Τι είναι χειρότερο?

  • Thread starter Thread starter mauromouris
  • Start date Start date
  • Last post Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
  • Απαντήσεις Απαντήσεις: Απαντήσεις 61
  • Εμφανίσεις Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 7K
Jazzjoker είπε:
Γκόμενες, άφθονα ναρκωτικά, ακριβά αμάξια, τεράστια σπίτια, υπερβολικά και πολλά κοσμήματα, τατουάζ της φυλακής, ζωή στο κλαμπ και γενικώς να μαμάω όπου βρω και όλοι οι άλλοι να πάνε να μαμηθούνε.
Για να τα αποκτήσεις αυτά θες λεφτά, πολλά λεφτά. Αυτό είναι που επιδεικνύεται, ο πλούτος, όχι αυτά που αποκτήθηκαν με τον πλούτο.

Οπότε μην βιάζεστε να κρίνετε. Μπορεί να μην θέλετε ακριβώς αυτά που επιδεικνύονται στα εν λόγω βίντεος ή να μην σας νοιάζει καν η επίδειξη (και καλά κάνετε) αλλά τα λεφτά κανείς δεν μίσησε.

Πώς και γιατί ο παραπάνω εφιάλτης μετατράπηκε σε υπέρτατο, διαπολιτισμικό κουλ από την αμερικάνικη show biz, είναι για μένα άξιο θαυμασμού και μόνιμη απορία.
Για 'σένα εφιάλτης για τον άλλον όνειρο. Ή μήπως είναι πιο φυσιολογικό να θες 30 κιθάρες, 20 ενισχυτές και 7 εκ. πετάλια; ;). Όλοι ή έστω η συντριπτική πλειοψηφία έχει ένα ή περισσότερα όνειρα που υλοποιούνται μόνο με πολλά λεφτά. Τι να κάνουμε, έτσι έχουν τα πράγματα. Προσωπικά δεν θα τους κρίνω γι' αυτό. Για την αισθητική ναι, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Επίσης συμγωνώ με τον mauromouris στο ότι οι συγκεκριμένοι μάλλον μετά το πέρας των γυρισμάτων θα πάνε πίσω στο τριάρι στα Πατήσια για να φάνε παστίτσιο και να βάλουν καμιά σκούπα.

 
LK είπε:
η ίδια απορία θα έπρεπε να δημιουργείται και για το πώς ένας Βρετανός π.χ (λέμε τώρα Eric Clapton – με κουλτούρα Βρετανική σε όλα- π.χ.) ασπάστηκε τα μπλουζ.
Μα δεν είπα ότι είναι η μόνη απορία που έχω. ;D. Απλώς η συγκεκριμένη που εκφράζω, είναι μια από τις μεγαλύτερες για τον συγκεκριμένο τομέα. Πώς γίνεται δηλαδή να παίρνεις τη φαντασίωση ενός τραγικά στερημένου ανθρώπου και να τη μετατρέπεις σε παγκόσμιο χιτ, με την έμφαση στο παγκόσμιο. Γιατί αν το συγκεκριμένο ύφος ήταν δημοφιλές μόνο μέσα στο γκέτο του Ντιτρόιτ π.χ., θα το καταλάβαινα απολύτως. Αλλά πώς γίνεται να βρίσκει θετικό αποδέκτη π.χ. μια κοπελίτσα που έζησε την ως τώρα ζωή της σε γυάλινο πύργο και αν την πας κάτω απ' το Νέο Ψυχικό, νομίζει ότι είναι σε άλλη χώρα; Ποιο είναι το στοιχείο ταύτισης που υπάρχει εκεί;

Αυτό είναι που επιδεικνύεται, ο πλούτος, όχι αυτά που αποκτήθηκαν με τον πλούτο.
Εδώ διαφωνώ. Γιατί αν ήταν έτσι δε θα βλέπαμε σε όλα τα κλιπ του είδους τα ίδια και τα ίδια αμάξια, δαχτυλίδια, γκόμενες, πισίνες και γούνες. θα βλέπαμε ξέρω γω και κανά ιταλικό εστιατόριο, τίποτα μοντέρνα πλυντήρια ρούχων και μηχανές του γκαζόν που κουρεύουν μόνες τους.  ;D

