- Μηνύματα
- 5,554
- Πόντοι
- 798
Καλημέρα σε όλους,
εδώ και 2 εβδομάδες είμαι περήφανος ιδιοκτήτης μιας χειροποίητης μασίφ (!!!) D-hole κατασκευής Γουλιέλμου (http://www.goulielmos-guitars.gr). Τα χαρακτηριστικά της είναι εντυπωσιακά : όλη σόλιντ, καπάκι German spruce, πλαϊνά και πλάτη κυπαρίσσι (!), λαιμός μαόνι, ταστιέρα έβενος.
Περνώντας πολλες ώρες μαζί της, ανακαλύπτω τα "κρυφά" χαρακτηριστικά που διαθέτει ένα χειροποίητο hi-end ακουστικό όργανο, αυτά δηλαδή που δεν είχα καταφέρει να απολαύσω σε βιαστικές δοκιμές σε εκθέσεις οργανοποιΐας που την είχα ξανασυναντήσει. Τα προφανή προτερήματά της είναι άμεσα αναγνωρίσιμα: αψογη ποιότητα κατασκευής που παραπέμπει σε πολύ ακριβό όργανο, όμορφα νερά, φοβερό playability και χαρακτηριστική χροιά που ακούς σε ηχογραφήσεις. Με τη συγκατοίκηση όμως απέκτησα πρόσβαση στη συμπεριφορά της σε παραμέτρους περα από τις προφανείς: στις πραγματικές δυναμικές της, τον τρόπο που ακούγεται μαζί με άλλα όργανα, το πώς "γράφει" με τον εξοπλισμό μου κλπ.
Για τις δυναμικές της θα μπορούσα να γράψω ποιήματα ;D
Σε χαμηλές εντάσεις είναι γλυκιά και ολοστρόγγυλη (σαν καλή παρλορ) ενώ όσο αυξάνεις το κοπάνημα δυναμώνει πολύ χωρίς να αλλοιώνεται η ποιότητα των νοτών, όμως η χροιά της γίνεται "πιο manouche". Με διαφορετικές πένες και τρόπους παιξίματος παραμένει ένα εξαιρετικό ακουστικό όργανο που κάνει και για διαφορετικού είδους μουσικές.
Μαζί πήρα και τον lipstick μαγνήτη που σχεδιαστηκε από την Gabojo Amplification (http://gabojo.com/) ειδικά για D-hole κιθαρες. Εδώ αξιζει να σημειωθεί οτι έψαχνα τρόπο να κάνω ηλεκτρακουστική την προηγούμενη D-hole μου (μια Gitane D-500) αλλά πρακτικά δεν υπήρχαν επιλογές! Οι μαγνήτες που κάνουν για κανονικές ακουστικές δεν μπαίνουν στις D-hole, oπότε η "λύση" ήταν ή κάψες (κακός ήχος), ή custom γεφυρα με πιεζοηλεκτρικό κρύσταλλο κάτω από το κόκκαλο (ακριβό χωρίς καλό ακουστικό αποτέλεσμα) ή μικρόφωνο με μανταλάκι από αυτά που χρησιμοποιούνται σε σαξόφωνα κλπ (πανάκριβο). Ο Gabojo έφτιαχνε ποιοτικότατους μαγνήτες για oval gypsy κιθάρες, αλλά στις D-hole τύπου Maccaferri (όπως η δική μου) δεν μπορούσαν να τοποθετηθούν γιατί υπάρχει καμάρι που είναι πρόσωπο με την τρύπα! Εν πάση περιπτώσει, κατάφερε να λύσει αυτό το πρόβλημα με μια πανέξυπνη λύση όπου δενεται ο μαγνήτης πάνω στο τελευταίο "τάστο" αυτών των κιθαρών και έφτιαξε και εναν lipstick μαγνήτη για να ταιριάζει με τον ήχο των D!
O ήχος του...πέρα από το αναμενόμενο. Ο μαγνήτης ακούει τις δυναμικές της κιθάρας και είναι πλήρως ισορροπημένος σε όλες τις χορδές (σε αυτές τις κιθάρες συνηθίζεται λόγω του είδους των χορδών να είναι πολύ δυνατές οι καντίνι εναντι των τυλιχτών, ενώ εδώ δε συμβαινει κάτι τέτοιο). Η χροιά που βγαίνει στον ενισχυτή διατηρεί τον ακουστικό χαρακτήρα χωρίς να "μπουζουκίζει" και γενικά η αίσθηση που παίρνω ηχητικά από το συνδυασμό της κιθάρας και του μαγνήτη είναι αυτή ενός καλού σκάφους με χορδές ακουστικής. Για αυτό το λόγο σκέφτομαι να δοκιμάσω πώς θα παίζει με φλατ χορδές...
Παρεμπιπτόντως, έχω αποφασίσει να ηχογραφήσω "αξιοπρεπώς" το ρεπερτόριο με τα βαλς που παίζω με φίλους τα τελευταία χρόνια, έτσι για να υπάρχει σε αρχείο, οπότε ανά περιόδους θα ανεβάζω ό,τι ολοκληρώνεται. Από τις μέχρι τώρα δοκιμαστικές ηχογραφήσεις επέλεξα να ανεβάσω το flambée montalbanaise, όπου ακούγεται ξεχωριστά ο φυσικός της ήχος (ρυθμικά) και ο ήχος της με το μαγνήτη. Τα ρυθμικά έχουν γραφτεί με ένα Rode NΤ1-A να κοιτάζει τη γέφυρα, ενώ το θέμα με ενα Shure SM57 στο κέντρο του Fender Champ 12. Στην ηχογράφηση δεν έχει γίνει καμία περαιτέρω επεξεργασία, εκτός από λίγο panning.
flambee1.mp3
εδώ και 2 εβδομάδες είμαι περήφανος ιδιοκτήτης μιας χειροποίητης μασίφ (!!!) D-hole κατασκευής Γουλιέλμου (http://www.goulielmos-guitars.gr). Τα χαρακτηριστικά της είναι εντυπωσιακά : όλη σόλιντ, καπάκι German spruce, πλαϊνά και πλάτη κυπαρίσσι (!), λαιμός μαόνι, ταστιέρα έβενος.
