- Μηνύματα
- 10,991
- Πόντοι
- 2,638
Έκοψες τον Santillion από δίπλα που κράταγε τα ίσα. Κλασσική noizoΑδικία για τους δικούς σας.Terry RoscoeBeck5 είπε:Αυτός... Είναι βέβαια κρυφό μπλουζάς, αλλά έχει το στιλ και με ένα καπέλο θα ήταν μούρλια ;D
+1ο AudioKostas 8)
Λοιπόν συντάσσω την ψήφο μου με αυτή του THEOD και την αναιρώ από τον Κυναίγειρο- αφού έμαθα ότι η μαρμίτα ήταν άδεια ;D ;D ;Daudiokostas είπε:Πλάκα, πλάκα, ο τυπάκος έχει ήδη τρείς ψήφους όταν όλοι οι άλλοι ασθμαίνουν με έναν ο καθένας. Που να μάθει και να παίζει.......
κάθεσαι και ακούς (και πιστεύεις...) τον κάθε άσχετο >Terry RoscoeBeck5 είπε:αφού έμαθα ότι η μαρμίτα ήταν άδεια ;D ;D ;D
Καταρχήν, η (τότε) νέα γενιά των λευκών bluesmen που εμφανίστηκαν κάπου στα 80's (στην οποία παρεμπιπτόντως δεν ανήκει ούτε ο Johnny Winter ούτε ο Gary Moore) δεν δημιούργησε το rythm and blues. Αν και στα ιδιώματα αυτά, τα είδη και οι τίτλοι τους είναι κάπως συγκεχυμένα, το rythm and blues είναι πολύ παλαιότερο από τα 80's και κατά βάση πρόκειται για μια μίξη soul/blues/gospel/rock 'n' roll που έπαιξαν πολλοί με κυριότερο ίσως εκφραστή της τον Ray Charles. Φυσικά ουδεμία σχέση έχει το rythm and blues με το σημερινό rnb.Ριχάρδος είπε:Να ρωτήσω εγώ κάτι σχετικό με το θέμα, που έχει και περισσότερο ενδιαφέρον (για μένα τουλάχιστον ;D)...
Η νέα γενιά των bluesmen ήταν κατά κύριο λόγο λευκοί (Gary Moore, SRV, Jeff Healey, Johny Winter και άλλοι) εμφανίστηκαν γύρω στο 80' και όλοι τους έφεραν κάτι καινούριο στο ιδίωμα δημιουργώντας το λεγομενο rythm and blues (ό,τι λάθος κάνω με διορθώνετε). Αυτή η νέα γενιά έφερε καινούρια πράγματα στο είδος, μεγαλύτερη ταχύτητα/δεξιοτεχνία στην κιθάρα, περισσότερο drive, στοιχεία από το ροκ κτλ.
Βλέπω έναν παραλληλισμό εδώ με κιθαρίστες όπως οι Vai, Satriani, Malmsteen, Gilbert κτλ που "εξέλιξαν" κιθαριστικά με παρόμοιο τρόπο το hard rock. Προς αυτούς υπάρχουν αρκετές ενστάσεις του τύπου "πολύ ταχύτητα κ από συναίσθημα λίγα πράγματα" από fans που αναπολούν τον Gallacher, τον Blackmore και τον Paige.
Αναρωτιέμαι υπήρξε τέτοιου είδους αντίδραση και προς τους bluesmen που ανέφερα παραπάνω; Κατηγόρησε κανείς τον Jeff Healey και τον SRV ότι φέρνουν στοιχεία που "μπασταρδεύουν" το είδος και χάνουν το νόημα που πιθανόν κατείχε ο BB King, ο Freddie King, ο John Lee Hokker και γενικά όσοι θεωρούνταν ότι παίζουν "καθαρό μπλουζ";
και politically incorrect:Jazzjoker είπε:politically correct:
Αγαπητέ συνονόματε. Δεν υπάρχει ο καλύτερος μπλουζ παίχτης όλων των εποχών. Υπάρχουν πολλοί πάρα πολύ καλοί, άπειροι καλοί, και όλοι οι υπόλοιποι μοιράζονται τις όχι και πολύ κολακευτικές υπόλοιπες κατηγορίες. Σε κάθε περίπτωση το όλο θέμα είναι υπόθεση προσωπικού σου γούστου και όχι αντικειμενικής αλήθειας.
Ή απλα "γνωθι σ'αυτον".... :-Xnickpulse είπε:E Γ Ω !!!![glow=red,2,300][/glow]
Μετριοφροσύνη εε? ;D
Του 2012 ή του 2013;freerock1974 είπε:Oλων των εποχων δεν ξερω,αλλα για καλοκαιρι ψηφιζω ντο Νεστορα.![]()
... και να μην ξεχνάμε ότι έβγαλε τον καλύτερο blues δίσκο του '12 ...freerock1974 είπε:...και με αρεσει ο Walter Trout γιατι τελευταια εχω φαει κολλημα.
Αλητεια,μειπλ βρωμα,σηκωματα ολων των χορδων μαζι,γενικα δυσωδια.. ;D
Και συν τοις αλλοις,εξελισσεται σε μια απ τις αγαπημενες μου φωνες.ΦΩΝΑΡΑ!![]()
Καλα τα λες Μητσο!dvat είπε:Είναι μάταιο να αναζητούμε τον καλύτερο bluesman όλων των εποχών... Υπάρχουν τόσοι και τόσοι παιχταράδες... Πάντως είναι γεγονός ότι οι 2 King (Β.Β. και Albert ) και ο ένας και μοναδικός "Iceman" Collins, έχουν κάτι το ιδιαίτερο στο παίξιμό τους...
Δεν έχει να κάνει με γνώσεις και τεχνική... Έχει να κάνει με το νευρικό τους σύστημα και για αυτόν τον λόγο ΔΕΝ αναπαράγεται...![]()
![]()