Θέτω λοιπόν τις παρακάτω ερωτήσεις προκειμένου να σου δώσω ξανά το λόγο.
Ok, thanx.
1. Τι θα πετύχεις να δώσεις στον ήχο διαμορφώνοντας την περιβάλλουσα έντασης με controller το Velocity?
Γενικά μιλώντας, το τμήμα attack της περιβάλλουσας της έντασης σε ένα έγχορδο είναι μεγάλο με αποτέλεσμα ο ήχος να χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα για να φτάσει την μέγιστη έντασή του. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει η κατάσταση ισορροπίας της χορδής και χρειάζεται μία x ενέργεια για να μπει σε ταλάντωση με ένα δοξάρι. Στην αρχή, λόγω τριβής, ο ήχος είναι έχει χαμηλή ένταση ακριβώς επειδή η χορδή καταναλώνει μέρος της κινητικής ενέργειας και αυτό πρέπει να προσομοιωθεί με κάποιο τρόπο, αν θέλουμε το έγχορδο να ακούγεται ρεαλιστικό. Με άλλα λόγια, όταν κτυπηθεί ένα πλήκτρο με μέση ταχύτητα ο ήχος ξεκινάει σιγά (εδώ θα πρότεινα γραμμικό attack) ενώ όταν χτυπηθεί γρήγορα θα πρέπει η περιβάλλουσα να ανοίξει γρήγορα (αλλά όχι ακαριαία). Άρα, modulation από key velocity στο attack τμήμα της περιβάλλουσας της έντασης με αρνητικό πρόσημο όμως, έτσι ώστε γρήγορο παίξιμο να αφαιρέσει από τον αρχικό χρόνο.
2. Γιατί να χρησιμοποιήσει 2 LFO's εκ των οποίων ο ένας να έχει τη δεκαπλάσια συχνότητα? Σε τι εξυπηρετεί?
Χμμ, αυτές οι τιμές είναι λίγο αυθαίρετες, τις έχω δοκιμάσει και μου άρεσαν για αυτό και τις παρέθεσα εδώ
3. Γιατί οι 2 LFO's να είναι τριγωνικοί? Εξυπηρετεί σε κάτι το τρίγωνο στο String Pad? Γιατί να μην είναι πχ τετραγωνικοί ή με αντίθετη λογική σκεπτόμενος ημιτονικοί?
4. Τι γίνεται με την ένταση των LFO? Τι σχέση θα έχουν μεταξύ τους εφόσον σε κάποιες χρονικές στιγμές δεδομένης της συχνότητάς τους το intensity τους θα είναι αντίθετο?
Θα μπορούσε να είναι και ημιτονοειδή τα LFO επειδή είναι συμμετρικά: ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα ταλαντωτή στα 440Hz και του τροποποιούμε την συχνότητα με ένα τριγωνικό LFO αρνητικής πολικότητας, κατά 2-3%. Αυτό που θα συμβεί είναι ότι η συχνότητα θα πάει γραμμικά από 440Hz μέχρι π.χ. 438 (το πρώτο σκέλος του τριγώνου) και μετά πάλι γραμμικά θα έρθει στα 440Hz. Άρα θα πάει: 440 -> 439,5 -> 439 -> 438,5 -> 438 (μέχρι εδώ κατεβαίνει το LFO) και έπειτα 438 -> 438,5 -> 439 -> 439,5 -> 440. Με δύο LFO το ένα positive το άλλο negative, ο ταλαντωτής θα *ανοιγοκλείνει* ουσιαστιακά μεταξύ δύο συχνοτήτων και αν το βάθος της διαμόρφωσης είναι το ίδιο τότε αυτά θα είναι συμμετρικά ως προς το 440Hz. Προφανώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και ημιτονοειδείς κυματομορφές γιατί σε τόσο μικρά βάθη διαμόρφωσης δεν παίζει και τόσο πολύ ρόλο και δεν θα καταλάβει και κανείς την διαφορά. Εάν η κυματομορφή ήταν πριονωτή (down sawtooth) αυτό που θα συνέβαινε θα ήταν να πάει η συχνότητα γραμμικά στα 438 Hz και μετά να πεταχτεί ακαριαία στα 440 Hz και ίσως αυτό να παρήγαγε κάποια glitches ή κάποια νευρικότητα στον ήχο. Εάν ήταν τετραγωνική η συχνότητα θα ταλαντευόταν μεταξύ της 440 και 438. Και πάλι αναφέρω ότι σε μικρά βάθη ίσως αυτό να μην είναι εμφανές, οπότε κατά περίπτωση. Υπόψη, ότι αυτές οι τιμές που αναφέρω παραπάνω για τις συχνότητες είναι καθαρά ενδεικτικές.
