- Μηνύματα
- 4,495
- Πόντοι
- 638
Με αφορμή αυτό το θέμα:
http://www.noiz.gr/index.php?topic=179019.0
θα ήθελα να αναπτύξω τον προβληματισμό μου σχετικά με ένα ζήτημα που ανακύπτει συχνά στο forum, αλλά αποτελεί, πιστεύω, και μια ακόμα ένδειξη για το πόσο πίσω είμαστε σαν κοινωνία.
Στο παραπάνω θέμα ένα μέλος του φόρουμ, που, πέραν του ότι τυγχάνει "αξιωματούχος" και με υψηλή αξία στην κοινότητά μας, είναι και επαγγελματίας σε συγκεκριμένο χώρο, διατύπωσε την επαγγελματική του γνώμη για το θέμα συζήτησης. Για μια ακόμα φορά αυτή η γνώμη (ή γνώση, αν θέλετε) τέθηκε υπό αμφισβήτηση ως χλευασμό, ακόμα και αφού γνωστοποιήθηκε η επαγγελματική ιδιότητα αυτού που την εξέφερε.
Το έργο αυτό το βλέπουμε συχνά, τόσο μέσα στο forum όσο και "εκεί έξω".
Σαν... Ανώτερη Φυλή εμείς οι Έλληνες αναγνωρίζουμε αυτοβούλως στον εαυτό μας το δικαίωμα να εκφέρει γνώμη επί παντός επιστητού, η οποία συχνότατα εκφράζεται με τη μορφή αξιώματος. Σε κάποιο θέμα για την Εθνική Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, το οποίο δεν πολυπαρακολούθησα μιας και έχω ξεπεράσει τις παιδικές ασθένειες, διαπίστωσα ότι μερικές δεκάδες συνφορουμίτες μας χαραμίζονται, μιας και η φυσική τους θέση θα ήταν στην ηγεσία του πάγκου της Εθνικής Ομάδας. Σε άλλα θέματα υπάρχουν απορίες για οικονομικά θέματα και μόλις απαντήσει κάποιος λογιστής, οικονομολόγος, κλπ, οι θέσεις τους τίθενται υπό αμφισβήτηση από προγραμματιστές, υδραυλικούς, βενζινοπώλες και μανάβηδες. :
Αλλά αυτό που θα έπρεπε να μας προβληματίσει ίσως περισσότερο ως μουσική κοινότητα, είναι η αντιμετώπιση απόψεων που εκφράζονται από επαγγελματίες του χώρου της μουσικής.
Παλιότερα ένα εκλεκτό μέλος που τυχαίνει να είναι και επαγγελματίας μουσικός με σημαντική καρριέρα (Silot) αντιμετωπίστηκε από χομπίστες σχεδόν ως γραφικός. Και δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να είσαι χομπίστας, βέβαια. Το ενοχλητικό είναι να είσαι χομπίστας που θέλεις να "την πεις" στον επαγγελματία, αντί να κοιτάξεις πρώτα να μάθεις δυο πράγματα απ'αυτά που (δωρεάν) σου προσφέρει με τα γραπτά του.
Υποστηρίζω λοιπόν ότι ένας επαγγελματίας έχει το αλάθητο. ΟΧΙ βέβαια! Για παράδειγμα έχω ακούσει γιατρούς να λένε ανεπανάληπτες ανοησίες για πράγματα που διαφεύγουν της ειδικότητάς τους. Πως το ξέρω? Διότι κατάφερα να τους αποδείξω (σε ιδιωτικές συζητήσεις) με τις περιορισμένες γνώσεις μου και χρησιμοποιώντας σαφή και εγκεκριμένα στοιχεία (π.χ. μελέτες στο Medline) ότι χρησιμοποιούσαν την ιδιότητά τους ως αυθεντία. Επίσης, λόγω "επαγγελματικής έπαρσης", πιθανώς κάποιος να είναι φαινομενικά απόλυτος σ'αυτά που γράφει, γεγονός που έχουμε συναντήσει στο forum με luthiers ή τεχνικούς ήχου. Το σίγουρο είναι ότι κανείς ποτέ δεν μπορεί να γνωρίζει τα πάντα για το ο,τιδήποτε.
Με βάση το παραπάνω πιστεύω ότι το ρητό περί ημιμάθειας και αμάθειας είναι υπερεκτιμημένο. Υπάρχουν επίπεδα γνώσης σε κάθε πράγμα και, αν αυτή η γνώση είναι τεκμηριωμένη και δοκιμασμένη, έχει αξία από μόνη της, ανεξάρτητα πόσο "λίγη" ή "πολύ" είναι.
Στο forum όλοι έχουν δικαίωμα συζήτησης με όλους. Ο ανήλικος μαθητής μπορεί να μιλάει με κάποιον που έχει την ηλικία του πατέρα... ή του παππού του... και ανάλογη εμπειρία. Κάποιος κατά τα άλλα "άσχετος" μπορεί να κατέχει πολύ εξειδικευμένες γνώσεις που αφορούν ένα συγκεκριμένο τομέα. Αργά ή γρήγορα, βάσει της συμμετοχής, η προσφορά του καθενός αξιολογείται και κρίνεται.
Αυτό που προτείνω είναι να είμαστε λιγώτερο απόλυτοι όταν έχουμε απέναντί μας για θέση, ειδικά όταν αποτελεί απόσταγμα της επαγγελματικής εμπειρίας και γνώσης κάποιου. Και θα πρότεινα επίσης να προσπαθούμε λίγο περισσότερο να χρησιμοποιούμε το γνωστό παγκόσμιο ιντερνετικό ακρώνυμο IMHO Ο γραπτός λόγος παρεξηγείται ευκολότατα.
