Περι φωνητικων

[RayDTutto]

Ρε ακούστε λίγο http://www.manhattantransfer.net/ και αφήστε τις απλοϊκές βλακείες...

 

[relayer]

Είναι πολύ σημαντικά τα φωνητικά σε ένα συγκρότημα αλλά όχι και απαραίτητα (π.χ. marillion)... Για να κάνεις σωστά και επαγγελματικά (στούντιο & live) 2ες, 3ες, 5ες κτλ. πρέπει αφενός να ξέρεις να τραγουδάς και αφετέρου να αντιλαμβάνεσαι ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ αλλιώς είσαι μόνο για την ταβέρνα και τα Ελληνικά "live stages"... Γιατί ασφαλώς τα ΣΩΣΤΑ φωνητικά είναι και θέμα έκτασης (άντε κάνε 2η με full voice σε μία ψηλή ΛΑ πρώτη και έλα να μου πεις) και θέμα τεχνικής...

Με πολλή μελέτη επαγγελματικών συγκροτημάτων κυρίως melodic hard rock & AOR (αλλά και pop όπως προαναφέρθηκαν) που έχουν πολύ υψηλές απαιτήσεις όλο και κάτι θα μάθεις...

 

[brougos7]

Δειτε το all she wrote απο firehouse, ειναι ο ορισμος της πολυφωνιας

 

[gdevelek]

Ρε ακούστε λίγο http://www.manhattantransfer.net/ και αφήστε τις απλοϊκές βλακείες...

προφανώς οι τρόποι σου έχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης

βέβαια προέχει να αντιληφθείς εσύ ο ίδιος το πρόβλημά σου και να καταβάλεις την απαραίτητη προσπάθεια να το λύσεις

 

[RayDTutto]

Τι ακριβώς σε ενόχλησε φίλε (που λέει ο λόγος) gdevelek. Το "ρε" (το οποίο ήταν μια φιλική προσφώνηση) ή το "απλοϊκές βλακείες" που αφορά στα ποπ τραγουδάκια, σε σχέση με τους Manhattan Transfer;

Και για να μη χαλάμε το θρεντ απάντησε σε παρακαλώ σε π.μ.

Αλλά όχι σε μένα.

Σε κάποιον που ενδιαφέρεται για αυτά που έχεις να πεις.

 

[gdevelek]

θα απαντήσω σε ΣΕΝΑ, ΕΔΩ

η προφανής ερμηνεία του  "αφήστε τις απλοϊκές βλακείες" είναι πως αναφέρεται στις γνώμες που έχουν εκφραστεί, και όχι στα κλιπάκια

ελπίζω τώρα να το καταλαβαίνεις

 

[RayDTutto]

Οκ οκ.

Να στο εξηγήσω καλύτερα μπας και το πιάσεις το νόημα.

Λοιπόν για να βγάλουμε συμπεράσματα συγκρίνουμε δύο όμοια πράγματα.

Όπως π.χ. μουσική (Easy Lover) με μουσική (Manhattan Transfer).

Η σύγκριση ποστς με μουσική, δυστυχώς, με υπερβαίνει ως concept. Εσένα πάλι όχι.

Σόρρυ αλλά βαριέμαι να εξηγώ παραπάνω ιδίως σε κακόβουλους ανθρώπους.

 

[Jasemeister]

Easy guyz, ακόμα δε χωνέψαμε τα σουβλιστά του Πάσχατος...

 

[kultura]

Τι ακριβώς σε ενόχλησε φίλε (που λέει ο λόγος) gdevelek. Το "ρε" (το οποίο ήταν μια φιλική προσφώνηση) ή το "απλοϊκές βλακείες" που αφορά στα ποπ τραγουδάκια, σε σχέση με τους Manhattan Transfer;

Δηλαδή εν γνώση σου χρησιμοποιείς έντονο ύφος και μετά αναρρωτιέσαι τι μπορεί να ενόχλησε τον άλλο;

Και για να μη χαλάμε το θρεντ απάντησε σε παρακαλώ σε π.μ.

Αλλά όχι σε μένα.

Σε κάποιον που ενδιαφέρεται για αυτά που έχεις να πεις.

