Οι U2...

[Grey]

...είναι από τα δυνατότερα live συγκροτήματα.Για μένα προσωπικά το δυνατότερο.Και το μετράω αυτό σε όλους τους καλλιτέχνες με το κατά πόσο προτιμάω τις studio εκτελέσεις σε σχέση με τις ζωντανές.Σε αυτούς τους τυπάδες δεν υπάρχει ούτε μία τέτοια περίπτωση.

Έτσι είναι αυτά,ότι δίνεις παίρνεις.Όπως στο παρακάτω βίντεο που οι Βοno και Τhe Edge κυριολεκτικά πασχίζουν να ακουστούν,ειδικά προς το τέλος.

Όσο για το ποιος είναι ο πραγματικός star της μπάντας,η απάντηση ξεκινάει στο 0:38.

 

[Trolley]

Όλα τα γκρουπ που ξέρω, είναι πρωτίστως στούντιο υπόθεση. Είναι θέμα αν ξέρω πέντε περιπτώσεις που να είναι εξ' ίσου καλοί ζωντανά, σε καμία περίπτωση καλύτεροι. Η ιστορία της σύγχρονης μουσικής είναι - κατά τη γνώμη μου - μία ιστορία στούντιο δισκογραφίας (αφορά το ροκ, τη τζαζ, το πανκ και γενικώς).

 

[noe13]

Έτσι πρόχειρα καποια γκρουπ που μου έρχονται στο μυαλό είναι dire straits, deep purple, lynyrd skynyrd... Δεν είναι όλες τους οι εμφανίσεις καλυτερες από το στούντιο αλλά έχουν πάρα πολλές ενδιαφέρουσες ηχογραφήσεις στο σανίδι... 

 

[Superfunk]

είναι από τα TO δυνατότερo live συγκροτημα

κορεκτεντ

πραγματικα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ ζωντανα σε ΟΛΕΣ τις συναυλιες (ανα τα ετη) που τους εχω δει.

σαφως καλυτεροι απο τους δισκους

ΥΓ. Βαλε ρε ανθρωπε ενα βιΝδεο που να ΜΗΝ ειναι γραμμενο με κινητο της δεκαετιας του 90 

? 

edit βαΝω εγω

 

[Grey]

Η ιστορία της σύγχρονης μουσικής είναι - κατά τη γνώμη μου - μία ιστορία στούντιο δισκογραφίας (αφορά το ροκ, τη τζαζ, το πανκ και γενικώς).

Τι εννοείς με αυτό;

Aν μιλάμε για μουσικά ορόσημα τότε ναι,νομίζω δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά καθώς οι δίσκοι παρέχουν τη δυνατότητα καθολικής πρόσβασης στη δουλειά ενός καλλιτέχνη.

Θεωρώ όμως ότι η πεμπτουσία της μουσικής(ιδιαίτερα της ροκ) έχει να κάνει με τη ζωντανή της απόδοση...Άσε που υπάρχουν πάμπολλοι μουσικοί που πιστεύουν ακριβώς το ίδιο και μάλιστα τοποθετούν τη διαδικασία της σύνθεσης/ηχογράφησης στο κάτω ψυχαγωγικό ράφι.Για τους ίδιους πάντα.

 

[Superfunk]

Θεωρώ όμως ότι η πεμπτουσία της μουσικής(ιδιαίτερα της ροκ) έχει να κάνει με τη ζωντανή της απόδοση..

θα διαφωνησω για εναν και μονο (ΤΕΡΑΣΤΙΟ ομως) λογο: τους BEATLES ,σταματησαν να παιζουν live νωρις και εκαναν μουσικη μονο στο στουντιο (οπου και εφτιαξαν τα μεγαλυτερα μουσικα αριστουργηματα του 20ου αιωνα)

θα μου πεις ΑΛΛΟ πραγμα οι Beatles και αλλο ολα τα υπολοιπα ροκ συγκροτηματα ΜΑΖΙ...φυσικα και θα εχεις δικιο...

 

[Grey]

6 λεπτά πριν, Superfunk είπε



κορεκτεντ

πραγματικα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ ζωντανα σε ΟΛΕΣ τις συναυλιες (ανα τα ετη) που τους εχω δει.

