Susan Boyle - Britain's You've got talent show

J

Jasemeister

Master of Ceremonies
Μηνύματα
7,354
Πόντοι
38
Καλημέρα  :)

Χθες διάβασα περαστικά μια είδηση για μια κυρία Susan Boyle από τη Σκωτία που εξέπληξε με τη φωνή της τους πάντες στην εκπομπή Britain's You've got talent και μου κέντρισε το ενδιαφέρον (λόγω εμφάνισης την πέρασαν βληματάκι αλλά τους γύρισε καπάκι). Το έψαξα σήμερα στο youtube και χωρίς να έχω ήχο στο pc που είμαι κατάλαβα ότι δε χρειάζεται να περιμένω να το ακούσω για να το ποστάρω. Απολαύστε (επιλέξτε HQ):

http://www.youtube.com/watch?v=IIHWvS2_GCs

 
Πάντα το λεγα ότι είσαι ευαίσθητο παιδί... (θα την ακούσω το απόγευμα)

 
ΠΩΠΩ ΧΕΣΤΗΚΑ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ!!!!

ΘΕΟΙ ΟΙ ΤΥΠΟΙ (βέβαια πρέπει να ξέρεις τον Michael Flatley για να το εκτιμήσεις πραγματικά)

(καλή και η τύπισσα αλλά εμένα με είχε συγκινήσει πολύ περισσότερο ο Paul - έχει ξαναπαίξει)


 
Φοβερή η άτιμη! Εδώ πιο ολοκληρωμένο το τραγούδι, φαίνονται και οι πρώτες αντιδράσεις καλύτερα:



Τι νότες ανέβασε η κυρά...ανπιστέφταμπλ.

 
Ο αντιδραστικός των ποστ:

Και ερωτω τώρα. Αν, λέω αν, δεν είχε βίντεο η εικόνα και ήταν μόνο φωνή, θα κάναμε έτσι; Τελικά αυτό είμαστε; ΜΑς κάνει εντύπωση η εμφάνιση, αποκλείουμε κάποια γιατί είναι χωριάτισσα και μετά κλαίμε και απο πάνω; (για το βίντεο το λέω, όχι για τον πλαίη).

Την ίδια αντίδραση έχω παντού, και την ίδια αντίδραση έχω και για τα παιδιά θαύματα: Ως επαγγελματίας μουσικός και σοβαρός άνθρωπος, δε με νοιάζει απο ΠΟΥ έρχετε η μουσική, ο ήχος, κλπ, είναι θέμα μάρκετινγκ. Τελικά με ενδιαφέρει ο ήχος να είναι ο καλύτερος. Άρα στην περίπτωση της κυρίας τη συγκρίνω με όλες τις τραγουδίστριες που έχουν πει το κομμάτι: Και το λέει καλά (άντε για να καταλήξω)! Μπράβο της, γιατί το έβγαλε το κομμάτι πολύ πολύ καλά. Όχι απίστευτα, αλλά μαζί και με το πως της φέρθηκαν στην αρχή (ο Simon έκανε πλάκα, βέβαια μετά), είναι ωραία φάση.

Με τα παιδιά θαύματα (που δεν απέχει πολύ), όπως και με τον Paul, η ίδια αντίδραση: Σορρυ, αλλά φοβερό αυτό που κάνουν για αυτο που είναι, αλλά ο μέσος όρος του ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ, δε φτάνει τους άλλους. Σορρυ. ;)

 
Νίκο το θέμα εδώ δεν είναι το τι κάνουν, αλλά ποιοι το κάνουν... Το όλο θέμα είναι ότι πρόκειται για underdogs, για ανθρώπους που κανείς δεν θα τους έδινε μια ευκαιρία, αλλά μέσω όλου αυτού μπορούν να γίνουν και αυτοί stars. Ούτε η κυρία ούτε ο Paul είναι τα απίστευτα ταλέντα. Αλλά το γεγονός ότι είναι underdogs τους δίνει έξτρα πόντους γιατί ως γνωστόν όλοι τάσσονται με τον αδύνατο...

(Ο Stavros Flatley βέβαια είναι το μεγαλύτερο ταλέντο που υπήρξε ποτέ..............)