 
Jazzjoker είπε:
Εδώ διαφωνώ. Γιατί αν ήταν έτσι δε θα βλέπαμε σε όλα τα κλιπ του είδους τα ίδια και τα ίδια αμάξια, δαχτυλίδια, γκόμενες, πισίνες και γούνες. θα βλέπαμε ξέρω γω και κανά ιταλικό εστιατόριο, τίποτα μοντέρνα πλυντήρια ρούχων και μηχανές του γκαζόν που κουρεύουν μόνες τους.  ;D
Κάτι μου λέει πως τα καλογυμνασμένα γυναικεία σώματα και τα ακριβά σπορ αυτοκίνητα κάνουν πιο cool βιντοκλιπ σε σχέση με τα ιταλικά εστιατόρια και τις περίεργες μηχανές γκαζόν.  ;D Να σου πω, κι εγώ τα προτιμάω.

 
Jazzjoker είπε:
Αλλά πώς γίνεται να βρίσκει θετικό αποδέκτη π.χ. μια κοπελίτσα που έζησε την ως τώρα ζωή της σε γυάλινο πύργο και αν την πας κάτω απ' το Νέο Ψυχικό, νομίζει ότι είναι σε άλλη χώρα; Ποιο είναι το στοιχείο ταύτισης που υπάρχει εκεί;
Συγνώμη ειλικρινά που το κάνω προσωπικό, το κάνω χάριν του επιχειρήματος, ξέρω ότι ΕΣΥ δεν με παρεξηγείς, και ξέρεις ότι σε εκτιμώ και σαν μουσικό και κυρίως σαν τύπο (και αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία για εμένα).

Πώς γίνεται λοιπόν;

Με τον ίδιο τρόπο που εσύ παίζεις τα μπλουζ (και μάλιστα πολύ καλά) και το κοινό στα live σας έρχεται να σας ακούσει (και πολύ καλά κάνει).

Ποιο είναι το στοιχείο ταύτισης που υπάρχει εκεί;:

Μπορεί να είναι η μόδα, μπορεί να είναι η αγάπη για το μουσικό ιδίωμα....μπορεί να σου αρέσει το Lifestyle (κατά τα γραφόμενα του theoctapus)....1002...μπορεί.

 
Εν αρχή ην το μάρκετινγκ... Μετά βρήκαμε ένα προϊόν το οποίο το φτιάξαμε και το προωθήσαμε σωστά... και μετά δεν θέλει πολλά... λιγο τα λεφτά, λίγο η μαγκιά, λίγο η δαρβινική σεξουαλικότητα, λίγο το αρχέτυπο μπιτ...

 
Jazzjoker είπε:
τίποτα μοντέρνα πλυντήρια ρούχων και μηχανές του γκαζόν που κουρεύουν μόνες τους.  ;D
Μην το παίρνεις στην πλάκα.

Έχει τύχει να δεις σε mtv cribs σπίτι ράπερ/hip-hopper;

Θα σου φανεί πολύ περίεργο με τί είναι υπερήφανοι από την οικοσκευή τους ;D ;D ;D ;D

 
Υπαρχει νομιζω και αλλος ενας  λογος που το συγκεκριμενο εγχειρημα τρωει τοσο κραξιμο.  Ακομη και -ισως και ειδικα- για καποιον που εχει μια καποια επαφη με αυτο το ειδος, ξερει τι ακουγεται αυτο τον καιρο, ηξερε τη λεξη dab και απο χτες, εχει δει αλλους χιλιους να χωρευουν αλα Drake κλπ, το κομματι ειναι σχεδον κωμικο, ειναι αυτο που λεμε cringe-worthy, σε κανει να νιωθεις αβολα.

Δε ξερω πως να το εκφρασω αυτο ακριβως με λογια, ειναι το υπερβολικο bling που σε αυτους βγαινει ως κακο κιτς? Το οτι ξερουμε οτι ειναι Ελληνες και μαλλον θα πανε να φανε παστιτσιο και να βαλουν σκουπα μετα τα γυρισματα, κανωντας τους "χαρακτηρες" τους paper thin? Ειναι το οτι ηρθαν καθυστερημενοι στο παρτυ και χαιρονται,  ειναι η τελειως βεβιασμενη αποπειρα να κανουν connect με το μοντερνο digital culture (σνααααπτσααααατ), το cultural appropriation με τη χαρη ταυρου σε υαλοπωλειο?

