Τι μας φτιαχνει κ τι μας τη σπαει οταν παιζουμε

Τί με φτιάχνει

Όταν κλειδώνω με τον μπασσίστα και ξαφνικά χάνονται όλα τα υπόλοιπα και δεν ακούω συγκεκριμένα πράγματα, απλά νιώθω το γκρούβ

Όταν πορώνομαι τόσο πολύ και παίζω τόσο δυνατά που σπάνε οι κάλοι και αρχίζει και αφήνει λεκέδες το αίμα στο λευκό δέρμα του ταμπούρου χεχε (δεν θελω σχόλια για τεχνικες....)

Όταν ο κιθαρίστας -ες μου έχει πορωθεί και έχει έρθει δίπλα μου και κουνιέται / χτυπιέται μαζί μου - όλα τα λεφτά για εμάς τους "απο πίσω"

Τι με χαλάει

Όταν προσπαθεί ο κιθαρίστας να μου εξηγήσει (χωρίς επιτυχία) τί ρυθμό νομίζει οτι ταιρίαζει στο κομμάτι και μου κόβει εντελώς την έμπνευση της στιγμής

'Οταν ο κιθαρίστας έχει βγεί εκτός (συνήθως λόγω σόλου ή γρήγορου ρυθμού) και τα ρίχνει στο ρύθμ σέκτιον

'Οταν εγώ τα δίνω όλα και η υπόλοιπη μπάντα είναι χαλαρή

σσ Για τα τελευταία 2 έχω φύγει απο 2 μπάντες. :(

Γενικά η μουσική είναι χόμπυ για μένα οπότε δεν με χαλάν και πολλά πράγματα ή τουλάχιστον δεν τα αφήνω εγω. :wink:

Υπάρχουν πολλά άλλα που με φτιάχνουν άλλα θέλει βιβλίο :D

 
τι με φτιαχνει:

-οταν η υπολοιπη μπαντα παιζει καλα κ εχει ορεξη(ειτε studio ειτε live)

-οταν σπαει η χορδη του αλλου κιθαριστα και μεχρι να την αλλαξει,καποιος παιζει μια πλατη απο πισω και εγω τρεχωωωωωω (vroom vroooooooooom) :P :P :P :P :P

-οταν μετα απο ενα Live βλεπω χαμογελα κ οχι απαθεια

-οταν βαζω 5-6 εφε στις εισαγωγες και το μαγαζι γινεται διαστημοπλοιο :P :P (ΜΠΡΑΒΟ στην tonelab)

μου την σπαει:

-ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΑΖΟΓΚΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ!!!!!!!μου ερχεται να αφησω την κιθαρα και να κατεβω κατω να παω για ενα ποτο...(αυτο που κανω ειναι να ανεβαζω ενταση κ να παιζω πιο metalιαρικα και να τις κοιταξω μπας και καταλαβουν τα ζωα!!! )

-τα προβληματα ηχου

-το να μην εχω φραγκα να αλλαξω χορδες για το καθε μεθαυριανο live.

-ο αθλιος κοσμος που εχει φτασει σε σημειο να μου πει την ατακα:"ωραια παιξατε....αλλα οι guns n' roses στο sweet child o mine(οταν το ειχα παιξει) εχουν καλυτερο ηχο"!!!!!!!!(ναι....το εχω ακουσει και αυτο!!!)

αυτα.......τι αλλο? .... α!!!!!φυσικα μου αρεσουν και τα πιπινακια...αλλα αν δεν εισαι τραγουδιστης ή δεν κανεις και λιγο τον καραγκιοζακο(με την καλη εννοια).........τιποτα...εννοια τους...και ετοιμαζω τσιρκο!!! :P :P

 
Μου τη σπάει :

1.Οταν κανενας δεν θυμαται τα ονοματα των κομματιων.

2.Οταν ο κιθαριστας θεωρει μαγκια τις συνεχομενες αρμονικες και δεν αφηνει το κομματι στην ησυχια του.

