Power Duos

[Minoru]

Τι άποψη έχεται για τα power duos χωρίς μπάσο όπως οι white stripes?

Πως πιστεύεται μπορεί να καλυφθεί αυτό το τεράστιο κενό

σε αυτές τις συχνότητες ?

Έχει λόγο ύπαρξης μια τέτοια μπάντα?

 

[LK]

Τι άποψη έχεται για τα power duos χωρίς μπάσο όπως οι white stripes?

Πως πιστεύεται μπορεί να καλυφθεί αυτό το τεράστιο κενό

σε αυτές τις συχνότητες ?

Έχει λόγο ύπαρξης μια τέτοια μπάντα?

Δεν μου αρέσουν, αλλά φυσικά και έχουν λόγο ύπαρξης.

 

[Superfunk]

Τι άποψη έχεται για τα power duos χωρίς μπάσο όπως οι white stripes?

δεν μου αρεσουν ,ειδικα με τοσο χαλια ντραμμερ οπως η ντραμμερ των WS

Πως πιστεύεται μπορεί να καλυφθεί αυτό το τεράστιο κενό

σε αυτές τις συχνότητες ?

μπαντα χωρις μπασο σκορδαλια διχως σκορδο

Έχει λόγο ύπαρξης μια τέτοια μπάντα?

Οι WS εχεστηκαστηκανε  ;D στο δολλαριο οποτε φυσικα και εχει λογο υπαρξης.  ;D

Παντως ο Jack White τις καλυτερες δουλειες του τις εχει κανει με κανονικες μπαντες με μπασο.

 

[X-minor]

Kills, Japandroids κτλ. καλοί είναι αλλά... the novelty wears off fast, που λεν κι οι φίλοι μας οι Αμερικαναίοι. Κάτι τύπου Royal Hunt και Death from above κάτι κάνουν, μόνο επειδή είναι μπάσσο-ντραμς, αλλά και πάλι το ίδιο με παραπάνω. Κουράζομαι γρήγορα. Συν ότι το μπάσσο "ντουμπλάρεται" (ντιστόρσιο+καθαρό) προσπαθώντας να καλύψουν τις μουσικές "τρύπες".

Δεν με λες fan.

 

[LK]

Πάντως το πρώτο μου γκρουπ, το 1984 , είχε αυτό το format.

Εγώ: Μια κλασική κιθάρα και

Ο Φίλος μου: ντραμς (τάπερ από τις μαμάδες μας για την ακρίβεια) ;D ;D ;D.

Ήμασταν χαοτικοί. Έχω πολύ υλικό!  ;D ;D

 

[npap]

Ο Φίλος μου: ντραμς (τάπερ από τις μαμάδες μας για την ακρίβεια) ;D ;D ;D.

μου ξύπνησες γλυκές αναμνήσεις... το πρώτο γρουπ μου είχε 3 τραγουδίστριες (εκ των οποίων η μια καριερίστα του ενδέχνου τη σήμερον), μια κλασική κιθάρα με τέσσερις χορδαί (είχαμε πάρει και τις άλλες δύο αλλά δεν ξέραμε να τις περάσουμε και έτσι κι αλλιώς ο "κιθαρίστας" έπαιζε μελωδίες σε μία), ένα ακορντεόν (που κανείς δεν ήξερε να παίζει βεβαίως, αλλά το κουβάλαγε ένας ταλαίπωρος που το είχε βουτήξει από τον παππού του, επειδή γούσταρε τη μια τραγουδίστρια) και μένα στα "νδραμς" κοπανώντας την θήκη του (επειδή γούσταρα τις άλλες δύο)... 8)

ΥΓ σε μας τα ταπεράκια από τις μαμάδες μας ήταν γεμάτα κεφτεδάκια και λοιπά κοιλιοσέβαστα άγια σκευάσματα, που τα καθιστούσαν απριόρι ιερά... άλλωστε κι αυτά αρκετά βάσανα είχαν, παρευρισκόμενα ακουσίως σε εκτελέσεις (στα δύο μέτρα) του Σωκράτη εσύ σούπερ σταρ και λοιπώνε σουξέ τσι εποχής από εμάς... να τα βαράω κι από πάνω?  ;D  ;D  ;D

 

[LK]

(είχαμε πάρει και τις άλλες δύο αλλά δεν ξέραμε να τις περάσουμε και έτσι κι αλλιώς ο "κιθαρίστας" έπαιζε μελωδίες σε μία),

Και Εγω! Ιδια σχολή!   ;DΜπορείς να καταλάβεις τι έγινε όταν έμαθα τα πρώτα μου "ακοπανιαμέντα". Ρε-λα-μι! Κατευθείαν διασκευή το wild thing  ;D ;D ;D

 

[SpyrosCh]

Δύσκολο σεταπ, αλλά when done right είναι ΟΚ. Και οι δικοί μας εδώ οι Big Nose Attack είναι πολύ καλή περίπτωση (και με χιούμορ!).

 

[Minoru]

Μου φαίνεται ενδιαφέρον σαν κιθαρίστας να πρέπει με το παίξιμο μου να γεμίσω το κενό όχι μόνο της δεύτερης κιθάρας αλλά όλου του ήχου και αυτό γιατί αναγκάζεσαι να

παίξεις ουσιαστικά (ότι και αν αυτο σημαίνει.. ) . Φαντάζομαι πως κάποια εφέ σίγουρα βοηθάνε όπως κάποιο

octave για τις χαμηλές συχνότητες ( ή κάποιο χαμηλό κούρδισμα) και σίγουρα delay και

reverb για να απλώνει ο ήχος.

Σίγουρα σε περιορίζει μουσικά και σίγουρα κάποια είδη ευνοούνται

( φαντάζομαι ότι είναι πολύ λειτουργικό να παίξεις shoegaze, blues,  drone, punk ή ξερό black metal σαν duo ) και κάποια σίγουρα όχι.

Δύσκολο σεταπ, αλλά when done right είναι ΟΚ. Και οι δικοί μας εδώ οι Big Nose Attack είναι πολύ καλή περίπτωση (και με χιούμορ!).

δεν τους ήξερα  :-[ ,  πολύ ενδιαφέρον !..