 
Νικόλα αυτό όμως δεν είναι που έχει τελικά τη μεγαλύτερη σημασία; Από που ξεκίνησες, που έφτασες και υπο ποιές συνθήκες. RESPECT από μένα για την κυρία για το μέγεθος του επιτεύγματός της. Εμένα η φωνή της μου άρεσε και ειδικά το συναίσθημα που κατάφερε και έβγαλε, ενώ τόσος κόσμος ήταν μπροστά της και γελούσε μ'αυτήν. Εκεί είναι το θέμα, δεν είναι επαγγελματίας, εκτέθηκε στον χλευασμό κι όμως τους κέρδισε. Φωνές πάντα θα υπάρχουν καλύτερες. Για μένα ήταν φοβερή φωνή πάντως.

 
O Stavros Flatley με τον υιό του ήταν μαμάτος! Άλλο αυτό!

Αλλά, εγώ επιμένω, ακριβώς σε αυτό που λές: Δε τάσομαι υπέρ των αδυνάτων. Η τέχνη δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα, ή μισο-κομουνιστικό κράτος. Η τέχνη είναι τέχνη: Και μιλάει, και επικοινωνεί, και πράτει, και λειτουργεί σε μία κοινωνία. Το ποιός το έκανε δεν υπάρχει.

___________________________

Τώρα να ομολογίσω οτι κι εγώ έμεινα έκπληκτός, κι εγώ έπαθα και δε είμαι παρανοϊκός: Δίνω κάτι παραπάνω στην Suzan και στον Paul, και σε όλους που "δεν, αλλά".

Απλά να μην στεκόμαστε εκεί, γιατί στο τέλος χάνουμε και το νόημα: Ο όποιος Paul ή Suzan, δεν ζήτησε να είναι "πωλητης κινητών", ή "κακάσχημη", ή "παιδί κάτω των 15". Απλά το χρησιμοποιούμε υπέρ τους: Είναι δίκαιο; Όταν η Suzan κάνει το make over και γίνει κουκλάρα (λέμε τώρα, γιατί το άκουσα και αυτό), μετά θα μετράμε το ίδιο τις εκτελέσεις της; Όταν έχουμε ένα CD, θα θυμόμαστε πόσο underdog είναι, και πόσο δεν έχει φιλιθεί ποτέ, κλπ; (<-και καλά αυτό το τελευταίο, ρε μαμότο, τι στο Δια το ήθελαν; Λοιπόν η κοπέλα είναι παρθένα, αν είναι (σε όποιον δεν ξέρει, κυκλοφώρησε ότι δεν έχει φιληθεί ποτέ). ΕΕεεεε και λοιπόν;;;;)

EDIT: Jasemeister: Δεν είμαι σίγουρος. Αν εγώ είμαι απο πλούσια οικογένια, ή εσύ απο φτωχή, ή πούλησα το πλευρό μου για να γίνω κάτι, πέραν απο την αποφασιστηκότητα (που ομολουμένως μετράει, και το χρησιμοποιούμε τελικά), δε παίζει και άλλο ρόλο παίζει;

ΈΧει ΤΟΣΗ μεγάλη σημασία που είναι "άσχημη", ή "απο χωριό" και έχει μια προφορά που μόνο η μάνα την την καταλαβαίνει; Να ήμαστε λίγο αντικειμενικοι, αυτό λέω.

Απο την άλλη, να κατι που λέει το ίδιο με αυτό που συζητάτε σε αυτό το thread, Και με πολύ πιο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΤΡΟΠΟ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=168170.0

 
Μα κι αυτός underdog είναι. Δεν έχεις δει κάποιον να παίζει καλύτερα ένα drum machine (για να είμαστε αντικειμενικοί όπως λες κι εσύ); Κι όμως αυτός ο άνθρωπος (πολύ περισσότερο) και οι παραπάνω (σαφώς λιγότερο) με εμπνέουν με έναν τρόπο που ποτέ δεν θα με εμπνεύσει ένας πολυτάλαντος μουσικός / καλλιτέχνης / άμθρωπος που είχε μια κανονική πορεία ζωής.

