Ξεκινάω καινούργιο θέμα γιατί το παλιό αναλώθηκε στο τι κάνει ο καθένας και το αν θα το πει στο φόρουμ και κατέληξε στην παιδική χαρά ![Smile :) :)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)
Καταρχήν να διευκρινίσω ότι δεν σκοπεύω εδώ να πω πω ούτε αν κάνω πειρατεία ούτε να προτείνω τρόπους πειρατείας
το θέμα μου είναι άλλο. Ο σκοπός που γράφω είναι για να συζητήσουμε για την πνευματική ιδιοκτησία γενικά σε σχέση με τις τεχνολογικές εξελίξεις
Όπως αντιλαμβάνομαι τα πράγματα βλέπω ότι η πνευματική ιδιοκτησία πλησιάζει ενα μεγάλο μετασχηματισμό ή και στο ιστορικό της τέλος. Για να βάλω τη συζήτηση σε μια προοπτική, νομίζω ότι μπορούμε να πούμε κατά προσέγγιση ότι οσον αφορά τη μουσική, τα τελευταία 100 χρόνια περίπου έγινε εφικτό κάποιοι να πωλούν το μουσικό προϊόν, προστατευμένο από την πειρατεία και με τις έννοιες του copyright κλπ. Όλα αυτά έγιναν εφικτά μέσα από κάποιες τεχνολογικά επιτεύγματα (φωνόγραφος κλπ) και με επακόλουθες μεταβολές στην νόμους και τις ηθικές. Εδώ και λίγα χρόνια είναι πολύ εύκολο λόγω της ψηφιοποίησης να αντιγράψουμε βιβλία, δίσκους, κλπ, και να τα διανείμουμε. Όπως λοιπόν ήταν εφικτό να πουλάμε τη μουσική όταν καταφέραμε να τη γράψουμε στο δίσκο, έτσι σήμερα που την κάναμε δυαδικά ψηφία είναι εφικτό να τη χαρίζουμε.
Αρκετοί καλλιτέχνες το θεωρούν άδικο, και με το δίκιο τους. Από την άλλη έχουμε παραδείγματα όπου η ελεύθερη διάδοση ιδεών, με τη μορφή βιβλίων χωρίς copyright έφερε τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό. Άσε που μπορεί να ξανα-ανακαλύψουμε τη χαρά της ζωντανής μουσικής, μεταξύ άλλων.
Και φυσικά η κουβέντα περί πνευματικής ιδιοκτησίας δεν εξαντλείται στη μουσική, υπάρχει και το copyright στα φάρμακα, όπου τα ερωτήματα είναι ακόμα πιο ζωτικά.
Καμία σκέψη;
![Smile :) :)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)
Καταρχήν να διευκρινίσω ότι δεν σκοπεύω εδώ να πω πω ούτε αν κάνω πειρατεία ούτε να προτείνω τρόπους πειρατείας
![Smile :) :)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)
Όπως αντιλαμβάνομαι τα πράγματα βλέπω ότι η πνευματική ιδιοκτησία πλησιάζει ενα μεγάλο μετασχηματισμό ή και στο ιστορικό της τέλος. Για να βάλω τη συζήτηση σε μια προοπτική, νομίζω ότι μπορούμε να πούμε κατά προσέγγιση ότι οσον αφορά τη μουσική, τα τελευταία 100 χρόνια περίπου έγινε εφικτό κάποιοι να πωλούν το μουσικό προϊόν, προστατευμένο από την πειρατεία και με τις έννοιες του copyright κλπ. Όλα αυτά έγιναν εφικτά μέσα από κάποιες τεχνολογικά επιτεύγματα (φωνόγραφος κλπ) και με επακόλουθες μεταβολές στην νόμους και τις ηθικές. Εδώ και λίγα χρόνια είναι πολύ εύκολο λόγω της ψηφιοποίησης να αντιγράψουμε βιβλία, δίσκους, κλπ, και να τα διανείμουμε. Όπως λοιπόν ήταν εφικτό να πουλάμε τη μουσική όταν καταφέραμε να τη γράψουμε στο δίσκο, έτσι σήμερα που την κάναμε δυαδικά ψηφία είναι εφικτό να τη χαρίζουμε.
Αρκετοί καλλιτέχνες το θεωρούν άδικο, και με το δίκιο τους. Από την άλλη έχουμε παραδείγματα όπου η ελεύθερη διάδοση ιδεών, με τη μορφή βιβλίων χωρίς copyright έφερε τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό. Άσε που μπορεί να ξανα-ανακαλύψουμε τη χαρά της ζωντανής μουσικής, μεταξύ άλλων.
Και φυσικά η κουβέντα περί πνευματικής ιδιοκτησίας δεν εξαντλείται στη μουσική, υπάρχει και το copyright στα φάρμακα, όπου τα ερωτήματα είναι ακόμα πιο ζωτικά.
Καμία σκέψη;
Τελευταία επεξεργασία από moderator: