Σε τι επίπεδο πρέπει να είσαι για να παίξεις με άλλους;

Phoenix2022

Μέλος
Μηνύματα
105
Πόντοι
28
Από τότε που ξεκίνησα να γρατζουνάω την κιθάρα, κάθε συμβουλή ή παράδειγμα που μου δίνει κάποιος έμπειρος ή ο δάσκαλος καταλήγει πολλές φορές στο "όταν παίζεις με άλλους" ή "όταν σε συνοδεύει το τάδε όργανο" ή γενικότερα "θα γουστάρεις τρελά όταν παίζεις με άλλους".

Η ερώτηση είναι: Πότε είναι κάποιος έτοιμος να παίξει με άλλους;

Όταν έχει αναπτύξει καλή τεχνική και δεν κάνει λάθη στο παίξιμο μπουκώνοντας χορδές ή πατώντας λάθος νότες ή χάνοντας το τέμπο;

Όταν έχει μάθει θεωρία της μουσικής, ανάλυση της κάθε κλίμακας, συγχορδιών κλπ;

Για παράδειγμα στα 2 παραπάνω θέλω πάρα πολύ δουλειά... Παρόλα αυτά πιστεύω αν μάθω για παράδειγμα ένα κομμάτι πολύ καλά, ΔΕΝ θα μπορέσω να εναρμονιστώ με άλλους στο παίξιμο, παρόλο που μπορεί να το παίζω τέλεια έστω και ακουστικά (χωρίς να γνωρίζω τι κλειδί είναι, σε ποια κλίμακα γραμμένο κλπ)

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ψάχνω να φτιάξω συγκρότημα. Μου έχει μπει η ιδέα μπας και βρω κανέναν "κουλό" σαν και μένα και κάνουμε χαβαλέ.

 
Η ερώτηση είναι: Πότε είναι κάποιος έτοιμος να παίξει με άλλους;

Μου έχει μπει η ιδέα μπας και βρω κανέναν "κουλό" σαν και μένα και κάνουμε χαβαλέ.


Η απάντηση στα παραπάνω είναι μόνο μια λέξη.

Χθες.

 
Από τότε που ξεκίνησα να γρατζουνάω την κιθάρα, κάθε συμβουλή ή παράδειγμα που μου δίνει κάποιος έμπειρος ή ο δάσκαλος καταλήγει πολλές φορές στο "όταν παίζεις με άλλους" ή "όταν σε συνοδεύει το τάδε όργανο" ή γενικότερα "θα γουστάρεις τρελά όταν παίζεις με άλλους".

Η ερώτηση είναι: Πότε είναι κάποιος έτοιμος να παίξει με άλλους;


Με το που μαθεις τα βασικοτερα των βασικοτερων και εισαι κυριολεκτικα μισο κλικ πανω απο τον παντελως ασχετο, ήρθε η ώρα να παίξεις με άλλους. Εχεις πολλα να κερδίσεις και να μάθεις ετσι. Δεν θα παιξεις καλα, θα σου παρει μιση ζωη να μαθεις να παιζεις ΚΑΛΑ με αλλους, αλλα δεν εχει σημασια αυτο - μην περιμενεις να γινεις "καλος" ωστε να παιξεις με αλλους, γινεσαι "καλος" με το να παιζεις με αλλους. Και αυτο ξεκιναει απο τα πιο φουλ αμπαλα, ear-bleeding τζαμαρισματα με αλλους αμπαλους. Go for it.

 
Κυρ Φοίνικα μην μπερδεύεσαι.

Δεν πρέπει να ξέρεις να παίζεις τα κομμάτια τέλεια, ούτε καν καλά, για να παίξεις με άλλους.

Βρες ένα φιλαράκι, και τζαμάρετε.

Ακκορντάκια εσύ σολάκι αυτός, ακκορντάκια αυτός μελωδία εσύ.

Μην πάτε να παίξετε το trooper όπως είναι στον δίσκο.

Και αυτό έπρεπε να γίνει .... χθες.

Εδώ κάποιοι το κάνουν χωρίς να ξέρουν απολύτως τίποτα.

Κάτι θα σου πει ο άλλος, κάτι θα τον ρωτήσεις, κάτι θα σε ρωτήσει, έτσι πάει.

