mc06060 είπε:
Αν θεωρείτε ότι αυτό είναι πολιτική ή ιδεολογική τοποθέτηση μην του δώσετε σημασία. Απλά, πιστεύω ότι οι εποχές που ήταν, απλά, πολιτική ή ιδεολογική τοποθέτηση έχουν περάσει. Νομίζω ότι είναι καθαρά υλικό ζήτημα πλέον. Ποιος κερδίζει και ποιός χάνει.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, θυμάμαι κάτι παλιές ταινίες όπου ο Παπαμιχαήλ (ως φτωχόπαιδο), τύγχανε της ερωτικής στοργής της κόρης ενός εφοπλιστή, οπότε κάποια ώρα βρισκόταν σε μία γραφειάρα (ως σώγαμπρος) και ξαφνικά χρειαζόταν να πάρει σκληρές αποφάσεις ενάντια στο προσωπικό που μέχρι πρότινος ήταν συνάδελφοι και φίλοι του.
Όπως καταλαβαίνεις, αυτά γίνονται μόνο στις κακές ελληνικές ταινίες: στην πραγματικότητα, και ειδικά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (που είναι η τεράστια πλειοψηφία στην Ελλάδα), οι εργοδότες δεν μισούν τους εργαζόμενους υπαλλήλους τους. Όταν η δουλειά πηγαίνει καλά, κερδίζουν και οι δύο. Όντως, δεν κερδίζουν εξίσου, διότι δεν έχουν αναλάβει το ίδιο ρίσκο απέναντι στην αγορά, τις τράπεζες, το Νόμο, τους προμηθευτές τους και τον εαυτό τους. Σε πληροφορώ, ότι μου έχουν προσφέρει (όταν εργαζόμουν ως υπάλληλος) ποσοστό σε εταιρεία προκειμένου να αμοίβομαι σε ευθεία αντιστοιχία με τα κέρδη, αλλά είχα αρνηθεί διότι ήθελα το βράδυ να βλέπω τη γκόμενά μου, ενώ τα δύο παιδιά που είχαν την εταιρεία φεύγαν κάθε βράδυ στις 11 από το γραφείο.
Βεβαίως, υπάρχουν και κτήνη. Πολύ συγγενικό μου πρόσωπο απολύθηκε πρόσφατα από αντιπροσωπεία αυτοκινήτων στην οποία εργαζόταν, από έναν διευθυντή προσωπικού που προσλήφθηκε ακριβώς για να απολύσει κόσμο, άτομα που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του!!!
Άμα πέσεις σε τέτοιον, και το καταλάβεις εγκαίρως, απλώς την κοπανάς με ελαφρά πηδηματάκια... κανείς δε σε υποχρεώνει να εργάζεσαι αν δεν σε εκτιμούν. Και - βεβαίως - αν έχεις τα άντερα, κάνεις τη δική σου επιχείρηση, παίρνεις απόφαση ότι μερικές φορές θα τελειώνεις τη δουλειά σου μετά τις 9 το βράδυ, σου κάνουν καζούρα κάποιοι φίλοι επειδή δεν πηγαίνεις πλέον παρέα τους, και δεν έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου... όπως έκαναν πολλές γενιές των πατεράδων και των παπούδων μας.
Η μισθωτή εργασία έχει προβλήματα. Το να είσαι "αφεντικό" έχει επίσης προβλήματα. Απλώς διαλέγεις την παρτίδα προβλημάτων που πιστεύεις ότι μπορεί να αντέξεις.