Ξεθάβω το θέμα αλλά υπάρχει λόγος ;D
Έπεσε στα χέρια μου μια φτηνή κιθάρα Variax 300. Είναι το φτηνότερο μοντέλο της σειράς.
Ποιότητα κατασκευής απο πρώτη όψη και λίγο παίξιμο, θα έλεγα οτι είναι ανάλογο μιας Squier των 200 €.
Το μανίκι είναι κάτι σαν ανοιχτόχρωμο Rosewood, δέν μπόρεσα να βρώ σε μια γρήγορη αναζήτηση στο νετ περισσότερες πληρπφορίες γι αυτό, ούτε για το σώμα. Υπάρχει thrust rod απο την πλευρά του headstock.
To μπράτσο έχει 22 τάστα, καλοβαλμένα, το nut είναι φτηνό πλαστικό, με μάλλον κακό χάραγμα καθότι η G "παίζει" λίγο μέσα στο κανάλι της, αλλά αυτό ίσως είναι θέμα φθοράς, δέν μπορώ να ξέρω μια και η κιθάρα είναι μεταχειρισμένη.
Χρώμα κόκκινο, κάτι που φέρνει σε burgundy red.
Pickguard απλό λευκό πλαστικό. Γέφυρα χρωμιωμένη, πολύ απλή, χωρίς τρέμολο.
Κλειδιά που κρατάνε εντυπωσιακά καλά το κούρδισμα, δέν το περίμενα για να είμαι ειλικρινής.
Μαζί με την κιθάρα υπάρχει και ένα φτηνό πλαστικό τροφοδοτικό, όχι το ακριβό D.I. των καλύτερων μοντέλων.
Ρυθμιστικά, Voi, tone, 5θέσιος διακόπτης με τον οποίο αλλάζεις μοντέλο μαγνήτη αλλά και μοντέλο κιθάρας, ( δηλαδή απο Tele 1960 @ Tele thinline 1968)

και περιστροφικός διακόπτης πολλών θέσεων για τα μοντέλα.
Δέν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες των μοντέλων μια και μπορεί ο καθένας να κατεβάσει το manual απο το site της Line 6.
Δοκίμασα την κιθάρα με το POD XT Live μου, σύνδεση variax με καλώδιο απλό UTP, χωρίς ασφάλεια.
Η πεταλιέρα "είδε" αμέσως την κιθάρα, την αναγνώρισε και της έδωσε ρεύμα να λειτουργήσει.
Με αυτόν τον τρόπο διασύνδεσης, γλυτώνει κανείς το τροφοδοτικό - D.I. και το έξτρα καλωδιομάνι που πρέπει να κουβαλάει κάποιος σε ένα live.
Επίσης η πεταλιέρα σου δίνει την δυνατότητα να αλλάζεις μοντέλο ( ήχο στην πραγματικότητα ), της κιθάρας με το να πατήσεις ένα patch με το πόδι. Αλλάζεις δηλαδή κιθάρα, π.χ. απο Strat σε Tele ή
Gibson, μοντέλο ενιχυτή, καμπίνας και εφφέ με το πάτημα ενός ποδοδιακόπτη
Στην θεωρία εκπληκτικό ε ?????????
Στην πράξη τώρα.
Εκπληκτικό επίσης. ;D ;D ;D
Τα μοντέλα της κιθάρας είναι ακριβώς της ίδιας ποιότητας με τα ακριβότερα μοντέλα της εταιρίας, εκτός μερικών λεπτομερειών νομίζω, και θα πώ τα εξής.
Άν και δέν έτυχε ποτέ να πιάσω στα χέρια μου ένα vintage μοντέλο που ισχυρίζεται η line 6 οτι "φοράει" η κιθάρα επάνω της, μπορώ να πώ με απόλυτη σιγουριά, οτι η tele είναι Τele, μάλιστα ακούγεται καλύτερα απο την δική μου Γιαπωνέζικη κάστομ, οι strat ακούγονται σαν strat, κ.ο.κ.
Δέν μπορώ να πώ άν ακούγονται ΑΚΡΙΒΩΣ σαν τα μοντέλα που αναφέρονται, αλλά σίγουρα ακούς
Gibson.
