Πωλητής ή βιρτουόζος;

[fusiongtr]

Να δώσω και οδηγίες προς ναυτιλομένους.

Η καλύτερη μέρα για δοκιμές σε μαγαζιά, είναι η μεγάλη Παρασκευή, ειδικά μετά το μεσημέρι.

Δεν υπάρχει ψυχή, όλοι οι πωλητές βαράνε μύγες και σκυλοβαριούνται.

Το δοκίμασα μια φορά κάποτε, και έκτοτε το είχα κάνει σύστημα για κάποια χρόνια.

Όπου μπήκα, σκίστηκαν να με εξυπηρετήσουν (μόνος μου ήμουν πάντα), με μεγάλη προθυμία μου έδιναν όργανα να δοκιμάσω (σε ένα κατάστημα που ζήτησα να δοκιμάσω μια κιθάρα μάλιστα, μου κατέβασαν και όλες τις υπόλοιπες που ήταν στο ίδιο στυλ, από μόνοι τους), και επίσης με ακόμα μεγαλύτερη προθυμία έπιαναν κουβέντα για τα όργανα, να σου πουν την γνώμη τους, να συζητήσουμε τις ανησυχίες μου (και τις δικές τους), γενικώς όλα ήταν ιδανικά.

Οπότε ... την μεγάλη Παρασκευή, ξέρετε τι να κάνετε.

Κιθαρότσαρκα.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Κιθαρότσαρκα.

Που; Κιθαρότσαρκες κάναμε τότε. Έπιανες τη Χαριλάου Τρικούπη από κάτω και ανέβαινες, τα μαγαζιά ήταν το ένα μετά το άλλο. Μετά γυρόφερνες στη Μπενάκη, στη Σταδίου, στη Φειδίου, στα Εξάρχεια...

Τι έχει μείνει πλέον για να κάνεις "τσάρκα";    

 

[fusiongtr]

Τι έχει μείνει πλέον για να κάνεις "τσάρκα";    

Έχει μείνει ....

Τρίμης, Νάκας, Κουρμπής, Μπουζούκι σοπ, Αρμάος, η γνωστή οικογένεια (μπαμπάς και γιος), Μπονφιλάκης, είναι κι άλλα που δεν μου έρχονται τώρα.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Έχει μείνει ....

Τρίμης, Νάκας, Κουρμπής, Μπουζούκι σοπ, Αρμάος, η γνωστή οικογένεια (μπαμπάς και γιος), Μπονφιλάκης, είναι κι άλλα που δεν μου έρχονται τώρα.

Σκιά του (ένδοξου) παρελθόντος φίλος...

Που είναι το Λυρικόν, το Ζοζέφ, η Όμικρον, ο Μαλλίρης (to name a few)...

ΥΓ: To DO RE MI υπάρχει;

 

[fusiongtr]

Σκιά του (ένδοξου) παρελθόντος φίλος...

Καλά σίγουρα, αλλά άμα υπάρχει όρεξη, την πας την βολτούλα σου.

Είναι και μερικά μικρούλια, χωμένα σε κάτι στενάκια, ανάμεσα στην Θεμιστοκλέους, Μπενάκη, Φειδίου, που φέρνουν κυρίως κινεζιές.

Αν δεν κάνω τραγικό λάθος, το ΝΤΟ ΡΕ ΜΙ ήταν από τα πρώτα που έκλεισε.

Ο άλλος, ο Εβραίος στην Ομόνοια υπάρχει ακόμα?

Αυτός που είχε μια 335 και μια Les Paul στην βιτρίνα, που τις έβλεπα καμιά 15αριά χρόνια ακούνητες, εκεί.

Και δεν τις έβγαζε ούτε για να τις δείξει σε πελάτες.

