yameth είπε:
Πραγματικά πρέπει να ξέρει κανείς το συγκεκριμμένο medium (μέσο) για να επεξεργαστεί αναλόγως τη μουσική. Π.χ. επειδή το ραδιόφωνο στα FM, χρησιμοποιεί compressors και exciters για να ακουστεί πιό δυνατά (υπάρχει μάχη στις συχνότητες για το πιο εντυπωσιακό) ένα πολύ κομπρεσαρισμένο κομμάτι δεν θα ακουστεί καλά, ενώ κάτι που "αναπνέει" και δεν έχει "smile" eq, θα ακουστεί πιό κοντά σε αυτό που ήθελε ο δημιουργός και θα ξεχωρίσει ευχάριστα. Το ίδο ισχύει και για TV ή streaming, κλπ όπου χρησιμοποιούνται ανάλογοι processors. Να σου πω πάντως πως δεν έχω παρατηρήσει μεγάλες διαφορές σε ότι έχω ανεβάσει στο Youtube. Εννοείται πάντως πως διαφορές προκύπτουν απο την συμπίεση.
Θα προσπαθήσω να ψήσω και τον Χρήστο Χατζηστάμου του Athens Mastering να μας πει δυό λόγια στο θέμα.
Με έψησε !
Είναι αλήθεια πως γίνονται διαφορετικά mastering. Ο κύριος λόγος είναι πως πολλοί σε διαφορετικά σημεία της αλυσίδας (ράδιο - τηλεόραση - streaming) δεν κάνουν καλά την δουλειά τους η για να το πούμε αλλοιώς δεν υπάρχουν standards όπως στον κινηματογράφο για παράδειγμα , οπότε προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα "master" που απο την εμπειρία ταιριάζει καλύτερα σε διαφορετικά μέσα αναπαραγωγής.
Για να είμαι ειλικρινής δεν νομίζω πως χρειάζεται τελικά, αν κάτι είναι καλό θα ακούγεται παντού καλά. Εξάλλου αν κάποιος δεν κάνει καλά την δουλειά του, ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει ... στην γωνία.
Για παράδειγμα, λέμε πως ένα κομάτι δεν θέλει τόσο χαμηλό για ράδιο για να μην ενεργοποιούνται οι processors εξόδου του σταθμού αλλά αν ο σταθμός έχει λίγο ξινό ήχο (συνηθισμένο σε ελληνικούς σταθμούς) κινδυνέυει να ακουστεί έστω και για τα δεδομένα του ραδιοφώνου "τσίγγος".
Και το αντίθετο αν είναι μαλακό με ζεστά μεσοχαμηλά και πολύ μεγάλη δυναμική περιοχή, αν δεν υπάρχει ηχολήπτης να καταλαβαίνει να ρυθμίσει την έξοδο του ραδιοφώνου και είναι όλα στον αυτόματο κινδυνέυει να "μασηθεί" στον αέρα επειδή .... έχει τελικά ωραίο ήχο (!) και να μην ακούγεται τόσο "ανταγωνιστικό" όσο άλλα κομμάτια που αντικειμενικά έχουν πολύ χειρότερο ήχο.
Το μυστικό είναι η τονική ισσοροπία και διατήρηση των μικροδυναμικών του ήχου.
Τότε συνήθως δεν χρειάζεται δεύτερο mastering.
Εξαρτάται και απο άλλους παράγοντες , στύλ μουσικής ποιό είναι το όραμα μιας παραγωγής , η κουλτούρα των μουσικών και του παραγωγού κλπ
Κάποιες παρατηρήσεις σε όλα ελέγθησαν παραπάνω.
* 12 ώρες είναι πολύ σπάνιο για ένα δίσκο πρέπει να μας άρεσε πολύ το υλικό η να είχαμε κέφια !
** 40 € την ώρα δεν πέρναμε ποτέ. Δυστυχώς είναι αρκετά παραπάνω
*** το inflator δεν είναι συνήθως καλό για το τελικό στάδιο, καλύτερα ένα απλό καλό limiter. ¨Εχει "χαλάσει" πολλές δουλειές χωρίς να το καταλάβουν οι συντελεστές αν δεν έχουν εξαιρετικά monitor γιατί επεμβαίνει με "περίεργο" τρόπο στο μπάσο και στις φάσεις.
Επίσης είναι σαν να βάζεις το ίδιο περίπου αλάτι και πιπέρι σε όλα τα φαγητά.
Άλλα θέλουν λίγο, άλλα πολύ , άλλα καθόλου ...
Χρήστος Χατζηστάμου.
)
