R.I.P. Taylor Hawkins (Foo Fighters)

Μετά από 23 χρόνια Ποινικής Δικηγορίας μπορώ να σου πώ ότι η σχέση μου με αυτόν τον κόσμο είναι πολύ καλή.

Έχω κάτσει στα έδρανα δικαστηρίων και τους έχω υπερασπιστεί 1000 φορές και όχι στο noiz.... αλλά σε  5μελή Εφετεία Κακουργημάτων.

Όταν τελείωνε ΚΑΘΕ δίκη...... μια συμβουλή τους έδινα ΟΛΟΥΣ.

Σοβαρέψου και βρες ΒΟΗΘΕΙΑ.

Το 99% των πελατών μου....ΔΕΝ είχε πόρους να βοηθηθεί.

Αυτός είχε.


Αν θεωρείς a priori ότι χρήση = έλλειψη σοβαρότητας, τότε κακώς συμβούλευες ανθρώπους με τέτοια προβλήματα. Η νομική υπεράσπιση δεν καθιστά κριτήριο γνώσης ψυχολογίας, εξαρτήσεων και αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων.

Διαφωνώ με την οπτική σου πάνω στο θέμα συνολικά, δεν αμφισβητώ ούτε το νομικό σου background, ούτε τις καλές προθέσεις που μπορεί να έχεις.

 
Αν θεωρείς a priori ότι χρήση = έλλειψη σοβαρότητας, τότε κακώς συμβούλευες ανθρώπους με τέτοια προβλήματα. Η νομική υπεράσπιση δεν καθιστά κριτήριο γνώσης ψυχολογίας, εξαρτήσεων και αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων.

Διαφωνώ με την οπτική σου πάνω στο θέμα συνολικά, δεν αμφισβητώ ούτε το νομικό σου background, ούτε τις καλές προθέσεις που μπορεί να έχεις.
Σοβαρέψου= Αναγνώρισε ότι έχεις πρόβλημα, πάρτο σοβαρά.

Το 99% ξέρεις τι μου έλεγε;

Γιατί μας παν κατηγορούμενους; ΔΕΝ πειράξαμε  κανέναν.....εμείς πίνουμε

Βρες Βοήθεια= Απευθύνσου στους ειδικούς.

Και αν θες την άποψη μου , εγώ είμαι κατα της ποινικοποίησης των ναρκωτικών...μόνο τα καρτελ βολευει.

Διαφώνησε όσο θες, όταν φτάσεις 50 (και αν ζω ) έλα να ξανά κάνουμε την κουβέντα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Για να τελειώνω το θέμα.

Δεν σου πουλάω βαθμό , ως μεγαλύτερος.

Απλά κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός το Αύγουστο.....που έλεγαν οι παλιοί. 

Όσο μεγαλώνεις , καταλαβαίνεις (και δυστυχώς είναι βιωματικό) που χάνεις χρόνο και που να εστιάσεις.

Κρίνεις πιο μαλακά / ήπια τους νεότερους (γιατί τα έχεις κάνει και εσύ), αλλά είσαι πιο σκληρός με τους συνομηλίκους γιατί ξέρεις what it takes.....και δεν είναι όλα ρόδινα στη ζωή, και εκεί η ωριμότητα πρέπει να προτάσσεται.

Όταν βλέπω 50αριδες με μαλλιά και σκουλαρίκια και να κάνουν head banking Βασίλειε.....ΔΕΝ με πείθουν.

Είτε το κάνουν για να βγάλουν λεφτά, είτε γιατί είναι κόπανοι.

Στην ηλικία σου κατανοώ να το βλέπεις πιο συναισθηματικά.

Εγώ αυτή τη στιγμή ακούω ΜΟΝΟ miles davis π.χ.    και SInatra.....πλην όμως τους θεωρώ σαν προσωπικότητες εντελώς ηλίθιους.....για διαφορετικούς λόγους τον καθένα .