Εδώ σε έχασα, πραγματικά... Έπρεπε ας πούμε ο gdevelek να απαντήσει με π.μ. σε μένα, φέρ' ειπείν, που παρακολουθώ το θρεντ;

Ειλικρινά δεν το λέω για να αντιπαρατεθούμε, και να γίνει το έλα να δεις για ακόμη μία φορά, αλλά γιατί να είναι κάποιος έξυπνος και να το παίζει ότι δεν καταλαβαίνει τι του λένε; Το έχω δει επανειλημένως, δεν το λέω μόνο για το φίλο (που λέει ο λόγος) RayDTutto...

Το θρεντ πάντως έχει ενδιαφέρον, και το καλύτερο θα ήταν να μείνουμε ον τόπικ...

Φιλικά...

 

[Superfunk]

Όπως π.χ. μουσική (Easy Lover) με μουσική (Manhattan Transfer)

ναι αλλα εδω συγκρινεις δυο εντελως ανομοια πραγματα,ενα κατ'εξοχην vocal group (απο τα κορυφαια στον πλανητη) με εναν "ειμαι ντραμμερ αλλα τραγουδαω κι ολας" και εναν ....οντως...τερατωδη τραγουδιστη (που ομως απλα συν-τραγουδαει ενα απλο ποπ τραγουδακι) ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ομως πετυχαινουν ΑΨΟΓΟ αποτελεσμα.

απο εκει και περα ΦΥΣΙΚΑ και οι Μ.Τ. εχουν καλυτερα φωνητικα...μια και...ελαχιστα γκρουπ εχουν καλυτερα φωνητικα απο τους Μ.Τ (ενταξει οχι και τοσο ελαχιστα μια και ολη η Μotown,Stax,Atlantic δεν ειναι και ακριβως ελαχιστα..... ;D)  

με αλλα λογια δεν καταλαβαινω προς τι η συγκριση & ο αλληλοσπαραγμος...?

 

[menelaos]

Αφού προσυπογράψω τα περισσότερα απ'όσα πρότεινε ο gdevelek (έλεος ωρέ RayDTutto ;D), να συνεχίσω με τα δικά μου:

1. Ακούστε BEATLES. Δεν είναι τυχαίο που θεωρούνται τόσο μεγάλο group. Ακούστε τις αρμονίες τους, και προσέξτε τι κάνουν και τι αποτέλεσμα έχει. Ακούστε το "If I Fell" για παράδειγμα. Προσέξτε πού έρχονται κοντά οι φωνές και πού απομακρύνονται και τι αποτέλεσμα έχει αυτό στο πώς ακούγεται τελικά το κομμάτι.

2. Ακούστε Simon & Garfunkel. Και μόνο από πολύ γνωστά κομμάτια φαίνεται η τεράστια σημασία της εμπνευσμένης δεύτερης φωνής. Προσωπικά πιστεύω πώς αν η δεύτερη φωνή ήταν διαφορετική από αυτήν που έγραψαν το "Ms. Robinson" θα είχε ένα εντελώς άνευρο και βαρετό refrain. Προσέξτε πόσο δίνουν στο refrain οι αλλαγές στη δεύτερη. Επίσης ρίξτε μια αυτιά στις δεύτερες του "The Boxer", "A Hazy Shade of Winter", "We Got a Groovy Thing Goin' ". Στα υπ'όψιν και ο στίχος από το "So Long, Frank Lloyd Wright" που λέει "All of the nights we'd harmonize till dawn".