σαφως καλυτεροι απο τους δισκους

ΥΓ. Βαλε ρε ανθρωπε ενα βιΝδεο που να ΜΗΝ ειναι γραμμενο με κινητο της δεκαετιας του 90 

? 

edit βαΝω εγω

Βρε SF πρόσεχε με λίγο?.

Έγραψα ότι για μένα είναι όντως το πιο δυνατό live group.

Όσο για το βίντεο,το ανέβασα επειδή μεταφέρει επακριβώς το τι έγινε από τη μεριά του κοινού.

 

[Superfunk]

Βρε SF πρόσεχε με λίγο?.

Έγραψα ότι για μένα είναι όντως το πιο δυνατό live group.

Όσο για το βίντεο,το ανέβασα επειδή μεταφέρει επακριβώς το τι έγινε από τη μεριά του κοινού.

μα... δεν διαφωνησα, απλα..... επΑφΞανα οπως ελεγε και ο διοικητης στο Μεγαλο Πευκο το 1988 ? οταν εριχνε  καμπανες...

 

[fusiongtr]

Θεωρώ όμως ότι η πεμπτουσία της μουσικής(ιδιαίτερα της ροκ) έχει να κάνει με τη ζωντανή της απόδοση...

Θα διαφωνήσω.

Η ζωντανή απόδοση της ροκ, είναι μια προσπάθεια απεικόνισης της στουντιακής ηχογράφησης, και ως σκοπό έχει την επαφή των μουσικών με το κοινό τους, και όχι κάποιας ιδιαιτερότητας στην απόδοση της μουσικής του album.

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι πόσο καλά θα παίξει η μπάντα το κομμάτι του album.

Πας στο live και ξέρεις τι θα ακούσεις.

Αυτό εξάλλου θέλει και το κοινό.

Και αυτό, γιατί στο μεγαλύτερο μέρος της η ροκ δεν είναι αυτοσχεδιαζόμενη μουσική.

Η τζαζ (που ανέφερε ο τρόλευ), είναι άλλο πράγμα όμως.

Πάρα πολλές στούντιο ηχογραφήσεις, είναι στην πραγματικότητα ζωντανές και παιγμένες real time.

Εκεί στις ζωντανές εμφανίσεις δεν ξέρεις τι θα ακούσεις, γιατί όλα γίνονται on the spot, αυτοσχεδιαστικά.

 

[Trolley]

η πεμπτουσία της μουσικής(ιδιαίτερα της ροκ) έχει να κάνει με τη ζωντανή της απόδοση...

Διαφωνώ με αυτή την αντίληψη. Ξέρω ότι είναι σχετικα δημοφιλής (δηλαδή, οι μουσικοί την πιστεύουν ως αληθινή) αλλά εγώ (που βασικά είμαι "κοινό") σε διαβεβαιώνω ότι δεν είναι έτσι. Το πρώτο τη τάξει παράδειγμα το έγραψε ο SF, αλλά ακολουθούν πολλά-πολλά ακόμη, άμα θες το συζητάμε.

Έχοντας πει το παραπάνω, εννοείται οτι οι U2 είναι πολύ καλοί ζωντανοί, αλλά καλύτεροι από το στούντιο.... μπαααα, ούτε για πλάκα.

 

[Grey]

θα μου πεις ΑΛΛΟ πραγμα οι Beatles και αλλο ολα τα υπολοιπα ροκ συγκροτηματα ΜΑΖΙ...φυσικα και θα εχεις δικιο...

Eγώ δεν θα σου πω ποτέ τέτοιο πράγμα.?

Θα σου πω όμως ότι δεν λογίζω τους Beatles σαν ροκ συγκρότημα.

Θα διαφωνήσω.

Η ζωντανή απόδοση της ροκ, είναι μια προσπάθεια απεικόνισης της στουντιακής ηχογράφησης, και ως σκοπό έχει την επαφή των μουσικών με το κοινό τους, και όχι κάποιας ιδιαιτερότητας στην απόδοση της μουσικής του album.