Σιγά σιγά θα στρώσει το πράγμα.

Δεν θα κάνετε live στο Κάρνεγκυ χωλ.

Θα παίζετε για να γουστάρετε, για τον χαβαλέ, για να περνάτε καλά.

Εκεί δεν μετράνε τα λάθη, από αυτά μαθαίνεις.

Συνεχίζοντας παράλληλα να μελετάς, να μαθαίνεις, και να ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα, εξελίσσεσαι.

 
Κυρ Φοίνικα μην μπερδεύεσαι.

Δεν πρέπει να ξέρεις να παίζεις τα κομμάτια τέλεια, ούτε καν καλά, για να παίξεις με άλλους.

Βρες ένα φιλαράκι, και τζαμάρετε.

Ακκορντάκια εσύ σολάκι αυτός, ακκορντάκια αυτός μελωδία εσύ.

Μην πάτε να παίξετε το trooper όπως είναι στον δίσκο.

Και αυτό έπρεπε να γίνει .... χθες.

Εδώ κάποιοι το κάνουν χωρίς να ξέρουν απολύτως τίποτα.

Κάτι θα σου πει ο άλλος, κάτι θα τον ρωτήσεις, κάτι θα σε ρωτήσει, έτσι πάει.

Σιγά σιγά θα στρώσει το πράγμα.

Δεν θα κάνετε live στο Κάρνεγκυ χωλ.

Θα παίζετε για να γουστάρετε, για τον χαβαλέ, για να περνάτε καλά.

Εκεί δεν μετράνε τα λάθη, από αυτά μαθαίνεις.

Συνεχίζοντας παράλληλα να μελετάς, να μαθαίνεις, και να ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα, εξελίσσεσαι.
Συμφωνώ.

 Από τα λάθη μαθαίνεις, λάθη πάντα θα κάνεις και ο καλός μουσικός είναι αυτός που ξέρει να καλύπτει τα λάθη του.

 Παίξε άφοβα, ξεκίνα με φίλους από αγγελίες.

 Π.χ. μπορεί να είσια και πολύ καλός μουσικός και να πας σε ένα γκρούπ που ζητάει το όργανό σου και να μην ταιριάξετε. Να μην τα βρίσκετε.

Είσαι έτοιμος, πήγαινε χαχαχαχαχαχαχαχαχχαχα?

 Τα υπόλοιπα θα τα βρεις στην πορεία είτε είσαι άριστος στη θεωρία και να παίζεις καλά μόνος σου, είτε όχι.

 Δεν μετράνε τόσο οι γνώσεις και το επίπεδο.

 Καλή επιτυχία!!!!

 
Να σου τα πω εγώ που τα έχω φρεσκα...

Ειμαι τυχερός, διότι απ' οταν ξεκίνησα να μαθαίνω ηλεκτρική στο ωδειο, προ 6-7 ετών, κατευθείαν βρεθηκα σε γκρουπακι του ωδείου, και εκεί έμαθα να συνεργάζομαι με άλλους μαθητες ως ηλεκτρικός κιθαρίστας (το είχα ξανακάνει πριν 25-30 χρόνια ως μπουζουκξής). Μέσα σε λίγους μήνες, βρήκα άλλους δύο τρελούς και κάναμε μπάντα. Βγάλαμε 10-15 κομμάτια και κάναμε το πρώτο μας λάιβ, ως υποστήριξη σε μια άλλη μπάντα της περιοχής. 

Ήταν τεράστιο σχολείο για όλους, καθώς συνεχώς εξελισσομασταν μουσικά και παιχτικά. Και κυρίως περνάγαμε φίνα, καθώς όλο αυτό έδινε νόημα στο γιατι ξεκινήσαμε να μάθουμε το όργανο μας.

Φυσικα, η εξέλιξη συνεχίζεται και μετα από την ενασχόληση με γκρουπ, αλλά μαθαίνεις κάποια σημαντικά πράγματα που δεν μπορείς να τα μάθεις με κανέναν άλλον τρόπο.

Το επίπεδο δεν έχει καμία σημασία. Στο πρώτο λάιβ δεν μπορούσα να κάνω βιμπρατο καν. Και πολλά άλλα. 

