Ο «Γίγαντας» και οι «νάνοι»

[odis13]

Μονο το γεγονός ότι έχει βιδωτο μπράτσο και όχι κολλητό, είναι αρκετά για τα δικά μου κριτήρια. Σαν τις φτηνές σειρές της EPIPHONE ένα πράμα…

Παντως αυτες (οι SE CE) ειναι προφανως φτιαγμενες στα πρωτυπα των κανονικων CE, που με τη σειρα τους ηταν πρακτικα μια Custom 22/24 με bolt-on μανικι, και κατα τη γνωμη μου ηταν πολυ παρεξηγημενα οργανα. Ναι οκ ειναι πιο φτηνη ως κατασκευη, εξου και ηταν λιγο πιο οικονομικες απο τις Custom, αλλα δεν ηταν η οικονομια το σκεπτικο πισω απο την δημιουργια τους (θεωρω). Ουτε για τις αμερικανες και κατ'επεκταση θα ελεγα ουτε για τις SE. Εξαλλου αν καποιος ηθελε μια φτηνοτερη βερσιον της Custom υπηρχαν και οι SE Custom καθως και οι S2 Custom παρα η CE.

Ειναι διαφορετικα οργανα, εχει αλλη αποκριση το bolt on και σε καποιους αρεσει. Ειναι λιγο αδικο νομιζω να βλεπουμε τις CE σαν απλα μια πιο φτηνιαρικη Custom. Εμενα προσωπικα, με το περιορισμενο δειγμα που εχω, οι CE μου αρεσαν παντα λιγο παραπανω απο τις Custom. 

Ενω η Epiphone Les Paul πχ οκ, οταν της βαζεις slab σωμα και bolt-on neck για να βγει τζαμπε ναι μονο στα χαρτια την λες Les Paul.

 

[gkourmoul1]

Όπως το θέτεις έχει λογική.

 

[John Goumis]

17 ώρες πριν, kosthrash είπε

Υπάρχουν ακόμα εξαιρέσεις,πχ με 580 ευρώ παίρνεις ποιοτικοτατη κιθάρα του 2024 παρακαλώ...

Μισό λεπτό, νομίζω ότι παρεξηγήθηκε αυτό που ήθελα να πω ?

Δεν είπα ότι δεν αξίζουν οι εξ'ανατολάς κιθάρες, είτε κάνουν 1000 είτε κάνουν 580 είτε κάνουν 299 ευρώ κτλ

Αυτό που εννοούσα είναι ότι πλέον, αν έχεις στην τσέπη 1000κάτι ευρώ, ΔΕΝ μπορείς να αγοράσεις πλέον τίποτε άλλο σε κιθάρα πέρα από το πολύ indonesia-mexico-korea. Παλιά μπορούσες. Έστω faded les paul-sg studio ή american special strat-tele κτλ και άλλες που δεν μου'ρχονται. Που πλέον όχι μόνο αυτές έχουν ξεφύγει του χιλιάρικου αλλά οι flagship κιθάρες έχουν ξεφύγει του διχίλιαρου.

Αντίθετα με 1000κάτι ευρώ μπορείς να πάρεις (ακόμα) flagship ενισχυτές ευρωπαϊκούς (που φτιάχνονται στην χώρα προέλευσής τους, υπάρχουν και πιο φθηνά μοντέλα, επίσης καλά, σε Βιετνάμ και αλλού) πχ οι παρακάτω είναι 100στάρηδες ενισχυτές 

https://www.thomann.de/gr/marshall_2555x_silver_jubilee.htm?glp=1

https://www.thomann.de/gr/engl_fireball_100_e635.htm?glp=1&gad_source=1&gclid=Cj0KCQjwlZixBhCoARIsAIC745BOeaAYUIWWTW66GibA9buKnJOdPgmWXFQ0FuBvoedfp_rOxazFcY0aAmB4EALw_wcB