Εν ολιγοις μπορει να ειναι τεχνικα οκ η ολη παραγωγη αλλα το αποτελεσμα ειναι για τον καδο και νομιζω σε αυτο θα συμφωνησουν και ατομα που τους αρεσει οντως αυτη η μουσικη & κουλτουρα.


(edited for clarity, εγραφα βιαστικα)


 
odis13 είπε:
Δε ξερω πως να το εκφρασω αυτο ακριβως με λογια, ειναι το υπερβολικο bling που σε αυτους βγαινει ως κακο κιτς?
Δεν νομίζω, το ίδιο "ύφος" , υπάρχει σε όλα τα ανάλογα videos.

Το οτι ξερουμε οτι ειναι Ελληνες και μαλλον θα πανε να φανε παστιτσιο και να βαλουν σκουπα μετα τα γυρισματα, κανωντας τους "χαρακτηρες" τους paper thin?
Σαφώς και ναι. Χωρίς να γνωρίζω ούτε που μένουν, ούτε τι τρώνε, ούτε αν είναι νοικοκύρηδες, και μόνο που είναι Έλληνες , «Υιοθετώντας» στιχουρικά και στυλιστικά ξενόφερτο είδος, μπορεί να το κάνει σαν καρικατούρα. (Το ίδιο συμβαίνει και σε 'Ελληνες ροκερς, τζαζίστες, μπλουζίστες και pop- artists κ.ο.κ. πολύ συχνά).

τελειως βεβιασμενη αποπειρα να κανουν connect με το μοντερνο digital culture (σνααααπτσααααατ), το cultural appropriation με τη χαρη ταυρου σε υαλοπωλειο?
Και ναι* και όχι**.

*βλ. σημείωσις 2  ;D

** Όχι, γιατί το ίδιο θα ίσχυε και για Κροάτες ράπερς  ;D

 
Jazzjoker είπε:
Γκόμενες, άφθονα ναρκωτικά, ακριβά αμάξια, τεράστια σπίτια, υπερβολικά και πολλά κοσμήματα, τατουάζ της φυλακής, ζωή στο κλαμπ και γενικώς να μαμάω όπου βρω και όλοι οι άλλοι να πάνε να μαμηθούνε.

Αυτό είναι εν ολίγοις το όνειρο ενός πάμφτωχου, μαύρου παιδιού που γεννήθηκε σε γκέτο από μητέρα πουτάνα και πατέρα ισοβίτη και φαντάζεται πώς θέλει να είναι η ζωή του όταν μεγαλώσει. Οι επιλογές του, τώρα που είναι 17, είναι κάτι μεταξύ πείνας, φυλακής ή θανάτου πριν κλείσει τα 20.

Πώς και γιατί ο παραπάνω εφιάλτης μετατράπηκε σε υπέρτατο, διαπολιτισμικό κουλ από την αμερικάνικη show biz, είναι για μένα άξιο θαυμασμού και μόνιμη απορία.
Αν αφαιρεθεί το κομμάτι των κοσμημάτων, δεν βλέπω καμία διαφορά με το "όνειρο" (και τα βιντεοκλιπ) κάποιων ροκ-μέταλ γκρουπ στα 80s και 90s.

Και σαφώς δεν απευθύνονταν σε ένα κοινό με τα χαρακτηριστικά που περιγράφεις.

Υπάρχει και μια πολύ ωραία ταινία σχετικά με αυτό, που λέγεται Rock Star νομίζω, όσοι δεν την έχετε δει είναι must see.

