Πως επηρέασε την μουσική δραστηριότητα σας το "Μένουμε σπίτι";

[Yameth]

Καταλαβαίνω πως για όσους μένουν σπίτι και είναι μοναχικοί λύκοι, δεν άλλαξε τίποτα.

Ισως είναι και μια αφορμή για περισσότερη αφοσίωση στο home studio. Τι ίσως... ΕΥΚΑΙΡΙΑ!

Εμένα δεν μου φτάνει η μέρα. Looper, κιθάρα κι άγιος ο θεός! Κι αν έρθει καμια ιδέα, ανοίγω και το κουμπάσε.

Εσείς παίζετε περισσότερο τώρα;

Και τι γίνεται με τις μπάντες, τις πρόβες, τα χαμένα live;

Είστε σε επαφή;

Δουλεύετε με streaming;

Προετοιμάζετε υλικό ή τα παρατήσατε;

 

[sultan of string]

Αλλαξε κάτι...

για μένα μεγάλωσε η μέρα καθώς ένα σημαντικό μέρος της ήταν αφιερωμένο στη μητέρα μου, που πλέον δεν μπορώ να προσεγγίσω λόγω καραντίνας.

Πρόβες δεν γίνονταν ούτε live.

Οπότε μόνο ηχογράφηση, χτενίσματα και σκοράρισμα, διότι καιρός είναι όλο το υλικό να πάει σε χαρτί.

Ποτέ δεν ξέρεις.

 

[BillTrantos]

Μελετάω περισσότερο, παίζω περισσότερο, ακούω περισσότερο. Η καραντίνα συνέπεσε με την ολοκλήρωση του προπτυχιακού μου, οπότε μέχρι να τελειώσουν τα γραφειοκρατικά της συνέχειας δεν έχω και κάτι άλλο να κάνω.

Έχω ξεκινήσει διάβασμα για το Grade 5 του RGT, αλλιώς δεν παίζει να μάθαινα ακόρντα ποτέ στη ζωή μου. Προσπαθώ σιγά σιγά να αποκτήσω και ένα βασικό ρεπερτόριο 25-30 κομματιών για κλασικά πράγματα που παίζονται σε μπαράκια, μήπως και αξιωθώ να βρω μπάντα μόλις μετακομίσω.

Πάλι καλά που υπάρχουν όλα αυτά και περνάνε ευχάριστα/παραγωγικά οι μέρες.

 

[gkourmoul1]

Απ' οταν εκλεισαν τα σχολεια ειμαι με τα παιδια μου κλεισμενος μεσα. Η -τυχερη- συζυγος μπορει και δουλευει. Το αποτελεσμα ειναι πολυ παραπανω τρεξιμο στο σπιτι, απο το πρωι μεχρι το βραδυ.. Η φασαρια πολλη και αυτο εχει επηρεασει την ορεξη και την αντοχη μου για να διαθεσω πχ ενα τριωρο στο pc σε παραγωγη, ή να πιασω κιθαρα να παιξω. Η παραγωγη τρεχει στο ρελαντι (πιπιλιζω ενα κομματι για μερες), χωρις δυνατοτητα να ηχογραφησω με μικροφωνο. Το βραδυ που κοιμονται ολοι βλεπω καμια σειρα, κλασικα, αγκαλια με μια κιθαρα για κανα 2-3ωρο.

Οι προβες ειχαν ηδη αραιωσει δραματικα, και τον τελευταιο μηνα σταματησαν εντελως. Λογικα, θα ξαναρχισουν μολις ανοιξουν τα σχολεια, το νωριτερο. 

Εν κατακλειδι, Θα ελεγα οτι ασχολουμαι αισθητα λιγοτερο σε σχεση με ενα μηνα πριν. Βεβαια, τετοιο καιρο πνιγομαι στην δουλεια, φυσιολογικα, οποτε χωρις κορωνοϊο, παιζει να ειχα ακομα λιγοτερο χρονο για μουσικη.

 

[Ali Barout]

Εγώ δυστυχώς δεν γίνεται να στήσω στο διαμέρισμα μικρόφωνα και να βαράω τρομπόνια, γιατί από "Μένουμε σπίτι" θα μου πουν το άλλο χυδαίο με το σπίτι.

Οπότε: 

Επαναμιξάρισμα στοιχειωμένων project, δημιουργία και οργάνωση templates, vst presets, τακτοποίηση Key Commands του Cubase, δημιουργία remotes σε TouchOsc και Touch Portal, AutoHotKey. Μόνο με το AutoHotKey μπορώ να φάω μια μέρα γιατί ειμαι μπουμπούνας στον προγραμματισμό (που ανάθεμα αν νοείται προγραμματισμός το AHK)?