(edit: έβαλα και Orange και Blackstar αλλά τους έσβησα γιατί οι συγκεκριμένοι 100ρηδες φτιάχνονται στην Κίνα τελικά)

δηλαδή αυτό που ήθελα να πω είναι οτι οι ενισχυτές ακόμα διατηρούνται σε λογικά επίπεδα τιμών ακόμα και αν δεν είναι ασιατικοί (που και ασιατικές versions υπάρχουν όπως και στις κιθάρες, που είναι εξαιρετικοί, αλλά είναι ωραίο που ακόμα μπορείς με χιλια κάτι ευρώ πχ να αγοράσεις marshall made in the UK... ή πχ και την studio 20watt σειρά που και αυτή είναι φανταστική) 

 

[John Goumis]

Παντως αυτες (οι SE CE) ειναι προφανως φτιαγμενες στα πρωτυπα των κανονικων CE, που με τη σειρα τους ηταν πρακτικα μια Custom 22/24 με bolt-on μανικι, και κατα τη γνωμη μου ηταν πολυ παρεξηγημενα οργανα. Ναι οκ ειναι πιο φτηνη ως κατασκευη, εξου και ηταν λιγο πιο οικονομικες απο τις Custom, αλλα δεν ηταν η οικονομια το σκεπτικο πισω απο την δημιουργια τους (θεωρω

Συμφωνώ, η λογική της CE δεν ήταν το κόστος, απλά ήθελαν να βγάλουν ένα bolt on μοντέλο με δικό του χαρακτήρα. Το CE είναι ακρωνύμιο του ''Classic Electric'' δηλαδή στυλ fender κατασκευής. Έχουν και αυτές τον χαρακτήρα τους. Αντίθετα SE βγαίνει από το ''Student edition'' που υπονοοεί ότι το κίνητρο της δημιουργίας της συγκεκριμένης σειράς ήταν να πουλήσουν κιθάρες σε χαμηλό κόστος -που πλέον αυτό δεν ισχύει ακριβώς μιας και έχουν αναβαθμιστεί πολύ από τότε που κυκλοφόρησαν αλλά λέμε τώρα-

 

[kpeyos]

Παντως αυτες (οι SE CE) ειναι προφανως φτιαγμενες στα πρωτυπα των κανονικων CE, που με τη σειρα τους ηταν πρακτικα μια Custom 22/24 με bolt-on μανικι, και κατα τη γνωμη μου ηταν πολυ παρεξηγημενα οργανα.

Εδώ θα πώ, κι ας έχω Αμερικάνικη PRS Singlecut πως για μένα οι CE24 είναι οι μόνες PRS που αξίζει να έχει κανείς αν λαμβάνει ως κριτήριο τον χαρακτήρα. Εμένα αυτή η κιθάρα μου έρχεται πρώτη στο μυαλό για PRS modern rock ήχο.

Δεν έχω παίξει ποτέ SE, αλλά και μόνο με δεδομένο το κακό hardware που πολλοί λένε ότι έχουν, δεν ξέρω αν αξίζουν τον κόπο. Δηλαδή αν είναι να δώσεις μετά κανα 300άρι για μαγνήτες και κλειδιά...κι αυτή η CE SE έχει και tremolo...ωχ, ωχ, ωχ...

 

[gkourmoul1]

Δεν έχω παίξει ποτέ SE, αλλά και μόνο με δεδομένο το κακό hardware που πολλοί λένε ότι έχουν, δεν ξέρω αν αξίζουν τον κόπο. Δηλαδή αν είναι να δώσεις μετά κανα 300άρι για μαγνήτες και κλειδιά...κι αυτή η CE SE έχει και tremolo...ωχ, ωχ, ωχ...