 
LK είπε:
Με τον ίδιο τρόπο που εσύ παίζεις μπλουζ (και μάλιστα πολύ καλά) και το κοινό στα live σας έρχεται να σας ακούσει (και πολύ καλά κάνει).
Λάκη κατ' αρχήν δεν τίθεται θέμα παρεξήγησης. Κατά δεύτερον δε με καλύπτεις. Δηλαδή εγώ ξέρω 10 τουλάχιστον credible λόγους που κάποιος μπορεί να ταυτίζεται με κάποιο μουσικό ιδίωμα ή τραγούδι. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς έχουν να κάνουν με τον παραλληλισμό των βιωμάτων. Δηλαδή αυτό που τραγουδάς τόσο ωραία εσύ, σε κάποιο όχι πολύ μακρινό επίπεδο, το έχω περάσει κι εγώ. Η ιστορία σου δηλαδή, είναι κοντά στην ιστορία μου.

Π.χ. εξαιρετικά πόπιουλαρ κομμάτι με συγκεκριμένο μήνυμα (έστω εκπεφρασμένο χιουμοριστικά):



Εδώ είναι προφανές γιατί έχουμε 1,5 δις (!) βιουζ. Όλα τα παχουλά κοριτσάκια της υφηλίου, ταυτίστηκαν με την ιστορία.

Στην περίπτωση της gangsta αισθητικής και του όλου ιδιώματος, δεν μπορώ να εντοπίσω αναλόγου ισχύος ταύτιση. Γι' αυτό ακριβώς το όλο θέμα με κάνει να απορώ και να υποψιάζομαι ότι σε κάποια στυλ πια, έχει εξελιχθεί και ο τρόπος "πλασαρίσματος" αλλά και ο στόχος. Μια υπόθεση είναι ότι εδώ δεν τίθεται θέμα ταύτισης με την ιστορία (εκ των πραγμάτων) αλλά μετάδοσης, κατά κάποιον τρόπο, της φιλοδοξίας (για λεφτά, αμάξια, σπίτι κλπ) χωρίς να προϋπάρχει το έδαφος στο οποίο κανονικά θα επέτρεπε την καλλιέργεια της φιλοδοξίας αυτής. Οι βαθύτεροι μηχανισμοί που μπαίνουν σε λειτουργία είναι που με ενδιαφέρουν πολύ εδώ.

Πέραν αυτού και χωρίς καμία διάθεση ηθικολογίας: Ανεξαρτήτως μόδας, στυλ, αισθητικής, ύφους κλπ. προσωπικά με ενοχλεί όταν προωθούνται (είτε από το youtube είτε από την τηλεόρασή είτε από οπουδήποτε αλλού) lifestyles με τη σφραγίδα της δηθενιάς. Με άλλα λόγια "κάνε ό,τι μπορείς για να σε βλέπουν και να σε θαυμάζουν οι άλλοι. Το τι πραγματικά σου αρέσει είναι δευτερεύον και μικρής σημασίας".

Τελικά αυτό που θέλουμε. καταλήγει να ταυτίζεται με αυτό που θέλουν να βλέπουν οι άλλοι. Το αποτέλεσμα είναι μια δυστυχής κοινωνία που δεν ξέρει καν το λόγο της δυστυχίας της.

Τελειώνω γιατί πολλά είπα . Το ραπ και το χιπ-χοπ πάντα μου άρεσαν. Υπάρχουν καλλιτέχνες τους οποίους θεωρώ, εκτός από μουσικούς, πολύ σπουδαίους ποιητές και ορίτζιναλ λαϊκούς φιλοσόφους. Εκεί πιστεύω ότι βρίσκεται και το όποιο μεγαλείο του ιδιώματος. Μίλησε στη χαμηλή τάξη, στη γλώσσα της. Τραγούδησε τα προβλήματά της και σε πολύ μεγάλο βαθμό την ένωσε κάτω από τη στέγη μιας κοινής, σύγχρονης κουλτούρας. Όταν μπήκε στη μέση η show biz και όλα αυτό το έκανε κώλους και πισίνες, το πακέταρε και το έκανε εξαγωγή, ε θεωρώ ότι έπεσε χοντρή υποβάθμιση. Αυτά τα ολίγα.  ;D

 
LK είπε:
Δεν νομίζω, το ίδιο "ύφος" , υπάρχει σε όλα τα ανάλογα videos.
Yπαρχει μεν, δεν ειναι το ιδιο δε - προφανως το ειδος εχει καποιες στυλιστικες επιταγες που περιλαμβανουν μια κιτς, bling αισθητικη αλλα δε βγαινει σε ολους το ιδιο. 