3. The Mamas & The Papas!! Εξαιρετικά εμπνευσμένα πολυφωνικά που δεν ακούγονται μάλιστα ποτέ υπερβολικά!

4. Eagles. Ναι, τους σνομπάρουν αγρίως οι περισσότεροι. Αλλά οι πολυφωνίες τους είναι άψογες!

5. Προσέξτε συνολικά πώς χρησιμοποιείται η κάθε φωνή ανάλογα με το ηχόχρωμα και τις δυνατότητές της. Ο λόγος που τα φωνητικά των Beatles ακούγονται τόσο καλά είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν εξαιρετικά οι φωνές των Lennon/McCartney (και Harrison ενίοτε) στις αρμονίες. Καθώς βέβαια και το εντελώς heaven-sent matching των φωνών τους. Γενικώς είναι πολύ σημαντικό να κάνει δεύτερες στο σωστό "ύψος" ώστε να βγαίνει ο ήχος έτσι όπως χρειάζεται το κομμάτι (σύμφωνα πάντα με αυτό που θέλει να πετύχει ο μουσικός). Είναι συχνή η περίπτωση κάποιος να θέλει να κάνει δευτερα και να ακούγονται τόσο δραματικά πιεσμένα που να μην αντέχονται με τίποτα. Τα δεύτερα λοιπόν πρέπει να εκτελούνται από κάποιον που ΜΠΟΡΕΙ να τα εκτελέσει. Αν κάνεις ντουέτο με κάποιον που έχει χαμηλή φωνή δε θα τον βάλεις να στριγγλίζει σε νότες που δε μπορεί να βγάλει.

 

[gdevelek]

Δηλαδή εν γνώση σου χρησιμοποιείς έντονο ύφος και μετά αναρρωτιέσαι τι μπορεί να ενόχλησε τον άλλο;

άστο, δεν πειράζει, αφού δεν καταλαβαίνει...  ;D

 

[Superfunk]

Αφού προσυπογράψω τα περισσότερα απ'όσα πρότεινε ο gdevelek (έλεος ωρέ RayDTutto ;D), να συνεχίσω με τα δικά μου:

1. Ακούστε BEATLES. Δεν είναι τυχαίο που θεωρούνται τόσο μεγάλο group. Ακούστε τις αρμονίες τους, και προσέξτε τι κάνουν και τι αποτέλεσμα έχει. Ακούστε το "If I Fell" για παράδειγμα. Προσέξτε πού έρχονται κοντά οι φωνές και πού απομακρύνονται και τι αποτέλεσμα έχει αυτό στο πώς ακούγεται τελικά το κομμάτι.

2. Ακούστε Simon & Garfunkel. Και μόνο από πολύ γνωστά κομμάτια φαίνεται η τεράστια σημασία της εμπνευσμένης δεύτερης φωνής. Προσωπικά πιστεύω πώς αν η δεύτερη φωνή ήταν διαφορετική από αυτήν που έγραψαν το "Ms. Robinson" θα είχε ένα εντελώς άνευρο και βαρετό refrain. Προσέξτε πόσο δίνουν στο refrain οι αλλαγές στη δεύτερη. Επίσης ρίξτε μια αυτιά στις δεύτερες του "The Boxer", "A Hazy Shade of Winter", "We Got a Groovy Thing Goin' ". Στα υπ'όψιν και ο στίχος από το "So Long, Frank Lloyd Wright" που λέει "All of the nights we'd harmonize till dawn".

3. The Mamas & The Papas!! Εξαιρετικά εμπνευσμένα πολυφωνικά που δεν ακούγονται μάλιστα ποτέ υπερβολικά!

4. Eagles. Ναι, τους σνομπάρουν αγρίως οι περισσότεροι. Αλλά οι πολυφωνίες τους είναι άψογες!

5. Προσέξτε συνολικά πώς χρησιμοποιείται η κάθε φωνή ανάλογα με το ηχόχρωμα και τις δυνατότητές της. Ο λόγος που τα φωνητικά των Beatles ακούγονται τόσο καλά είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν εξαιρετικά οι φωνές των Lennon/McCartney (και Harrison ενίοτε) στις αρμονίες. Καθώς βέβαια και το εντελώς heaven-sent matching των φωνών τους. Γενικώς είναι πολύ σημαντικό να κάνει δεύτερες στο σωστό "ύψος" ώστε να βγαίνει ο ήχος έτσι όπως χρειάζεται το κομμάτι (σύμφωνα πάντα με αυτό που θέλει να πετύχει ο μουσικός). Είναι συχνή η περίπτωση κάποιος να θέλει να κάνει δευτερα και να ακούγονται τόσο δραματικά πιεσμένα που να μην αντέχονται με τίποτα. Τα δεύτερα λοιπόν πρέπει να εκτελούνται από κάποιον που ΜΠΟΡΕΙ να τα εκτελέσει. Αν κάνεις ντουέτο με κάποιον που έχει χαμηλή φωνή δε θα τον βάλεις να στριγγλίζει σε νότες που δε μπορεί να βγάλει.

