Ο Roger Waters επανηχογραφεί το Dark Side of the Moon

[mpamps]

Εννοείς ότι θα το κάνει "ίδιο";

Ή επειδή το κάνει ο ίδιος;

Ούτως ή άλλως "διασκευές" του DSOTM παίζονται από τη μπάντα του και από τους πάλαι-ποτέ Floyd εδώ και δεκαετίες. Γιατί να μην γίνει άλλη μία; Επειδή μας χαλάει εμάς την "ανάμνηση";

Μου ξέφυγε ένα άρθρο. "ο ίδιος" ήθελα να γράψω.

Η "ανάμνηση" δε χαλάει. Καθόλου.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον ήμουν υπερβολικός σχετικά με την "απαξίωση".

Ακόμα ψάνχω το λόγο γιατί με "ενοχλεί" σαν κίνηση.

Νομίζω ότι τον... "υποδυόταν" ο Snowy White- στο 101% όμως. 

Έχω την εντύωση ότι ειδκά στα solos ο Kilminster έπαιζε τα πιο πολλά και μάλιστα στα πιο signature όπως Time, Comfortably numb (πάνω στο τέιχος).

Ο Snowy White (στα αυτία μου) έχει το δικό του ήχο...δε θα έλεγα ότι τον "υποδυόταν".

 

[Trolley]

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον ήμουν υπερβολικός σχετικά με την "απαξίωση".

Να μην παρεξηγούμαστε, δεν εννοώ εσένα... εννοώ άλλα παιδιά που βλέπω να γράφουν εναντίον του. Ειδικά εννοώ τη γυναίκα του Γκίλμουρ, της οποίας οι στίχοι είναι μόνο 5.000 κλάσεις κάτω του Waters, με κάτι λακαμίες για το περιβάλλον και το θάνατο του οπτιμισμού στο κουρείο. Άσε μας κοπέλα μου, αν δεν τα τραγούδαγε ο Γκίλμουρ θα ήταν τσιτάτα για διαφημίσεις παρόχων ενέργειας.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Έχω την εντύωση ότι ειδκά στα solos ο Kilminster έπαιζε τα πιο πολλά και μάλιστα στα πιο signature όπως Time, Comfortably numb (πάνω στο τέιχος).

Ο Snowy White (στα αυτία μου) έχει το δικό του ήχο...δε θα έλεγα ότι τον "υποδυόταν".

Πιθανώς να είναι όπως τα λες- πραγματικά δεν θυμάμαι ποιος έπαιζε τι και που. Πάντως όποιος και αν ήταν, ήταν copy - paste Gilmour και σε ήχο και σε παίξιμο. Κλώνος...

 

[manosx]

 Το dark side of the moon ισως ειναι η κορυφαια ηχογραφηση ever στο χωρο την ποπ/ ροκ. Με αυτην την εννοια ειναι προφανως περιττη μια επαναηχογραφηση του. Ομως ο βασικος δημιουργος του, φυσικα με την συμβολη των υπολοιπων τιτανων, εχει δικαιωμα και να το ξαναηχογραφησει, να το διασκευασει, να το κανει κουαρτετο για τζιτζικια και καστορες, να του βαλει φωτια και να το καψει, δικο του ειναι οτι θελει το κανει.

 Το καπιστρι δεν το εκοψε μουσικα, και εγω τον απολαυσα και στο οακα και αλλου και ειναι τοπ και θα ξαναπηγαινα. Οταν ομως βγαινεις δημοσια και λες τις ΜΑΛΑΚΙΕΣ που λες στη συζυγο του ηγετη μιας χωρας που καταστρεφεται απο τον ιμπεριαλισμο, και καπιστρι εχεις κοψει, και σαπιος ως το μεδουλι εισαι, και αναξιος λογου ανθρωπος, και δεν ειναι θεμα γερατιων, τις ιδιες μαλακιες λεει για δεκαετιες. Παρολα αυτα εγω cancel σα μουσικο δεν τον κανω και ουτε θα τον κανω, διοτι δεν ειμαι μ@@νοπανο σαν την φαρα του.

 

[sultan of string]

το dsotm είναι όχι απλώς ιστορικός δίσκος.