Αυτό δεν με εμποδίζει να απολαμβάνω τη μουσική τους.

Και στο αμάξι αν οδηγάω και πετύχω στο ράδιο το learn to fly και θα το αφήσω και θα το δυναμώσω ίσως....., αλλά μεχρι εκεί.

Ωραίο τύπο θα θεωρούσα π.χ. τον Ζωρζ Περέκ και θα ήθελα να πιώ καφέ μαζι του να συζητήσω για τις «Χορείες Χώρων» .

 
Όταν βλέπω 50αριδες με μαλλιά και σκουλαρίκια και να κάνουν head banking Βασίλειε.....ΔΕΝ με πείθουν.

Είτε το κάνουν για να βγάλουν λεφτά, είτε γιατί είναι κόπανοι.


Στις περισσότερες των περιπτώσεων έχεις δίκιο.

Αλλά δες και λίγο αλλιώς (για τους μουσικούς μιλάω).

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που αυτό ήθελαν να κάνουν μικροί (γνωστό και λογικό).

Όταν το έκαναν, εκτός από την μεγάλη τους κατάκτηση, έχτισαν έναν ανάλογο τρόπο ζωής γύρω του, έκαναν ανάλογες παρέες, οι οποίες λόγω επαγγέλματος έμειναν στάσιμες.

Αυτοί οι άνθρωποι, δεν έμαθαν ποτέ να κάνουν κάτι άλλο, δεν χρειάστηκε, έγιναν γνωστοί και πλούσιοι από το όνειρό τους, και έμειναν εκεί.

Τα κατάφεραν, αλλά αυτό τους το κατόρθωμα τους ρούφηξε, και μαζί και αυτός ο τρόπος ζωής που ενστερνίστηκαν.

Τώρα πχ αυτό το παλικάρι, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα, έκανε παρέα με τους υπόλοιπους της μπάντας, αυτοί είναι οι κώδικές τους καλώς ή κακώς, τους ενσωμάτωσε.

Έγινε πλούσιος και διάσημος, ζούσε μια στατική ζωή, δεν είχε κίνητρο να φύγει από εκεί, να μιλάει/εκφράζεται διαφορετικά από τους συμπαίκτες του στην μπάντα, έμεινε με τους κώδικες της εφηβείας του, και του άρεσε αυτό, τον κάλυπτε, και ήταν και το περιβάλλον του ανάλογο.

Τα ενδιαφέροντά του επίσης έμειναν στάσιμα, δεν εκτιθόταν σε άλλα ερεθίσματα (κάποια στιγμή που είχε πάθει overdose, άρχισε το mountain bike, αλλά μέχρι εκεί).

Καλό ή κακό δεν έχει σημασία, και δεν είμαι αυτός που τον κρίνω.

Απλά το επισημαίνω ως γεγονός.

 
Στις περισσότερες των περιπτώσεων έχεις δίκιο.

Αλλά δες και λίγο αλλιώς (για τους μουσικούς μιλάω).

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που αυτό ήθελαν να κάνουν μικροί (γνωστό και λογικό).

Όταν το έκαναν, εκτός από την μεγάλη τους κατάκτηση, έχτισαν έναν ανάλογο τρόπο ζωής γύρω του, έκαναν ανάλογες παρέες, οι οποίες λόγω επαγγέλματος έμειναν στάσιμες.

Αυτοί οι άνθρωποι, δεν έμαθαν ποτέ να κάνουν κάτι άλλο, δεν χρειάστηκε, έγιναν γνωστοί και πλούσιοι από το όνειρό τους, και έμειναν εκεί.

Τα κατάφεραν, αλλά αυτό τους το κατόρθωμα τους ρούφηξε, και μαζί και αυτός ο τρόπος ζωής που ενστερνίστηκαν.

Τώρα πχ αυτό το παλικάρι, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα, έκανε παρέα με τους υπόλοιπους της μπάντας, αυτοί είναι οι κώδικές τους καλώς ή κακώς, τους ενσωμάτωσε.

