1ον, δεν αποκλείεται να είναι οτιδήποτε από ό,τι προειπώθηκε. Νut, τάστα, πολύ/λίγο relief.
2oν, δεν είναι rattle. Ούτε saddle, ούτε βιδάκια, τα ελατήρια είναι way out. Βασικά μην τα πακτώνετε τα καημένα τα ελατήρια, είναι εκεί γιατί εξυπηρετούν κάποιο σκοπό. Οτιδήποτε τα εμποδίζει ( σφουγγάρια μέσα-έξω, θερμοσυστελλόμενα έξω ) καθιστά το τρέμολο αναξιόπιστο. Αφήστε τα να ανασάνουν. Δεν ενοχλούν ούτε επηρεάζουν τον amplified ήχο.
3ον, ο μπούσουλας σεταπ είναι εκεί για να βοηθάει τον μουσικό να σετάρει μόνος του το όργανο αλλά δυστυχώς δεν λαμβάνει υπ' όψη(πως θα μπορούσε άλλωστε) την ειδική γεωμετρία αλλά κυρίως τη φυσική του εκάστοτε οργάνου. Η άποψή μου είναι ότι κάποια όργανα ( και εστιάζω το πρόβλημα στο μανίκι ) ΔΕΝ το ΄χουν. Με fret dress αεροδρόμιο, με άψογο σετάρισμα, ακόμη και με συμβιβασμό στις ανοχές και "ψηλότερο" σετάρισμα, το buzz θα είναι εκεί. Ίσως να μειωθεί, αλλά θα είναι. Είναι άδικος κόπος και τα fret dress και τα refret και οι ατελείωτες ώρες ρυθμίσεων. Δώστε το όργανο σε κάποιον που είναι πιο ανεκτικός σε αυτό και αναζητήστε αλλού την τύχη σας(γιατί θέλει και τύχη το καλό όργανο, το ξύλο είναι απρόβλεπτο υλικό). Ή συμβιβαστείτε και αγκαλιάστε το όργανο ως έχει. To buzz είναι ένα από τα συστατικά του οργάνου που λέγεται ηλεκτρική κιθάρα. Άλλες το έχουν πολύ, άλλες λίγο. Ο βαθμός συμβιβασμού και εξοικείωσης μαζί του υποδεικνύει και τη συμβίωση ή όχι, με αυτό.