Να,εγώ αυτό τώρα το θεωρώ μείζον χαρακτηριστικό της κουλτούρας ενός καλλιτέχνη και δεν μπορώ με τίποτα να το διαχωρίσω από το σύνολο της παρουσίας τους.

Εκτιμώ π.χ. αφάνταστα τους Metallica για το σεβασμό που δείχνουν προς το κοινό τους όλα αυτά τα χρόνια,μέσω και της απόδοσης αλλά και της χρονικής διάρκειας των συναυλιών τους.Το βλέπεις ρε παιδί μου ότι οι τύποι όντως δείχνουν να έχουν καταλάβει πως "χωρίς εσάς,τίποτα".

Aπό την άλλη,αναρίθμητα τα παραδείγματα του στυλ "και που μας βλέπετε,χάρη σας κάνουμε"...Ε,δεν πα να είναι και το μεγαλύτερο συγκρότημα του Milky Way,δεν τρέφω κανένα σεβασμό για τέτοιες περσόνες.

 

[Trolley]

Η τζαζ (που ανέφερε ο τρόλευ), είναι άλλο πράγμα όμως.

Ναι, είναι, αλλά ακόμη και εκεί, το στούντιο περιβάλλον επιτρέπει την ανάπτυξη συσχετισμών που σε ένα live δεν υπάρχουν (εκεί υπάρχουν άλλα πράγματα). Γι' αυτό (σε όλα τα ιδιώματα, της τζαζ επίσης) η στούντιο δισκογραφία είναι τόσο μεγαλύτερη από τη live δισκογραφία. Αυτά, σαν ακροατής επί πενήντα χρόνια (μέσες-άκρες).

Υπάρχουν και άλλα θέματα, από τεχνικά (σιγά μη βγάλεις τον ήχο του Achtung Baby εκτός στούντιο), μέχρι το ότι οι πιο πολλοί μουσικοί θεωρούν αποδεκτό να βγαίνουν μεθυσμένοι, μαστουρωμένοι κλπ. Και στο στούντιο τα κάνουν, αλλά εκεί αυτό που καταλήγει να κυκλοφορήσει είναι χιλιο-φιλτραρισμένο (σαν τον καφέ), και μένουν μόνο όσα αξιολογήθηκαν ως χρήσιμα.

 

[Grey]

Διαφωνώ με αυτή την αντίληψη. Ξέρω ότι είναι σχετικα δημοφιλής (δηλαδή, οι μουσικοί την πιστεύουν ως αληθινή) αλλά εγώ (που βασικά είμαι "κοινό") σε διαβεβαιώνω ότι δεν είναι έτσι.

Θέμα γούστου λοιπόν.Αν οι πιο δυνατές ενορμήσεις κάποιου ακούγοντας μουσική έρχονται στο σαλόνι του σπιτιού του ή οπουδήποτε ακούσει ένα στούντιο άλμπουμ και όχι σε ένα συναυλιακό χώρο,fine by me.

 

[Trolley]

οι πιο δυνατές ενορμήσεις

Αν λέμε για "ενορμήσεις" τότε είναι άλλη υπόθεση. Εγώ μιλώ για ποιότητα τελικού αποτελέσματος. Θυμάμαι πάντως ότι όταν πρωτο-άκουσα την Ελευθερία Αρβανιτάκη ζωντανά, αισθάνθηκα ΚΑΤΙ, ενώ για χρόνια την άκουγα στο ραδιόφωνο και δεν είχε συμβεί αυτό. Απ' την άλλη, με τους Kraftwerk είναι ακριβώς το ίδιο, ενώ από τα βίντεο των Imagine Dragons (ειδικά αυτά από την Αθήνα), οι άνθρωποι καλύτερα να μη βγαίνανε τόσο συχνά σε σκηνή. Οι Coldplay... πολύ καλύτεροι (από τους Imagine Dragons), αλλά δε θα πάω - για τους γνωστούς λόγους.

 

[Grey]

Αν λέμε για "ενορμήσεις" τότε είναι άλλη υπόθεση.