Έγινε πλούσιος και διάσημος, ζούσε μια στατική ζωή, δεν είχε κίνητρο να φύγει από εκεί, να μιλάει/εκφράζεται διαφορετικά από τους συμπαίκτες του στην μπάντα, έμεινε με τους κώδικες της εφηβείας του, και του άρεσε αυτό, τον κάλυπτε, και ήταν και το περιβάλλον του ανάλογο.

Τα ενδιαφέροντά του επίσης έμειναν στάσιμα, δεν εκτιθόταν σε άλλα ερεθίσματα (κάποια στιγμή που είχε πάθει overdose, άρχισε το mountain bike, αλλά μέχρι εκεί).

Καλό ή κακό δεν έχει σημασία, και δεν είμαι αυτός που τον κρίνω.

Απλά το επισημαίνω ως γεγονός.
Καμία ΕΞΕΛΙΞΗ λέγεται αυτό που περιέγραψες σωστά αλλά μακροσκελώς ?

Αυτό ακριβώς ισχύει.

Καλό ή κακό , δεν έχει σημασία όπως λές.

Εμένα απλά δεν μου κάνει.

 
Για να τελειώνω το θέμα.

Δεν σου πουλάω βαθμό , ως μεγαλύτερος.


Έχει πολλές προεκτάσεις η κουβέντα και είναι η πρώτη σχετικά χαλαρή Κυριακή που είχα τις τελευταίες βδομάδες, οπότε δε θα πλατιάσω.

Αρχικά δεν παρεξηγώ την αφετηρία σου που έρχεται από τις εμπειρίες ζωής που έχεις. Όπως είπα και προηγουμένως, ο τρόπος που έκρινα (και συνεχίζω να κρίνω καμιά φορά) τον εαυτό μου ήταν το όχημα για να κάνω το ίδιο και στους άλλους. Το θέμα είναι ότι αυτό άλλαξε με χρόνια ψυχοθεραπείας, αντιλαμβανόμενος ότι θα μπορούσα να βρεθώ σε τέτοια θέση αν η ζωή μου ήταν πιο πιεστική, στρεσογόνα, ατυχής, κλπ.

Μαθαίνοντας για περιπτώσεις όπως του Cornell, ή τώρα του Hawkins, βλέπω σκοτεινές προεκτάσεις του εαυτό μου και αυτό με κρατάει από το να κρίνω αβίαστα. Το να έχεις καταθληπτικά, αγχώδη, ή άλλα συμπτώματα δε σταματάει με λεφτά, δόξα, γυναίκα και παιδιά. Όλα αυτά, συν τα ναρκωτικά, παρέχουν παροδική ανακούφιση.

Όπως είπε και παραπάνω ο Φούσιος, αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε πολύ κλειστά/συγκεκριμένα πλαίσια, με ό,τι επιρροή μπορεί να έχει κάτι τέτοιο στην εξέλιξή τους και στην ψυχική τους υγεία. Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, προσπαθώ να μην καταδικάζω και να συμπάσχω με αυτές τις δραματικές διαστάσεις της ζωής.

Δε θέλω να μπω σε ηθικές/φιλοσοφικές συζητήσεις του τι έπρεπε και τι δεν έπρεπε να κάνει ο Hawkins ως 50άρης με παιδιά. Προτιμώ να σκεφτώ ότι για να έκανε τις επιλογές που έκανε παρά τον οικογενειακό παράγοντα, θα πρέπει να υπήρχαν σοβαρά προβλήματα από πίσω, από σωματικά θέματα λόγω πρωταθλητισμού 40 ετών (γιατί αυτό είναι το να παίζεις drums σε τέτοιο επίπεδο) έως ψυχολογικά θέματα που αναπτύσσει κανείς από ζωή με τέτοιες απαιτήσεις, τέτοιους ρυθμούς, κλπ.