Και γράψιμο μπουρδών αν βαριέμαι τα παραπάνω.

Να δω μετά που θα λήξει η καραντίνα κι εγώ θα έχω συνηθίσει αυτή την ευτυχία πώς θα αποφύγω την παντόφλα προσαρμοστώ.

Edit: Από πρόβες, βούλα. Πάγος. Θα μαζευτούμε μετά να παίξουμε και δε θα θυμόμαστε όχι τι παίζουμε, ούτε ποιοί είμαστε.?

 

[cos_dr]

προσωπικά δεν έχει αλλάξει κάτι γιατί γενικά ως μεσήλικας πλέον τα τελευταία χρόνια έβγαινα λιγότερο για διασκέδαση, δουλεύω ακόμα, γράφω συνθέσεις για χόμπι εδώ και χρόνια αραιά και πού όποτε μου τη βαρέσει χωρίς στόχο και μέχρι στιγμής το κάνω με τον ίδιο ρυθμό,έχω σταματήσει προβες/live εδώ και 13 χρόνια γιατί ένιωθα πως προσωπικά δεν μου προσφέρει κάτι, δεν μου άρεσε και ποτέ ιδιαίτερα και τι άλλο θέλω να πώ?

 Α ναι.

Το μόνο που βλέπω ενδιαφέρον είναι πως όλη η κατάσταση με εμπνέει μουσικά, όπως και γενικά αυτά που βιώνω/βλέπω ανά καιρούς με κάνουν να σκέφτομαι μουσικά, δηλαδή έχω την τάση να επενδύω μουρμουρίζοντας σκέψεις που προκύπτουν από αυτά και έτσι έχω ιδέες. Η κατάσταση μου δίνει πολλές ιδέες.

 Αλλά βαριέμαι να τις γράψω, γιατί κουράζομαι στη δουλειά, όσο να ναι η κατάσταση επηρεάζει την ψυχολογία και για να τις αποτυπώσω τις μουσικές μου σκέψεις και να τις αναπτύξω θα με κουράσει περισσότερο.

 ε, κάνω και λίγο γυμναστική, παίζω λίγο παιχνιδάκια, μου λείπει το σέξ γιατί υπάρχει μια φοβία για τέτοια στον κόσμο και σε εμένα.

 Την φοβάμαι την κατάσταση, έχω και κάποιες γνώσεις αυξημένες περί του θέματος.

 Και προτιμώ να χαλαρώνω με άλλους τρόπους.

 Με ενα παιχνίδι, κατι να διαβάσω, κατι να δω, κάτι να ακούσω, αλλά στάνταρ μια δυο φορές την εβδομάδα θα το ανοίξω το homestudio και θα γράψω. Πάντα το κάνω. Δεν το έχω παρατήσει τελείως ποτέ και έτσι δεν βλέπω να αλλάξει κάτι.

 Βασικά θα ήθελα να βγω να πάω σε μια ταβέρνα, μια καφετέρια, ενα κλάμπ.

 Αμα τα έχεις αυτά δεδομένα και είσαι και μιας ηλικίας δεν θές να βγαίνεις και πολύ.

 Τώρα όμως με πειράζει, το σκέφτομαι.

 Να έλεγα, να μπορούσα ρε παιδί μου να βγω για μια μπύρα με παρέα.

 Αλλά είναι όλα κλειστά

 Νέκρα έξω.

 Θλίψη.

 Άδεια πόλη, φοβισμένη.

 Σκοτεινή.

 Ούτε στην ύπαιθρο δεν μπορείς να πας, ούτε στη θάλασσα.

 Κάποιοι λόγο τοποθεσίας τους τα έχουν κοντά τους, λίγα βήματα αλλά ούτε αυτοί μπορούν να πάνε εύκολα φαντάζομαι.

 Και τα μέτρα, μπορεί και να φοβούνται.

 Όλα αυτά μέσα μου και άλλα τέτοια πολλά γίνονται φοβερά μουσικά θέματα.

 Θα μπορούσα να τα γράψω και θα ήταν και ωραία γιατί κάτι κάμω.

Να παίξω να μελετήσω?

 Ε, είμαι παιχταράς και δεν με ενδιαφέρει η εκτέλεση.

 Στα σύγχρονα στάδια της σύνθεσης και της παραγωγής η εκτέλεση ούτως η άλλως δεν σε αγχώνει.

 Δεν χρειάζομαι βελτίωση εκεί για τα δεδομένα μου. Τα έχω όλα.

 Τι να πω.

 Αυτές είναι οι σκέψεις μου πάνω στο θέμα και αυτά κάνω για το θέμα.

 Υπομονή.