Mα όταν μιλάμε για κοινό,όπου και εσύ κατατάσσεις τον εαυτό σου,τι άλλο μπορεί να ζητάμε εκτός από παραγωγή συναισθημάτων;Η όλη φάση είναι ξεκάθαρα τύπου πληρώνω ένα cd ή ένα εισιτήριο για να νιώσω ωραία πράγματα.Το που θα πιάσουν καλύτερο τόπο τα λεφτά του καθενός είναι εντελώς υποκειμενικό.

Για πες για τους Cοldplay.Mε ενδιαφέρει.

 

[fusiongtr]

Να,εγώ αυτό τώρα το θεωρώ μείζον χαρακτηριστικό της κουλτούρας ενός καλλιτέχνη και δεν μπορώ με τίποτα να το διαχωρίσω από το σύνολο της παρουσίας τους.

Εσύ όμως κυρ Γκρέυ μου, μίλησες για πεμπτουσία της μουσικής.

Η συνολική παρουσία/image ενός μουσικού ή μιας μπάντας είναι άλλο πράγμα.

Εδώ συγκρίνεις στούντιο album με live εμφάνιση.

Δεν μπορεί να είναι κριτήριο σύγκρισης το πόση ώρα παίζει η μπάντα, και η συμπεριφορά της στην σκηνή.

Θα συγκρίνεις κάτι που υπάρχει και στις δύο περιπτώσεις (στούντιο και ζωντανά).

 

[Grey]

Εσύ όμως κυρ Γκρέυ μου, μίλησες για πεμπτουσία της μουσικής.

Η συνολική παρουσία/image ενός μουσικού ή μιας μπάντας είναι άλλο πράγμα.

Εδώ συγκρίνεις στούντιο album με live εμφάνιση.

Δεν μπορεί να είναι κριτήριο σύγκρισης το πόση ώρα παίζει η μπάντα, και η συμπεριφορά της στην σκηνή.

Θα συγκρίνεις κάτι που υπάρχει και στις δύο περιπτώσεις (στούντιο και ζωντανά).

θα ήθελα να σου απαντήσω αλλά δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις.

 

[σκούφοΣ]

Στα στουντιο ροκ αλμπουμ ακουμε ενα οραμα. Αυτο το οραμα ειναι η τομη του οραματος της μπαντας, του οραματος του παραγωγου κ της ικανοτητας ολων οσων εμπλεκονται με την παραγωγη (ηχοληπτων, παραγογων κ μουσικων εν γενει). Τα ποσοστα "ευθυνης" ολων των παραπανω αλλαζει σε καθε περιπτωση.

Το μονο σιγουρο ειναι πως στα live, τα live album κ στα στουντιο αλμπουμ που ειναι παιγμενα λαιβ ή κ φουλ αυτοσχεδιαστικα αλμπουμ ακουμε πολυ παραπανω το χρονο καθως αυτος τρεχει. Κ την ικανοτητα των μουσικων καθως κ την διαχειριση του οραματος της στουντιο εκτελεσης

 

[Trolley]

Για πες για τους Cοldplay.Mε ενδιαφέρει.

Δεν έχω να πω τίποτε ιδιαίτερο, απλά παρατηρώ από τα κινηματογραφημένα live τους ότι την παλεύουν, ενώ ο Imagine Dragon βαριότανε να τραγουδήσει. Το στούντιο υλικό και των δύο είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο (γι' αυτό που κάνουν, εννοείται).

Mα όταν μιλάμε για κοινό,όπου και εσύ κατατάσσεις τον εαυτό σου,τι άλλο μπορεί να ζητάμε εκτός από παραγωγή συναισθημάτων;

Εγώ απολαμβάνω και πιο... "εγκεφαλικές" (όπως λέγονται) αναλύσεις, δηλαδή θα προσέξω λεπτομέρειες που κάποιος άλλος αγνοεί (αν π.χ. το chorus στο μπάΘο, είναι σωστό), αλλά ακόμη και να μείνουμε στην παραγωγή συναισθημάτων, προφανώς ο ωχαδερφισμός που δείχνουν πολλοί μουσικοί στα live τους (με το άλλοθι, ότι "όλοι εδώ που είμαστε τη βρίσκουμε, είσαστε και εσείς μέρος της μπάντας), μάλλον με εκνευρίζει και με κάνει να κλαίω τα λεφτά μου.