Μάλλον σε speaker και amp simulation πρέπει ν' αναφερθούμε εδώ.
Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα έχουν φτιάξει πολύ και ακόμα και σε φτηνούς ενισχυτές πλέον υπάρχει μια έξοδος ηχογράφησης που δίνει ρέστα.
Ανάλογα με τις ηχοληπτικές αλλά και τις "παικτικές" ικανότητες του... παίκτη, είναι και το αποτέλεσμα.
Προσωπικά διαθέτω το Sansamp PSA-1 στο οποίο φτιάχνεις ότι ήχο θες και αυτό χρησιμοποιούσα καμμια δεκαριά χρόνια, αλλά το rec out του Roland Cube μου που πήρα για να "βαράω" καθημερινά, είναι τόσο βολικό που αυτό χρησιμοποιώ.
Επίσης στο παρελθόν έγραφα με τον .22 Boogie μου μέσα από Hughes & Kettner speaker simulator, direct στην κονσόλα με θαυμάσια αποτελέσματα.
Στην έκθεση Cosmomusica συνάντησα ένα Ιταλό παικταρά που έπαιξε στη σκηνή με το Pod του και ακούστηκε άψογος. (Παρά το γεγονός ότι είναι τρελλαμένος με κάθε τι vintage που έχει λάμπες.)
Σε γενικές γραμμές λέω ότι οι simulators βολεύουν.
Και αν παίζεις πολύ live βοηθούν στο να έχεις ελεγχόμενο ήχο, (τον "ήχο" σου κατά μεγάλο ποσοστό) χωρίς να κουβαλάς παντού το "θηρίο".
Σε περιπτώσεις γρήγορης ηχογράφησης, επίσης.
Όταν θα πας για τον δίσκο όμως καλό είναι να έχεις το καλύτερο με μικρόφωνα κλπ. όταν έχεις το χρόνο και το χρήμα να πειραματιστείς. (Εγώ γιατί συνήθως γράφω όπως κάτσει, όμως;.. )