 Πάντως επειδή έχω μια ευαισθησία και έναν σεβασμό για όσους ζουν από τη μουσική, γιατί ξέρω τι σημαίνει μουσική και τι προσπάθεια και θυσίες θέλει για να ζεις από αυτό, είτε σαν εκτελεστής είτε σαν εκπαιδευτικός...................στεναχωριέμαι.

 Ένας φίλος μου μουσικός εκπαιδευτικός μου έλεγε πόσο στεναχωριέται και πόσο δύσκολο του είναι π.χ. τωρα που προσπαθεί με online μαθηματα και πόσο ουσιαστική για αυτόν (και για εμένα) είναι η φυσική επαφή με τον μαθητή και πόσο δυσκολεύει τα πράγματα και την ψυχολογία.

 Αυτή η απομόνωση..................

 Αυτή η αβεβαιότητα.......................

 Ο φόβος για την υγεία, για το μέλλον...............................

 Να δώσουν οι πλούσιοι στους φτωχούς!!!!!!!!!!!!!!!!

 Ακούτε??

 Αλλιώς θα σας συντρίψουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 χαχαχαχαχχαχαχαχαχαχχα

 

[Nestoras]

Ακούω μουσική όπως πριν (2 LP ή CD την ημέρα). Ανακάλυψα όμως άλμπουμ που τα είχα αγοράσει καιρό πριν και δεν θυμόμουν την ύπαρξή τους. Ένα απ' αυτά είναι το 1o Bruford - Feels good to me, με το οποίο έπαθα τη πλάκα μου. Επίσης κατάλαβα ότι εξακολουθούν να μ' αρέσουν οι ABBA.

Παίζω κιθάρα λίγο παραπάνω και επανεξετάζω τους ήχους των πεταλιών. Ποια κιθάρα προτιμάει το εκάστοτε boost, και αν αυτό παίζει καλύτερα με μπαταρία η τροφοδοτικό. 

Πρόβες, live - όνειρα θερινής νυκτός, μου λείπουν πολύ, μιλάω όμως σε καθημερινή βάση με τους συνεργάτες.

Δεν έχω home studio και δεν μπορώ ούτε να ηχογραφήσω, ούτε να τζαμάρω.

 

[Superfunk]

Αν και χτυπάω 12ωρα εργασίας λόγω της κρίσης , αυτά είναι πλέον από το σπίτι, οπότε έχοντας και την πολυτέλεια του νέου μου ηχομονωμενου home studio του δίνω και καταλαβαίνει.... τόσο παραγωγικά όσο και παιΧτικα... Φτιάχνω και μια ωραία συνεργασία με ποπ ασΘματα με έναν εξαιρετικά ταλαντούχο φίλο μου εκ του μακρόθεν .... δουλειές με φούντες λοιπόν...

 

[sultan of string]

Ακούω μουσική όπως πριν (2 LP ή CD την ημέρα). Ανακάλυψα όμως άλμπουμ που τα είχα αγοράσει καιρό πριν και δεν θυμόμουν την ύπαρξή τους. Ένα απ' αυτά είναι το 1o Bruford - Feels good to me, με το οποίο έπαθα τη πλάκα μου.

αυτό με το κερί λες...

δισκάρα

με Αλαν

 

[Nestoras]

αυτό με το κερί λες...

δισκάρα

με Αλαν

 

[sultan of string]

λάθος, έλεγα το one of a kind

 

[ekim]

Δυστυχώς και για μένα τα πράγματα δεν είναι καλά.

Από την μια ευτυχώς που δουλεύουμε, τόσο εγώ, όσο και η σύζυγος. Από την άλλη, λόγω κλειστών σχολείων και καραντίνας της πεθεράς δουλεύουμε αντίθετες βάρδιες για να κρατάμε τα πιτσιρίκια. 
Περιμένω μόνο τα σ/κ για να γρατζουνίσω 1 ωρίτσα σύνολο τις 2 μέρες.

Δεν βαριέσαι, καλά είμαστε και καλά να είναι και όλος ο κόσμος να περάσει και αυτό.

 

[npap]

σε μένα δεν έχουν αλλάξει πολλά γιατί τα τελευταία 2 χρόνια (λόγω ασθένειας) δούλευα έτσι κι αλλιώς από το σπίτι... τώρα όμως μια και η δουλειά μπήκε κι αυτή σε καραντίνα, βρήκα την ευκαιρία να αρχίζω να χτίζω τον "σκελετό" για το γράψιμο ενός τεχνικού βιβλίου που σαν σκέψη κόντευε να με στοιχειώσει... ουδέν κακόν αμιγές καλού... ? 

 

[fusiongtr]

λάθος, έλεγα το one of a kind

Και το Feels good to me με Allan είναι.

 

[sultan of string]

Και το Feels good to me με Allan είναι.