Οι SE θεωρώ ότι αξίζουν τον κόπο. Τα κλειδιά δεν εχουν κανένα θεμα, οι μαγνήτες είναι ποιοτικοί, αλλά έχουν vintage χροιά και χαρακτήρα, και τελικά είναι αθαρά θέμα γούστου. Τα ηλεκτρικά ειναι άψογα, ξύλα και βάψιμο πάρα πολύ καλά, και η γέφυρα είναι αρκετά καλή για την κατηγορία χρημάτων που κοστίζει το όργανο. Εάν θέλει κάποιος PRS κάτω από 1000 ευρώ, αξίζουν τον κόπο. 

 

[kpeyos]

Οι SE θεωρώ ότι αξίζουν τον κόπο. Τα κλειδιά δεν εχουν κανένα θεμα, οι μαγνήτες είναι ποιοτικοί, αλλά έχουν vintage χροιά και χαρακτήρα, και τελικά είναι αθαρά θέμα γούστου. Τα ηλεκτρικά ειναι άψογα, ξύλα και βάψιμο πάρα πολύ καλά, και η γέφυρα είναι αρκετά καλή για την κατηγορία χρημάτων που κοστίζει το όργανο. Εάν θέλει κάποιος PRS κάτω από 1000 ευρώ, αξίζουν τον κόπο. 

Περίεργο, γιατί όσο διαβάζω για τις SE σχεδόν όλοι ξεκινούν από τα κλειδιά να αλλάζουν. 
 

Όσο για τους μαγνήτες των PRS, αυτοί είναι ολόκληρο ανέκδοτο:

Για δεκαετίες στα Αμερικάνικα μοντέλα κυμαίνονταν σε επίπεδα από τραγικό χάλι μέχρι επιεικώς αηδία. Αυτή ήταν και η δική μου εμπειρία αλλά και το πιο συχνό παράπονο ολόκληρου του TGP (που ξεκίνησε ως Birds & Moons, ανεπίσημου forum της PRS και είχε τους πλέον σκαλωμένους PRSάκηδες). Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τους Vintage Bass & Treble; Tους #6; Τους #7; Τον HFS; Tους Dragon II; Αν δεν ήταν υπερβολικά ένρινοι ήταν σκοτεινοί και κάποιες φορές κατάφερναν να είναι και τα δύο ταυτόχρονα ?

Οι μαγνήτες στις PRS έστρωσαν κάπως πριν λίγα χρόνια όταν εισακούοντας τα παράπονα αγόρασαν μια Leesona και ξεκίνησαν κι αυτοί να τυλίγουν PAFs. Ως τότε αν κάποιος ήθελε σώνει και ντε PRS μαγνήτες, έψαχνε να βρει κάποιο σετ Dragon I. Που δεν ήταν και αυτοί κάτι ιδιαίτερο.

Οι μαγνήτες με τους οποίους έπαιζε το 90% των ψαγμένων PRSάκηδων ήταν είτε Lollar Imperials είτε WCR Darkburst/Godwood.

Εγώ στην Αμερικάνικη έβαλα DiMarzio PAF Masters και σώθηκα. Οπότε είμαι δύσπιστος. Όπως δύσπιστος είμαι και για tremolos επιπέδου Ali Express ??? (Γιατί δε νομίζω να κοστίζουν παραπάνω σε αυτές τις κιθάρες των 500ευρώ λιανική). 

Αλλά δεν έχω δοκιμάσει κιόλας οπότε...

 

[gkourmoul1]

Τα κλειδιά είναι πραγματικά μια χαρά σε αίσθηση και σε απόδοση. Συνήθως το nut θέλει λίγη δουλειά για να μη σκαλωνουν οι χορδές.

Οι μαγνήτες των custom SE είναι οι 85/15s οι οποίοι είναι paf like, με μπόλικη ατάκα. Ο bridge δεν έχει πολλούς φίλους καθώς είναι αρκετά πριματος και σε συνδυασμό με το maple μανίκι και το maple top, θέλει δουλειά για μα ακουστεί σωστά. Σίγουρα δεν είναι ιδανικός για μοντέρνα πράγματα. 
 

