Είμαι πολύ κοντά να τελειώσω ένα project που πηγαινοφέρνω πάρα πολύ καιρό (γιατί κάποια πράγματα μου πήγαιναν στραβά, γιατί δεν είχα κέφι και γιατί ήταν δύσκολο...
Ήθελα να κάνω τη δική μου έκδοση των "μεταλικών" του Trussart...τη Trussart των φτωχών
Το συγκεκριμένο σχέδιο είναι του Vargas και ήταν αυτός που στα νειάτα μου μου έδωσε την "έμπνευση" να μάθω αερογράφο.
Το σκεπτικό ήταν να "βάψω" μεταλλική μία Tele και το επάνω μέρος να είναι επεξεργασμένο αλουμίνιο.
Ο Χαρίλατρος μου έστειλε ένα κομμάτι αλουμίνιο που τύπωσα σαν πρώτο δείγμα...δουλευόταν εύκολα, αλλά ήταν τελικά πολύ ψιλό για επεξεργασίες, δηλ για το επόμενο στάδιο του project που ήταν να δημιουργηθούν εξώγλυφες “βίδες” για να θυμίζουν την υφή της μεταλικής πλάκας. Έτσι αγοράστηκε φύλλο αλουμινίου 0,04 cm από το κέντρο της Αθήνας. Με τη βοήθεια του Αντώνη Βαρβούνη, αφού σχεδιάστηκε το πατρόν στον Illustrator, κόπηκε το περίγραμμα σε laser cut. Και εκεί κάτι μου πήγε στραβά είτε γιατί δεν σχεδίασα σωστά, είτε γιατί δεν κόπηκε σωστά...μετά πήγα στο plan B.
Αντί να μπλέξω με μέταλλα, βρήκα μία μεταλλική μπογιά υψηλών προδιαγραφών...Ο Έλληνας αντιπρόσωπος είναι στη Κρήτη (Ο Κος Εργαζάκης της εταιρίας Verometal) και τον ευχαριστώ για το ένα κιλό που μου έστειλε για τη δοκιμή...Να τονίσω ότι η συγκεκριμένη μπογιά είναι ακριβή και περίεργη (έχει 90% σκόνη μετάλου μέσα)...100 ευρώ περίπου το κιλό και σε συσκευασία του 10κιλου (στα 750 περίπου), άρα δεν είναι για δοκιμές της πλάκας. Επίσης είναι 3 συστατικών...(εδώ δεν βγάζουμε άκρη με τα 2...) και θέλει ζυγαριές ακριβείας και εμπειρία...οπότε έτσι όπως ήρθε, πήγε στο Κώστα Κακανιάρη.
Η πρώτη εντύπωση ήταν σχεδόν απογοητευτική και ο Κακανιάρης με κορόϊδευε..."ωραία λαλακία βρήκες"... 8)
Όπως φαίνεται και στη φώτο αριστερά
οι πρώτες μπιστολιές, έδωσαν ένα γκρίζο απλό χρώμα...Αλλά, ως εκ θαύματος, άρχισε να μεταμορφώνεται όταν άρχισε η χρήση γυαλόχαρτου και βούρτσας. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικού μετάλλου (ακόμα και η αφή είναι ψυχρή), με ελάχιστο βάρος. Έτσι η υλοποίηση της διαμόρφωσης του πραγματικού αλουμινένιου φύλλου δεν χρειάστηκε. Το επόμενο πρόβλημα ήταν ότι είχε ακριβώς την αντίδραση του μεταλικού...έβγαζε μαυρίλα στο χέρι...άρα αναγκαστικά περάστηκε 2 λεπτά χέρια πολυουρεθάνης...
Περισσότερες φωτογραφίες από τα στάδια, εδώ
http://www.customshop.gr/?btp_work=air-force
Το project δεν έχει τελειώσει γιατί δεν έχω απαντήσει σε καίριες ερωτήσεις...
1) Τι ήχο πρέπει να βγάζει αυτή η κιθάρα? Τι μαγνήτες να της βάλω? Έχει κάπου ένα σετ ο Marillion από SD...
2) Τι κλειδιά να της βάλω? Έχω και vintage και locking Sperzel...θα κάνουν ίποτα τα locking με το Bigsby ή να τα κρατήσω για άλλο project?
3) Nα της βάλω το pickguard? Το συγκεκριμένο είναι από τα τελευταία της Sharp Consept πριν κλείσει...Ή να το τυπώσω συνεχίζοντας το σχέδιο?
