Πάντως ρε παιδιά, σοβαρά τώρα να σας πω εγώ πώς το βλέπω το θέμα relic.
Κάποτε (και μέχρι σχετικά πρόσφατα μάλιστα) κυκλοφορούσα με σκισμένα τζήν, τριμμένα.
Έχω παντελόνι που το φορούσα πάνω από 20 χρόνια, είχε φτάσει να κρέμονται τα μπατζάκια από το γόνατο και κάτω, και στον πωπό να είναι πια σχεδόν seethrough, αλλά από την χρήση.
Όταν χάζευα καμιά φορά βιτρίνες μαγαζιών με ρούχα, και έβλεπα αυτά τα σκισμένα να τα πουλάνε καινούρια (και καλά για μούρη), μ' έπιανε εμετός.
Άλλο από την χρήση, κι άλλο για την μούρη.
Έτσι ακριβώς αισθάνομαι και για τα relic όργανα.
Ακριβώς όμως.
Όπως όταν ήμασταν πιτσιρικάδες, και θέλαμε να περάσουμε ένα attitude με το ντύσιμο.
Τότε, κατά κάποιον τρόπο "ντρεπόμουν" να φοράω καινούρια ρούχα, αισθανόμουν άβολα, προτιμούσα πάντα τα παλιά και φθαρμένα.
Έτσι μου φαίνεται και το relic στις κιθάρες.
Μια τεχνητή αίσθηση άνεσης.
Αλλά αυτός είμαι εγώ.