Να ανεβάσω τη μουσική μου στο internet;

Αυτο σας ξεφυγε

matawan είπε:
Απλα μια επισημανση... Ο κυριος Burnett μιλαει εχοντας μια καλη εικονα για το τι συμβαινει στις ΗΠΑ, οποτε ισως να μην εχει και πολυ νοημα η γενικευση...
ο T.BONE (ο κυριος που μιλαει,ο οποιος ειναι και ενας απο τους σημαντικοτερους παραγωγους του..ΠΛΑΝΗΤΗ και..αρκετα καλος... ;D μουσικος ο ιδιος)...μιλαει για τις ΗΠΑ.

 
Superfunk είπε:
Αυτο σας ξεφυγε

ο T.BONE (ο κυριος που μιλαει,ο οποιος ειναι και ενας απο τους σημαντικοτερους παραγωγους του..ΠΛΑΝΗΤΗ και..αρκετα καλος... ;D μουσικος ο ιδιος)...μιλαει για τις ΗΠΑ.
Σε τι συνίσταται η διαφορά?

Οι συνθήκες στις οποίες αναφέρεται ο Burnett ίδιες είναι. Κάνω λάθος?

 
Απλα στις ΗΠΑ εχεις εστω και...μια ελπιδα στις χιλιες να κανεις κατι στη μουσικη σε αλλες χωρες αυτη η ελπιδα ειναι περιπου..μια στο εκατομμυριο....(μιλαω παντα για επιτυχια που θα οδηγησει στο να ζει καποιος απο τη μουσικη του)

 
Έχεις δίκιο, απλά δεν νομίζω πως αυτό επηρεάζει το γεγονός πως ο Burnett κάνει τον εξής άστοχο συσχετισμό: οι χρήστες του myspace είναι πολλοί άρα η μουσική που διατίθεται στο myspace χάνει την αξία της.

 
Και συγχωρείται. Αν κάνει τέτοιες ΔΙΣΚΑΡΕΣ.

Πάντως αν δει κανείς πώς ηχογράφησε τον τελευταίο δίσκο του Mellencamp θα νομίζει ότι είμαστε στα 50’s

http://www.mellencamp.com/news.html?n_id=625

The album was recorded on vintage equipment – a 55 year-old Ampex tape recorder with just one microphone -- in Savannah at the First African Baptist Church, in Memphis at Sun Studios and in San Antonio in room 414 of the Gunter Hotel.

;D

Συγνώμη για το offtopic.

 
Υπάρχουν ηλεκτρονικές υπηρεσίες (http://ow.ly/2RaO0, http://ow.ly/2RaO7, http://ow.ly/2RaOi) που πουλάνε τη μουσική σου στο itunes κ.τ.λ. Δεν τα δοκίμασα αλλά ακούγεται καλά. Γιατί όχι, αν δεν βασίζεσαι στα lyrics και φτιάχνεις διεθνώς ανταγωνιστική μουσική, μπορείς να πάρεις τα χρήματα από μία αγορά στην οποία αλλιώς δεν θα είχες πρόσβαση.

 
trolley είπε:
Κανείς δεν ενσωματώνεται σε τέτοιο μηχανισμό διανομής χωρίς να έχει παραιτηθεί από τη πιθανότητα να καταξιωθεί καλλιτεχνικά - δεν έχει σχέση με το επίπεδο της δουλειάς του, αλλά με το είδος του κοινού που αποζητά.
Υπάρχουν δημιουργοί (δεν λέω καλλιτέχνες γιατί δεν μου λέει τίποτα η λέξη) που τώρα ξεκινάνε, δεν είναι όλοι φτασμένοι και καταξιωμένοι. Σε τέτοιου είδος sites έχω δεί πραγματικά αριστουργήματα που δεν τα βλέπεις στις επώνυμες εκθέσεις. Και (εύκολα) θα βρείς πιό φρέσκα πράγματα, καινούργιες τάσεις και απόψεις που μία καταξιωμένη gallerie δύσκολα θα έδειχνε.