3.Οτι τα πληκτρα πρεπει να ειναι 3ο οργανο στο Heavy Metal

4.Οτι δεν παιζω οσο καλα θα ηθελα.

5.Οτι ο εξοπλισμος ειναι πανακριβος

Γουσταρω :

1.Οταν παιζουμε μερημενα και εχουμε πραγματικο ογκο

2.Οταν ηχογραφουμε προβα

3.Οταν ο τραγουδιστης ειναι στα φορτε του

4.Οταν εχουμε 4ωρο προβα

5.Οταν γραφουμε καινουρια κομματια και συννενοουμαστε

 
Revised ...

1985 ... Πέφτανε οι σοβάδες από το ταβάνι μόλις παίζαμε λίγο πιο δυνατά σε μια αποθήκη κάπου στην Καλλιθέα και ένας ταλαίπωρος γείτονας που δούλευε νυχτερινός μας πλάκωνε στα μπινελίκια την ώρα που προσπαθούσαμε να παίξουμε Victim of Changes γύρω στις 6 το απόγευμα ... Συναυλία στο Πάρκο Αμερικής μάλλον το 86 ή 87 όπου δεν είχαμε χρήματα ούτε για ταξί και γυρίσαμε με το τρόλευ κουβαλώντας μισή drums όργανα και 2 ενισχυτές ... Ο Λεωνίδας (vocals) όπου σε ένα gig στην πάλαι ποτέ Rainbow κατέβασε μισό κιλό παγάκια για να ανοίξει ο λαιμός του προκειμένου να τραγουδήσει ...Το Καζατζόφ που το έπαιξα σόλο στο Paranoid σε ένα encore ... O Στέφανος με το τότε εκρηκτικό Yamaha DX7

που δεν ήξερε τη διαφορά της πέμπτης + τονικής με τη μεγάλη πέμπτη του πάσχα ...

Κοινώς μου άρεσε η απλότητα που είχαν τα πράγματα o απίστευτος χαβαλές που κάναμε μεταξύ μας η αίσθηση της rock και metal επανάστασης πριν τους συμβιβασμούς του 89 και εντεύθεν (τέλος σπουδών στρατός κλπ) και το γεγονός ότι μπροστά στο να παίξουμε live δεν υπολογίζαμε τίποτα ...

Και δε μας τη χάλαγε τίποτα ...

Και αυτό που μου καμιά φορά με μελαγχολεί είναι ότι τα χρόνια αυτά πέρασαν ανεπίστρεπτα ...

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΑ !

Cadd4 (Aadd4 is better)

 
τι με φτιαχνει:

-ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΑΖΟΓΚΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ!!!!!!!
Click to expand...
Πολύ χειρότερα είναι ο μπασίστας σου να στέλνει μυνήματα στο κινητό(ευτυχώς έτυχε μια φορα :P)

-ο αθλιος κοσμος που εχει φτασει σε σημειο να μου πει την ατακα:"ωραια παιξατε....αλλα οι guns n' roses στο sweet child o mine(οταν το ειχα παιξει) εχουν καλυτερο ηχο"!!!!!!!!(ναι....το εχω ακουσει και αυτο!!!)
Click to expand...
Αυτό πάλι...Έπρεπε να πεις να ανέβαινε αυτός να παίξει να δει τη γλύκα :twisted:

 
τι με φτιαχνει:

-ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΑΖΟΓΚΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ!!!!!!!
Click to expand...
Πολύ χειρότερα είναι ο μπασίστας σου να στέλνει μυνήματα στο κινητό(ευτυχώς έτυχε μια φορα :P)
Click to expand...
8O 8O wow!!!!!να ρωτησω τι εκανες εκεινη τη στιγμη???

