Ωραιότατο θέμα, όχι τόσο για να κάτσουμε να μετρήσουμε πόσα κομμάτια δουλεύουμε, αλλά για να σκεφτούμε ΤΙ μας κολλάει και δεν τα ολοκληρώνουμε (αν τίθεται τέτοιο θέμα).
Από το να περιμένεις στα 60 να βγάλεις τα καλύτερα σου σαν "Greatest Hits"! )
Πολύ χρήσιμο το σχόλιο του Yameth. Προσωπικά, έχω ανάγκη τέτοιες σκέψεις, μπας και ξεμπλοκάρω από κάποια ηλίθια κολλήματα που έχω.
Και εξηγούμαι: Τραγούδια δεν μπορώ να γράψω μπροστά σε μια οθόνη (για να το πω καλύτερα: μπορώ να γράψω, αλλά δε θα έχουν νόημα για μένα). Εκεί κάθομαι μόνο όταν έχω ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ ένα τραγούδι (στο μυαλό μου -διότι με τα χρόνια έμαθα να σημειώνω τις ιδέες μου χωρίς κασετοφωνάκι και χωρίς παρτιτούρα) (ΟΚ, για τους στίχους ακόμα χρησιμοποιώ χαρτί και μολύβι :wink: ). Έτσι, θα ανοίξω το cubase μόνο όταν έχω τελειώσει και με την ενορχήστρωση (στη θεωρία), ούτως ώστε να ξεκινήσω την ηχογράφηση (στην πράξη) κλπ.
Αυτήν τη στιγμή, έχω έτοιμο υλικό για ένα cd, του οποίου τα τραγούδια αποτελούν μια θεματική ενότητα. Έτσι, πρέπει να τα επεξεργάζομαι ταυτόχρονα. Δουλεύω ταυτόχρονα ακόμα και το artwork (ευσεβείς πόθοι).
ΑΛΛΑ, κομπλάρω στα τεχνικά ζητήματα (DAW, software, hardware, recording, mixing κλπ), αφού δεν ασχολούμαι πολύ καιρό με αυτά. Και κατά τη διαδικασία να τα μάθω, ανακαλύπτω κι άλλα πράγματα που πρέπει να προσέξω, λάθη που δεν πρέπει να κάνω, ζητήματα που πρέπει να γνωρίζω κλπ κι έτσι χάνομαι βλακωδώς σε ένα λαβύρινθο τεχνικών θεμάτων, με αποτέλεσμα να απομακρύνομαι από τον αρχικό μου στόχο. Χρειάζεται μια ισορροπία (και πού θα πάει, θα τη βρω :wink:
:?
)