 

[leon7pap]

Γύρω στο 96 μπήκα σε ένα μαγαζί στην Σταδίου (όχι το bon studio) και λέω "θέλω μια ακουστική που να μπορώ να ομως τη σύνδεσω με καλώδιο και να βγαίνει ο ήχος στα ηχεία" 

Φυσικά οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι πρόκειται για ΑΡΧΑΡΙΟ και ΠΑΝΑΣΧΕΤΟ και όντως έτσι ήταν....δεν ήξερα ούτε τρια ακορντα....δεν ήξερα τις μάρκες των κιθαρωνε....καλά για σπέξ....ούτε λόγος....ήξερα το smoke on the water μόνο σε μια χορδή!Οι άνθρωποι το εκμεταλλεύτηκαν (θεωρώ) και μου πούλησαν μια Vester ηλεκτροακουστική γύρω στις 100.000 δρχ.Οκ....its my bad.

Απάντηση μετά από ερώτηση αν πιστεύουν ότι είναι οκ αυτή η ηλεκτρική για έναν αρχάριο σαν κι εμένα (για ένα ταυρακι gothic Epiphone)σε μαγαζί των Εξαρχείων.... "Ο Slash δεν είχε πρόβλημα με αυτή την κιθάρα....τώρα αν έχεις εσύ τι να σου πω...."και γέλια ο πωλητής  με το φιλαράκι ναουμε στην πορτα!!!

Δεύτερη αγορά κιθάρας....λίγα χρόνια μετά...bon studio....ήθελα την ltd FX 401 spalted maple....δεν την είχε στο μαγαζί ήταν ο dealer της ESP όμως οπότε την έφερε για μένα....ούτε δοκιμές ούτε τίποτα...βέβαια μια ξενερα την έφαγα όταν άνοιξα το ΧΑΡΤΟΚΟΥΤΟ και είδα ότι ήρθε η fx400 αντί για την fx401 και όταν ρώτησα πήρα την απαντηση....θα αργούσε πολύ η άλλη δεν ήταν διαθεσιμη....όμως δεν είχαν κάποια διαφορά στα specs οπότε την πήρα κι εφυγα...

Γενικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι καλύτερο να μελετήσεις να ακούσεις να δεις ώστε να πας όσο το δυνατόν πιο ψαγμένος και κατασταλαγμένος στο τι θέλεις ώστε να μην εξαρτάσαι κάθε φορά από τον χψ πωλητή....πλέον 25 χρόνια μετά άπειρες ώρες ψαξιματος....tweaking....gear exchange....και κυρίως καστομαρισματος κιθαρων...κτλ δεν θεωρώ ότι κάποιος πωλητής (και όχι μόνο πωλητης...οποιοσδηποτε) μπορεί να με επηρεάσει ώστε να αγοράσω ένα όργανο η όχι....ξέρω πολύ καλά τι θέλω και γιατί το θελω....όλα τα pros και cons....τι μου κάνει και τι όχι...

Αλλά για να μην είμαι εκτός θέματος θα πω ότι σύμφωνα με τις δικές μου εμπειρίες ο τρόπος που προσπαθούν να πουλήσουν ένα μουσικό όργανο γενικά δεν είναι και ο καλύτερος.....

Παίζει ακόμα ΔΙΑΚΟΝΙΑΡΙΛΙΚΙ...και όσο πιο ανενημερωτος είσαι τόσο πιο πολύ θα προσπαθήσουν να σε γδυσουν....

Το βλέπω ακόμα και τώρα στα Χανιά...που προσπαθούν να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες...ποντάρουν πιο πολύ στην ασχετοσυνη και την κ@@λα που μπορεί να έχει ένας πιτσιρικάς....δεν έχει αλλάξει τίποτα 25 χρόνια μετά....    

 

[fusiongtr]

Η μάνα μου δεν είχε καμία σχέση με τη μουσική, και για να μας κάνει αγορές και δώρα περί μουσικής ...

Α ρε Αλέξη, τι μου θύμησες ...

Λοιπόν το δηλώνω, αυτό είναι OFF TOPIC.

Συζούσα με μια κοπέλα (με την οποία αργότερα παντρευτήκαμε) και ήμουνα φουλ ερωτευμένος.

Έρχονται τα γενέθλιά της, και σκέφτομαι να της πάρω κάτι ιδιαίτερο.

