- Μηνύματα
- 14,186
- Πόντοι
- 1,788
Τι θα γίνουν όλα όσα έχουμε... όταν φύγουμε από τον μάταιο τούτο κόσμο.
- Thread starter LK
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 262
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 16K
- Μηνύματα
- 14,186
- Πόντοι
- 1,788
Εγώ είπα στην φιλενάδα μου, ότι όταν τα κακαρωσω, να με βάλουν σε άσπρο φέρετρο....γιατί είμαι αστεφάνωτος?
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 15,824
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 1,603
Το 72 ήμουν αγέννητος. Το 81 θυμάμαι έπαιζα τις πρώτες μου νότες. Την ΥΕΝΕΔ όμως την πρόλαβα,
- Μηνύματα
- 47,842
- Πόντοι
- 2,368
- Μηνύματα
- 7,409
- Πόντοι
- 98
Δεν ξέρω τι λέτε, εγώ πάντως με το που βρήκα σπίτι στο γερμανιστάν, με παίρνει τηλέφωνο φίλος και μου λέει να πάω να βοηθήσω, γιατί πέθανε ένας γνωστός του και αδειάζουν το σπίτι. Να μην σας τα πολυλογώ αγαπημένες μου φίλες, κονόμησα πλυντήριο (Bosch), ΤΗΛΕΟΡΑΣΑΡΑ (Loewe), και πλήρες σετ ραπτικής. Τέλε δεν βρήκα, ο συγχωρεμένος ήτο φιλόμουσος.
- Μηνύματα
- 2,442
- Πόντοι
- 1,158
- Μηνύματα
- 11,654
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 3,578
Το θέμα για μένα είναι επίκαιρο καθώς χρειάστηκε να μετακομίσω σε μικρό σπίτι, όπου δεν χωρούσαν απο τη μια όλα μου τα υπάρχοντα αλλα και γιατί μεγάλωνε και το ποσό που θα χρεωνόμουν για τη μεταφορά.
Και ετέθησαν κάποια θέματα.
Τι θα κάνω τα βινύλια... τα CD και τα βιβλία που είναι τα βαρύτερα και ίσως λιγότερο χρησιμοποιούμενα αντικείμενα μου. Αμ... το παλιό μου σύστημα hi-fi που ήταν μια μελετημένη συλλογή κομματιών;
Όσο υλικά και αν φαίνονται σε κάποιους, αυτά είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής και της παιδείας μου.
Οπότε αν ήθελα να θυμάμαι κάτι όσο ζω, σίγουρα μου είναι χρήσιμα, γιατί είμαι εγώ. Αν μπω στη διαδικασία να τα αναζητήσω. Ίσως τώρα που νομίζω πως εχω περισσότερο χρόνο. Για το μετά, δεν με αφορά.
Οι κιθάρες, ενισχυτές και το home studio είναι κάποιας σεβαστής αξίας. Ο γιός μου δεν ακολούθησε και δεν γνωρίζει την αξία τους. Μπορεί όμως να τα γκουγκλάρει. Ελπίζω.
Το φιλοσοφικό θέμα που προκύπτει όσο μαζεύονται τα χρόνια στη πλάτη, δεν είναι τι θα γίνει με τα υλικά.
Τι θα γίνει με τη συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία που παίρνουμε μαζί. Επαγγελματική και μη.
Πόσα χρόνια παλεύαμε να παίξουμε σωστά το Smoke on the water...?
Τι ποσοστό μένει πίσω στα παιδιά μας. Για να προχωρήσουν παραπέρα πατώντας πάνω τους.
Άσχετα τι είναι σωστό ή λάθος απο αυτά, είναι μια καλή αρχή.
Αλλά όσο περνάει ο καιρός μου φαίνεται πως είναι ένα μικρό ποσοστό που μεταδίδεται.
Ισως για καλό ή κακό, δεν ξέρω.
Νομίζω πως η ζωή είναι ένα mandala απο άμμο που με μεγάλη υπομονή και τέχνη δημιουργούν οι βουδιστές μοναχοί, για εβδομάδες και μετά... το σβήνουν.
Και ετέθησαν κάποια θέματα.
Τι θα κάνω τα βινύλια... τα CD και τα βιβλία που είναι τα βαρύτερα και ίσως λιγότερο χρησιμοποιούμενα αντικείμενα μου. Αμ... το παλιό μου σύστημα hi-fi που ήταν μια μελετημένη συλλογή κομματιών;
Όσο υλικά και αν φαίνονται σε κάποιους, αυτά είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής και της παιδείας μου.