Είναι ένας από τους 3-5 λίγους.

Η συμμετοχή όλων είναι απολύτως απαραίτητη.

Εχοντας αγοράσει τον δίσκο το 1973 αφού τον άκουσα στο ράδιο μόλις λίγες εβδομάδες πριν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα να φανταστώ άλλη εκτέλεση.

Ακόμα και το remaster του 2003  των 30 ετών με τον James Guthrie και την παραγκώνιση του Alan Parsons μου φάνηκε λίγο και μίζερο. Των 50 ετών δεν ξέρω αν θα το πάρω.

Τέλος δεν ξέρω τι έκανε ο Waters, ίσως θα είχε ενδιαφέρον να το ακούσω, αλλά αυτός ο δίσκος χωρίς αυτήν ... ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Κύριοι, ας το κρατήσουμε χαμηλά παρακαλώ, χωρίς χαρακτηρισμούς και "κοσμητικά".

 

[John Goumis]

Είμαι Gilmourικός, μου αρέσουν και τα προσωπικά του άλμπουμ και ναι μπορεί τα Pink Floyd χωρίς τον Waters να μην ήταν 100% Pink Floyd αλλά από κάτι ''the final cut'' τα προτιμώ χίλιες φορές.

Ο Roger Waters, με του οποίου τις απόψεις (μιας και θίχτηκαν) δεν συμφωνώ, έμεινε ορφανός από πατέρα (σκοτώθηκε στο β' παγκόσμιο) από πέντε μηνών σε μια σκληρή δεκαετία, την δεκαετία του '40, γεγονός που προφανώς επηρέασε τον ψυχισμό του, και αυτό φαίνεται και στην μουσική-στίχος που έχει γράψει, και από την καλή και από την ανάποδη. 

Υπό αυτή την έννοια, δεν τον κρίνω (καλά όχι ότι τον νοιάζει η άποψή μου) και εξακολουθώ να τον θεωρώ πολύ σημαντικό στην σύγχρονη ιστορία της μουσικής. Αναμένω να δω τι έχει κατά νου, ελπίζω αυτό που θέλει να κάνει να έχει κάποια ουσία και όχι κάποια γεροντομεγαλομανία

 

[sultan of string]

 Κάπου μέσα λέει ότι ο Mason, ο Wright και ο Gilmour δεν μπορούν να γράψουν τραγούδια, εγώ πάντως άλλο βλέπω στην παρακάτω λίστα των tracks του άλμπουμ.... Εντάξει, γνώμη μου είναι ότι ο Roger όντως ήταν η ψυχή των Pink Floyd, αλλά όπως έδειξε η σόλο του πορεία χωρίς αυτούς δεν.....

1. Speak to Me
   01:08 (Mason)
   
2. Breathe
   02:49 (Waters/Wright/Gilmour)
   
3. On the Run
   03:51 (Waters/Gilmour)
   
4. Time
   06:50 (Mason/Waters/Wright/Gilmour)
   
5. The Great Gig in the Sky
   04:44 (Wright)
   
6. Money
   06:23 (Waters)
   
7. Us and Them
   07:50 (Waters/Wright)
   
8. Any Colour You Like
   03:26 (Mason/Wright/Gilmour)
   
9. Brain Damage
   03:47 (Waters)
   
10. Eclipse
    02:12 (Waters)
    

Αν δούμε παρακάτω στην αναθεωρημένη έκδοση των credits μετα την αγωγή που τους έκανε η τραγουδίστρια βλέπουμε ότι πέρα από τους στίχους η συμμετοχή του γκρινιάρη εκτός από το money είναι στα δυό τελευταία (χαμηλών τόνων) και εν μέρει στο time.

Φυσικά το όλο concept του χρόνου και ζωής θανάτου με τις "συνεντεύξεις" του το αναγνωρίζω.

Αλλά το να μηδενίζεις τους άλλους δεν....

Τέλος είναι παρα πολλοί αυτοί (και εγώ) που θεωρούν ότι η συμβολή του Alan Parsons ήταν σχεδόν ισότιμη με κάθε μέλους αν και επισήμως δεν αναγνωρίστηκε.