Το σημαντικό είναι να είναι όλα τα μέλη της μπάντας κοντά σαν επίπεδο, ας είναι και αρχάριοι. Έτσι δεν βαριουνται και το βρίσκουν ενδιαφέρον, καθώς ο ένας σπρώχνει τον αλλον.

Ξεκινά χθες...

 
Συμφωνώ με όλους τους προλαλήσαντες,  πρέπει να παίζεις, για να δεις προκοπή μουσικά. Η μελέτη είναι τελείως άλλη κατάσταση από το παίξιμο. Και τελικά το παίξιμο είναι το ζητούμενο.

Παίξε με όποιον μπορείς. Αν σου δοθεί ευκαιρία να παίξεις με πολύ καλύτερους σου, στα πλαίσια ενός μικρού ρόλου, διαχειρίσιμου με λίγη ή πολλή υπέρβαση εκ μέρους σου, μη ντραπείς, μη φοβηθείς, μη χάσεις την ευκαιρία!

Μεγάλη δουλειά το παίξιμο. Είναι το εδώ και τώρα της στιγμής, μπαίνεις στο χορό και χορεύεις.

 
ΕΠισης ξεκινα χτες κ για αλλο ενα λογο

Τα πρωτα χρονια που θα ξεκινησεις να παιζεις με αλλους ισως τα θυμασαι καποτε ως τα πιο ωραια μουσικα σου χρονια. Λογω της ελλειψης του στανταρντ επιπεδου (που θ'αποκομισεις καποια στιγμη στο μελλον), λογω του οτι ο σκοπος δε θα ειναι το αποτελεσμα αλλα η ιδια η εμπειρια (η πορεια κ η βελτιωση θα ερθουν αλλα δε θα τα βλεπεις στην αρχη), θα τα σκεφτεσαι καποτε ως κατι ρομαντικο που ο μονος λογος που εγινε ειναι η ιδια η αναγκη να γινει 

 
το θεμα ειναι να ειστε ολοι στο ιδιο επιπεδο για να παιξετε μαζι....

ενας πολυ καλος επαγγελματιας μουσικος θα παιξει ανιστοιχα με επαγγελματιες που ειναι περιπου στο ιδιο επιπεδο με αυτον δεν θα κατσει να ασχοληθει με ερασιτεχνες η με μουσικους κατωτερου επιπεδου.

ετσι και οι ερασιτεχνες θα παιξουν με ατομα που ξεκινανε τωρα και που ειναι του ιδιου επιπεδου, γιαυτο συνηθως και τα "επιπεδα" ταιριαζουν και ηλικιακα, δηλ αλλιως παιζεις στα 20 αλλιως στα 40

βεβαια μπορει να εισαι 20 και να παιζεις παπαδες και 40 και να παιζεις οτι ναναι ολα σχετικα ειναι θεμα μελετης-εμπειριας-ταλεντου αλλα καταλαβες πιστευω τι εννοω.....

 
Αν έχεις τον χρόνο, τον χώρο και την διάθεση τότε πίστεψέ με, το μόνο που χρειάζεσαι είναι απλά κάποιον που να είναι στο ίδιο επίπεδο με εσένα (και ιδανικά λίιιιγο καλυτερος ώστε να σε ανεβάσει, χωρίς να νιώσει ότι εσύ τον πας πίσω). Α, και να είναι και καλό παιδί για να συνεννοείστε ανθρώπινα.

Τα υπόλοιπα θα είναι απλά απολαυστικά. Ειδικά το δεύτερο μέρος των τζαμαρισμάτων, εκεί με τα σουβλάκια κλπ. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Συμφωνω λιγο πολυ με ολα οσα εχουν ειπωθει. 

Το μονο που βλεπω διαφορετικα ειναι το με ποιους θα παιζεις. Με ατομα στο ιδιο επιπεδο ειναι ευκολο. Κ προσφερει πολλα. Με λιγο "καλυτερους" ειναι πιο δυσκολο αλλα προσφερει περισσοτερα. Το με ατομα σε πολυ πιο υψηλο επιπεδο κ εμπειρια ειναι πολυ δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο.

Ισως οχι τωρα σαν πρωτη εμπειρια, αλλα σε εναν χρονο ας πουμε, οταν κ θα εισαι πολυ βελτιωμενος κ θα εχεις καποια εμπειρια να παιζεις μουσικη με αλλους.