 
Το να έχεις καταθληπτικά, αγχώδη, ή άλλα συμπτώματα δε σταματάει με λεφτά, δόξα, γυναίκα και παιδιά. Όλα αυτά, συν τα ναρκωτικά, παρέχουν παροδική ανακούφιση.

Όπως είπε και παραπάνω ο Φούσιος, αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε πολύ κλειστά/συγκεκριμένα πλαίσια, με ό,τι επιρροή μπορεί να έχει κάτι τέτοιο στην εξέλιξή τους και στην ψυχική τους υγεία.


το έγραψα πιο πάνω και πέρασε απαρατήρητο.

Όταν φτιάχνεις τέτοια καριέρα (ή στη φτιάχνουν) το τίμημα της συντήρησής της είναι τεράστιο.

Ελάχιστοι χαλκέντεροι επέζησαν, ίσως από τύχη, ίσως από βοήθεια φίλων. Ο Elton John με 9 δίσκους στα πρώτα του 5 χρόνια τη γλύτωσε με μια μόνο απόπειρα και είχε καταπιεί ό,τι ουσία υπήρχε. Ο βασιλιάς έφυγε ενώ θα μπορούσε να συνεχίσει για 3η δεκαετία. Ο MJ επίσης. Ο Prince. Ο Cornell ... ο Keif είναι ζωντανός επειδή επέζησε από την φοινικιά και του το είπε ο γιατρός νέτα σκέτα. Ακόμα και ο McCartney πέρασε τεράστια κατάθλιψη. Ο Lennon επειδή είχε τη Yoco που του έβαλε τα δυό πόδια σε ένα παπούτσι.

Όταν η καριέρα σου συντηρεί ένα στρατό έχει ξεφύγει το πράγμα

 
@BillTrantos

Βασίλειε και εγώ βάσει του αυτού μου κρίνω, και μάλιστα τον εαυτό μου τον κρίνω πολύ πιο αυστηρά από τους άλλους.

Δεν μου συγχωρώ ούτε αμέλεια, την οποία πάντα μου την καταλογίζω ως έλλειψη προνοητικότητας.

Δεν αμφιβάλλω πως  ο καθένας έχει τους δαίμονες του, ενδεχομένως και ο Hawkins , αλλά πίστεψε με έχω γνωρίσει πολύ πιο βασανισμένους ανθρώπους από ό,τι μπορώ να υποθέσω ότι ήταν ο Ντράμμερ (γιατί μόνο να υποθέσω μπορώ - δεν ξέρω) οι οποίοι φάγανε και τρώνε τα χαστούκια το ένα μετά το άλλο, και ακόμα την παλεύουν.

Δεν μίλησα για φήμη, ούτε για δόξα ούτε για γυναίκες.

Αυτά αφορούν έναν άντρα το πολύ μέχρι τα 30.

Μίλησα μόνο για λεφτά, γιατί τα μαμημένα, δεν ξέρω αν αγοράζουν ευτυχία, αλλά αγοράζουν ΠΟΛΛΑ πράγματα και δεν γίνεται δυστυχώς χωρίς αυτά, και ΣΙΓΟΥΡΑ αγοράζουν πολύ καλλίτερη υγεία (βιολογική - ψυχική).

Και τα χε.

Και θα μπορούσε να σωθεί...για τα παιδιά του, όχι γιατί ήταν καμιά μουσική ιδιοφυΐα και θα χάσει η Βενετιά Βελόνι. 

Δεν φταίει αυτός; Οκ .

Η Γυναίκα του; Ο Κολλητός του ο Γκρολ; Δεν τον έβλεπαν;

Το περιβάλλον του;; ....δεν ξέρω.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
το έγραψα πιο πάνω και πέρασε απαρατήρητο.

Όταν φτιάχνεις τέτοια καριέρα (ή στη φτιάχνουν) το τίμημα της συντήρησής της είναι τεράστιο.