Aπό και την άλλη και οι "καλλιτέχνες"-δημιουργοί...είναι άνθρωποι σαν και εμάς ξέρεις...

έχουν να πληρώσουν λογαριασμούς, τα υλικά της δουλειάς τους, το φαί τους...

Ο καλλιτέχνης αποζητά τη προσωπική σχέση με το θεατή/ακροατή του. Οτιδήποτε άλλο είναι διαφήμιση.
Ο καλλιτέχνης αποζητά τον θεατή/ακροατή και την αποδοχή του αλλά και τον οβολό του...Οτιδήποτε άλλο είναι παραμυθι για τα μικρά παιδιά.

Το ξέρω επειδή γνωρίζω το σάιτ του φίλου σου και τα σχετικά του όπως και τον ρόλο που καλούνται να γεμίσουν.
Τα παραπάνω και δι εσέ...και μην κολλάς στο site του φίλου μου....Άλλο παράδειγμα

http://www.we7.com

δε θεωρώ τη μαγειρική ως καλλιτεχνική απασχόληση
Εάν θεωρούμε τέχνη τη φωτογραφία (ας πούμε), πρέπει να θεωρήσουμε και τη μαγειρική...αν το δούμε καλύτερα, έχει τους ίδιους δημιουργικούς κανόνες. :D ;)

 
Μέχρι ένα σημείο συμφωνούσα με τον ΑΪ στην αρχική του τοποθέτηση περί social websites (myspace, soundclick, facebook, etc). Είναι λογικό, ότι με το που μπαίνεις στο Ιντερνετ υποβιβάζεσαι σε αυτό που κάνουν τα άλλα 4 δις κόσμος, και συν αυτού όταν μπαίνεις σε μία σελίδα σαν αυτές που αναφέρθηκαν άμεσα μπαίνεις στον ανταγωνισμό με τους άλλους εκατομύρια!

Το νόημα, όμως, είναι ότι τα πάντα αποτελούν διαφήμιση, είτε είναι πληρωμένη, είτε είναι τσάμπα, είτε είναι στο facebook, είτε σε ένα φόρουμ!

Είναι τρομερά απογοητευτικό να θεορούμε de facto την ποιότητα του όλου κοινού. Λυπάμαι αλλά έχω γνωρίσει καταπληκτικούς ανθρώπους μέσω του Ιντερνετ και έχω συνεργαστεί, δουλέψει, προσλάβει κόσμο ακριβώς από εκεί. Και όποιος νομίζει διαφορετικά, απλά μάλλον δεν έχει ιδέα που να τους βρει, και ο ίδιος καταναλώνεται σε σελίδες που δεν αξίζουν τον κόπο!

Ο μηχανισμός είναι το εργαλείο. Το κάνεις ότι θέλεις τελικά!

(άσε που σε προσωπικό επίπεδο τα πάω πολύ ωραία με την ενασχόληση μου με το Ιντερνετ και τις δουλειές που προκείπτουν από εδώ... ;))

 
Πολλά τα θέματα που προέκυψαν. Ας προσπαθήσω:

α) Γράφει ο marathon ότι "δεν λέω καλλιτέχνες γιατί δεν μου λέει τίποτα η λέξη". Δεκτόν, αλλά πρέπει να δεχθείς και εσύ ότι σε πολλούς άλλους ανθρώπους λέει.

β) Επίσης γράφει ότι "Ο καλλιτέχνης αποζητά τον θεατή/ακροατή και την αποδοχή του αλλά και τον οβολό του...Οτιδήποτε άλλο είναι παραμυθι για τα μικρά παιδιά.", δήλωση που αφήνω ασχολίαστη διότι δεν τον τιμά να μη ξέρει τον τεράστιο αριθμό καλλιτεχνών που επέμειναν να καλλιτεχνίζουν παρά το γεγονός ότι δεν τους πλήρωνε κανείς γι' αυτό.