 
Όχι Νικολα και όπως είδες δεν στάθηκα καθόλου στο ότι δεν φιλήθηκε, δεν απαυτώθηκε, ζούσε με τη μάνα της μέχρι που πέθανε πριν κάτι μήνες, κτλ...πίσω απ'τη φωνή υπάρχει και ένας άνθρωπος. Αυτό που είσαι περνάει και στη φωνή. Ακούω (χωρίς εικόνα) την Boyle πιο ευχάριστα από τους διάφορους φίλους μου επαγγελματίες της Λυρικής Σκηνής. Δε σημαίνει ότι έχουν χειρότερη φωνή ή ότι δεν είναι φοβεροί και αυτοί (ότι φωνή και να'χεις το να βγάζει 3ωρη παράσταση είναι άθλος). Με κερδίζει όμως το συναίσθημα της Boyle περισσότερο. Στάθηκε στο ύψος της χωρίς να διαθέτει εμφάνιση. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον (και εκτιμώ) το ότι κατάφερε να γυρίσει το χλευασμό σε θαυμασμό  ;)

Ένας τυπικός επαγγελματίας ξεκινά την παράστασή του έχοντας ήδη μια αναγνώριση της αξίας του, γιατί έφτασε εκεί που είναι με το σπαθί του και με τις ικανότητές του. Ένας καταξιωμένος επαγγελματίας είναι ήδη ψηλά στην εκτίμηση όλων που θα τον παρακολουθήσουν.

Όπως είπε και ο Joshua Bell τότε που βγήκε στο μετρό της Νεας Υόρκης να παίξει βιολί να δουν τις αντιδράσεις, "it was a lesson in humility"  ;)

 
mscmkr είπε:
Μα κι αυτός underdog είναι. Δεν έχεις δει κάποιον να παίζει καλύτερα ένα drum machine (για να είμαστε αντικειμενικοί όπως λες κι εσύ); Κι όμως αυτός ο άνθρωπος (πολύ περισσότερο) και οι παραπάνω (σαφώς λιγότερο) με εμπνέουν με έναν τρόπο που ποτέ δεν θα με εμπνεύσει ένας πολυτάλαντος μουσικός / καλλιτέχνης / άμθρωπος που είχε μια κανονική πορεία ζωής.
Click to expand...
ΕΕε καλά, δεν κρίνεται ο άνθρωπος απο το πως παίζει drum machine με το κοτόπουλο για πόδι που έχει (το λέει ο ίδιος). Εκεί μιλάμε απλά για τον άνθρωπο, τις κακουχίες του, και την δύναμή του. Είναι underdog αλλά το θέμα είναι ότι είναι underdog, όχι πως έπαιξε μουσική. Το τι είπε σχετικά με το fall and trying to get up, κλπ.

Όχι Νικολα και όπως είδες δεν στάθηκα καθόλου στο ότι δεν φιλήθηκε, δεν απαυτώθηκε, ζούσε με τη μάνα της μέχρι που πέθανε πριν κάτι μήνες, κτλ...πίσω απ'τη φωνή υπάρχει και ένας άνθρωπος. Αυτό που είσαι περνάει και στη φωνή. Ακούω (χωρίς εικόνα) την Boyle πιο ευχάριστα από τους διάφορους φίλους μου επαγγελματίες της Λυρικής Σκηνής. Δε σημαίνει ότι έχουν χειρότερη φωνή ή ότι δεν είναι φοβεροί και αυτοί (ότι φωνή και να'χεις το να βγάζει 3ωρη παράσταση είναι άθλος). Με κερδίζει όμως το συναίσθημα της Boyle περισσότερο. Στάθηκε στο ύψος της χωρίς να διαθέτει εμφάνιση. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον (και εκτιμώ) το ότι κατάφερε να γυρίσει το χλευασμό σε θαυμασμό  ;)
Click to expand...
Εδώ, λοιπόν δεν έχω τίποτα να πω, κι έχεις δίκιο. Σε όλα! Αν πράγματι εσύ δε στάθηκες στο ποιά είναι, παρα μόνο στο πως κατάφερε να τραγουδίσει παρόλες τις φωνές και την πλάκα απο κάτω, τότε μόνο μπράβο έχεις απο μένα. Εγώ δεν τα κατάφερα (για αυτό και το έκανα θέμα).

