφωνώ με τον τύπο, είναι στην (γενικότερη) διαπίστωση ότι δεν είμαστε δεκτικοί στις αλλαγές- και κρίνω εξ ιδίων τα αλλότρια ;D
Απ' αυτά που άκουσα, με κάποια συμφωνώ, άλλα τα βρίσκω τραβηγμένα.
Αλλά... Το bottom line (κατ εμέ) είναι το εξής: Σου κάνει το κούτσουρο; Σε φτιάχνει; Γουστάρεις να παίζεις με αυτό;
Λήξης. Δεν πα να είναι από ρίζα αγριοπασατεμπιάς με ταστιέρα μουσμουλιάς Γουαδελούπης...
Και ναι το παραμύθι το τρώμε γιατί γουστάρουμε να το τρώμε
Διότι αν δεν το τρώγαμε τι θα λέγαμε στις μπυροσυνάξεις; Α, κοίτα τι ωραία που κινούνται τα... σύννεφα; ;D
Αν δεν αρχίσει το πουρουπουπού για τα μαόνια και τα alder, και τα ακούω μεσαία και όλα τα συναφή, τι θα λέγαμε για την «αρρώστια» μας;
Γουστάρουμε (συνειδητά) το παραμύθι γιατί είναι το fun σε αυτό που έχουμε μπλέξει.

;D