Αν εχεις δωσει σημασια στο τι πραγματικα μετραει να βελτιωσεις οταν παιζεις με αλλους (το να ακους προσεκτικα ειναι το νο1), αν εχεις ευκολο χαρακτηρα κ εισαι ατομο που κ δουλευει για το συνολο κ δουλευει για να βελτιωθει, αυτο το οχι ακατορθωτο αν το κυνηγας θα σου κατσει. Φυσικα το τι θα αποκομισεις αν εισαι σε σχημα με τετοιους μουσικους δε λεγεται...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σε τι επίπεδο πρέπει να είσαι για να παίξεις με άλλους;          Η ερώτηση.

Στο επίπεδο που :

Aκούς - καταλαβαίνεις τι παίζεις εσύ

Aκούς - καταλαβαίνεις τι παίζουν οι άλλοι

Παίζεις στο τέμπο που είναι το άσμα

Παίζεις στον τόνο που είναι το άσμα.                                           Η απάντηση

Δεν έχει σημασία αν είμαι μαέστρος.

Δεν έχει σημασία αν είμαι κάγκουρας.

Αν δεν παίζω στο τέμπο πρόβλημα μου και πρέπει  να το λύσω ΕΓΩ

Αν δεν παίζω στον τόνο πρόβλημα μου και πρέπει  να το λύσω ΕΓΩ

Η ταχύτητα και η τεχνική σχετική των δυνατοτήτων του ΣΥΝΟΛΟΥ, όχι των ΜΟΝΑΔΩΝ.

Δεν σε νοιάζει να παίξεις όπως στον δίσκο. Δεν σε νοιάζει αν ακούγεσαι όπως ο ροκστάρρρρ στον δίσκο.

Δεν σε νοιάζει αν είστε ντούο τρίο κουαρτέτο ή σιξτέτο και πάει λέγοντας.

Δεν σε νοιάζει αν είναι όλα ρόδινα.

Δεν σε νοιάζει αν γίνουν λάθη.

Δεν σε νοιάζει αν δεν σε νοιάζει.

Μουσική θες να παίξεις. Απλά.

Άντε, και καλές εμπειρίες σου εύχομαι.  

 
Καλά τα είπαν τα αξιότιμα μέλη και θα συμφωνήσω τόσο με αυτό...

στο ιδιο επιπεδο για να παιξετε μαζι...
... όσο και με αυτό

Παίζω με καλύτερους από μένα για να με τραβήξουν (ει δυνατόν) προς τα πάνω


Το πρώτο αφορά στα πρώτα βήματα. Καλό είναι να συμβαδίζεις με τους γύρω σου, ακόμα και αν ως σύνολο δεν θα είστε "απαιτήσεων", για να εμπεδώσεις το πώς θα (συν) λειτουργείς σε μια μπάντα. Δεν είναι ανάγκη να παίζεις/ παίζετε "παπάδες", αλλά να παίζετε ως σύνολο. 

Όταν το κατακτήσεις αυτό και προχωρήσεις, έρχεται αυτό που λέει ο sir- ή μάλλον αυτή θα πρέπει να είναι η επιδίωξη σου.

Παίζοντας με καλύτερους, ουσιαστικά, για να συμβαδίσεις θα πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να πάει παρακάτω, να γίνει καλύτερος. Μπορεί να φαντάζει λίγο "ζόρικο", αλλά μόλις αρχίσεις να το κατακτάς είναι μεγάλη ικανοποίηση.

Μιλώντας ως μπασίστας, από ένα σημείο και μετά ήταν "πρόκληση" και τρομερά ενδιαφέρον η συνύπαρξη με έναν πολύ καλό ντράμερ, που θα με "ζόριζε". Αυτό ήταν το  σημείο που η όλη κατάσταση αποκτούσε πάντα πολύ ενδιαφέρον- το κάτι παραπάνω, το επόμενο βήμα.         