Αφού έσπασα το κεφάλι μου, αποφάσισα να της πάρω εσώρουχα, αλλά ακριβά.

Αφού λοιπόν ψαχούλεψα τα συρτάρια της για να δω το νούμερο, βγήκα εσωρουχότσαρκα

 στην Ν. Σμύρνη που μέναμε.

Πιτσιρίκος εγώ, είχα αποφασίσει ότι δεν θα ψάρωνα. Έμπαινα λοιπόν στα καταστήματα της πλατείας, και τους έβαζα να μου κατεβάσουν να δω από κοντά ότι μου έκανε κλικ.

Αφού είχα γεμίσει τον πάγκο με βρακιά και σουτιέν, τους έλεγα να μην τα μαζέψουν, θα έρθω σε λίγο να τα ξαναδώ, και πήγαινα σε άλλο κατάστημα.

Σ' ένα κατάστημα λοιπόν, μου δείχνουν ένα stand/δειγματολόγιο να διαλέξω.

Πήγα λοιπόν, και τα έψαχνα ένα ένα, το μαγαζί ήταν τίγκα γεμάτο, μόνο γυναίκες, και ήμουν ο μόνος άντρας. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι κάποιες με κοιτούσαν περίεργα, προσπαθώντας να βγάλουμε όλοι άκρη από το ίδιο stand. Είμαι και αναποφάσιστος, είχα κάτσει καμιά ώρα να πιάνω τα βρακιά, να καταλάβω αν είναι καλό το ύφασμα (είχα μαύρα μεσάνυχτα).

Εκεί λοιπόν που έπιανα τα βρακιά από εδώ, τα γύριζα από εκεί, ακούω μια φωνή ...

- Στράτο τι κάνεις εδώ?

Ήταν η μάνα μου, που είχε μπει στο ίδιο μαγαζί να ψωνίσει.

Αφού έγινα πράσινος, της απαντάω με πανικό ...

- Δεν είναι αυτό που νομίζεις ...

 

[gmoukou]

Οπότε ... την μεγάλη Παρασκευή, ξέρετε τι να κάνετε.

Πριν ή μετά τον Επιτάφιο; (μήπως βγει "ευλογημένη" η αγορά) :classic_tongue:

 

[mpamps]

Να δώσω και οδηγίες προς ναυτιλομένους.

Η καλύτερη μέρα για δοκιμές σε μαγαζιά, είναι η μεγάλη Παρασκευή, ειδικά μετά το μεσημέρι.

Δεν υπάρχει ψυχή, όλοι οι πωλητές βαράνε μύγες και σκυλοβαριούνται.

Το δοκίμασα μια φορά κάποτε, και έκτοτε το είχα κάνει σύστημα για κάποια χρόνια.

Όπου μπήκα, σκίστηκαν να με εξυπηρετήσουν (μόνος μου ήμουν πάντα), με μεγάλη προθυμία μου έδιναν όργανα να δοκιμάσω (σε ένα κατάστημα που ζήτησα να δοκιμάσω μια κιθάρα μάλιστα, μου κατέβασαν και όλες τις υπόλοιπες που ήταν στο ίδιο στυλ, από μόνοι τους), και επίσης με ακόμα μεγαλύτερη προθυμία έπιαναν κουβέντα για τα όργανα, να σου πουν την γνώμη τους, να συζητήσουμε τις ανησυχίες μου (και τις δικές τους), γενικώς όλα ήταν ιδανικά.

Οπότε ... την μεγάλη Παρασκευή, ξέρετε τι να κάνετε.

Κιθαρότσαρκα.

Πέρυσι Μεγάλη Παρασκευή είναι που ψώνισα από το Νάκα όχι 1 αλλά 2. 

