- Μηνύματα
- 5
- Πόντοι
- 1
ΠΕΙΡΑΜΑ
Κατά την περίοδο 2003-2006, εγώ σε συνεργασία με μια ομάδα καλλιτεχνών προχωρήσαμε στην εκτέλεση ενός πειράματος. Στείλαμε ο καθένας μας ξεχωριστά τα ίδια ακριβώς μουσικά κομάτια ( ο καθένας δικές του συνθέσεις ) σε 6 διαφορετικούς διαγωνισμούς τραγουδιού. Θέλω να τονίσω εδώ το γεγονός ότι το ίδιο ακριβώς CD με τα ίδια ακριβώς Tracks του κάθε καλλιτέχνη, χωρίς να αλλαχτεί απολύτως τίποτα μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια, που στάλθηκε στον 1ο διαγωνισμό, στάλθηκε και στον 2ο και στον 3ο έως και τον 6ο. Τα αποτελέσματα ήταν άκρως εντυπωσιακά! Το τραγούδι που έπαιρνε την 1η ( !!! ) ή και 2η ( !!! ) θέση σε έναν διαγωνισμό, πχ. ενός ΙΕΚ, δεν περνούσε ούτε καν στην Τελική φάση ( !!! ) κάποιου άλλου ΙΕΚ την ίδια περίοδο! Μήπως τελικά δεν υπάρχουν επαγγελματικά κριτήρια, αλλά, υπάρχει μόνο προσωπικό μουσικό γούστο; Στο σημείο αυτό θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι όλα τα τραγούδια και οι μουσικές συνθέσεις συμμορφωνόταν απόλυτα με τις προκηρύξεις των εκάστοτε διαγωνισμών και διαγωνιζόταν κανονικά στην Κατηγορία τους. Εξαιρούνται, φυσικά, οι διαγωνισμοί που υπάρχει έστω και η παραμικρή υποψία ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι που το συναντήσαμε σε αυτήν την τριετία, με αποκορύφωμα έναν διαγωνισμό όπου επικράτησε το απίστευτο μπάχαλο και του οποίου τα αποτελέσματα εννοείται πως δεν συμπεριλαμβάνονται στο πείραμά μας.
Αναλυτικά και για ευνόητους λόγους, δεν μπορώ να σας μεταφέρω τα αποτελέσματα ούτε να αποκαλύψω τα ονόματα των παιδιών που συμμετείχαν και βραβεύτηκαν, αλλά, ούτε και τα ονόματα των φορέων που διεξήγαγαν τους διαγωνισμούς. Όλα αυτά τα ανέφερα μόνο και μόνο για να δείξω ότι μεταξύ των ποιοτικών τραγουδιών και συνθέσεων δεν υπάρχουν αντικειμενικά και επαγγελματικά standards, βάσει των οποίων να βραβευτεί ένα κομάτι ως "το καλύτερο τραγούδι/ η καλύτερη σύνθεση κλπ". Αν περάσουμε στο ποιοτικό και επαγγελματικό επίπεδο, πλέον τα πράγματα είναι 100% υποκειμενικά και τα αποτελέσματα ( αν εξαιρέσουμε τους διαγωνισμούς όπου υπάρχουν υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά ) διαμορφώνεται με το αυστηρώς προσωπικό γούστο των μελών των εκάστοτε κριτικών επιτροπών. Τουλάχιστον εμείς, σε αυτό το συμπέρασμα καταλήξαμε μετά το πείραμα το οποίο εξακολουθεί να συνεχίζεται. Ίσως, γι’ αυτό, σχεδόν πάντα, τα τραγούδια και οι συνθέσεις που βραβεύονται δεν έχουν απολύτως καμιά τύχη, αλλά, ούτε και οι δημιουργοί τους. Το ότι ένα τραγούδι ή μια σύνθεση άγγιξε τα 3 - 4 μέλη μιας κριτικής επιτροπής, δεν σημαίνει πως θα αγγίξει και εκατομμύρια άλλους ανθρώπους. Γι’ αυτό και πολλές φορές βλέπουμε παιδιά με πολλά διπλώματα, πτυχία και βραβεία κρεμασμένα στους τοίχους των σπιτιών τους, τα οποία, αν τα ρωτήσεις αν μετά τη βράβευσή τους έχουν κάνει κάτι πολύ σοβαρό στην Ελληνική και Ξένη Δισκογραφία θα σου απαντήσουν "Όχι"!
Όσοι από εσάς έχετε συμμετάσχει σε ανάλογους διαγωνισμούς, ποια είναι η εμπειρία σας, αλλά και ποια είναι η άποψή σας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα; Υπάρχει σοβαρός λόγος να υπάρχουν κριτικές επιτροπές στους διαγωνισμούς ή μήπως ο κόσμος είναι ο πραγματικός κριτής του κάθε καλλιτέχνη;
Ακολουθεί και δημοφήφισμα ...