 
Εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να κάνεις πολλά γιατι αν παίζαμε ξύλο στη σκηνή θα φεύγαν τα γκομενάκια 8) Οπότε με το που τελείωσε το live "Ελά εδω παλικάρι μου να σου πω τι ωραίο μπάσσο παίζεις :twisted: :twisted: :twisted: $$%$%$##^#$^^#$@$#@#@%$%@%$#%#@%#$@)"

 
Μου την σπαει το οτι ποτε δεν αγαπησαν οι γονεις μου εστω και λιγο αυτο που εκανα,αυτο το παθος μου,με αποτελεσμα να εχει γινει η κιθαρα πια ενα χομπι!!!!!!!!!

Αμαρτιες γονεων παιδευουσι τεκνα!!!

Ποσοι αραγε απο μας κανουν αυτο που θελουν;;

 
1)μου αρεσει απίστευτα οταν ενα live η μια πρόβα βγενει ετσι ωστε ολοι γουσταρουμε ανεξάρτητα απο λαθη κ.τ.λ.

2)να παιζω σπίτι μου σε ότι ενταση θέλω(ειμαι φοιτιτής και εχω γειτονες οποτε....)

δεν μου αρέσει:

να 1)κανω πρόβα και να εχουν ξενερώσει ολοι η ένας κ.τ.λ. ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ

2)που δεν εχω groupies στα live :P:P:P:P

 
3 χρονια κ 2 μήνες παιζει να ειναι ρεκόρ σκαψίματος χρυσοψαρε.Καλη φασ'

Μαρεσ' οταν παιζω κ δεν μαρεσ' οταν δεν παιζω.Απλα πραματα.

 
+

οταν παιζω με φιλαρακια

οταν εχω μολις καθαρισει την κιθαρα και μετα αρχιζω να παιζω

οταν ανακαλυπτω κατι καινουργιο που πριν δεν ηξερα

-

ο απαισιος ηχος που βγαινει οταν σπαει η χορδη οταν παιζω....

οταν ενω βγαζω ενα καινουργιο heavy riff ο ξαδερφος μου (πληκτρας) αρχιζει και παιζει sissy things....

οταν αρχιζει και φωναζει η @#@%#^#@  ;D η γειτονισσα να χαμηλωσω με την δικαιολογια οτι ειναι μουσικη και οχι κομπρεσερ.......... :P :P

 
Συνηθως πιανω την κιθαρα οταν θελω να μελετησω, οταν θελω να ηρεμησω, και οταν θελω να ξεχαστω απο το οτιδηποτε.

Γουσταρω που με την κιθαρα ξεχνιεμαι.

Γουσταρω οταν σε προβα παιζουμε ολοι οπως πρεπει(ασχετα απο λαθη), δηλαδη να δενει το πραμα και να γκρουβαρει, να σε κανει να θες να "χορεψεις".

Ξενερωνω οταν μπαινει η μανα μου μεσα στο δωματιο να μου πει να παω να φαω γιατι κρυωνει το φαι.

Ξενερωνω οταν αρχιζουν και λακιζουν ο ντραμμερ και ο μπασιστας για διαφορους λογους.

Και για να κλεισει ο κυκλος, ξενερωνω οταν παιζω και δε μπορω να θυμηθω κατι που θελω να παιξω, γιατι και παιζοντας δε μπορω να το ξεχασω...

 
Μου την σπάνε τα κουνούπια όταν ετοιμάζομαι για σόλο και κόβουν βόλτες μπροστά απ το χέρι

μου σημαδεύοντας τις πρησμένες φλέβες απ την προσπάθεια!! (καλό ε  :P ;D)

 
μου την σπάει όταν παίζω πιάνο στο καθιστικό του σπιτιού μου και μου λένε "Σταμάτα να παίζεις βλέπουμε τιβί!" Τζίζους πιά!

 
Μου τη σπάει :

Όταν δεν έχω καθόλου μα καθόλου έμπνευση και παίζω όλο τα ίδια

Ο ντράμερ που θυμάται ν βαράει τα πιατίνια ΚΑΘΕ φορά που πάμε να συννενοηθούμε με την υπόλοιπη μπάντα..Και έχω παρατηρήσει ότι το κάνουν πάρα πολλοί αυτό  :P

Γουστάρω

Να παίζω με τους φίλους μου

Να βγαίνει ωραίος ήχος,και όχι κάτι κρύο χωρίς συναίσθημα,είτε πρόκειται για κλασσική είτε για ηλεκτρική

Κιθαροχτυπήσι(δραστηριότητα κατά την οποία ο κιθαριάρης κουνάει το σώμα και την κεφάλα πέρα δώθε ενώ παίζει)

;D

 
Γουστάρω που παίζω με όλες τις κιθάρες μου, ανεξαρτήτως ήχου.