Οπότε αν ήθελα να θυμάμαι κάτι όσο ζω, σίγουρα μου είναι χρήσιμα, γιατί είμαι εγώ. Αν μπω στη διαδικασία να τα αναζητήσω. Ίσως τώρα που νομίζω πως εχω περισσότερο χρόνο. Για το μετά, δεν με αφορά.
Οι κιθάρες, ενισχυτές και το home studio είναι κάποιας σεβαστής αξίας. Ο γιός μου δεν ακολούθησε και δεν γνωρίζει την αξία τους. Μπορεί όμως να τα γκουγκλάρει. Ελπίζω.
Το φιλοσοφικό θέμα που προκύπτει όσο μαζεύονται τα χρόνια στη πλάτη, δεν είναι τι θα γίνει με τα υλικά.
Τι θα γίνει με τη συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία που παίρνουμε μαζί. Επαγγελματική και μη.
Πόσα χρόνια παλεύαμε να παίξουμε σωστά το Smoke on the water...?
Τι ποσοστό μένει πίσω στα παιδιά μας. Για να προχωρήσουν παραπέρα πατώντας πάνω τους.
Άσχετα τι είναι σωστό ή λάθος απο αυτά, είναι μια καλή αρχή.
Αλλά όσο περνάει ο καιρός μου φαίνεται πως είναι ένα μικρό ποσοστό που μεταδίδεται.
Ισως για καλό ή κακό, δεν ξέρω.
Νομίζω πως η ζωή είναι ένα mandala απο άμμο που με μεγάλη υπομονή και τέχνη δημιουργούν οι βουδιστές μοναχοί, για εβδομάδες και μετά... το σβήνουν.
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 14,186
- Πόντοι
- 1,788
- Μηνύματα
- 2,178
- Πόντοι
- 423
Τα προσωπικά αντικείμενα του καθενός που αποκτήθηκαν μετά κόπων και βασάνων ποτέ δεν θα έχουν την ίδια αξία σε αυτούς που τα ''κληρονόμησαν''. Αλλιώς ''πονάς'' για ένα αντικείμενο που αγωνίστηκες οικονομικά για να το αποκτήσεις και αλλιώς για κάτι που απλά κληρονόμησες και το βρήκες έτοιμο.
- Μηνύματα
- 6,318
- Πόντοι
- 1,688
Δεν συμφωνω. Ή τουλαχιστον αυτο δεν ισχυει σε ολες τις περιπτωσεις.
Αν αυτος που κληρονομει εχει γνωση τι λαμβανει, μπορει να το πονεσει το ιδιο, μονο και μονο για την αξια του (οχι χρηματικη) κι ας μη το πληρωσε.
- Μηνύματα
- 14,186
- Πόντοι
- 1,788
Και εγώ δεν συμφωνώ.
Αυτό το αμάξι το είχε ο πατέρας μου...και το είχε ένα στάδιο πριν πάει για σκράπ.
Το 1983 είχαμε πάει μαζί να το παραλάβουμε.
Του το πήρα με το ζόρι γιατί ήταν 79 ετών τότε και ήταν δημόσιος κίνδυνος.... και το έκανα εργοστασιακό
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 14,186
- Πόντοι
- 1,788
- Μηνύματα
- 15,824
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 1,603
- Μηνύματα
- 6,318
- Πόντοι
- 1,688
- Μηνύματα
- 2,178
- Πόντοι
- 423
Όντως δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις αλλά και αυτό σε συγκεκριμένα λίγα πράγματα που αν τυγχάνει να τα εκτιμάει ο κληρονόμος. Όπως πχ το αμάξι που αναφέρει ο @LK που αν δεν του άρεσαν τα vintage style αυτοκίνητα δεν ξέρω κατά πόσο θα ασχολιόταν να το φτιάξει.
Εξάλλου για να το πάει από σκραπ σε εργοστασιακό θα έδωσε χρήματα που είναι σαν να το ξανα-αγόρασε ο ίδιος.
Όμως στις συνήθεις περιπτώσεις, πχ την δισκοθήκη ή την βιβλιοθήκη των γονιών μου αν και με ευλάβεια θα την πρόσεχα και θα την εκτιμούσα (ζουν ακόμα οι άνθρωποι, λέμε τώρα) αλλά αντικειμενικά δεν γίνεται να έχει το ίδιο impact στην δική μου ιδιοσυγκρασία και στα δικά μου βιώματα τα οποία εκφράζονται μέσα από την δική μου δισκοθήκη ή βιβλιοθήκη
