Haris είπε:
Λοιπόν, το κομμάτι είναι πανκ λέμε, και όποιος διαφωνεί να μου στείλει το λαρύγγι του να του το δαγκώσω! Υπάρχει μια συνήθης παρανόηση ότι οι αρχικοί Police - ειδικά του πρώτου δίσκου - δεν ήταν πανκ. Ήταν. Άσχετα με το μουσικό ύφος. Δεν σηκώνω αντιρρήσεις!
Ο Copeland κυριως (που εκανε "παρεα" με τον Padovani τον πρωτο κιθαριστα τους) ηταν βουτηγμενος στο πανκ.
Ο Sting λιγοτερο. Ο Summers ομως με τιποτα. Μονο οι δυναμικες του ειχαν στοιχεια πανκ κι αυτο γιατι τον παρεσυραν οι αλλοι.
Μεγαλωμενος με κλασικο πιανο και blues rock κιθαρα στη συνεχεια, μονο τα πανκ ακουσματα της εποχης στο ραδιοφωνο τον επηρεαζαν.
Μεχρι το single fall out ειχαν εντονοτερα τα στοιχεια πανκ. (λογω Padovani και Copeland).
Ακομα και το B-side του Fall out (το Nothing Achieving) ομως, δεν ειναι πανκ.
Πιο πολυ deep purple θυμιζουν τα θεματα του. ;D
Απο την ελευση του Summers και μετα (αν και στο πρωτο LP κρατησαν αρκετα στοιχεια πανκ) απο το δευτερο LP και μετα, ξεφυγαν.
Οπως και να εχει οι "The Police" ειναι μια απο τις μεγαλυτερες μπαντες ολων των εποχων, σημαδεψε την εποχη και μας εισήγαγε με τον καλυτερο τροπο στη δεκαετια των 80's (ασχετα αν "χαθηκε" η δεκαετια στο δρομο).
Δεν θυμαμαι να ακουγα τιποτα περισσοτερο απο the police εκεινη την εποχη. (αντε και τα πρωτα 3 LP απο dire straits, γιατι ειμεθα και ροκαδες πως να το κανουμε).
Το ειδος που παιζουν ειναι "The Police".