στο κερί πήγαινε το λάθος

 

[fusiongtr]

στο κερί πήγαινε το λάθος

Α, οκ.

 

[leon7pap]

Eγω αποφάσισα πριν κανα χρονο να άνοιξω το μπαούλο με τα riff... Μετα απο ενα γερο ξεσκαρταρισμα κσι αφου έφαγαν delete πανω απο τα 2/3 των riffs (μιλαμε για υλικο κρατημενο απο το γυμνάσιο...   ?   Οτι μου ερχόταν το έγραφα) έμεινα με καμια 50ρια τα οποία ομως μου άρεσαν πολυ... Και άντεξαν και (το δικο μου τεστ)στο χρονο. Ειναι αυτα απο τα οποια (με την προσθηκη κ αλλων)  εχουν γινει 24 κομματια μεχρι τωρα και με τα οποια σας ζαλιζω τα μεζεα καθε τρεις και λιγο! Η μπαντα στην οποία συνεισφερω και βοηθαω (δεν μπορω να πω ευκολα το "ειμαι" καθως λόγω πολυ περιορισμένου χρονου εξ αρχής ξεκαθάρισα οτι δεν θα ηθελα να δεσμευτω ως full time member και κατα συνέπεια καποια στιγμη να "κρεμασω" τη μπαντα ειτε αυτο ειναι live η προβα η οτιδηποτε) δεν ηταν και πολυ δραστήρια (δικαιολογημένα παντως)  και πριν απο την καραντινα ποσο μαλλον τωρα. Βρηκα ομως προσωπικά τον χρονο να ασχοληθω με τα κομματια μου... Να γράψω στιχους και γενικα να τα προχωρήσω-τελειώσω...γενικα ηταν (ειναι  μια περίοδος που κατεβαίνουν ιδεες κατα ριπας (δεν ειναι παντα ετσι) οποτε το εκμεταλλευομαι αν και ειμαι πολυ κοντα στο burn out.... !Ηταν μια πολυ παραγωγική μουσικά περίοδος αλλα με κούρασε...ΜΠΟΥΧΤΗΣΑ!  Και εκει που λέω τελος σκαει ενα ριφφ απο το πουθενα... Και παμε παλι... (Με λιγοτερη όρεξη ομως πλεον). Αυτα σχετικα με τη μουσικη πλευρα της υπόθεσης καθως κατα τ αλλα.... Δεν ειμαι απο αυτους που θα γκρινιαξουν πως  εχει αλλαξει και δραματικά η ζωη μου προς το χειροτερο με την καραντινα...Συνεχιζω να πηγαίνω στη δουλεια μου...  Τα περισσότερα "εξω" που είχα ηταν τα πηγαινε ελα με τα παιδια σε δραστηριότητες φροντιστήρια κτλ...οποτε λιγο πολυ... Αυτα κόπηκαν!  Γενικα δεν ημουν και πολυ του "εξω". Ισα ισα βρηκα περισσότερο "ποιοτικο" χρονο με την οικογενεια κατι που η ρουτίνα και η καθημερινοτητα δε σου αφηνει πολυ.

Μονο το μπιλιαρδο μου έλειψε απ εξω!!!! 

Οσο μπορουσα έπαιζα!!!  

 

[Rebel_Of_South]

Δυστυχώς παίζω πολύ λιγότερο από πριν. Καθόλου βασικά

δεν έχω πραγματικά καμία όρεξη να ασχοληθώ με το όργανο. Κιθαριστική κατάθλιψη  

Από την άλλη , βρήκα χρόνο να ακούσω πραγματικά πολλή μουσική και να καλύψω πολλά κενά - εκκρεμότητες 

 

[gkourmoul1]

ΜΠΟΥΧΤΗΣΑ!  Και εκει που λέω τελος σκαει ενα ριφφ απο το πουθενα... Και παμε παλι...

Φαντασου σκηνικο; 3 το βραδυ τελειωνω την παραγωγη ενος κομματιου που με παιδευει 3 μερες. Κλεινω επιτελους το pc και καθομαι στο καναπε ξαλαφρωμενος με σβηστα φωτα να παιξω λιγη κιθαρα να με νανουρισω για να κοιμηθω ησυχα και ωραια. Και πανω που λεω οτι θα κανω min 3 ημερες να ξαναπιασω πληκτρολογιο, 3 λεπτα αργοτερα αναφωνω ενα "οχι ρε πστ μου", σηκωνομαι ανοιγω φωτα, ανοιγω pc, και ηχογραφω το ριφακι που μολις εβγαλα στον καναπε. Να του βαλω και ενα βασικο τυμπανο. Και λιγο μπασακι για να το φανταστω κομματι. Και ενα προχειρο σολο μελωδια μην ειναι αδειο...