Το συναίσθημα είναι συνδεδεμένο με την εικόνα, άρα δύσκολα το διαχωρίζεις, αλλά πάντως και πάλι δεν έχω να πω κάτι στα παραπάνω που λές. :)

Ένας τυπικός επαγγελματίας ξεκινά την παράστασή του έχοντας ήδη μια αναγνώριση της αξίας του, γιατί έφτασε εκεί που είναι με το σπαθί του και με τις ικανότητές του. Ένας καταξιωμένος επαγγελματίας είναι ήδη ψηλά στην εκτίμηση όλων που θα τον παρακολουθήσουν.
Όπως είπε και ο Joshua Bell τότε που βγήκε στο μετρό της Νεας Υόρκης να παίξει βιολί να δουν τις αντιδράσεις, "it was a lesson in humility"  ;)
Click to expand...
Ταπεινότης... Ο επαγγελματίας έχει περάσει κάποιο τεστ, είτε απο την "συντεχνεία" του, είτε απο κάποια "σχολή", είτε απλά απο το αφεντικό του, και λέγετε έτσι. Η εκτίμηση, θέλω να ελπίζω δεν έρχετε μόνον επειδή είναι επαγγελματίας, αλλά για το ποιός είναι, σε συνάρτηση με το τι έχει κάνει: (πχ. Εκτιμώ ένα γκρούπ, ή ένα συνθέτη βασισμένος σε προηγούμενες δουλειές του(ς)).
Αλλά πάντως με κάλυψες πλήρως με την 1η σου παράγραφο και ευχαριστώ για αυτό! :)

 
Έλεος....

Πόσες άραγε πρόβες έγιναν πριν βγει η κυριούλα να τραγουδήσει.... (Λες και δεν την είχαν ακούσει)

Βρίσκω εξαιρετικά ενοχλητική και υποτιμητική για την νοημοσύνη του τηλεοπτικού κοινού την όλη σκηνοθεσία του πράματος, ειδικά την ψεύτικη έκπληξη των κριτών και τα πλαστικά χαμόγελα "ενθουσιασμού", η δε Δεσποινίς ανάμεσα στους κριτές, κόντεψε πάλι να έρθει σε οργασμό...

Η Κυρία Boyle το είπε καλά το κομμάτι, όχι εκπληκτικά, τότε προς τι ο ενθουσιασμός?

Μάλλον διότι οι διοργανωτές έπαιξαν το χαρτί του Freak Show, "ελάτε να δείτε το αγόρι με τα 2 κεφάλια, και την κοπέλα με τα 5 πόδια, επίσης έχουμε μια άσχημη 47χρονη που τραγουδάει"

Επίσης με ενοχλεί ο όχλος πίσω απ τους κριτές, εκατοντάδες 15χρονα κοριτσάκια που ξαφνικά ξέσπασαν σε τσιριδες ενθουσιασμού, για ένα κομμάτι που άκουγαν πρώτη φορά από κάποια που εκ πρώτης όψεως δεν μπορούσε να το πει (τι σημαίνει καν αυτό...).

Η ίδια μουσική παιδία που τους επέτρεψε να την χλευάζουν είναι και αυτή που τους έδωσε την "δυνατότητα" να την αποθεώσουν.... (Καμία παιδία δηλαδή, πόσο μάλλον μουσική)

Τέλος  έρχεται και η "δραματική" "ταπείνωση" της "κριτικής επιτροπής", υπό τους uplifting ήχους μιας συμφωνικής ορχήστρας, (αχ... τι όμορφο, σχεδόν συγκινήθηκα...  ::) ) Αυτος που το σκευτικε θα επρεπε να γινει σκηνοθετης!

Χμ... για μισο λεπτο... ΕΙΝΑΙ  ;D

Προσέξατε τους δυο αυλικούς Backstage, που λένε "you didn't expect that did you?"

Και αυτό ακριβώς ήθελαν.....

Καλή η κυρία Boyle, αλλά όλο το υπόλοιπο ήταν αηδιαστικό σαν Consept.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Θαύμα. Ο άνθρωπος-ελέφαντας απέδειξε ότι δεν είναι ελέφαντας, συγκινώντας το φιλοθεάμον κοινό. ::) ::)

 
Φίλε Infernalgr, είναι γνωστό ότι τα talent shows (ο Θεός να τα κάνει) είναι πεδία εκμετάλλευσης όσων επιλέγουν να λάβουν μέρος σε αυτά, με σκοπό τις θεαματικότητες/διαφημίσεις/κέρδη.