Ελάχιστοι χαλκέντεροι επέζησαν, ίσως από τύχη, ίσως από βοήθεια φίλων. Ο Elton John με 9 δίσκους στα πρώτα του 5 χρόνια τη γλύτωσε με μια μόνο απόπειρα και είχε καταπιεί ό,τι ουσία υπήρχε. Ο βασιλιάς έφυγε ενώ θα μπορούσε να συνεχίσει για 3η δεκαετία. Ο MJ επίσης. Ο Prince. Ο Cornell ... ο Keif είναι ζωντανός επειδή επέζησε από την φοινικιά και του το είπε ο γιατρός νέτα σκέτα. Ακόμα και ο McCartney πέρασε τεράστια κατάθλιψη. Ο Lennon επειδή είχε τη Yoco που του έβαλε τα δυό πόδια σε ένα παπούτσι.

Όταν η καριέρα σου συντηρεί ένα στρατό έχει ξεφύγει το πράγμα
Καλά τώρα εσύ βάζεις στον ίδιο τρουβά , Front Men και Μουσικές προσωπικότητες.....με  την τελευταία τρύπα στον ζουρνά....έναν ντράμερ, που στη θέση του θα μπορούσαν να ναι άλλοι 100.

Στην Αμερική ντραμμερ σαν τον Χόκινς υπάρχουν 10 σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο.  (από άποψη πίεσης που μπορεί να υφίσταται το λέω)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Καλά τώρα εσύ βάζεις στον ίδιο τρουβά , Front Men και Μουσικές προσωπικότητες.....με  την τελευταία τρύπα στον ζουρνά....έναν ντράμερ, που στη θέση του θα μπορούσαν να ναι άλλοι 100.

Στην Αμερική ντραμμερ σαν τον Χόκινς υπάρχουν 10 σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο.  (από άποψη πίεσης που μπορεί να υφίσταται το λέω)
Δεν θα το ξανακανω

 
δε φταίω εγώ

που να γνωρίζω ότι δεν ήταν σημαντικός...
Κομον Σενς.

Είναί δυνατόν μια δισκογραφική να πίεζε τον Τικο Τορενς και όχι τον Μπο Τζόβι;

Ο Μπο Τζόβις πίεζε το Τορενς και κάποτε στα 80ς τον απειλήσε οτι θα τον απολύσει γιατι ειχε πάρει κιλα.

Και τον Χοκινς...αν του τα σπαγε καποιος ο Γκρολλ ήταν.....

 
Κομον Σενς.

Είναί δυνατόν μια δισκογραφική να πίεζε τον Τικο Τορενς και όχι τον Μπο Τζόβι;

Ο Μπο Τζόβις πίεζε το Τορενς και κάποτε στα 80ς τον απειλήσε οτι θα τον απολύσει γιατι ειχε πάρει κιλα.

Και τον Χοκινς...αν του τα σπαγε καποιος ο Γκρολλ ήταν.....
του μενυ γουερντς.

ανόουν

 
του μενυ γουερντς.

ανόουν
Θα μιλήσω στην γλώσσα σου.

Στη σύγχρονη εποχή του σταρ συστεμ .....όλοι οι ντραμμερΖ μπορουν να απολυθούν εκτός από τον Δαβίδ τον Γουέκλ.

Ακόμα και ο Πορτνόυς αντικαταστάθηκε.....εύκολα.

 
Ο Μπο Τζόβις πίεζε το Τορενς και κάποτε στα 80ς τον απειλήσε οτι θα τον απολύσει γιατι ειχε πάρει κιλα.


Και πήγε κι έκανε λιποαναρρόφηση.

Στη σύγχρονη εποχή του σταρ συστεμ .....όλοι οι ντραμμερΖ μπορουν να απολυθούν εκτός ...


... αν είναι οι ίδιοι bandleaders.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
... αν είναι οι ίδιοι bandleaders.
ο Γκρολ δηλαδή....

