Παιδιά σας υπερευχαριστώ όλους που το ακούσατε και τα σχόλια που γράψατε.
Ξέρω ότι σας «χρωστάω» πολλές απαντήσεις, κάποιες από τις οποίες θα προσπαθήσω να δώσω εδώ.
Κατ’ αρχήν το θέμα soundcloud.
Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι θα υπήρχε κάποιος που θα θεωρούσε αυτά που γράφω κάτι το ιδιαίτερο και θα τα ήθελε συγκεντρωμένα κάπου.
Δεν θεωρώ ότι έχω ακόμα αρκετά δείγματα γραφής για κάτι τέτοιο, έχω όμως αρκετά κομμάτια ημιτελή.
Αν κάποτε καταφέρω να τελειώσω κάποια από αυτά, ίσως όντως να τα έχω κάπου όλα μαζί
Σχετικά με το θέμα μπάντα.
Θα ήταν κάτι σαν όνειρο για μένα να μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, όμως οι συνθήκες της ζωής μου αυτή την στιγμή δεν επιτρέπουν την ύπαρξη σε τέτοια όνειρα.
Εδώ παίζω κιθάρα μισή με μια ώρα την εβδομάδα και αν.
Μια μπάντα θέλει δουλειά.
Η σχέση μου με την μουσική τα τελευταία χρόνια (παλαιότερα ήταν αλλιώς τα πράγματα) είναι λίγο περίεργη και γεμάτη αντιφάσεις, ευχή, λύτρωση και κατάρα, αγάπη και οργή, επιθυμία και απώθηση, «οργασμός» αλλά και ένταση τόσο μεγάλη και ανεξέλεγκτη, που γίνεται βασανιστικά αφόρητη.
Κάποιοι προτείνετε να βγω προς τα «έξω». Έξω πού ρε παιδιά, να κάνω τι? Δεν βλέπω να υπάρχει τίποτα «εκεί έξω».
yameth είπε:
Ποιός είσαι ρε φίλε;
Στράτο πρέπει να υπογράφεις επώνυμα. Επιβάλλεται.
Φίλτατε admin Γιάννη, το σχόλιό σου αποτελεί τεράστιο "παράσημο" για μένα.
Αλλά να γράφω επώνυμα ως τι? Δεν είμαι και τίποτα ιδιαίτερο.
Όσο για το ποιός είμαι .... ακόμα το ψάχνω.
Εγώ σ' ευχαριστώ Σταύρο μου, με κατασυγκίνησες, είμαι και γέρος άνθρωπος δεν κάνει.
Ειδικά μετά το 3:20 …. Pat martin-ίζει επικίνδυνα. ;D
Ρε συ Λάκη δίκιο έχεις.
Κι εγώ όταν το άκουσα αυτόν μου θύμισε.
Γιατί η ζωή περνάει γρήγορα φιλαράκι 8)
Έτσι είναι Νάσο, όπως τα λες.
Κυλάει η άτιμη σαν το νερό μέσα στην χούφτα μας, και πίνουμε όσο προλαβαίνουμε.
μου θυμησε αυτο που ενιωσα οταν πρωτακουσα το "letter from home", μια απο τις αγαπημενες μου δουλειες του Metheny και το λεω με μεγαλη ειλικρινεια.
Ρε φιλε γιατι πας "χαμενος" ετσι και δεν κανεις κατι να βγεις προς τα εξω, ειναι πραγματικα κριμα...
Χιλια ευχαριστω για αυτο που ακουσα, το ακουω ηδη για τριτη φορα.
Δικά μου τα "χίλια ευχαριστώ", που συγκρίνεις αυτό που ένιωσες με ακούσματα του μεγάλου Metheny.
Σ' αυτή την ζωή κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις, είναι όλα θέμα επιλογών.
Ο χρόνος τελικά δείχνει τι ήταν σωστό και τι λάθος.
Είναι σαν να ήταν εκεί από πάντα και περίμενε καρτερικά....
Δημήτρη αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν το πρωτοάκουσα όλο.
Το ζήτημα είναι ότι κι εδώ, όπως στις παραπάνω περιπτώσεις, άκουσα μελωδίες, φράσεις, θέματα που μου ακούγονται ως πολύ ψαγμένα, ως κάτι που ίσως ακόμη και να τα έγραψες σε παρτιτούρα πριν τα παίξεις. Φρασεολογία που δεν αφήνει τίποτε περιττό, κατευθύνσεις που έχουν απόλυτο νόημα, δυναμικές (ΤΟΣΟ σπάνιες ακόμη και στη τζαζ (πάντα σε σχέση με την κλασσική μουσική)... Τα πάντα είναι μέσα.
Νικόλα όχι σε παρτιτούρα δεν τα έχω γράψει, αλλά ούτε ξέρω τι έπαιξα, με κάθε ειλικρίνεια.
Αυτά που γράφεις είναι "Ευαγγέλιο" για μένα, και αν ένας μουσικός της δικής σου κλάσης βρήκε εδώ έστω και το ένα εκατοστό από αυτά ... είμαι περήφανος.
Ταπεινά ευχαριστώ.
Μεγάλο μπράβο και τιμή στην φίλη σου (προίκα έχει

?)
Έχει μια παλιά βάρκα του πατέρα της, που χρόνια τώρα βρίσκεται ανάποδα σε κάποιο χωράφι παροπλισμένη και μισοσάπια.
Την "ζαχαρώνω", ίσως μου χρειαστεί. ;D ;D ;D ;D
Μας πηρανε χαμπαρι!
Επισης σε ψαχνει και μια Κατερινα μου ειπαν. ;D ;D ;D
Επισης αυτη η Κατερινα σε ψαχνει ακομα! ;D ;D ;D ;D ;D
Εντάξει, εσύ είσαι "Σατανάς" αλλά .... χωρίς εσένα θα ήμουν "μισός" αδερφέ.
Σ' ευχαριστώ για όλα. :-* :-* :-*
Σας ξαναευχαριστώ όλους παιδιά, ειλικρινά τέτοια ανταπόκριση δεν την περίμενα.
Εδώ κοντέψατε για λίγο να κλονίσετε την παγιωμένη βεβαιότητα που έχω, ότι είμαι παντελώς άχρηστος.
Δεν είναι λίγο αυτό ξέρετε.