Δε νομίζω ότι κανείς περιμένει ανιδιοτελή και ειλικρινή προβολή ενός ταλέντου μέσω ενός τέτοιου προγράμματος, ούτε νομίζω ότι αυτό μας απασχολεί εν προκειμένω.

Επί του θέματος, ο παράγοντας underdog κάνει όντως πιο συμπαθή την κυρία Boyle και την προσπάθειά της. Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή δίκαιο, οι περισσότεροι βλέπουν με άλλη ματιά το ταλέντο που μπορεί να έχει κάποιος άσχημος, φτωχός, με αναπηρίες ή οτιδήποτε άλλο.

Το μόνο έρεισμα που μπορώ να δώσω σε αυτή την άποψη είναι ότι πιθανώς είναι πιο δύσκολο να εξασκήσει τις αρετές του ένας άνθρωπος που έχει σοβαρότερα προβλήματα στο κεφάλι του.

Για παράδειγμα, σιγά να μην κάτσω να ασχοληθώ με τη φωνή μου και το τραγούδι αν έχω κινησιακά προβλήματα ή αν (στην περίπτωση της Boyle) είμαι 50 χρονών και έχω δει φιλί μόνο σε ταινία*.

Έχει κι ο Νικόλας ένα point όμως, θα έπρεπε να μας απασχολεί η εμφάνιση ενός ατόμου που θέλει να κάνει τέχνη; Μάλλον όχι αν θέλουμε να λεγόμαστε αντικειμενικοί. Πόσες φορές λειτουργούμε απόλυτα αντικειμενικά όμως; ;)

*Ναι, προσωπικά το βλέπω αρκετά σοβαρό αυτό, κυρίως για την ψυχική υγεία ενός ατόμου.

 
Συμφωνώ απόλυτα με όλα τα σημεία της άποψης του Infernalgr.

 
Ομολογώ ότι βρίσκω τα γραφόμενα του ινφέρναλ κάπως υπερβολικά (μάλλον γιατί δε με απασχόλησε καθόλου το γενικοτερο σκηνικό που περιβάλλει το συγκεκριμένο βίντεο), αλλά αυτό που προσωπικά πιστεύω είναι ότι το οποιοδήποτε κοινό δεν είναι τόσο χαζό όσο το νομίζουμε/-ουν για να αρκεί μια "στημένη φάση" να δημιουργήσει εκτενείς αντιδράσεις από το τηλεοπτικό κοινό  :)

 
Aπό τη στιγμή που παρουσιαστεί σαν και καλά "αυθόρμητη" και νέβερ-νιου-γουατ-γουοζ-κομινγκ-ντιντ-για έκπληξη, θεωρώ πως οποιοδήποτε κοινό θα ήταν έρμαιο στον σκηνοθετικό οίστρο ενός στοιχειωδώς αξιοπρεπή τηλεμαέστρου.

Βεβαίως, πιστεύω ότι η κατάσταση έχει πολύ καλά υπολογισμένα πλεονεκτήματα και για την κυρία που τραγούδησε, και για το δίκτυο που προέβαλλε το σόου, σε αντίθεση με άλλες συνήθεις τραγικές περιπτώσεις που το κέρδος ανήκει αποκλειστικά στο κανάλι κι όχι στον διαγωνιζόμενο που συνήθως φτάνει μέχρι τη σκηνή για να κερδίσει πόντους αρνητικής και όχι θετικής δημοσιότητας*, και να φέρει την συνεπακόλουθη θεαματικότητα και έσοδα στην τηλεοπτική επιχείρηση. Και μην ισχυριστείτε ότι η trash tv έχει εκλείψει ή ότι δεν περιμένει την παραμικρή ευκαιρία να δείξει το πρόσωπό της... 


*Εννοείται βέβαια πως σήμερα η κακώς εννοούμενη δημοσιότητα δεν έχει καμία σημασία αν είναι αρνητική ή θετική.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top