Η χροιά δηλαδή είναι εκεί που πρέπει ώστε να σε πείθει σε μεγάλο βαθμό.
Δέν πιστεύω οτι κάποιο μέσο αυτί θα μπορούσε να πει σε τυφλό τέστ για το άν αυτό που ακούει είναι μοντέλο ή κανονική κιθάρα. Θα πώ εδώ ότι έχω ακούσει πολύ VG 88 και νομίζω οτι η Variax τα καταφέρνει καλύτερα στον τομέα μοντέλων. Δέν μπορώ να πώ για το VG 99, δέν το έχω ακούσει.
Το κομμάτι που με ανησυχούσε και είχε να κάνει με το latency και την "αίσθηση" δηλαδή άν η κιθάρα παίζει σάν κανονική κιθάρα ή σαν κανένα παράξενο υβρίδιο, ήταν τζάμπα στονοχώρια. Δέν μπορείς να αισθανθείς latency, και η κιθάρα παίζει σάν μια κανονική ηλεκτρική.
Μου άρεσε:
1) Το μπράτσο, με αρκετά flat radius, άν και η άλλη μου κιθάρα είναι όπως είπα Tele, και πίστευα ότι θα με δυσκόλευε το μανίκι της Variax.
2) Οι επιλογές στον ήχο, καθώς και η δυνατότητα να φτιάξω ανοιχτά κουρδίσματα που τα ανακαλώ με το πάτημα ενός κουμπιού.
3) Η Tele της, όλα τα μοντέλα.
4) Οι
gibson, τα περισσότερα μοντέλα.
5) Το Variax workbench software που σου δίνει την δυνατότητα να φτιάξεις ότι βάλει ο νούς σου σε customιά απο πλευράς μαγνητών, που θα τους τοποθετήσεις, με τί κλίση ,κ.λ.π. δίνοντάς σου την δυνατότητα να πειραματιστείς με όλες τις δυνατότητες που σου προσφέρει αυτή η τεχνολογία. Μπορείς επίσης να δημιουργήσεις και ότι κούρδισμα θέλεις, και όλα τα δημιουργήματά σου να τα αποθηκεύσεις στις 10 user θέσεις της κιθάρας. ( 2 θέσεις στο rotary switch με 5 θέσεις του 5θέσιου στην κάθε μία).
6) Τα μοντέλα banjo & resonator, έχει πλάκα να μπορείς να τα έχεις σαν ήχους, καθότι δέν φαντάζομαι οτι θα πλήρωνα ποτέ Χ € για ένα banjo. Κάποιος που παίζει banjo θα έχει μάλλον διαφορετική γνώμη, αλλά εδώ καταθέτω την δική μου άποψη.
Δέν μου άρεσε:
1) Η "φτηνή" κατασκευή του οργάνου, που δέν επηρεάζει πάντως σε καμμιά περίπτωση το playbility.
2) Η έλλειψη μανητών. Η κιθάρα δείχνει "παράξενη" δίχως μαγνήτες, αλλά και θα ήταν ενδιαφέρον να έχει ένα σύστημα mix φυσικού ήχου και μόντελινγκ, άν και φαντάζομαι οτι θα είχε προβλήματα λόγω του έστω μικρού latency των μοντέλων σε σχέση με τον ακαριαίο ήχο των μαγνητών.
3) Τα μοντέλα της Strat. Ενώ διαβάζω στο ίντερνετ ύμνους για τους ήχους της Strat, προσωπικά μόνο με strat δέν μου μοιάσανε. Επιφυλλάσομαι πάντως να την παίξω απόψε live και ίσως άν υπάρχει λόγος θα αναθεωρήσω.
4) Τα μοντέλα ακουστικής. Χμμμμμμμμμ ας πούμε οτι δέν πείθουν όταν τα ακούς solo. Δέν ξέρω πως θα ακουγότανε στο mix, ίσως περνάνε εκεί, αλλά σάν αίσθηση εννοείται οτι σάν μουσικός θα προτιμούσα μιά κανονική ακουστική.
Αυτά τα ολίγα ;D
Θα την δοκιμάσω και στο Jam απόψε και άν υπάρχει λόγος για update θα ξαναποστάρω.