Τις βαζω 20 χρονια περιπου και δεν μου εχει σπασει ουτε μια.
Άλλα τα χέρια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας...
Για την Σολ, λόγω αρκετά μεγάλης διαφοράς μάζας bronze σε σχέση με τις άλλες τυλιχτές ( μισή μάζα από την ΡΕ και ένα τρίτο από τις ΛΑ, ΜΙ ) αυτό που πιο σωστά έπρεπε να αναφέρω είναι η "μετάβαση" της Σολ σε σχέση με τις B & D, που είναι σχετικά προβληματική. Όμως αυτό ισχύει σε όλα τα είδη χορδών- όχι μόνο στις Elixir, στις οποίες όμως το εγγενές crispness τονίζει κάπως το φαινόμενο. Πολλοί χρησιμποιούν νίκελ Σολ γι' αυτό το λόγο. Φυσικά, όλο αυτό, μας απασχολεί αφού έχουν λυθεί όλα τα υπόλοιπα θέματα, και αφού έχουμε παραδοθεί στη συνθήκη ότι παίζουμε σε μικροφωνικές Tεlε, οπότε τι νίκελ, τι φόσφορ.
Για να είμαι πιο δίκαιος με τις Elixir, είναι οι καλύτερες coated που έχω δοκιμάσει (φορούσα Elixir για χρόνια κυρίως στις ηλεκτρικές μου), και μου άρεσε πάντα η αίσθηση γλιστράδας, το μειωμένο finger squeak και φυσικά, η διάρκεια, αν και συνήθως έφτανα να τις χαλάω πριν καν χαλάσει ο ήχος τους. Όταν άρχισαν να μου σπάνε συχνότερα και στις κιθάρες μου, αλλά και σε σε κιθάρες άλλων, σε βαθμό επιδημίας, τις παράτησα γιατί παραήταν ακριβό το σπορ. Και άντε, εγώ θα αντικαταστήσω μια D με μια οποιαδήποτε για την δική μου, αλλά σε κιθάρες άλλων τρέχα γύρευε μεμονωμένες elixir και πλήρωνέ τις χρυσό, επειδή είναι ευαίσθητες out-of-the box.