Την Fender Ultra Tele και την LtD Ec1000

 

[D'Ailleurs]

Γύρω στο 96 μπήκα σε ένα μαγαζί στην Σταδίου (όχι το bon studio) και λέω "θέλω μια ακουστική που να μπορώ να ομως τη σύνδεσω με καλώδιο και να βγαίνει ο ήχος στα ηχεία" 

Φυσικά οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι πρόκειται για ΑΡΧΑΡΙΟ και ΠΑΝΑΣΧΕΤΟ και όντως έτσι ήταν....δεν ήξερα ούτε τρια ακορντα....δεν ήξερα τις μάρκες των κιθαρωνε....καλά για σπέξ....ούτε λόγος....ήξερα το smoke on the water μόνο σε μια χορδή!Οι άνθρωποι το εκμεταλλεύτηκαν (θεωρώ) και μου πούλησαν μια Vester ηλεκτροακουστική γύρω στις 100.000 δρχ.Οκ....its my bad.

Απάντηση μετά από ερώτηση αν πιστεύουν ότι είναι οκ αυτή η ηλεκτρική για έναν αρχάριο σαν κι εμένα (για ένα ταυρακι gothic Epiphone)σε μαγαζί των Εξαρχείων.... "Ο Slash δεν είχε πρόβλημα με αυτή την κιθάρα....τώρα αν έχεις εσύ τι να σου πω...."και γέλια ο πωλητής  με το φιλαράκι ναουμε στην πορτα!!!

Δεύτερη αγορά κιθάρας....λίγα χρόνια μετά...bon studio....ήθελα την ltd FX 401 spalted maple....δεν την είχε στο μαγαζί ήταν ο dealer της ESP όμως οπότε την έφερε για μένα....ούτε δοκιμές ούτε τίποτα...βέβαια μια ξενερα την έφαγα όταν άνοιξα το ΧΑΡΤΟΚΟΥΤΟ και είδα ότι ήρθε η fx400 αντί για την fx401 και όταν ρώτησα πήρα την απαντηση....θα αργούσε πολύ η άλλη δεν ήταν διαθεσιμη....όμως δεν είχαν κάποια διαφορά στα specs οπότε την πήρα κι εφυγα...

Γενικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι καλύτερο να μελετήσεις να ακούσεις να δεις ώστε να πας όσο το δυνατόν πιο ψαγμένος και κατασταλαγμένος στο τι θέλεις ώστε να μην εξαρτάσαι κάθε φορά από τον χψ πωλητή....πλέον 25 χρόνια μετά άπειρες ώρες ψαξιματος....tweaking....gear exchange....και κυρίως καστομαρισματος κιθαρων...κτλ δεν θεωρώ ότι κάποιος πωλητής (και όχι μόνο πωλητης...οποιοσδηποτε) μπορεί να με επηρεάσει ώστε να αγοράσω ένα όργανο η όχι....ξέρω πολύ καλά τι θέλω και γιατί το θελω....όλα τα pros και cons....τι μου κάνει και τι όχι...

Αλλά για να μην είμαι εκτός θέματος θα πω ότι σύμφωνα με τις δικές μου εμπειρίες ο τρόπος που προσπαθούν να πουλήσουν ένα μουσικό όργανο γενικά δεν είναι και ο καλύτερος.....

Παίζει ακόμα ΔΙΑΚΟΝΙΑΡΙΛΙΚΙ...και όσο πιο ανενημερωτος είσαι τόσο πιο πολύ θα προσπαθήσουν να σε γδυσουν....

Το βλέπω ακόμα και τώρα στα Χανιά...που προσπαθούν να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες...ποντάρουν πιο πολύ στην ασχετοσυνη και την κ@@λα που μπορεί να έχει ένας πιτσιρικάς....δεν έχει αλλάξει τίποτα 25 χρόνια μετά....    

συγνώμη παρήγγειλες κιθάρα και σου έφεραν αυτό: https://www.skroutz.gr/s/6584264/Black-Decker-FX400-Πολυμίξερ-400W-με-Κάδο-1-2lt-Λευκό.html ?

 

[Jet72]

Πάντως για τους Keyboardάδες τα πράγματα ήταν πιο απλά, ίσως γιατί ξέραμε τις προδιαγραφές πάνω-κάτω και μπορεί κάπου και να είχαμε ακούσει τους ήχους. Αντε να θες να δεις λίγο αν το κλαβιέ είναι της προκοπής και αν τα knobs θα τα πάρεις στο χέρι ή λένε κάτι καλύτερο. 

