Προσπαθώ να μου αρέσει μια μπάντα αλλά δεν...

Nestoras είπε:
Δεν κάνω πλάκα το έχω αγοράσει 5 φορές (και μάλιστα το έχω τώρα και για πούλημα) και δεν μου κάθεται.
Φαντασου να σ'αρεσε κιολας ποσες φορες θα το αγοραζες... ;D

Beatles

ρε παιδια...ποτε δεν καταφερα να τους γουσταρω..
Baby_2.gif


Και η δευτερη μπαντα ειναι οι (εδω θα γινει χαμος)deep purple
punish_3.gif
 
RayDTutto είπε:
Σας έχει τύχει;
Ναι. Όχι όμως με μπάντα, αλλά γενικότερα με την jazz... Κάθε φορά που προσπάθησα να ακούσω, μετά από 5 λεπτά ήθελα να πάρω φόρα και να σπάσω το κεφάλι μου στον τοίχο.

 
Μου συμβαίνει με πιθανότατα τις δύο σπουδαιότερες (τουλάχιστον εισπρακτικά) μπάντες στην ιστορία της ροκ: Beatles και κυρίως Rolling Stones.

 
Να το αλλάξουμε σε "Προσπαθώ να μου αρέσει μια δεκαετία αλλά δεν..."; ;D

Δεν μπορώ να ταυτιστώ μουσικά με τα 60's-70's...Και δεν είναι ότι δεν έκανα την προσπάθεια μου.Έχω ακούσει αρκετές δουλειές αλλά δεν πιάνω το vibe με την καμία.

Το καλό για μένα ξεκινάει με το που μπαίνει το 8άρι μπροστά και τραβάει για περίπου 15 χρόνια.

 
Rolling Stones κι εγω, περα απο καποια σκορπια τραγουδια δε μπορεσα να τους συμπαθησω ποτε

 
Superfunk είπε:
Κοτσιρολυδακης  ;D
Οχι ρε συ, προσπαθησες για καποιο λογο να σου αρεσουν οι παραπανω; :P

Μα γιατι; ;D ;D

 
Η Πάολα, όσο και να με λένε πως είναι νουνάρα, εγώ δεν και να πεις πως δεν προσπάθησα?5 φορές παρακολούθησα φέτος το πρόγραμμά της λαίμαι

 
Όχι πριν πολύ καιρό προσπάθησα να ακούσω, με ζήλο και καθόλου προκατειλημμένος, Vai και Satriani, δεν είχα ποτέ ακούσει την μουσική τους, εκτός κάνα δυό του Vai.  Έννεκεν και εγώ "κιθαρίστας" :P και φίλος της Rock :o οι μουσικές τους έχουν δύο μεγάλα ατού να μου αρέσουν, είναι ως επί το πλείστον "κιθαριστικές" και Rock. Τελικά, παρ'όλες τις προσπάθειές μου δεν τα βρήκαμε, βαρέθηκα αφόρητα....    Υ.Γ. Sorry Δημήτρη...... :-X

 
cigaret13 είπε:
Όχι πριν πολύ καιρό προσπάθησα να ακούσω, με ζήλο και καθόλου προκατειλημμένος, Vai και Satriani, δεν είχα ποτέ ακούσει την μουσική τους, εκτός κάνα δυό του Vai.  Έννεκεν και εγώ "κιθαρίστας" :P και φίλος της Rock :o οι μουσικές τους έχουν δύο μεγάλα ατού να μου αρέσουν, είναι ως επί το πλείστον "κιθαριστικές" και Rock. Τελικά, παρ'όλες τις προσπάθειές μου δεν τα βρήκαμε, βαρέθηκα αφόρητα....     Υ.Γ. Sorry Δημήτρη...... :-X
Δεύτερη μαχαιριά...

Καλά θα δείτε εσείς, θα πω σε αυτόν που ξέρει που μένουμε όλοι να έρθει να σας βρει και θα δείτε τι θα πάθετε... :P ;D

 
Να πω και γω την αλήθεια μου, με τους Stones ποτέ δεν τα κατάφερα. Αν και

γουστάρω πολύ το Wild Horses-μέχρι εκεί.

 
εγω προσπαθησα αρκετα να ακουσω black rebel motorcycle club αλλα περα απο μερικα τραγουδια δεν τους παλεψα....

 
fusiongtr είπε:
Είσαι σίγουρος? ;D ;D ;D ;D
Τι διάολο υπουργός των πρώην κυβενρήσεων ήμανε και προσλάμβανα, χωρίς να θυμάμαι και τώρα  τους απολύω?

Νυν απολύεις τον δούλο σου δέσποτα, άμα με το τραγουδήσει 5-6 φορές θα το σκεφτώ λαίμαι

 
δεν εχω ποτε προσπαθησει να μου αρεσει μια μπαντα… παντως αν το θεμα ηταν ‘’μπαντες φοβερα καταξιωμενες, με ατελειωτο κοινο, που ποτε δεν καταλαβα γιατι…’’ θα απαντουσα οι u2 και οι pink floyd

 
emerson lake & palmer

πιεσα τον εαυτο μου και κατελιξα σε αυτο που ειχε γραψει τοτε ο αγγλικος τυπος

too much spend on electricity

 
Spyros Delta είπε:
Πολυ ανωμαλο αυτο το ζορι.