Track listing[SIZE=small][edit][/SIZE]


All lyrics are written by Roger Waters.[168]


Side one


No.


Title


Music


Lead vocals


Length


1.


"Speak to Me"


Nick Mason


instrumental


1:05


2.


"Breathe" (In the Air)

• Richard Wright
  
• David Gilmour
  

Gilmour


2:49


3.


"On the Run"

• Waters
  
• Gilmour
  

instrumental


3:45


4.


"Time"

• Waters
  
• Gilmour
  
• Wright
  
• Mason
  

• Gilmour
  
• Wright
  

6:53


5.


"The Great Gig in the Sky"

• Wright
  
• Clare Torry[nb 12]

Torry


4:43


Total length:


19:15




Side two


No.


Title


Music


Lead vocals


Length


6.


"Money"


Waters


Gilmour


6:22


7.


"Us and Them"

• Wright
  

Gilmour


7:49


8.


"Any Colour You Like"

• Gilmour
  
• Mason
  
• Wright
  

instrumental


3:26


9.


"Brain Damage"


Waters


Waters


3:46


10.


"Eclipse"


Waters


Waters


2:12


 

 

[fatalv]

Το "Amused To Death" είναι καλύτερος δίσκος από οποιονδήποτε δίσκο των Pink Floyd.

Δισκάρα το AMused, αλλά ΟΥΤΕ ΚΑΝ ''βλέπει'' το Division Bell, που φυσικά ήταν κοινή προσπάθεια των 3 μελών. Για το AMLOR συμφωνώ...''Περί ορέξεως'', καταλάβαμε. προλαβαίνω τους βιαστικούς.

EDIT: Α, καλά τώρα είδα ότι μιλούσες γενικά για τα άλμπουμ των Φλόιντ.

Νόμισα ότι μιλούσες για μετά το 1983. Υπερβολές, ακόμα και για υποκειμενική άποψη.

(Απορώ πώς μπήκα σε αυτό το χωρίς νόημα νήμα, του τι ήταν καλύτερο από τα άλλα. Κάτι που σιχαίνομαι δηλ, καθώς είναι τελείως γελοίο (κατ' εμέ, μην παρεξηγηθώ). Αλλά ας αφήσω αυτό που έγραψα. Δεν θα συνεχίσω κιόλας να ποστάρω σε αυτό εδώ.?)

 

[sultan of string]

όλα τα νήματα του είδους τείνουν να καταλήξουν στην ίδια αντιπαράθεση.

Η οποία ουσιαστικά δεν υπάρχει.

Το αρχικό νόημα είναι ότι τα αριστουργήματα τα αφήνεις ήσυχα.

Η ιστορία έχει αποφανθεί.

Όλα τα άλλα που λέμε είναι γαρνιτούρα στον καφενέ

 

[fenderiarhs]

Το "Amused To Death" είναι καλύτερος δίσκος από οποιονδήποτε δίσκο των Pink Floyd. Ναι, χρειάστηκε να κουβαλήσει ακόμη και τον Beck για να καλύψει το κενό του Gilmour, αλλά... το κάλυψε και με το παραπάνω.

Τώρα, ότι έχει λαλήσει στα γεράματα... εντάξει, δεν είναι σπάνιο στα λεγόμενα "γεράματα",  κάποιοι μάλιστα πιστεύουν ότι είναι αναπόφευκτο για οποιαδήποτε ιδιοφυία.

Ενταξει υπερβολες. Οντως κλασεις ανωτερος απο οτιδηποτε post 1983 αλλα μεχρι εκει. Μου αρεσει παντως που ακομα διαφωνουμε εκει που και οι μεγαλυτεροι εχθροι μεσα απο τους στιχους της ιδιας της καταγγελουσας -) ) συμφωνουν: oι δουλειες ολων τους ειναι κλασμα μπροστα σε οτι δημιουργησαν με τη μεταξυ τους συνεργασια ακομα και υπο τη δικτατορια του προλεταριατου του Waters.





Τωρα για τα περι πολιτικων τοποθετησεων του Waters, ο καθενας τα βλεπει κατω απο το πρισμα της δικης του πολιτικης (ή και μουσικης) τοποθετησης οποτε.....