και μόνο που είναι Έλληνες , «Υιοθετώντας» στιχουρικά και στυλιστικά ξενόφερτο είδος, μπορεί να το κάνει σαν καρικατούρα. (Το ίδιο συμβαίνει και σε 'Ελληνες ροκερς, τζαζίστες, μπλουζίστες και pop- artists κ.ο.κ. πολύ συχνά).
Εδω παει αυτο που ειπα περι ακομψου appropriation - η ραπ, οπως καλη ωρα και η jazz μουσικη πρωτυτερα της, αρχιζει να γινεται ενα "παγκοσμιο" μουσικο ειδος. Υπαρχει μια διαφορα μεταξυ καποιου που εκφραζει τα στυλιστικα χαρακτηριστικα του εκαστωτε ειδους με σεβασμο και μεσα απο το "φακο" που επιβαλλει το δικο του background και αυτου που γινεται ζωντανη καρικατουρα σαν τους λεγαμενους. Δεν ειναι ευκολο να τραβηξεις μια κοκκινη διαχωριστικη γραμμη μεταξυ των δυο αλλα η διαφορα υπαρχει και ειναι ξεκαθαρη στους γνωστες του χωρου (του καθε χωρου). 

Ξαναλεω, δεν ειμαι σιγουρος πως μπορω να το εκφρασω αυτο γραπτως, ποσο μαλλον να απαριθμησω ξεκαθαρα τους λογους για τους οποιους το -οπτικο κυριως- κομματι δεν πειθει.

 
Jazzjoker είπε:
Δηλαδή εγώ ξέρω 10 τουλάχιστον credible λόγους που κάποιος μπορεί να ταυτίζεται με κάποιο μουσικό ιδίωμα ή τραγούδι. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς έχουν να κάνουν με τον παραλληλισμό των βιωμάτων. Δηλαδή αυτό που τραγουδάς τόσο ωραία εσύ, σε κάποιο όχι πολύ μακρινό επίπεδο, το έχω περάσει κι εγώ. Η ιστορία σου δηλαδή, είναι κοντά στην ιστορία μου.
Αυτό ισχύει και σε κάποια "rap" άσματα , όπως προείπες, φυσικά.

Όπως υπάρχουν και πολλές blues /rock / heavy metal/ punk/ pop/reggae κ.ο.κ., "μουσικές ιστορίες" με τις οποίες  δυσκολεύομαι να πιστέψω πως θα ταυτιστεί ένας Έλληνας (κατά το παράδειγμά μας).

Ξαναλεω, δεν ειμαι σιγουρος πως μπορω να το εκφρασω αυτο γραπτως, ποσο μαλλον να απαριθμησω ξεκαθαρα τους λογους για τους οποιους το -οπτικο κυριως- κομματι δεν πειθει.
Δεν χρειάζεται, καταλαβάινω τι λες. Θα μπορούσα εγώ να σου γράψω τους λόγους που δεν σε πείθει- το οπτικό κομμάτι (αλλά βαριέμαι  ;D).

 
Jazzjoker είπε:
Μια υπόθεση είναι ότι εδώ δεν τίθεται θέμα ταύτισης με την ιστορία (εκ των πραγμάτων) αλλά μετάδοσης, κατά κάποιον τρόπο, της φιλοδοξίας (για λεφτά, αμάξια, σπίτι κλπ) χωρίς να προϋπάρχει το έδαφος στο οποίο κανονικά θα επέτρεπε την καλλιέργεια της φιλοδοξίας αυτής. Οι βαθύτεροι μηχανισμοί που μπαίνουν σε λειτουργία είναι που με ενδιαφέρουν πολύ εδώ.
Δεν χρειάζεται κανένα προυπάρχον έδαφος ούτε κάποιος βαθύτερος μηχανισμός για να θέλει κάποιος πλούτη. Τα λεφτά τα θέλουν όλοι, τόσο απλό.

Με άλλα λόγια "κάνε ό,τι μπορείς για να σε βλέπουν και να σε θαυμάζουν οι άλλοι. Το τι πραγματικά σου αρέσει είναι δευτερεύον και μικρής σημασίας".