Στη δικιά μου δοκίμασα πολλούς μαγνήτες, και καταληξα σε κάποιους alnico 2 όπου κάπως μετριάζουν τον πολύ πρίμο ήχο της κιθάρας. Με alnico 5 paf ήταν σαν να παίζω με στρατ ο ήχος. Για τόση ατάκα μιλάμε.
 

Η γέφυρα είναι αρκετά ποιοτική, ακριβής και στιβαρή σε αίσθηση. Μια φορά τη σεταρα προ 5 ετιας και δεν έχει απορρυθμιστεί ούτε βιδουλα. Δεν είναι επίπεδο Ali express, αλλά επιπέδου μιας κιθάρας των 800 euro. Προφανώς δεν μπορεί να συγκριθεί με την γνήσια, αλλά αυτο είναι λογικό.

 

[Nekkon]

Το SE βγαίνει από το ''Student edition''

Με τις νέες τιμές, πλέον διαθέσιμες μόνο σε student lawyers ή student doctors. 

 

[kosthrash]

Τώρα παρατήρησα ότι ο Νάκας έχει διαθέσιμο τον Mesa Boogie Badlander 25 combo 550 ευρώ φθηνότερα από το Thomann!!!

 

[Superfunk]

σχεδόν όλοι ξεκινούν από τα κλειδιά να αλλάζουν. 

Είναι άσχετοι.

Δεν κατασκευάζονται πουθενά τόσο κακά κλειδιά που να θέλουν αλλαγή στην εποχή μας,αν μια κιθάρα ξεκουρδιζει τότε αυτό οφείλεται στο nut ή σε κακό πέρασμα χορδών.

 

[kosthrash]

Είναι άσχετοι.

Δεν κατασκευάζονται πουθενά τόσο κακά κλειδιά που να θέλουν αλλαγή στην εποχή μας,αν μια κιθάρα ξεκουρδιζει τότε αυτό οφείλεται στο nut ή σε κακό πέρασμα χορδών.

Η λίγο μολυβακι στις σχισμές του nut

 

[gkourmoul1]

Η λίγο μολυβακι στις σχισμές του nut

Το μολυβακι δεν αρκεί εάν οι εγκοπές του nut είναι κακοκομμενες και οι χορδές σκαλώνουν. Πρώτα θέλει δουλειά το nut και μετά λιπαίνουμε τις εγκοπές με μολυβακι ή άλλο υλικό.

Γενικοτερα, κάθε νέα κιθάρα αξίζει να επισκεφτεί έναν ειδικό μόνο και μόνο για να φτιάξει το nut (και να κάνει ένα καλο πρώτο σεταπ, εννοείται). Τα slots μπορεί να θέλουν άνοιγμα, μπορεί να θέλουν χαμήλωμα ή μπορεί να είναι χαμηλά και να χρειαστεί αντικατάσταση το nut. Εξίσου σημαντικό είναι όλα αυτά να γίνουν σε σοβαρό και αξιόπιστο επαγγελματία. Δεν είναι καθόλου εύκολο ο εντοπισμός ενός προβλήματος, και πολύ παραπάνω η επίλυση του. 
 

Δεν κατασκευάζονται πουθενά τόσο κακά κλειδιά που να θέλουν αλλαγή στην εποχή μας,

Τα κλειδιά συνήθως τα αλλάζει κάποιος διότι:

1. Νομίζει ότι φταίνε αυτά που ξεκουρδιζει η κιθάρα,

2. Για να διευκολυνθεί κατά την αλλαγή χορδών, βάζοντας vintage ή locking tuners,

3. Για αισθητικούς ή ψυχολογικούς λόγους.

 

[kpeyos]

Είναι άσχετοι.

Δεν κατασκευάζονται πουθενά τόσο κακά κλειδιά που να θέλουν αλλαγή στην εποχή μας.