+1000

+1000

Eπισης ακουστε....ΟΛΟΥΣ αυτους

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_vocal_groups

 

[dmilo]

Επίσης, αν βρείτε, ακούστε πολυφωνικές επεξεργασίες τραγουδιών για τετράφωνη χορωδία. Εκεί θα δείτε πώς παίζουν οι φωνές μεταξύ τους, έχοντας όμως σαν σταθερό στόχο την επίτευξη της συγχορδίας (π.χ. το "Κάποιος γιορτάζει" του Λάκη Παππά σε τετράφωνη επεξεργασία του Στ. Σολωμού, ή τον "Επιτάφιο" του Ρίτσου για τετράφωνη χορωδία πάλι, με μια ανατριχιαστική ερμηνεία στο "Μέρα Μαγιού μου μίσεψες")

 

[gdevelek]

2. Ακούστε Simon & Garfunkel.

εντάξει αυτοί έφτιαχναν κομψοτεχνήματα με τη δεύτερη φωνή, αποτελούσε εξάλλου μεγάλο μέρος του έργου τους

ο Simon είναι ανώτερου επιπέδου τραγουδοποιός και μουσικός, έθετε ψηλά τον πήχυ, αυτό φαίνεται και στα κιθαριστικά μέρη

 

[menelaos]

ο Simon είναι ανώτερου επιπέδου τραγουδοποιός και μουσικός, έθετε ψηλά τον πήχυ, αυτό φαίνεται και στα κιθαριστικά μέρη

Ομολογουμένως. Μεγάλη αγάπη το "Hearts & Bones", πολύ υποτιμημένο κομμάτι...

Επίσης, ξέχασα να προσθέσω και τις φοβερές και τρομερές Andrews Sisters!!! Πάμε λοιπόν!

6. Ακούστε Andrews Sisters! Close harmony at its best!!! Κλασσικότατα κομμάτια με αριστουργηματικές αρμονίες! Οπωσδήποτε τα Bei Mir Bist Du Schoen (πανέξυπνες οι δεύτερες στο refrain που πραγματικά ανεβάζουν επίπεδα το κομμάτι με τα portamenti τους), την απίστευτη εκτέλεση του "Begin The Beguine", "Rum and Coca Cola" (άλλο ένα portamento σε αρμονία), "Steppin' Out Tonight" και "I'll Be With You In Apple Blossom Time".

 

[dmilo]

Πράγματι οι Andrews Sisters είναι εξαιρετικό παράδειγμα αρμονίας φωνών.

Επίσης: The Pasadenas από νεώτερα γκρουπ, Kansas (Carry on Wayward son - Dust in the wind), Styx (Boat on the river), Dan Hartman και όλο το soundtrack του Streets of Fire, System of a Down (Lonely day), Extreme (more than words), Bon Jovi με τον Sambora να δίνει ρέστα.... και πολλοί πολλοί άλλοι...

 

[audiokostas]

Καλά οι νέοι εντάξει, λογικό, που να θυμούνται.

Οι παλιοί (που σηκώνετε και τα παιδιά νυχτιάτικα) δεν λέτε κάτι και για τους CSN&Y (που έπαιζαν και στην ίδια συναυλία  );

 

[gdevelek]

Καλά οι νέοι εντάξει, λογικό, που να θυμούνται.

Οι παλιοί (που σηκώνετε και τα παιδιά νυχτιάτικα) δεν λέτε κάτι και για τους CSN&Y (που έπαιζαν και στην ίδια συναυλία  );

εγώ πάντως ΔΕΝ λέω γιατί θα βγεί ο ΣΦ και θα μας πει πως ο Υ ήταν/είναι παράφωνος/κακόφωνος τραγουδιστής (όπως κι ο Ντύλαν), κι ακόμη βρισκόμαστε εν τη χάρη του αναστάντος Κυρίου και δεν κάνει να αρπαζόμαστε  :

 

[kultura]

Εγώ τους θαυμάζω! 8) Όπως και τις προσωπικές δουλειές του Crosby αλλά και του Stills...

Επίσης από δυτική ακτή υπάρχουν οι Grateful Dead, που και αυτοί είναι άξιοι αναφοράς...