Roland χαμηλά στην Αλεξάνδρας (δεν θυμάμαι το μαγαζί....) Ψάχνομαι για κάτι XP-xx, και ο τύπος μου λέει: 

__ Έλα να ακούσεις ήχο.

Φάτσα ένα D50. Και παίζει έναν "δικό του" ήχο, κάτι σαν κλαρινογκάιντα περασμένη από booster / OD / distortion. Όλο υπερηφάνεια, συνεχίζει:

__ Εγώ τον έφτιαξα. Ο μόνος ήχος που επιβιώνει όταν ανάψει το κέφι.

Έτσι έχασα την εκτίμηση που είχα στο D50, κατάλαβα όμως ότι "it's not the plane, it's the pilot". Και μπράβο του δηλαδή, γιατί τα σύνθια είναι για να τα στείβεις και να βγάζουν ζουμί, όχι για να ψάχνεις τα presets. 

Αν όμως έρθω στην θέση του κάθε πωλητή κιθαρών που του έμπαινε ο κάθε εφηβάκος 80z wannabeguitarhero και ήθελε να μάθει "εκεί" το SOTW στη μία χορδή, ναι, τον δικαιολογώ αν έφτανε να είναι και λίγο "κάπως".

 

[Αετός]

Έχει μείνει ....

Τρίμης, Νάκας, Κουρμπής, Μπουζούκι σοπ, Αρμάος, η γνωστή οικογένεια (μπαμπάς και γιος), Μπονφιλάκης, είναι κι άλλα που δεν μου έρχονται τώρα.

Στράτο,ο Αρμάος στη Χαριλάου Τρικούπη έχει κλείσει.

Δεν ξέρω αν έχει ανοίξει,αλλού.

Να πώ και μια ιστορία.

Μπαίνω πριν χρόνια σε κιθαρομάγαζο, να δοκιμάσω μια strat.Την πιάνει ο πωλητής κι αρχίζει τις μπουρμπουλήθρες.

Να παίξω λίγο;Του λέω.

Παίρνω την κιθάρα κι αρχίζω το



και φεύγω.Κόκκαλο ο πωλητής...

 

[fusiongtr]

Στράτο,ο Αρμάος στη Χαριλάου Τρικούπη έχει κλείσει.

Ωωωω, δεν το ήξερα.

Σίγουρα θα έχουν κλείσει κι άλλοι και δεν το ξέρω.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Αρμάος στη Χαριλάου Τρικούπη

Από εκεί, τότε, είχα πάρει το πρώτο μου μπάσο. Melody, γιαπωνέζικη κόπια P ?

 

[ECC803s]

Κάγχαζαν εργαζόμενοι και θαμώνες αν είναι ποτέ δυνατόν να αγοράσεις κιθάρα/μπάσο/ενισχυτή κλπ χωρίς να δοκιμάσεις

και ο Hans Thomann παράλληλα έλεγε σε κάποιο σερβιτόρο, "ωραία αυτά τα στρείδια, Gillardeau τα είπαμε; Φέρνε, φέρνε"

?

Όσοι προσαρμόστηκαν πάντως, δουλεύουν νομίζω.

 

[Ali Barout]

Σας έτυχε όμως να την κατεβάζει ο πωλητής, να τη συνδέει στον ενισχυτή που είτε διαθέτει το μαγαζί, είτε αυτός επιλέγει, να κάθεται και να κατεβάζει παπάδες που προφανώς έχει προβάρει γι αυτό το σκοπό και αργότερα να σας τη δίνει κι εσάς;

Το μυστικό σε αυτή την περίπτωση είναι να παίρνεις το όργανο με ύφος αδιάφορο, μετά να παίζεις μία νότα ΜΟΝΟ, και να δείχνεις με ύφος μπουρζουά ότι ακούς ΠΟΛΥ προσεκτικά μια κάποια λεπτομέρεια που ο χλεμπονιάρης προλετάριος της μπουρμπουλήθρας δεν μπορεί καν να την εντοπίσει, ούτε να τη διανοηθεί.