Ήθελα να κάνω τη δική μου έκδοση των "μεταλικών" του Trussart...τη Trussart των φτωχών
Το συγκεκριμένο σχέδιο είναι του Vargas και ήταν αυτός που στα νειάτα μου μου έδωσε την "έμπνευση" να μάθω αερογράφο.
Το σκεπτικό ήταν να "βάψω" μεταλλική μία Tele και το επάνω μέρος να είναι επεξεργασμένο αλουμίνιο.
Ο Χαρίλατρος μου έστειλε ένα κομμάτι αλουμίνιο που τύπωσα σαν πρώτο δείγμα...δουλευόταν εύκολα, αλλά ήταν τελικά πολύ ψιλό για επεξεργασίες, δηλ για το επόμενο στάδιο του project που ήταν να δημιουργηθούν εξώγλυφες “βίδες” για να θυμίζουν την υφή της μεταλικής πλάκας. Έτσι αγοράστηκε φύλλο αλουμινίου 0,04 cm από το κέντρο της Αθήνας. Με τη βοήθεια του Αντώνη Βαρβούνη, αφού σχεδιάστηκε το πατρόν στον Illustrator, κόπηκε το περίγραμμα σε laser cut. Και εκεί κάτι μου πήγε στραβά είτε γιατί δεν σχεδίασα σωστά, είτε γιατί δεν κόπηκε σωστά...μετά πήγα στο plan B.
Αντί να μπλέξω με μέταλλα, βρήκα μία μεταλλική μπογιά υψηλών προδιαγραφών...Ο Έλληνας αντιπρόσωπος είναι στη Κρήτη (Ο Κος Εργαζάκης της εταιρίας Verometal) και τον ευχαριστώ για το ένα κιλό που μου έστειλε για τη δοκιμή...Να τονίσω ότι η συγκεκριμένη μπογιά είναι ακριβή και περίεργη (έχει 90% σκόνη μετάλου μέσα)...100 ευρώ περίπου το κιλό και σε συσκευασία του 10κιλου (στα 750 περίπου), άρα δεν είναι για δοκιμές της πλάκας. Επίσης είναι 3 συστατικών...(εδώ δεν βγάζουμε άκρη με τα 2...) και θέλει ζυγαριές ακριβείας και εμπειρία...οπότε έτσι όπως ήρθε, πήγε στο Κώστα Κακανιάρη.
Η πρώτη εντύπωση ήταν σχεδόν απογοητευτική και ο Κακανιάρης με κορόϊδευε..."ωραία λαλακία βρήκες"... 8)
Όπως φαίνεται και στη φώτο αριστερά
οι πρώτες μπιστολιές, έδωσαν ένα γκρίζο απλό χρώμα...Αλλά, ως εκ θαύματος, άρχισε να μεταμορφώνεται όταν άρχισε η χρήση γυαλόχαρτου και βούρτσας. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικού μετάλλου (ακόμα και η αφή είναι ψυχρή), με ελάχιστο βάρος. Έτσι η υλοποίηση της διαμόρφωσης του πραγματικού αλουμινένιου φύλλου δεν χρειάστηκε. Το επόμενο πρόβλημα ήταν ότι είχε ακριβώς την αντίδραση του μεταλικού...έβγαζε μαυρίλα στο χέρι...άρα αναγκαστικά περάστηκε 2 λεπτά χέρια πολυουρεθάνης...
Περισσότερες φωτογραφίες από τα στάδια, εδώ
http://www.customshop.gr/?btp_work=air-force
Το project δεν έχει τελειώσει γιατί δεν έχω απαντήσει σε καίριες ερωτήσεις...
1) Τι ήχο πρέπει να βγάζει αυτή η κιθάρα? Τι μαγνήτες να της βάλω? Έχει κάπου ένα σετ ο Marillion από SD...
2) Τι κλειδιά να της βάλω? Έχω και vintage και locking Sperzel...θα κάνουν ίποτα τα locking με το Bigsby ή να τα κρατήσω για άλλο project?
3) Nα της βάλω το pickguard? Το συγκεκριμένο είναι από τα τελευταία της Sharp Consept πριν κλείσει...Ή να το τυπώσω συνεχίζοντας το σχέδιο?
hardware/k121_a.jpg&maxx=0&maxy=300)