Με τιποτα και ουτε καν το σκεφτηκα ποτε.

Εδω δεν μενει χρονος να ακουσω (σωστα), αυτα που μου αρεσουν και θα ακουω με το ζορι αυτα που δεν μου αρεσουν?
Φαίνεται αντιφατικό αλλά δεν είναι.

Κάθε φορά που απορρίπτουμε κάτι, χάνουμε ενδεχομένως ευκαιρίες για πνευματική ηδονή. Για αυτό καλό είναι να μην απορρίπτουμε με τη μία.

Μερικά ακούσματα (ή θεάματα, φαγητά κλπ) θέλουν πειθαρχία στην αρχή για να μας γίνει πιο αντιληπτή η γοητεία τους.

Υπάχουν δίσκοι που λατρεύω αλλά χρειάστηκαν αρκετές ακροάσεις. Αν τους είχα πετάξει μετά την πρώτη ακρόαση σήμερα δεν θα τους λάτρευα.

Υπάρχουν επίσης δίσκοι που μετά τις 4-5 φορές τα έχουν πει όλα και δεν τους ξανακούμε ποτέ, γιατί είναι ρηχοί.

Γενικά το γούστο δεν είναι κάτι τόσο στατικό και προκαθορισμένο. Δεν είναι κάτι έξω από εμάς. Υπόκειται και στην εξάσκηση και στην καλλιέργεια (ακόμη και στη διάθεση της στιγμής). Ισχύει για όλα σχεδόν: φαγητό, μουσική, ταινίες, θέατρο κλπ κλπ.

Επίσης το γούστο αλλάζει με τα χρόνια και καλό είναι να επανερχόμαστε σε πράγματα που απορρίπταμε πριν από πολύ καιρό.

Το δικό μου ζήτημα είναι η τζαζ. Δεν έχω συνδεθεί ακόμη με το είδος. Δεν του έχω διαθέσει όμως και πολύ χρόνο, γιατί έχω άλλες δικές μου εμμονές. Θα το κάνω κάποια στιγμή.

 
sfaku είπε:
Φαίνεται αντιφατικό αλλά δεν είναι.

Κάθε φορά που απορρίπτουμε κάτι, χάνουμε ενδεχομένως ευκαιρίες για πνευματική ηδονή. Για αυτό καλό είναι να μην απορρίπτουμε με τη μία.

Μερικά ακούσματα (ή θεάματα, φαγητά κλπ) θέλουν πειθαρχία στην αρχή για να μας γίνει πιο αντιληπτή η γοητεία τους.

Υπάχουν δίσκοι που λατρεύω αλλά χρειάστηκαν αρκετές ακροάσεις. Αν τους είχα πετάξει μετά την πρώτη ακρόαση σήμερα δεν θα τους λάτρευα.

Υπάρχουν επίσης δίσκοι που μετά τις 4-5 φορές τα έχουν πει όλα και δεν τους ξανακούμε ποτέ, γιατί είναι ρηχοί.

Γενικά το γούστο δεν είναι κάτι τόσο στατικό και προκαθορισμένο. Δεν είναι κάτι έξω από εμάς. Υπόκειται και στην εξάσκηση και στην καλλιέργεια (ακόμη και στη διάθεση της στιγμής). Ισχύει για όλα σχεδόν: φαγητό, μουσική, ταινίες, θέατρο κλπ κλπ.

Επίσης το γούστο αλλάζει με τα χρόνια και καλό είναι να επανερχόμαστε σε πράγματα που απορρίπταμε πριν από πολύ καιρό.

Το δικό μου ζήτημα είναι η τζαζ. Δεν έχω συνδεθεί ακόμη με το είδος. Δεν του έχω διαθέσει όμως και πολύ χρόνο, γιατί έχω άλλες δικές μου εμμονές. Θα το κάνω κάποια στιγμή.
Ποσο σωστός ο φίλος ΣΕ ΟΛΑ

Καταρχήν μπράβο σε αυτον που το ανέβασε, πολύ ωραίο θέμα με ψωμί...

Εγώ 10 χρόνια είχα για παράδειγμα στη δισκοθήκη μου το remedy lane των pain of salvation και δεν μπορουσα να το ακουσω...μέχρι που κάθισα και το άκουσα διαβάζοντας τους στίχους και κατάλαβα τι γίνεται και πλέον τον λατρεύω...

Τι προσπάθησα πολύ (για τους λόγους που είπε ο παραπάνω φίλος) και δεν μου βγήκε με τίποτα? Παμε:

Tool (έλεος)

Porcupine Tree (πλην ελαχίστων και κάποιων σόλο του wilson)

Rush (κουράστηκα....)

Emerson lake and Palmer (ντααααξξξξξ)

Van morisson (πλην Tupelo huny)

Vai (μου βγάζει μια βλαχοαμερικανιλα...σαν τυρι απο το Τενεσι ένα πράμα...)

Satriani (γιατί? επειδη λυγίζει καλά το τρέμολο? σορυ Μητσο... ;D ;D ;D)

Το Killers των Maiden (κακιστος σε σχέση με το ντεμπούτο ή ότι ακολούθησε)

Οποιαδήποτε όπερα πλην Don Giovanni (ίσως λόγω του μύθου που την περιβάλλει)

Αυτά θυμαμαι με μια πρωτη προχειρη ανασκαφη στις αναμνήσεις μου...

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top