Περνώντας πολλες ώρες μαζί της, ανακαλύπτω τα "κρυφά" χαρακτηριστικά που διαθέτει ένα χειροποίητο hi-end ακουστικό όργανο, αυτά δηλαδή που δεν είχα καταφέρει να απολαύσω σε βιαστικές δοκιμές σε εκθέσεις οργανοποιΐας που την είχα ξανασυναντήσει. Τα προφανή προτερήματά της είναι άμεσα αναγνωρίσιμα: αψογη ποιότητα κατασκευής που παραπέμπει σε πολύ ακριβό όργανο, όμορφα νερά, φοβερό playability και χαρακτηριστική χροιά που ακούς σε ηχογραφήσεις. Με τη συγκατοίκηση όμως απέκτησα πρόσβαση στη συμπεριφορά της σε παραμέτρους περα από τις προφανείς: στις πραγματικές δυναμικές της, τον τρόπο που ακούγεται μαζί με άλλα όργανα, το πώς "γράφει" με τον εξοπλισμό μου κλπ.
Για τις δυναμικές της θα μπορούσα να γράψω ποιήματα ;D
Σε χαμηλές εντάσεις είναι γλυκιά και ολοστρόγγυλη (σαν καλή παρλορ) ενώ όσο αυξάνεις το κοπάνημα δυναμώνει πολύ χωρίς να αλλοιώνεται η ποιότητα των νοτών, όμως η χροιά της γίνεται "πιο manouche". Με διαφορετικές πένες και τρόπους παιξίματος παραμένει ένα εξαιρετικό ακουστικό όργανο που κάνει και για διαφορετικού είδους μουσικές.
Μαζί πήρα και τον lipstick μαγνήτη που σχεδιαστηκε από την Gabojo Amplification (http://gabojo.com/) ειδικά για D-hole κιθαρες. Εδώ αξιζει να σημειωθεί οτι έψαχνα τρόπο να κάνω ηλεκτρακουστική την προηγούμενη D-hole μου (μια Gitane D-500) αλλά πρακτικά δεν υπήρχαν επιλογές! Οι μαγνήτες που κάνουν για κανονικές ακουστικές δεν μπαίνουν στις D-hole, oπότε η "λύση" ήταν ή κάψες (κακός ήχος), ή custom γεφυρα με πιεζοηλεκτρικό κρύσταλλο κάτω από το κόκκαλο (ακριβό χωρίς καλό ακουστικό αποτέλεσμα) ή μικρόφωνο με μανταλάκι από αυτά που χρησιμοποιούνται σε σαξόφωνα κλπ (πανάκριβο). Ο Gabojo έφτιαχνε ποιοτικότατους μαγνήτες για oval gypsy κιθάρες, αλλά στις D-hole τύπου Maccaferri (όπως η δική μου) δεν μπορούσαν να τοποθετηθούν γιατί υπάρχει καμάρι που είναι πρόσωπο με την τρύπα! Εν πάση περιπτώσει, κατάφερε να λύσει αυτό το πρόβλημα με μια πανέξυπνη λύση όπου δενεται ο μαγνήτης πάνω στο τελευταίο "τάστο" αυτών των κιθαρών και έφτιαξε και εναν lipstick μαγνήτη για να ταιριάζει με τον ήχο των D!
O ήχος του...πέρα από το αναμενόμενο. Ο μαγνήτης ακούει τις δυναμικές της κιθάρας και είναι πλήρως ισορροπημένος σε όλες τις χορδές (σε αυτές τις κιθάρες συνηθίζεται λόγω του είδους των χορδών να είναι πολύ δυνατές οι καντίνι εναντι των τυλιχτών, ενώ εδώ δε συμβαινει κάτι τέτοιο). Η χροιά που βγαίνει στον ενισχυτή διατηρεί τον ακουστικό χαρακτήρα χωρίς να "μπουζουκίζει" και γενικά η αίσθηση που παίρνω ηχητικά από το συνδυασμό της κιθάρας και του μαγνήτη είναι αυτή ενός καλού σκάφους με χορδές ακουστικής. Για αυτό το λόγο σκέφτομαι να δοκιμάσω πώς θα παίζει με φλατ χορδές...
Παρεμπιπτόντως, έχω αποφασίσει να ηχογραφήσω "αξιοπρεπώς" το ρεπερτόριο με τα βαλς που παίζω με φίλους τα τελευταία χρόνια, έτσι για να υπάρχει σε αρχείο, οπότε ανά περιόδους θα ανεβάζω ό,τι ολοκληρώνεται. Από τις μέχρι τώρα δοκιμαστικές ηχογραφήσεις επέλεξα να ανεβάσω το flambée montalbanaise, όπου ακούγεται ξεχωριστά ο φυσικός της ήχος (ρυθμικά) και ο ήχος της με το μαγνήτη. Τα ρυθμικά έχουν γραφτεί με ένα Rode NΤ1-A να κοιτάζει τη γέφυρα, ενώ το θέμα με ενα Shure SM57 στο κέντρο του Fender Champ 12. Στην ηχογράφηση δεν έχει γίνει καμία περαιτέρω επεξεργασία, εκτός από λίγο panning.
flambee1.mp3
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