Σιγά σιγά (μετά το 5λεπτο) μπορούμε να βάλουμε κι άλλες νότες, εξίσου βασανιστικά, μέχρι ο πωλητής να αγανακτήσει. Αν είναι ποκερόφατσα και αντέχει, μπορούμε να εισάγουμε μέσα στο βασανιστικό οστινάτο της μία μόνο νότας κι εμείς μια μπουρμπουλήθρα αλλά τελείως παρενθετικά και αναπάντεχα, χωρίς καμία προσοχή, ίσως συνοδευόμενο και από κάποιο μορφασμό ή κάποιο σαρδόνιο χαμόγελο ή επιφώνημα (π.χ. "Ε ναι", ή "Χμ" ή "Ίσως"). Μετά επιστροφή στη μία νότα. Άντε δύο. Αν βλέπουμε οτι είναι έτοιμος να εκραγεί, παίζουμε κανα δύο συγχορδίες, με έμφαση στο ρυθμό και όχι στην καθαρότητα.

Τώρα αν το όργανο μας κάνει, μπορούμε να το πάρουμε, αλλά πρέπει να το κάνουμε μετα βδελυγμίας και δυσφορίας που αναγκαζόμαστε να μπλέξουμε με τη μπασκλασαρίστικη αγγαρεία της απόκτησης αγαθών. Αυτό το καταλαβαίνουμε ότι το κάναμε καλά αν ρωτήσει ο πωλητής "Ένα δηλαδή να βάλω τελικά;"

Αν δε μας κάνει, μπορούμε να πούμε "Είναι εξαιρετικό για τα λεφτά του, αλλά δεν είναι αυτό που ψάχνω." Μπόνους πόντοι αν έχει κατέβει όργανο >5.000€.

"Τεχνικαί ψυχολογικού πολέμου, ο Αλής. Παρεπάρε!"

 

[mpamps]

Από εκεί, τότε, είχα πάρει το πρώτο μου μπάσο. Melody, γιαπωνέζικη κόπια P ?

,Εγώ την πρώτη μου κιθάρα (Ibanez) λόγω χρώματος ?

Έχω περάσει ώρες στον Αρμάο να χαζεύω και να αγοράζω tab books. Μου άρεσε αυτό το μαγαζί. 

 

[leon7pap]

συγνώμη παρήγγειλες κιθάρα και σου έφεραν αυτό: https://www.skroutz.gr/s/6584264/Black-Decker-FX400-Πολυμίξερ-400W-με-Κάδο-1-2lt-Λευκό.html ?

 

[D'Ailleurs]

Προβολή συνημμένου 32305

δεν ξέρω τι διαφορές παίζουν, αν είναι καλύτερη ή όχι αλλά για μένα έπρεπε να την γυρίσεις πίσω, ειδικά αφού παίρνουν τέτοιες πρωτοβουλίες χωρίς να ρωτήσουν όπως και θα έπρεπε.

 

[leon7pap]

Αν όμως έρθω στην θέση του κάθε πωλητή κιθαρών που του έμπαινε ο κάθε εφηβάκος 80z wannabeguitarhero και ήθελε να μάθει "εκεί" το SOTW στη μία χορδή, ναι, τον δικαιολογώ αν έφτανε να είναι και λίγο "κάπως".

Mπα εγώ δεν τους δικαιολογώ με την καμιά....όλοι κάποτε το sotw σε μια χορδή έπαιζαν....αν ο άλλος είναι πωλητής και βαριέται επειδή συναντάει συνεχώς το ίδιο προφίλ πελάτη τότε μαλλον σιχαίνεται τη δουλειά του και για αυτό δε την κάνει καλά....όλοι οι πραγματικοι guitar heroes ήταν κάποτε wannabe guitar heroes....απλά έχει να κάνει με τον επαγγελματισμό του καθένα και την Ελληνική βλαχιά που συναντάς πολλές φορές είτε σε αγοραστές είτε σε πωλητές που λειτουργούν λες και τους χρωστάνε!