bloody_sunday είπε:
Η "ισορροπία" μπορεί να σημαίνει και ένα equilibrium καταστροφής, ειδικά σε περιπτώσεις ανθρωπογενούς μεταβολής του φυσικού περιβάλλοντος. Η φύση θα το ερμηνεύει έτσι, αλλά η πραγματικότητα θα είναι εντελώς διαφορετική, με δραματικά και ανεπανόρθωτα μειωμένη βιοποικιλότητα, όσο κι αν άλλα είδη τμηματικά έρχονται στη θέση άλλων (κάτι που μπορεί να έχει και ολέθριες συνέπειες). Η εξαφάνιση ειδών είναι όντως φυσικό φαινόμενο, αλλά η ανθρωπογενής σήμερα είναι... 100.000 φορές μεγαλύτερη από τον φυσικό ρυθμό. Beat that. Για όσους ενδιαφέρονται:
http://en.wikipedia.org/wiki/Conservation_biology (έχει και αρκετούτσικες πηγές)
Δε διαφωνώ καθόλου ως προς την ανθρώπινη επέμβαση. Απλά ήθελα να πω ότι από την εποχή εμφάνισης του ανθρώπου και τη στιγμή που αντιλήφθηκε ότι είναι ανώτερο ον, δρα ως καταλύτης των διαφόρων αλλαγών του πλανήτη, πάντα εις βάρος των υπολοίπων ειδών, τα οποία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν από τις διάφορες επιπτώσεις. Βεβαίως το που θα επαναϊσορροπήσει τελικά το σύστημα είναι άγνωστο (αυτό με το κέντρο βάρους και άλλα παρόμοια που άλλοι πριν είπαν), αλλά δε νομίζω ότι τελικώς θα οδηγηθεί σε μειωμένη βιοποικιλότητα. Ίσως τώρα να βρισκόμαστε σε αρνητική φάση στην καμπύλη ύπαρξης και δράσης των ειδών, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι θα επανέλθει. Άλλωστε εμφανίζει μια περιοδικότητα.
Εξάλλου μην ξεχνάμε ότι πριν περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια χάθηκαν απότομα και δίχως σταδιακή προσαρμογή, σύμφωνα με υπολογισμούς των παλαιοντολόγων, πάνω του 60-65% των συνολικών ειδών, αλλά αντικαταστάθηκαν με άλλα και σε μεγαλύτερους αριθμούς.
Γιαυτό κι εξακολουθώ να είμαι αισιόδοξος. Το πολύ πολύ να εξαφανισθεί μέσα στα υπόλοιπα και το ανθρώπινο είδος και να επέλθει μια νέα ισορροπία.
Edit: Αυτό με το ότι η φύση ξέρει καλύτερα, που είπα, αποτελεί μια από τις 4 οικολογικές αρχές του Barry Commonder, οι οποίες αποτελούν και τη θεμέλιο της επιστήμης της οικολογίας και όχι κάποιες γενικότερες σοφιστίες περί φύσης. Μια άλλη αποτελεί και το ότι η οποιαδήποτε διατάραξη από την ισορροπία του συστήματος, έχει ως αποτέλεσμα τη δράση τη φύσης για την εξισορρόπιση. Αυτή τη δράση και τους μηχανισμούς, δεν τους ξέρουμε ακόμη πλήρως.
Γιαυτό και πέραν της όποιας κουβέντας γίνεται για τα διάφορα είδη, το κύριο πρόβλημα που καλείται να λύσει η οικολογία δεν είναι η διατήρηση του πλανήτη ως έχει, αλλά ότι οι παρενέργειες από τη δράση του ανθρώπου θα πρέπει να είναι οι μικρότερες δυνατές, ώστε το σύστημα να συνεχίζει όσο το δυνατόν απρόσκοπτα τη δράση του. Και φυσικά να κάνει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει ότι με αυτά που κάνει, δεν κινδυνεύει η γη, αλλά η ίδια η ύπαρξή του.