Οσον αφορα  τα περι διασκευης του DSOTM, ο μονος που μπορει να διασκευασει Σαββοπουλο ειναι ο......Σαββοπουλος.

 

[Trolley]

Οι δίσκοι των Pink Floyd που αξίζει να αναλογιζόμαστε είναι τα Dark Side / Animals / Wish / Wall, άντε για τους πολύύύύ μερακλήδες και τα δύο πρώτα. Από αυτά τα τέσσερα, το Amused To Death είναι ωριμότερο φρούτο, της ίδιας ακριβώς λογικής, ήτοι του ροκ αντίστοιχου των epics του Andrew Lloyd Weber (με τον οποίο η σχέση/σύγκριση είναι προφανής), οπότε επιμένω ότι είναι καλύτερος δίσκος.

Αλλά αυτό είναι δικό μου ζήτημα (και των άλλων πέντε στην Ελλάδα που ασχολήθηκαν με το θέμα) - ο λόγος που επενέβην είναι η αμφισβήτηση για το αν ο Waters εξακολουθεί να έχει το καλλιτεχνικό εκτόπισμα που του δίνει τη δικαιοδοσία να ξαναηχογραφήσει το DSOTM. Αυτά τα περί "απώλειας καλλιτεχνικού εκτοπίσματος λόγω έκφρασης πολιτικής πεποίθησης με την οποία δε συμφωνούμε" έχουν όντως ακουστεί ΚΑΙ για το Σαββόπουλο (τον οποίο κατηγορούσαν ως "δεξιό"), και επειδή διαφωνώ γενικώς με αυτή τη προσέγγιση, είπα να καταγραφεί.

Το Division Bell (όπως και το Momentary Lapse) είναι μέτριοι και άνισοι δίσκοι. Ναι έχουν τον "ήχο" των Floyd, αλλά στιχουργικά είναι για δάκρυα χαρμολύπης και έχουν και μερικά κομάτια που άνετα τα πετάς. Το Amused To Death έχει τον "ήχο" που θα είχαν οι Floyd αν δεν είχαν διαλυθεί και αν ο Gilmour ήταν Beck, και αν o Wright μάθαινε να παίζει πάνω από τέσσερις συγχορδίες και αν ο Mason μάθαινε να παίζει πάνω από ένα ρυθμό, και αν οι μεθοδοι ηχογράφησης και μίξης ήταν σύγχρονες και αν, και αν, και αν....  Θεματικά ο δίσκος είναι το απόλυτο Floyd concept album, με στίχους που είναι καλύτεροι από οτιδήποτε παρόμοιο έχω ακούσει.

Στο DVD "In The Flesh" η μπάντα του Waters παίζει το "Set The Controls For The Heart Of The Sun", σφραγίζοντας για πάντα την απάντηση για το ποιος ακριβώς ήτσν η καρδιά των Floyd. Δυστυχώς δε βλέπω να υπάρχει το βίντεο, αλλά να ένα YouTube item που έχει το audio σε αρκετά καλή ποιότητα.

 

[sultan of string]

μετά την δικαστική/εξωδικαστική διαμάχη τους έχει χάσει κάθε δικαίωμα στο όνομα και την δισκογραφία εκτός από το Wall.

Αυτά θυμάμαι εγώ.

Συνεπώς οι γκρίνιες του είναι άνευ αντικειμένου.

Και κατα πάσα πιθανότητα οι άλλοι θα μποϋκοτάρουν την δική του έκδοση

 

[fatalv]

και αν o Wright μάθαινε να παίζει πάνω από τέσσερις συγχορδίες και αν ο Mason μάθαινε να παίζει πάνω από ένα ρυθμό

Ε;

Καταλαβαίνεις ότι είναι τουλάχιστον αστείο αυτό που γράφεις έτσι;

(συνεχίζω να ποστάρω εν τω μεταξύ ?)

 

[Trolley]

Καταλαβαίνεις ότι είναι τουλάχιστον αστείο αυτό που γράφεις έτσι;

Για αστείο το γράφω. Στην πραγματικότητα, το ρεπερτόριο μουσικών ιδεών που παρουσίασαν από το 1975 και μετά, είναι ακόμη μικρότερο. Ας γελάσωμε λοιπόν.

