Δε ξερω απο που να ξεκινησω, ενας χαμος πραγματικα...θα το παρω χρονολογικα λοιπον.
Μεγαλωσα σε ενα σπιτι οπου δεν υπηρχαν μουσικα ερεθισματα. Και οι 2 γονεις μου δεν ειναι ιδιαιτερα μουσικοφιλοι, με αποτελεσμα να μην παιζει μουσικη στο σπιτι ΠΟΤΕ. Ουτε δισκοι (που στο σπιτι υπηρχε μονο οτι ερχοταν με τις εφημεριδες) ουτε ραδιοφωνο. Μονο στο αυτοκινητο επαιζε ενιοτε καποιος τυχαιος σταθμος στο ραδιοφωνο, συνηθως κατι ροκοειδες ή εντεχνο.
Πιτσιρικας λοιπον ενα απο τα πρωτα μουσικα ερεθισματα, εννοωντας μια απο τις πρωτες φορες που εκατσα να ακουσω κατι deliberately, ξερωντας ποιον και τι ακουω, ηταν μερικες κασετες με ενα τουρλου απο "κλασικ ροκ" που υπηρχαν στον αυτοκινητο του πατερα μου, για οταν ταξιδευαμε για Γιαννενα και δεν επιαναν ραδιοφωνικοι σταθμοι στην Καταρα ;D Δευτερη πηγη ερεθισματων εκεινη την εποχη μερικα τοπικα καναλια που δουλευανε σε στυλ MTV και παιζανε τις ιδιες playlist και εκπομπες σε ρηπητ μεχρι αηδιας, και παλι κυριως rock προσανατολισμου.
Θυμαμαι να πηγαινω να αγορασω τον πρωτο μου δισκο. Ειχα αποφασισει (με βαση ΕΝΑ τραγουδι του καθενος που ειχα ακουσει στην τηλεοραση) οτι θα αγοραζα κατι απο Mottorhead, Moby ή Gorillaz...χεσε ψηλα και αγναντευε δηλαδη.
Αρχες γυμνασιου εχω την ροκ μουσικη ως κυριο ακουσμα. Κυριως τα πιο παλια, κλασσικα πραγματα οπως Led Zeppelin, AC/DC, Rory Gallagher, SRV, Hendrix, Clapton κλπ. Παιρνω χαμπαρι γρηγορα οτι με ελκυουν πολλα και διαφορα πραγματα, και οτι εχω μια αδυναμια σε πιο περιεργα ακουσματα...τα αλλα παιδακια θελαν να παιζουν σαν τον Santana εγω ηθελα να παιζω σαν τον Zappa.
Λιγα χρονια μετα ειναι η εποχη οπου πολλοι φιλοι αρχιζουν να το γυρνανε στο μεταλ (borrowed chest hair οπως ειπε ο Copeland). Ε, ακουω και εγω λιγο αλλα δε κολλαω...τοσα χρονια μετα απο ολο το χωρο μου εχουν μεινει οι Tool και οι Primus.
Λυκειο ανακαλυπτω οτι η blues και η jazz με τραβανε τρομερα, οποτε ακουω οτι βρω μπροστα μου. Tα πετρινα χρονια πραγματικα...δεν ηξερα τιποτα, δεν ειχα κανενα γυρω μου να ακουει ή να ενδιαφερεται να ακουσει τετοιες μουσικες. Ξεκιναω να ακουω blues απο διαφορες συλλογες. Μπαινω στην τζαζ οπως να'ναι - ξεκιναω με μερικα κλασσικα οπως Davis και Coltrane, ταυτοχρονα περναω μια fusion φαση, ανακαλυπτω καταλαθος την free jazz, ενα μπαχαλο λεμε.
Αρχιζω να κατασταλαζω σε κατι ομως. Μου αρεσει η ελευθερια και το inquisitive πνευμα της jazz, μου αρεσει η ζωωδης ορμη της blues, εκτιμω το χιουμορ στη μουσικη, το playfulness και συνειδητοποιω οτι οταν ακουω κατι πρεπει ή να με κανει να κουναω τα ποδια μου ή να κλεινω τα ματια μου και να ξεχναω που ειμαι. Ολα τα αλλα επωνται.
Απο εκει και περα το χαος, ακουω πλεον σχεδον τα παντα.
Πανεπιστημιο χωνομαι στο Jazz Funk Soul society και -μαντεψτε- ακουω ΠΟΛΥ jazz, funk και soul μουσικη, σε ολο το φασμα τους. Too many to list. Αρχιζω να βρισκω τα γουστα μου εντος της κλασσικης μουσικης και κυριως στην contemporary εποχη, ο πειραματισμος με ελκυει λογω φυσικης περιεργειας. Ακουω δειλα δειλα και λιγη ambient και ηλεκτρονικη μουσικη. Ethnic μουσικες. Περναω και τις φρικες μου και οι πιο σκοτεινες εκφανσεις της folk πιανουν μια θεση στη δισκοθηκη μου (Nick Drake, John Martyn κλπ). Ξαναεπισκεπτομαι και μερικα απο τα παλια μου λημερια, και διευρυνω λιγο τα ροκ ακουσματα μου - δινω την απαραιτητη εμφαση σε κλασσικα που ειχα παραλειψει (οπως Pink Floyd), ανακαλυπτω την λιγο πιο ψυχεδελικη πλευρα του 60, ακουω ξανα λιγο punk και ειδικα post punk.
Αργοτερα παιρνω χαμπαρι οτι η ποπ εχει ψωμι, και ξεκιναει ενας ερωτας με την pop μουσικη των 80s. Παιρνω επισης χαμπαρι οτι η χιπ χοπ εχει επισης πολυ ψωμι και κολλαω και εκει αρκετα. Με πιανει και μια περιεργεια για το τι γινεται στην Ελλαδα (εχω ζησει ολη την ενηλικη ζωη μου εξω) και αρχιζω μια πρωτη επαφη με την μοντερνα ελληνοφωνη σκηνη (The Boy σου χρωσταω πολλα, σοβαρα ομως). While at it, εντρυφω λιγο και στο δημοτικο (κυριως ηπειροτικη μουσικη) αλλα και στο λαικο. Τελευταια λιωνω πολυ και στο ελληνικο χιπ χοπ, απο παλιο μεχρι νεο.
Και αλλα πολλα.. Καθε βδομαδα περναω και αλλη φαση και μπραβο μου.