Κατά την περίοδο 2003-2006, εγώ σε συνεργασία με μια ομάδα καλλιτεχνών προχωρήσαμε στην εκτέλεση ενός πειράματος. Στείλαμε ο καθένας μας ξεχωριστά τα ίδια ακριβώς μουσικά κομάτια ( ο καθένας δικές του συνθέσεις ) σε 6 διαφορετικούς διαγωνισμούς τραγουδιού. Θέλω να τονίσω εδώ το γεγονός ότι το ίδιο ακριβώς CD με τα ίδια ακριβώς Tracks του κάθε καλλιτέχνη, χωρίς να αλλαχτεί απολύτως τίποτα μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια, που στάλθηκε στον 1ο διαγωνισμό, στάλθηκε και στον 2ο και στον 3ο έως και τον 6ο. Τα αποτελέσματα ήταν άκρως εντυπωσιακά! Το τραγούδι που έπαιρνε την 1η ( !!! ) ή και 2η ( !!! ) θέση σε έναν διαγωνισμό, πχ. ενός ΙΕΚ, δεν περνούσε ούτε καν στην Τελική φάση ( !!! ) κάποιου άλλου ΙΕΚ την ίδια περίοδο! Μήπως τελικά δεν υπάρχουν επαγγελματικά κριτήρια, αλλά, υπάρχει μόνο προσωπικό μουσικό γούστο; Στο σημείο αυτό θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι όλα τα τραγούδια και οι μουσικές συνθέσεις συμμορφωνόταν απόλυτα με τις προκηρύξεις των εκάστοτε διαγωνισμών και διαγωνιζόταν κανονικά στην Κατηγορία τους. Εξαιρούνται, φυσικά, οι διαγωνισμοί που υπάρχει έστω και η παραμικρή υποψία ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι που το συναντήσαμε σε αυτήν την τριετία, με αποκορύφωμα έναν διαγωνισμό όπου επικράτησε το απίστευτο μπάχαλο και του οποίου τα αποτελέσματα εννοείται πως δεν συμπεριλαμβάνονται στο πείραμά μας.
Αναλυτικά και για ευνόητους λόγους, δεν μπορώ να σας μεταφέρω τα αποτελέσματα ούτε να αποκαλύψω τα ονόματα των παιδιών που συμμετείχαν και βραβεύτηκαν, αλλά, ούτε και τα ονόματα των φορέων που διεξήγαγαν τους διαγωνισμούς. Όλα αυτά τα ανέφερα μόνο και μόνο για να δείξω ότι μεταξύ των ποιοτικών τραγουδιών και συνθέσεων δεν υπάρχουν αντικειμενικά και επαγγελματικά standards, βάσει των οποίων να βραβευτεί ένα κομάτι ως "το καλύτερο τραγούδι/ η καλύτερη σύνθεση κλπ". Αν περάσουμε στο ποιοτικό και επαγγελματικό επίπεδο, πλέον τα πράγματα είναι 100% υποκειμενικά και τα αποτελέσματα ( αν εξαιρέσουμε τους διαγωνισμούς όπου υπάρχουν υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά ) διαμορφώνεται με το αυστηρώς προσωπικό γούστο των μελών των εκάστοτε κριτικών επιτροπών. Τουλάχιστον εμείς, σε αυτό το συμπέρασμα καταλήξαμε μετά το πείραμα το οποίο εξακολουθεί να συνεχίζεται. Ίσως, γι’ αυτό, σχεδόν πάντα, τα τραγούδια και οι συνθέσεις που βραβεύονται δεν έχουν απολύτως καμιά τύχη, αλλά, ούτε και οι δημιουργοί τους. Το ότι ένα τραγούδι ή μια σύνθεση άγγιξε τα 3 - 4 μέλη μιας κριτικής επιτροπής, δεν σημαίνει πως θα αγγίξει και εκατομμύρια άλλους ανθρώπους. Γι’ αυτό και πολλές φορές βλέπουμε παιδιά με πολλά διπλώματα, πτυχία και βραβεία κρεμασμένα στους τοίχους των σπιτιών τους, τα οποία, αν τα ρωτήσεις αν μετά τη βράβευσή τους έχουν κάνει κάτι πολύ σοβαρό στην Ελληνική και Ξένη Δισκογραφία θα σου απαντήσουν "Όχι"!
Όσοι από εσάς έχετε συμμετάσχει σε ανάλογους διαγωνισμούς, ποια είναι η εμπειρία σας, αλλά και ποια είναι η άποψή σας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα; Υπάρχει σοβαρός λόγος να υπάρχουν κριτικές επιτροπές στους διαγωνισμούς ή μήπως ο κόσμος είναι ο πραγματικός κριτής του κάθε καλλιτέχνη;
Ακολουθεί και δημοφήφισμα ...