ή ο Χενλευ (καλά αυτός τους απολύει όλους, ακόμα και των άλλων συγκροτημάτων άμα λάχει)

ή είναι σε αναπηρική καρέκλα επίσης....

 
Οι FF ήταν από τις μπάντες που ενώ τις έβρισκα ΟΚ, δεν μπορούσα να κατανοήσω γιατί είχαν τόσο τρομακτική επιτυχία. Την επιτυχία των Nirvana και των Oasis την καταλάβαινα, και ας μην ήμουν κανας φανατικός...ίσως λόγω ηλικίας. 

Πάντως ναι και εμένα μου αρέσουν πολύ και ας μην είναι στο top των ακουσμάτων μου όπως ενδεχομένως να είναι για νεότερους. Είναι άλλωστε από τις "νεοτερες" ροκ μπάντες που γεμίζουν στάδια...(βέβαια πατησαν

 τα 50 και αυτοί πλέον αλλά ποιοι άλλοι μετά από αυτούς γεμίζουν στάδια?)

Κρίμα για τον άνθρωπο που έφυγε νέος είτε λόγω του ροκ εν ρολ τρόπου ζωής είτε λόγω κάποιου ατυχήματος είτε λόγω κάποιας κατάθλιψης που του προκάλεσε ο ροκ εν ρολ τρόπος ζωής που εμείς οι απλοί καθημερινοί βιοπαλαιστες δεν έχουμε την δυνατότητα να αισθανθούμε. Η ροκ και ποπ μουσική είναι γεμάτη από τέτοια συμβάντα δυστυχώς, και τώρα μπήκαν στην μακάβρια λίστα και οι FF.

 
Δε θέλω να μπω σε ηθικές/φιλοσοφικές συζητήσεις του τι έπρεπε και τι δεν έπρεπε να κάνει ο Hawkins ως 50άρης με παιδιά. Προτιμώ να σκεφτώ ότι για να έκανε τις επιλογές που έκανε παρά τον οικογενειακό παράγοντα, θα πρέπει να υπήρχαν σοβαρά προβλήματα από πίσω, από σωματικά θέματα λόγω πρωταθλητισμού 40 ετών (γιατί αυτό είναι το να παίζεις drums σε τέτοιο επίπεδο) έως ψυχολογικά θέματα που αναπτύσσει κανείς από ζωή με τέτοιες απαιτήσεις, τέτοιους ρυθμούς, κλπ.


Κατανοώ την πιο ανθρωπιστική διάσταση/αντιμετώπιση που δίνεις τόσο εσύ όσο και ο Φιούζιον, αλλά θα δεις ότι ο χρόνος θα σε φέρει εκεί που είναι ο LK.

Δε θέλω να κάνω καφενειακές αναλύσεις τύπου, γιατί ξηγηθηκε έτσι ο Kurt Cobain που ήταν ομορφόπαιδο και είχε όλα τα γκομενάκια στα πόδια του μιας και ο κάθε άνθρωπος μπορεί να έχει τους δικούς του δαίμονες,που δεν πάει ο νους μας.

Αλλά έγραψες ότι "προτιμάς" την ερμηνεία που δίνεις στο γεγονός,ενώ υπάρχουν και πιο ρεαλιστικές εκδοχές,όπως εγωισμός,σταρχιδισμός,κ.λ.π.

Επίσης έχοντας εργαστεί στο γνωστό Ωδείο των νοτίων προαστίων που έχει φέρει κατά καιρούς μουσικάρες/ονόματα παγκοσμίου φήμης και τους ζούσα 2-3 μέρες, το να είσαι σε τέτοια επίπεδα δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να συμπεριφέρεσαι σαν αιώνιος έφηβος ή θλιμμένος πρίγκηπας..

Είμαι λίγα χρόνια μεγαλύτερος σου,αλλά θα δεις με τον καιρό,ότι η ανοχή σου για συγκεκριμένες συμπεριφορές συνομηλίκων σου...θα γίνει μηδενική.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top