Θα ήθελα να πω μερικά πράγματα:
α) Κατ' αρχήν οικτοίρω (και εισηγούμαι την παραδειγματική τιμωρία) όσων επιχείρησαν συνειδητά την υποβάθμιση αυτού του thread. Ξέρετε ποιοι είστε και ξέρετε ότι το έχετε παρακάνει.
β) Αν το thread συνεχιζε να έχει τον τεχνολογικό χαρακτήρα στον οποίο σκόπευε ο Νικόδημος, δεν θα έγραφα τίποτε. Αλλά (εκτός από όσους όντως επιχείρησαν να το τσακίσουν) το έχετε κάνει αποτιμητικό της καλλιτεχνικής αξίας των Beatles.
γ) Σε αυτά τα πλαίσια, εκφράζω την αηδία μου για τη θεοποίηση των Beatles, μίας μπάντας που ήταν η καλύτερη ποπ μπάντα της εποχής της, αλλά - ρε 'σεις - έχουν περάσει σαράντα τόσα χρόνια πλέον. Αν όντως κάποιοι (π.χ. ο Γιάννης Πετρίδης έχει φάει την πέτρα ως γνωστόν) πιστεύουν ότι οι Beatles αποτελούν κάποιο αξεπέραστο ορόσημο, τότε να πάμε να πετάξουμε τα πικαπ μας από τους φωταγωγούς και - στα πλαίσια του ότι είναι καλύτερα να τα απολαμβάνουμε όλα στην πρωτότυπη μορφή τους - να ανασύρουμε τα μονοφωνικά του μπαμπά μας (και εγώ προσωπικά, το Rubber Soul).
δ) Η ιστορική εμπειρία έχει καταδείξει πως οτιδήποτε στο κόσμο της ποπ κουλτούρας είναι αναλώσιμο και ξεπερνιέται, δε πα' να το λένε Sgt Peppers, ή Exile On Mail Street, ή οτιδήποτε.... Σίγουρα τα τραγούδια κρατάνε τη γοητεία τους... ήξερα και εγώ έναν παπού που νόμιζε ότι την ημέρα που είδε την Κάλας, τελείωσε γι' αυτόν η μουσική του αναζήτηση (άκουγε μόνο Κάλας μέχρι το τέλος της ζωής του), αλλά αυτό είναι μία ακραιφνώς προσωπική εκτίμηση που θα σοκαριστείτε όταν διαπιστώσετε πόσο λίγο ενδιαφέρει τους νεότερους ακροατές.
ε) Το πιο σημαντικό: έχετε εσείς καμία ένδειξη (διότι εγώ μετά από έξι περίπου χρόνια, δεν έχω) ότι το κοινό του noiz αγοράζει δίσκους; Το 99,9999% εδώ μέσα, θα ακούσει τις νεο-μαστεραρισμένες σε υπερ-γαμημένα mp3 και flac, μέσα από ηχεία της Soundblaster. Και - για να λέμε και την πλήρη αλήθεια - το ίδιο ισχύει για τους περισσότερους ανθρώπους στον κόσμο πλέον. Η συγκεκριμένη κίνηση (τα νεοmasters) αφορά μόνο ένα εξαιρετικά περιορισμένο κοινό φιλόμουσων που θα πάνε να ξανα-ματά-πληρώσουν το White Album για να δούνε τις λεπτές διαφορές από την προηγούμενη έκδοση. Κολοκύθια τούμπανα δηλαδή...
στ) Αν έχει ξεκινήσει κάποια επιχείρηση διάσωσης παλαιότερου υλικού από τη συμφορά που συνάντησαν στα χέρια πανηλιθίων μαστεράδων της δεκαετίας του '80 (οι οποίοι, για την ιστορία, είχαν το
ίδιο τουπέ με τους σημερινούς), έχω κατά νου πολλούς άλλους υποψήφιους, που - για εμένα - είναι πιο σημαντικοί από τους Beatles... π.χ. το Combat Rock (που ο SF θα θυμάται ότι είχα βγάλει σπυριά όταν τελικά το πήρα σε CD), ή (αν θέλετε την ιερότητα των 60'ς) θα ήθελα το Pet Sounds (Beach Boys) ή το After Bathing At Baxter's (Jefferson Airplane), για να μην αρχίσουμε με τη δισκογραφία του Miles κλπ κλπ. Beatles και courgettes-drums (δλδ. κολοκύθια-τούμπανα).
)
(παραδοξως το LONDON CALLING ειναι οκ)