Δε χρειάζεται να ξεκουρδίζουν τα κλειδιά για να θεωρούνται κακά (ή χειρότερα). Μπορεί απλά να θέλει κάποιος κλειδιά που να κουρδίζουν πιο εύκολα και με μεγαλύτερη ακρίβεια σε λιγότερο χρόνο. Και που να είναι πιο στιβαρά.

Στη δικιά μου δοκίμασα πολλούς μαγνήτες, και καταληξα σε κάποιους alnico 2 όπου κάπως μετριάζουν τον πολύ πρίμο ήχο της κιθάρας. Με alnico 5 paf ήταν σαν να παίζω με στρατ ο ήχος.

Καμιά PRS δεν είναι πρίμα. Ίσα ίσα τους λείπουν πρίμα σε σχέση με τα Gibsonοειδή. Είναι πιο μεσαίες και αναιμικές κι αυτό τους προσδίδει αυτόν τον ενδιάμεσο "ευγενικό" χαρακτήρα. 

Οι 85/15s πιθανότατα είναι ίδιοι με τους Epiphone Probuckers και είναι AlNiCo II. Όχι κακοί κακοί, αλλά και τίποτα το ιδιαίτερο. 

 

[John Goumis]

Δε χρειάζεται να ξεκουρδίζουν τα κλειδιά για να θεωρούνται κακά (ή χειρότερα). Μπορεί απλά να θέλει κάποιος κλειδιά που να κουρδίζουν πιο εύκολα και με μεγαλύτερη ακρίβεια σε λιγότερο χρόνο. Και που να είναι πιο στιβαρά.

Συμφωνώ και εγώ, το ότι δεν ξεκουρδιζουν δεν λέει κάτι, προσωπικά παίζω πολλές ώρες λάιβ με την συγκεκριμένη κιθάρα χωρίς να χρειαστεί να κουρδησω καθόλου (αν και δεν χρησιμοποιώ το τρέμολο αλλά και λίγες φορές που το κούμπωσα μια χαρά ήταν).

Απλά το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν την αίσθηση στιβαρότητας που έχουν άλλα κλειδιά. Το "πρόβλημα" μου είναι ότι κατά την μεταφορά με μαλακή θήκη ξεκουρδιζουν πανεύκολα. Με την ίδια ακριβώς μαλακή θήκη με άλλες μου κιθάρες (και αυτές χωρίς locking κλειδιά επισης) δεν συμβαίνει αυτό. Όχι ότι είναι deal-breaker αφού όπως είπα αφού την κουρδησω και ξεκινήσω να παίξω δεν θα χάσει ποτέ σε κούρδισμα οπότε μικρό το κακό (γι'αυτό και δεν τα έχω αλλάξει) αλλά μια αίσθηση κάπως φθηνιας την έχουν (και μη στιβαρότητας κατά την μεταφορά)

Συμφωνώ ότι οι PRS είναι πιο dark sounding αλλά επιβεβαιώνω και εγώ τον @gkourmoul1 ότι η SE όντως είναι αρκετά πιο πριμαριστη. Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο ότι το μανίκι είναι maple. Πάντως με αμερικανικούς 85/15 δεν έχω παίξει. Οι 85/15s είναι όντως not great,not terrible, και το split coil είναι αξιοπρεπέστατο 

 

[gkourmoul1]

Οι 85/15s πιθανότατα είναι ίδιοι με τους Epiphone Probuckers και είναι AlNiCo II. Όχι κακοί κακοί, αλλά και τίποτα το ιδιαίτερο. 

Έχω στην κατοχή μου και τους δυο μαγνήτες. Δεν παίζει να είναι alnico 2 o bridge. Δεν έχει κανένα ηχητικό χαρακτηριστικό που να το δικαιολογεί. Είναι πιο αδύναμός, πιο thin, scooped, με πιο scratchy πρίμα. Οι probuckers είναι αρκετά πιο hot, μπασάτοι και στρογγυλοί.