Τελικά αυτό που θέλουμε. καταλήγει να ταυτίζεται με αυτό που θέλουν να βλέπουν οι άλλοι. Το αποτέλεσμα είναι μια δυστυχής κοινωνία που δεν ξέρει καν το λόγο της δυστυχίας της.
Πλάκα κάνεις, εδώ κοτζαμάν Facebook, Instagram και δεν συμμαζεύεται έχουν βασιστεί ακριβώς σ' αυτό, στο showing off. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που παθαίνουν κατάθλιψη αν δεν παρουν likes. Μην το ψάχνεις, τα συγκεκριμένα βιντεο είναι το κερασάκι.

Σαφώς και ναι. Χωρίς να γνωρίζω ούτε που μένουν, ούτε τι τρώνε, ούτε αν είναι νοικοκύρηδες, και μόνο που είναι Έλληνες , «Υιοθετώντας» στιχουρικά και στυλιστικά ξενόφερτο είδος, μπορεί να το κάνει σαν καρικατούρα. (Το ίδιο συμβαίνει και σε 'Ελληνες ροκερς, τζαζίστες, μπλουζίστες και pop- artists κ.ο.κ. πολύ συχνά).
Μπορείς να υιοθετήσεις στιχουρικά και στυλιστικά ένα ξενόφερτο είδος χωρίς να φαίνεσαι αστείος αν έχεις να παρουσιάσεις και ανάλογο καλλιτεχνικό έργο. Υπάρχουν Έλληνες ροκερς, τζαζίστες κ.α. που κανείς δεν θα τους κατηγορήσει ότι φαίνονται αστείοι γιατί η μουσική τους κάνει όλη την δουλειά.

 
theoctapus είπε:
Μπορείς να υιοθετήσεις στιχουρικά και στυλιστικά ένα ξενόφερτο είδος χωρίς να φαίνεσαι αστείος αν έχεις να παρουσιάσεις και ανάλογο καλλιτεχνικό έργο. Υπάρχουν Έλληνες ροκερς, τζαζίστες κ.α. που κανείς δεν θα τους κατηγορήσει ότι φαίνονται αστείοι γιατί η μουσική τους κάνει όλη την δουλειά.
Σαφώς. Αλλά είναι πολύ δύσκολο.

Ειδικά το στιχουργικό (και σαν γραφή και σαν απόδοση).

Πόσα καλά ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ροκ ή μπλουζ π.χ. τραγούδια υπάρχουν σε σχέση με τις απόπειρες πάντα;

 
Jazzjoker είπε:
Με άλλα λόγια "κάνε ό,τι μπορείς για να σε βλέπουν και να σε θαυμάζουν οι άλλοι. Το τι πραγματικά σου αρέσει είναι δευτερεύον και μικρής σημασίας".

Τελικά αυτό που θέλουμε. καταλήγει να ταυτίζεται με αυτό που θέλουν να βλέπουν οι άλλοι.

Τελειώνω γιατί πολλά είπα .
Εδώ νομίζω τα είπες όλα κατά κάποιον τρόπο.

Δεν ξέρω αν είσαι οπαδός της "σχολής του Σικάγο" (δεν μιλάω για μπλουζ τώρα  ;D ;D), και της θεωρίας της κοινωνικής διαντίδρασης ή συμβολικής αλληλεπίδρασης, αλλά αν δεν είσαι, κάποιοι κύριοι (Μηντ, Κούλευ, Γκόφμαν και άλλοι) έχουν κάτι για σένα. :D

Εξηγούν ακριβώς αυτό που γράφεις. ;)

EDIT:  Λέγεται "δραματουργική θεώρηση της κοινωνικής διαντίδρασης" ή κάπως έτσι. :)

 
1. δεν ξέρω-κατάλαβα πως μπλέχτηκαν τα μπλούζ με το "θέαμα" και "άκουσμα" του θέματος (κακώς κατ εμέ)

2. το όλο πόνημα είναι τουλάχιστον εμετικόν και απορώ ακόμα και για το πως ο ίδιος ο πρωταγωνιστής (έστω και αρσενικός) δέχτηκε να περάσει έξω αυτή την εικόνα. - ξέρω γεννήθηκα τον προηγούμενο αιώνα.. ;D

3. Η όλη κουλτούρα (υπο-κουλτούρα) είναι σαφώς ξενόφερτη και εντάξει, έπιασε και εδώ, όλα ξεκίνησαν από αυτό το mtv.... ;D

4. Δεν πρόκειται να το δικαιολογήσω με βάση το art for art's sake

5. Προβλέπεται μεγάλη νύχτα... ;D

 
Λίγες πληροφορίες ακόμα.

