ειπαμε ,γουστα ειναι αυτα....εγω ειχα σπιτι στην Κηφισια (ειχαν κανει οι γονεις μου την λαλακια να φυγουν απο το κεντρο στα 90s και να πανε να μεινουνε σε κατι κατσαβραχα ) και το....χαρισα στην αδερφη μου και ας ειχε μπαλκονι που προσγειωνοΝταν ελικοφτερο...τι να το κανω που μετα τις 6 το απογευμα εβγαιναν οι λυκοι και για να αγορασεις ενα πακετο τσιγαρα επρεπε να οδηγησεις ....
Αν δεν τα εχω ολα στο ποδια μου (μαγαζια,εστιατορια,χωρους ψυχαγωγιας κτλ,κτλ) δεν λεει...φιλωΟυσ....
εντάξει ρε σεις, σε όλα υπάρχουν κάποια πράγματα που ζυγίζεις.
Και εγώ με το που παντρεύτηκα έμεινα 15 χρόνια καρακέντρο Θεσσαλονίκης. Δικό μου σπίτι, ψηλά με θέα σχεδόν 360, φως παντού κλπ, πάνω σε 3 κεντρικούς δρόμους και σε 5 λεπτά ήμουν όπου ήθελα από φαγητό, κινηματογράφο, σούπερ, ένδυση, διασκέδαση.
Αλλά όταν είχα πλέον παιδί δεν μπορούσα να το έχω να παίζει σε ένα μπαλκόνι 50 εκ φάρδος και κάγκελο 1.5, τίγκα στο καυσαέριο, να γυρνάω στις 12 και να κοιτάζω πίσω από τον ώμο μου, να σκέφτομαι αν θα δουλεύει το ασανσερ και δεν θα ανέβω 6 σκάλες, να ακούω τον κάθε γείτονα δεξιά αριστερά και να πληρώνω παρκινγκ για 2 αυτοκίνητα.
Εδω που ήρθα το παιδί έπαιξε κρυφτό και τυφλόμυγα και κουτσό και μήλα, έπιασε χώμα και χορτάρι, από το μπαλκόνι έβλεπα δάσος, ένιωσα τι θα πει χειμώνας και τι να μην έχεις κλιματισμό το καλοκαίρι και τι είναι να περπατάς στο δάσος με το σκύλο και να μην ψάχνεις παρτέρι για τσίσα, χώρια που γλύτωσα 60000 δραχμές από τα πάρκινγ. Εντάξει θέλει 5 λεφτά περπάτημα για να πάρεις τσιγάρα (ευτυχώς δεν καπνίζω), σινεμά θέλει αμάξι (πλέον το ίδιο και στην πόλη), ανεβοκατεβαίνω 2 σκάλες μόνιμα και μια για να πάω στο δωμάτιό μου, αλλά έχω και επιλογή να μείνω στο ισόγειο. Το μόνο που σοβαρά λείπει είναι η τσάρκα στο κέντρο για ένδυση ή windows (shopping), η τσάρκα στην παραλία και άντε η δυνατότητα επιλογής εστιατορίου μπαρακίου αντί στα 3-5 της γειτονιάς. Και σήμερα μου κάνει μια γοητεία το κέντρο αλλά όσο μεγαλώνει η ηλικία.... το ξανασκέφτεσαι.