Ευχαριστώ όσους κατάφεραν να διαβάσουν ως εδώ.
http://www.noiz.gr/index.php?topic=179019.0
θα ήθελα να αναπτύξω τον προβληματισμό μου σχετικά με ένα ζήτημα που ανακύπτει συχνά στο forum, αλλά αποτελεί, πιστεύω, και μια ακόμα ένδειξη για το πόσο πίσω είμαστε σαν κοινωνία.
Στο παραπάνω θέμα ένα μέλος του φόρουμ, που, πέραν του ότι τυγχάνει "αξιωματούχος" και με υψηλή αξία στην κοινότητά μας, είναι και επαγγελματίας σε συγκεκριμένο χώρο, διατύπωσε την επαγγελματική του γνώμη για το θέμα συζήτησης. Για μια ακόμα φορά αυτή η γνώμη (ή γνώση, αν θέλετε) τέθηκε υπό αμφισβήτηση ως χλευασμό, ακόμα και αφού γνωστοποιήθηκε η επαγγελματική ιδιότητα αυτού που την εξέφερε.
Το έργο αυτό το βλέπουμε συχνά, τόσο μέσα στο forum όσο και "εκεί έξω".
Σαν... Ανώτερη Φυλή εμείς οι Έλληνες αναγνωρίζουμε αυτοβούλως στον εαυτό μας το δικαίωμα να εκφέρει γνώμη επί παντός επιστητού, η οποία συχνότατα εκφράζεται με τη μορφή αξιώματος. Σε κάποιο θέμα για την Εθνική Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, το οποίο δεν πολυπαρακολούθησα μιας και έχω ξεπεράσει τις παιδικές ασθένειες, διαπίστωσα ότι μερικές δεκάδες συνφορουμίτες μας χαραμίζονται, μιας και η φυσική τους θέση θα ήταν στην ηγεσία του πάγκου της Εθνικής Ομάδας. Σε άλλα θέματα υπάρχουν απορίες για οικονομικά θέματα και μόλις απαντήσει κάποιος λογιστής, οικονομολόγος, κλπ, οι θέσεις τους τίθενται υπό αμφισβήτηση από προγραμματιστές, υδραυλικούς, βενζινοπώλες και μανάβηδες. :
Αλλά αυτό που θα έπρεπε να μας προβληματίσει ίσως περισσότερο ως μουσική κοινότητα, είναι η αντιμετώπιση απόψεων που εκφράζονται από επαγγελματίες του χώρου της μουσικής.
Παλιότερα ένα εκλεκτό μέλος που τυχαίνει να είναι και επαγγελματίας μουσικός με σημαντική καρριέρα (Silot) αντιμετωπίστηκε από χομπίστες σχεδόν ως γραφικός. Και δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να είσαι χομπίστας, βέβαια. Το ενοχλητικό είναι να είσαι χομπίστας που θέλεις να "την πεις" στον επαγγελματία, αντί να κοιτάξεις πρώτα να μάθεις δυο πράγματα απ'αυτά που (δωρεάν) σου προσφέρει με τα γραπτά του.
Υποστηρίζω λοιπόν ότι ένας επαγγελματίας έχει το αλάθητο. ΟΧΙ βέβαια! Για παράδειγμα έχω ακούσει γιατρούς να λένε ανεπανάληπτες ανοησίες για πράγματα που διαφεύγουν της ειδικότητάς τους. Πως το ξέρω? Διότι κατάφερα να τους αποδείξω (σε ιδιωτικές συζητήσεις) με τις περιορισμένες γνώσεις μου και χρησιμοποιώντας σαφή και εγκεκριμένα στοιχεία (π.χ. μελέτες στο Medline) ότι χρησιμοποιούσαν την ιδιότητά τους ως αυθεντία. Επίσης, λόγω "επαγγελματικής έπαρσης", πιθανώς κάποιος να είναι φαινομενικά απόλυτος σ'αυτά που γράφει, γεγονός που έχουμε συναντήσει στο forum με luthiers ή τεχνικούς ήχου. Το σίγουρο είναι ότι κανείς ποτέ δεν μπορεί να γνωρίζει τα πάντα για το ο,τιδήποτε.
Με βάση το παραπάνω πιστεύω ότι το ρητό περί ημιμάθειας και αμάθειας είναι υπερεκτιμημένο. Υπάρχουν επίπεδα γνώσης σε κάθε πράγμα και, αν αυτή η γνώση είναι τεκμηριωμένη και δοκιμασμένη, έχει αξία από μόνη της, ανεξάρτητα πόσο "λίγη" ή "πολύ" είναι.
Στο forum όλοι έχουν δικαίωμα συζήτησης με όλους. Ο ανήλικος μαθητής μπορεί να μιλάει με κάποιον που έχει την ηλικία του πατέρα... ή του παππού του... και ανάλογη εμπειρία. Κάποιος κατά τα άλλα "άσχετος" μπορεί να κατέχει πολύ εξειδικευμένες γνώσεις που αφορούν ένα συγκεκριμένο τομέα. Αργά ή γρήγορα, βάσει της συμμετοχής, η προσφορά του καθενός αξιολογείται και κρίνεται.
Αυτό που προτείνω είναι να είμαστε λιγώτερο απόλυτοι όταν έχουμε απέναντί μας για θέση, ειδικά όταν αποτελεί απόσταγμα της επαγγελματικής εμπειρίας και γνώσης κάποιου. Και θα πρότεινα επίσης να προσπαθούμε λίγο περισσότερο να χρησιμοποιούμε το γνωστό παγκόσμιο ιντερνετικό ακρώνυμο IMHO Ο γραπτός λόγος παρεξηγείται ευκολότατα.
Ευχαριστώ όσους κατάφεραν να διαβάσουν ως εδώ.