Απάντησα ότι στο πρώτο λεπτό ξέρω, αλλά συμφωνώ και με
@fusionakis και με
@ez. (Και
@vrasidas27 να πω από τώρα καλορίζικη
Είναι δύσκολο το θέμα όπως το θέτει ο
@gkourmoul1 για μένα, γιατί η λέξη "αρέσει" κρύβει μέσα δαίμονες. Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά όταν πιάνω κάποιο άγνωστο όργανο (όποιο όργανο) στα χέρια, είναι σαν να μπαίνει ο Γιώργος "σε παύση". Δηλαδή παίζω το όργανο, ακούγοντας πολύ προσεκτικά το όργανο, αφήνοντας στην άκρη τα καπρίτσια μου. Υπηρετώ εγώ το όργανο, κι όχι αυτό εμένα.Βρε τι μου θυμίζει αυτό... Α, σαν τα πρώτα ραντεβού. Που βγαίνει ένας ενθουσιώδης εαυτός. Δεν είναι ψεύτικος, αλλά δεν είναι κι αυτό που είμαστε 24 ώρες το 24ωρο.
Αν το όργανο δεν μου κάνει ΑΜΕΣΩΣ αίσθηση, το καταλαβαίνω. Όμως, κι εδώ είναι το πιο επικίνδυνο για εμένα, είναι το όργανο να μου αρέσει πολύ, όμως στην πραγματικότητα, και κατα βάθος, να μην ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου την παιχτική. Δηλαδή και με κοστούμι-σακάκι-γραβάτα πρώτος είμαι, κούκλος, τα φοράω - δε με φοράνε, αλλά ρεαλιστικά τα φοράω μία φορά στα 3-4 χρόνια.
Άρα το όργανο μπορεί σε βάθος χρόνου ναι μεν να έχει κάτι να μου προσφέρει, αλλά να μην είναι το όργανο "της παντρειάς" ας πούμε, το μοναδικό, ανεπανάληπτο, αναντικατάστατο, που θα κράταγα αυτό και θα πούλαγα όλα τα άλλα.
Καλώς η κακώς, δεν μας εμποδίζει κανείς να έχουμε πολλά όργανα - κι αυτό κάνουμε, άρα το "μου αρέσει" νομίζω ότι πήγαινε στην πρώτη περίπτωση, ότι μας "κάνει κλικ" ένα όργανο, εξ' ού και το "Αμέσως" που ψήφισα. Αν ήταν για το 1 όργανο, το μοναδικό της παντρειάς, για κιθάρα δεν θα απαντούσα καν, αλλά για τρομπόνι θα έλεγα "δεν έχω βρει ακόμα 100%".