Η se custom μου είναι μακράν η πιο πριματη κιθάρα που έχω, με scale κάτω από 25,5 inch.

Και όντως ισχύει οτι τα κλειδιά θα χάσουν κούρδισμα με επαφή από την θήκη, κατά τη μεταφορά. Καμία σχέση πχ με μια tele με vintage tuners.

 

[kpeyos]

Έχω στην κατοχή μου και τους δυο μαγνήτες. Δεν παίζει να είναι alnico 2 o bridge. Δεν έχει κανένα ηχητικό χαρακτηριστικό που να το δικαιολογεί. Είναι πιο αδύναμός, πιο thin, scooped, με πιο scratchy πρίμα. Οι probuckers είναι αρκετά πιο hot, μπασάτοι και στρογγυλοί.

Αν και το λινκ που παρέθεσα παραπάνω δεν αφήνει αμφιβολίες, δεν αποκλείω ο Ασιάτης vendor να βάζει ο,τι του βρίσκεται ή να υπάρχουν αποκλίσεις ανάλογα με το ποιά βιοτεχνία και πού στον κόσμο τους κατασκευάζει κάθε φορά. Όπως έχουμε δει να συμβαίνει και με ολόκληρες κιθάρες, βλέπε πχ Squier.

Επίσης ίσως να μην έχουμε το ίδιο definition για τη λέξη "πρίμα". Εγώ ας πούμε θα έβαζα στο ένα άκρο του φάσματος μια σύγχρονη Les Paul Custom με maple καπάκι κι έβενο ή κάποια παλιά 80s Yamaha και Ibanez LesPaulοειδή με γέφυρες που ζύγιζαν κάνα κιλό η κάθε μία ως πρίμες κιθάρες και στο άλλο άκρο μια Stratocaster με Rosewood ταστιέρα και λεπτό μπράτσο ως αναιμική και μεσαία. Η PRSi συνήθως κάθονται κάπου στη μέση. 

 

[gkourmoul1]

το λινκ που παρέθεσα παραπάνω

Οι μετρήσεις μοιάζουν σωστές, αν και για το τι alnico είναι ο prs διατηρώ επιφυλάξεις.

Το σίγουρο είναι ότι ηχητικά δεν μοιάζουν καθόλου. Μέρα με τη νύχτα, κυριολεκτικά.

Σίγουρα επηρρεάζει και το πόσο πριμάτη είναι η κιθάρα. Βέβαια, όταν ξηλωσα τους 85/15s, τους έβαλα σε μια prs se 245, και η συμπεριφορά τους δεν άλλαξε. Παρέμειναν scooped, χωρίς όγκο, και με πρίμα που ξύριζαν. Δεν τους αρέσει και το πολύ gain. Πολύ vintage το ηχόχρωμα.

Από την άλλη, οι probuckers έχουν πολύ μπάσο, έντονα μεσαία, και γλυκά πρίμα. Έχουν πολύ καλό καθαρό bluesy/jazzy ήχο. Με distortion θελουν προσοχή διότι λασπώνουν, λόγω μπάσου, και δεν έχουν καθόλου definition (το αντίθετο με τους prs στην θεση bridge).

Δεν τους έχω στην κατοχή μου, πλέον, αλλιως θα έκανα ένα μίνι συγκριτικό.

 

[Superfunk]

Καμία σχέση πχ με μια tele

Καλά κάθεσε τώρα και συγκρίνεις τη μόνη σοβαρή κιθάρα με την PRS ? τι περίμενες δηλαδή;

Σε λίγο θα την συγκρίνεις και με Les Paul έτσι πως πάμε ?

 

[Nestoras]

Καλά κάθεσε τώρα και συγκρίνεις τη μόνη σοβαρή κιθάρα με την PRS ? τι περίμενες δηλαδή;

Σε λίγο θα την συγκρίνεις και με Les Paul έτσι πως πάμε ?

Ε όχι!