Και γω με PSR* άρχισα. Δημοτικό νομίζω... Μετά έπιασα κλασική για κανά χρόνο ωδείο (την οποία και κουβάλησα και στην πενταήμερη, τζάμπα γιατί έπινα σαν φίδι και σερνόμουνα σαν σαύρα, σιγά να μην ακούμπαγα κιθάρα) μετά πήρα την Επιφόνη, όπου ασχολήθηκα για λίγο με τα μπλούζ**, και μετά ασχολήθηκα με τις χαμηλές συχνότητες όπου και βρήκα την προσωπική μου νιρβάνα. GAS υπάρχει σε καθημερινή βάση, ιδιαίτερα τις Παρασκευές που φτιάνει η μάνα μου φασολάδα. Τέλος.
*Λάθος, PSS-220 ήτανε. ¶τιμο αλτσχαϊμερ.
**Ήμουνα φριχτός (π)σολίστας.