Γουστάρω ακόμα, την μπάντα που φτιάξαμε και συνεχίζω να ρίχνω συνκορδίες (και συνκοροϊδίες ενίοτε).

Γουστάρω που όλοι στο γκρουπ είναι μουσικαράδες και ακόμα μαθαίνω από αυτούς.

Γουστάρω που ακόμα τρέμουν τα γόνατα όταν πάμε για live.

Δεν γουστάρω να έρχονται για πρόβα από υποχρέωση.

Δεν γουστάρω να έρχονται θεατές στο live από υποχρέωση.

Δεν γουστάρω να με κρίνουν μουσικά από το χρώμα , το πλήθος, το όνομα των οργάνων που χρησιμοποιώ.

 
ΞΕΝΕΡΩΝΩ όταν γράφω κιθάρα και έρχεται η Παναγιώτα η γειτόνισσα από δίπλα και μου ζητάει το ανοιχτήρι για τα κρασιά. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΕΝΑ???

φτιάχνομαι όταν κάνω λαθάκια παίζοντας αλλά δεν ακούγονται στο mix λόγω των άλλων 3 κιθαριστικών θεμάτων που ηχογράφησα και που παίζουν ταυτόχρονα ;D. πώς λένε... 2 λάθη αλληλοαναιρούνται

ή should I say 4...

 
uvm είπε:
ΞΕΝΕΡΩΝΩ όταν γράφω κιθάρα και έρχεται η Παναγιώτα η γειτόνισσα από δίπλα και μου ζητάει το ανοιχτήρι για τα κρασιά. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΕΝΑ???
Click to expand...
Δε της παιρνεις ενα δωρο για τα Χριστουγεννα? :P

Ευκαιρια για καλοπιασμα κιολας ;)

 
Με φτιάχνει όταν παίζω σπίτι να κάθεται δίπλα στον ενισχυτή ο σκυλάκος μου και να υποδύεται το κοινό μου. ;D Με φτιάχνει η (κατά)χρηση ουσιών πριν το performance (lol) :P Με φτιάχνει να με φωνάζει "μαέστρο" ο drummer στις πρόβες ;D Με φτιάχνει να παίζω μουσική όταν είμαι φορτισμένος συναισθηματικά.

Μου τη σπάει απίστευτα να βαράνε τηλέφωνα/κουδούνια και άλλα εκνευριστικά,πάνω που έχω σταμπιλάρει κάποια licks και μετά τα ξεχνάω!  >:( ΑΡΓΚ

 
1)Με φτιαχνει οταν μια φορα στα 20 live μπορει και να ακουσω την κιθαρα,κατα τα αλλα εχω συνηθισει να μην ακουω τιποτα εκτος απο τον εαυτο μου.

2)Με φτιαχνει οταν υπαρχει ορεξη στη μπαντα και παει καλα η προβα.

1)Με χαλανε οι αδιαβαστοι κιθαριστες,ντραμερ,τραγουδιστες.

2)Οι τραγουδιστες που δεν τζαμαρουν ποτε κατι καινουριο στο στουντιο,ακομα και διασκευες.

3)Οι περιοικοι στο σπιτι που με απασχολουν μονο οταν απομονωνομαι για να παιξω,επιτηδες το κανουν? >:(

4)Τα ψεμματα που συνηθως σου λενε οι αλλες μπαντες που επαιξες live μαζι τους,οτι και καλα τι φοβερη μπαντα εισαστε κ.λ.π ενω σε θαβουν πισω απο την πλατη σου.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top