Με τα LFOs προγραμματισμένα κατά αυτόν τον τρόπο, πετυχαίνουμε να εξομοιώσουμε πολλά έγχορδα να παίζουν μαζί. Όπως και σε μία συμφωνική είναι αδύνατο να υπάρξουν ίδιοι attack χρόνοι και ίδια κουρδίσματα σε κάθε έγχορδο, έτσι κι εδώ συμβαίνει το ίδιο.
5. Επίσης τι ακριβώς εννοείς με το Osc synchrinization γιατί μάλλον πρόκειται για συγκεκριμένη ορολογία που δεν την έχω συναντήσει? Έχει να κάνει μήπως με το στιγμιαίο συγχρονισμό των 2 Osc που συμμετέχουν στον ήχο μετά από καθε note on ή όχι?
Είχα κατά νου αυτό που ανέφερε ο shadowalker, αν και αυτό που είπες εσύ Νίκο είναι μεν synchronization αλλά είναι στιγμιαίο, δηλαδή είναι με άλλα λόγια upon trigger. Και όχι μόνο αυτό αλλά είναι στιγμιαίο επειδή και το trigger είναι εξορισμού στιγμιαίο. Το ανέφερα επειδή παρατήρησα μία αλληλοαναίρεση στους ταλαντωτές, αυτό το χαρακηριστικό phasing effect, που πάντα υπάρχει απλά εδώ είναι πολύ εμφανές. Επίσης πρότεινα soft sync γιατί το soft sync επιδρά στις επιμέρους αρμονικές (που προφανώς αυτές μας χαλάνε την δουλειά εδώ) και όχι hard sync γιατί αυτό επιδρά στην θεμελιώδη συχνότητα. Αυτός ο 2ος τρόπος που λέει ο Νίκος είναι πάρα πολύ σημαντικός (και παραμελημένος κατά την γνώμη μου) γιατί μπορούν να γίνουν εξωπραγματικοί συγχρονισμοί με λογικές πύλες, S&H κυκλώματα, και διάφορα άλλα εξωτικά modules. 8) 8)
και οι ψηφιακες(αυτες που βρισκονται στους wavetables) ειναι παλμικες
Εδώ δεν καταλαβαίνω τι θέλει να πει ο Shadowalker.. :
Δηλαδή παλμική κυματομορφή είναι μόνο η τετραγωνική???
Η τετραγωνική είναι μία ιδιάζουσα υποπερίπτωση της παλμικής για κύκλο 50%-50%, ενώ η άλλη ιδιάζουσα είναι 1%-99% και λέγεται impulse. (Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν trigger!)
O Λόγος που το shape του lfo είναι triangle και όχι sine είναι γιατί όπως πολύ σωστά αναφέρεται στά άθρα το sine wave δεν συναντιάται στα ακουστικά όργανα, γιατι πολυ απλά παρα είναι τέλειο.
Δεν είναι ότι είναι τέλειο, εκτός αν εννοεί το SOS ότι είναι pure, δηλαδή χωρίς αρμονικές. Η ημιτονοειδής κυματομορφή όχι μόνο δεν απαντάται στα ακουστικά όργανα αλλά και πουθενά στην φύση.
H χρησιμοποίηση του pulse γίνεται γατί me pulse width modulation ,PWM μπορούμε να ελέξουμε με ακρίβεια την κυματομορφή κάτι που δεν μπορεί να γίνει με την sawtooth ( εκτός αν χρησιμοποιηθεί FM ή RM)
Αυτό που λέει ο kilon δεν το καταλαβαίνω.. Κατ' αρχάς PWM μπορεί να υπάρχει και σε πριονωτές κυματομορφές, απλά σε αυτή την περίπτωση ξεκινάει από down sawtooth, στο 50% γίνεται τριγωνική, και στο τέλος γίνεται up sawtooth. Επίσης, πως μπορούμε να ελέγξουμε μία sawtooth κυματομορφή με FM ή RM? Τι εννοείς; :
) σπουδές πάνω στο αντικείμενο.