(συνεχίζω να ποστάρω εν τω μεταξύ ?)

Συνεχίζεις να ποστάρεις εν' τω μεταξύ. Στην αρχή έγραψες ότι το Amused To Death είναι δισκάρα, μετά το άφαίρεσες. Τελικά, είναι δισκάρα ή όχι; Και αν είναι, από ποια άλμπουμ των Floyd είναι καλύτερο; Ή όλα τα άλμπουμ των Floyd είναι δισκάρες επίσης;

Σόρυ για την υιοθέτηση οπαδικού πνεύματος και ύφους αλλά είπα το λόγο :

ο λόγος που επενέβην είναι η αμφισβήτηση για το αν ο Waters εξακολουθεί να έχει το καλλιτεχνικό εκτόπισμα που του δίνει τη δικαιοδοσία να ξαναηχογραφήσει το DSOTM

 

[sultan of string]

Σόρυ για την υιοθέτηση οπαδικού πνεύματος και ύφους αλλά είπα το λόγο :

όχι

διότι ήταν συλλογική δουλειά.

Αλλο το τι θυμήθηκε τώρα

 

[fatalv]

Για αστείο το γράφω. Στην πραγματικότητα, το ρεπερτόριο μουσικών ιδεών που παρουσίασαν από το 1975 και μετά, είναι ακόμη μικρότερο. Ας γελάσωμε λοιπόν.

Συνεχίζεις να ποστάρεις εν' τω μεταξύ. Στην αρχή έγραψες ότι το Amused To Death είναι δισκάρα, μετά το άφαίρεσες. Τελικά, είναι δισκάρα ή όχι; Και αν είναι, από ποια άλμπουμ των Floyd είναι καλύτερο; Ή όλα τα άλμπουμ των Floyd είναι δισκάρες επίσης;

Σόρυ για την υιοθέτηση οπαδικού πνεύματος και ύφους αλλά είπα το λόγο :

1. Γέλα. Για γέλια είναι αυτό που λες.

2. Το ξαναέγραψα. Όντως είναι

3. Δεν υπάρχει κανένα οπαδικό πνεύμα. Συζητάμε και ενίοτε διαφωνούμε, ακόμα και με διαφορετικούς από τους συνήθεις τρόπους. Είναι αστείο πραγματικά να μιλάμε για την αξία των μουσικών που ανήκαν στους FLoyd από την αρχή έως το τέλος. Όποιος και να ήταν.

Το τι κάνει ο Έλληνας με τον Waters ή με τον Gilmour είναι και αυτό αστείο, εφόσον μπαίνει σε συγκρίσεις, ίντριγκες και λοιπά λοιπά. Είναι ανίκητη η βλακεία του να ψάχνουμε συνέχεια ποιος έγραψε καλύτερα τι και άλλες ιστορίες που προκαλούν γέλιο και αηδία. Δεν γίνεται μόνο εδώ, γίνεται σε όλες (πιθανόν) τις χώρες.

 

[LK]

Εμένα αυτοί οι δύο , Γκίλμουρ - Γουότερς, μου θυμίζουν κάτι συγχωριανούς μου, που μαλώνουν για έναν φράχτη στα όμορα οικόπεδά τους καμία 40ρια χρόνια.

Και αυτοί μπλέξανε στη διαμάχη τους και τα πολιτικά, και τις νύφες.....και τα μπατζανάκια  τους.

Αλλά αυτοί (οι συγχωριανοί)  δεν έχουν τα φράγκα τους να πάνε καμία εκδρομή βρε αδερφέ να ξεσκάσουν.

Τώρα αυτοί γιατί ξεκατινιάζονται από το 1985 με λυμένα τα οικονομικά τους (άρα μεγάλο μέρος τον προβλημάτων τους) .....δεν το χω καταλάβει.

 

[cigaret13]

 Τώρα αυτοί γιατί ξεκατινιάζονται από το 1985.....δεν το χω καταλάβει.

$$$$$

 

[LK]

$$$$$

Έλα μωρε....να πεις δεν έχουν....