Πλάκα κάνετε, έτσι...?
Άλλο μπήκα να δω και άλλο βρήκα...
Τον είχα δει τρεις φορές.
Την πρώτη ήμουν τυχερός, ήταν στον Αέρα, Πετρούπολη, κάπου το '03-'04, σχεδόν άδειο το μέρος.
Ευτυχώς για μένα δλδ, γιατί βρήκα και έκατσα στο καλύτερο σημείο.
Είχε ξεκινήσει το live με το Down The Road, αλλά χωρίς resonator.
Τέλος. Δεν είχα ξαναδεί τέτοια ενέργεια από ένα άτομο με μόνο ένα κιθαρόνι οκτάχορδο.
Την επόμενη χρονιά, στο ίδιο μέρος πάλι, δεν μπορούσα ούτε αναπτήρα να βγάλω απ'την τσέπη μου.
Ξανά μετά κάπου στο Μαρούσι, όπου και του μίλησα.
Είχαμε έναν κοινό γνωστό, κατασκευαστή resonator, ονόματι Frantisek Javurek και έτσι βρήκα το θάρρος.
Ευγενέστατος, με φώναξε στα καμαρίνια, με ρώτησε πως ήξερα τον Frantisek και πως θα τον έβλεπε εκείνο το καλοκαίρι γιατί ήταν guest στην έκθεση του.
Όταν του είπα πως παίζω, μου χάρισε ένα διπλό dvd του και το υπέγραψε κιόλας, έδωσε συμβουλές για συντήρηση των reso και σχετικά με το παίξιμο...
Δεν έχω γνωρίσει και πολλούς ξένους μεγάλους παίχτες, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι.
Αλλά ο Brozman, μου είχε κάνει (θετικά) άλλη εντύπωση.
Ειλικρινά, κρίμα.