 
ΑΠο τη δικη μου εμπειρια σε μπαντες,πολυ πιο σημαντικο ρολο απο τις ικανοτητες και την τεχνικη,παιζει η πειθαρχια και το commitment!Προτιμω χιλιες φορες να παιζω με προετοιμασμενους και μελετημενους(ως προς τα κομματια που παιζουμε),παρα με βιρτουοζους που ερχονται αδιαφοροι...οποτε κατα τη γνωμη μου αν εισαι προετοιμασμενος και εχοντας μελετησει τα κομματια,σιγα σιγα θα σε προτιμουν και οι μπαντες...

 
Δεν υπάρχει κάτι απόλυτο. Έχω δει συχνά πυκνά το πιο ταλαντούχο μέλος μιας μπάντας, αυτός που φέρνει ιδέες είναι ο songwriter κλπ να είναι ο πλέον άσχετος τεχνικά. Κι αυτό γιατί το να έχεις τέτοια ταλέντα είναι πολύ πιο δύσκολο απ' το να παίζεις ένα όργανο άρτια. Οπότε οι "μουσικάρες" συγκεντρώνονται γύρω από αυτόν που μπορεί να τροφοδοτεί με ιδέες και πρωτότυπο υλικό.  

 
Η ερώτηση είναι: Πότε είναι κάποιος έτοιμος να παίξει με άλλους;
Περιμενες να παρεις πτυχιο στη φιλολογια για να μιλησεις με αλλους? ή αρχισες να επικοινωνεις απο οταν ησουν μωρο και εβγαλες τους πρωτους ηχους απο το στομα σου?

.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σχετικά με την αντίφαση (που δεν είναι αντίφαση) για το επίπεδο των παικτών.

Αν έχουμε 2 μόνο άτομα, τελείως αρχάριους, που δεν μπορούν ούτε σταθερό τέμπο να κρατήσουν καλά καλά, η κατάσταση θα είναι λίγο σαν το ανέκδοτο με τα δύο νεαρά παιδιά που ήθελαν να... και αφού ξάπλωσαν αναφώνησαν "άντε, να δούμε τώρσ ποιος θα ρθει να μας..." Είναι δύσκολο δηλαδή στα πολύ πρώιμα στάδια.

Ααααποτηνάλλη, αν π.χ. με πάρει εμένα ο δάσκαλός μου και με πάρει από το χεράκι και με πάει σε μια πρόβα που παίζουν παιχταράδες, και μου δώσουν το ελεύθερο να κρατάω εκεί ένα άρπισμα από πίσω, διακριτικά όμως ε, όχι ότι μου τους φέρανε για μπακινγκ τρακ εμένα, ενώ αυτοί παίζουν και βγάζουν μουσικάρα εκείνη την ώρα, εκεί συντελούνται διάφορα. Καταλαβαίνεις το ρυθμό ξεκάθαρα, καταλαβαίνεις τι δεν κάνεις καλά, καταλαβαίνεις τι κάνεις καλά, αλλά δεν το εκλογικεύεις, είσαι μέσα και παίζεις εκείνη την ώρα. Εκει φαίνεται απλά τι ψάρια πιάστηκαν με τη μελέτη μέχρι εκεινη τη στιγμή.

Το ιδιο ισχύει και για όλα τα επίπεδα μουσικών, απλά όταν είσαι στην πολύ αρχή κι εσύ, και ο άλλος, και ο τρίτος, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για πολύνεκρο, που σταματάει η μουσική, η ροή, που βγαίνεις από τη φάση, και μαγκώνεις, κι εσύ, κι ο άλλος, κι ο τρίτος. Ενώ αν οι δύο το πάνε τρένο, μπορείς να σταθείς πιο εύκολα από πάνω, κι ας παραπατήσεις δύο τρεις φορές. Όμως είναι δύσκολο από θέμα συγκυρίας να είσαι εσύ ο αδύναμος κρίκος συνέχεια. Οι πιο προχωρημένοι μουσικοί δεν έχουν την ίδια δίψα με τους αρχάριους να παίξουν με οποιονδήποτε.

Μόνο αυτό ήθελα να γράψω, για να μη φαίνεται ότι υπάρχει ας πούμε αντίφαση. Υπάρχει λογική στέρεα και στις δύο διατυπώσεις, και στο παίξε με του ίδιου επιπέδου, και στο παίξε με καλύτερους.

Ο κοινός παράγοντας είναι το παίξε.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top