Η συγκεκριμένη θεωρία πραγματεύεται τα εξής.

"Η κοινωνική ζωή ως θεατρική παράσταση (σκηνικά, παρασκήνια, προσωπεία, ηθοποιοί) ".

"Η δημιουργία και λειτουργία συμβόλων (μπορεί να είναι κοσμήματα, γκόμενες, ο Όντιν και οι Βαλκυρίες, οι μάγισσες και ο Σατανάς, κλπ) ως δομικά και αλληλεπιδραστικά στοιχεία κοινωνικής ομάδας, και ατόμου-ομάδας-κοινωνίας".

"Κοινωνικός καθρεφτισμός του εαυτού μας (κατοπτρικός εαυτός)" .

"Διαντίδραση ατόμου-ομάδας, ομάδας-κοινωνίας".

Μετά την μικρή αυτή παρουσίαση, ένα μικρό διάλειμμα για καφέ. ;D ;D

 
LK είπε:
Σαφώς. Αλλά είναι πολύ δύσκολο.

Ειδικά το στιχουργικό (και σαν γραφή και σαν απόδοση).

Πόσα καλά ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ροκ ή μπλουζ π.χ. τραγούδια υπάρχουν σε σχέση με τις απόπειρες πάντα;
Αυτος ειναι και ενας λογος που εγραψα πιο πανω οτι η rap μουσικη αρχιζει να γινεται παγκοσμια. Ειναι απο τα λιγα ειδη οπου θα βρεις αξιολογες ισως αποπειρες σε καθε γωνια του πλανητη, "κουρδισμενες" στην εκαστοτε εποχη, κοινωνια και γλωσσα, συμπεριλαμβανομενης και της δικης μας.


(Η τουλαχιστον αυτη η εντυπωση μου εχει δωθει απο την ενασχοληση μου με το χωρο, μπορει να λεω και μακακιες. Συμβαινει και στις καλυτερες οικογενειες).


 
odis13 είπε:
Ειναι το οτι ηρθαν καθυστερημενοι στο παρτυ και χαιρονται...
Αυτο. Ειναι οτι ηρθαν στο παρτυ (οι) καθυστερημενοι. ;D ;DΤο κακο ειναι οτι δυστυχως αυτοι οι πιθηκιζοντες καραγκιοζηδες γινονται προτυπα σε νεαρες ηλικιες. Μαγκια 15χρονου, IQ 5χρονου, και το κλασσικο στορυ λεφτα/γκομενες/ναρκωτικα.  Το οτι η παραγωγη ειναι Ελληνικη το κανει ακομη πιο γελοιο. Το χειροτερο ειναι οτι 9 στους 10 απο αυτους τους "gangsta" των Ανω Πετραλωνων πιστευουν αυτο που κανουν και τον συγκεκριμενο τροπο ζωης και συμπεριφορας. Τα ιδια γιδια ειναι και εκτος βιντεοκλιπ. Το καλσον μονο να προσεξουν μη σκισουν...
tomato.gif


Μη σας χαροποιει το γεγονος οτι το συγκεκριμενο βιντεο εχει κοντα 11000 dislikes, να σας ανησυχουν τα 9000 likes. :-X

 
LK είπε:
Ανεξάρτητα θεματολογίας ή ύφους, η ίδια απορία θα έπρεπε να δημιουργείται και για το πώς ένας Βρετανός π.χ (λέμε τώρα Eric Clapton – με κουλτούρα Βρετανική σε όλα- π.χ.) ασπάστηκε τα μπλουζ.
Blues is a state of mind - EC

Blues is the facts of life - Willie Dixon

Blind_Guitarist-Border.jpg

SeasickSteveTivoli2015_0105.jpg

ec1.jpg

jlw.jpg

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top