γ) Μετά (γνωρίζοντας το παρελθόν μου ως επαγγελματία - όχι καλλιτέχνη - φωτογράφου) γράφει ότι "Εάν θεωρούμε τέχνη τη φωτογραφία (ας πούμε), πρέπει να θεωρήσουμε και τη μαγειρική...αν το δούμε καλύτερα, έχει τους ίδιους δημιουργικούς κανόνες.", δήλωση που μπορεί να δεχθεί αδιαμαρτύρητα μόνο κάποιος που δεν ασχολείται ούτε με τη φωτογραφία, ούτε με τη μαγειρική (εγώ π.χ. που ασχολούμαι και με τα δύο, επιμένω ότι είναι ασκήσεις ύφους όλα αυτά που γράφει).

δ) Επιστρέφοντας στο θέμα, γράφει ο Jazzjoker, αναφερόμενος στη σχέση ανάμεσα στο Myspace και το Facebook ότι "Νομίζω ότι όποιος τα βάζει στο ίδιο καζάνι και τα απορρίπτει συλλήβδην, απλώς δεν τα ξέρει αρκετά καλά.". Η απάντησή μου είναι "Ναι, ή αυτό, ή τα ξέρει καλύτερα από εσένα". Και τα δύο είναι site κοινωνικής δικτύωσης - απλά στη περίπτωση του myspace κατέληξε να θεωρείται "λημέρι" καλλιτεχνών επειδή υπερβολικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων (που δεν πιστεύουν στο ίντερνετ αρκετά ώστε να επενδύσουν κάποιο ποσό) το χρησιμοποιεί σαν τέτοιο.

ε) Ο Superfunk (και ο matawan, αν και προφανώς ορμώμενος από άλλα κίνητρα) εντόπισαν ότι η αναφορά σχετίζεται με τις Η.Π.Α. Το ότι κάποιος το βρήκε και το πόσταρε στο noiz δε σημαίνει ότι αυτές οι δηλώσεις αφορούν το κοινό του noiz ή ότι ο άνθρωπος θα τις έκανε ποτέ ως αρμόδιες για το ελληνικό κοινό.

στ) Ο Nikolas λέει ότι "Το νόημα, όμως, είναι ότι τα πάντα αποτελούν διαφήμιση, είτε είναι πληρωμένη, είτε είναι τσάμπα, είτε είναι στο facebook, είτε σε ένα φόρουμ!", δήλωση με την οποία θα συμφωνήσω για τις ανάγκες της συζήτησης, αλλά αν αυτό ισχύει, τότε είναι σαφές ότι πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός για την προς-τα-έξω εικόνα του. Εγώ είπα - πολύ απλά - ότι μηχανισμοί όπως του Facebook και του MySpace δεν είναι οι καταλληλότεροι γι' αυτή τη δουλειά, ακριβώς επειδή δεν έχουν φτιαχτεί γι' αυτή τη δουλειά.

-----------------------------

Στο ίντερνετ υπάρχει η παρεξήγηση ότι μπορείς να πάρεις δίχως να επενδύσεις, αντίληψη που στην Ελλάδα είναι εξόχως ενισχυμένη από τις πάγιες παθογένειες της νεοελληνικής λουφαδόρικης νοοτροπίας. Καλώς ή κακώς, δεν είναι έτσι τα πράγματα και - από εκεί και έπειτα - ας αποφασίσει καθένας κατά πόσο θέλει να εκτίθεται και σε ποιους.

 
trolley είπε:
στ) Ο Nikolas λέει ότι "Το νόημα, όμως, είναι ότι τα πάντα αποτελούν διαφήμιση, είτε είναι πληρωμένη, είτε είναι τσάμπα, είτε είναι στο facebook, είτε σε ένα φόρουμ!", δήλωση με την οποία θα συμφωνήσω για τις ανάγκες της συζήτησης, αλλά αν αυτό ισχύει, τότε είναι σαφές ότι πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός για την προς-τα-έξω εικόνα του. Εγώ είπα - πολύ απλά - ότι μηχανισμοί όπως του Facebook και του MySpace δεν είναι οι καταλληλότεροι γι' αυτή τη δουλειά, ακριβώς επειδή δεν έχουν φτιαχτεί γι' αυτή τη δουλειά.
αντιθέτως, γνωρίζω ότι υπάρχουν τουλάχιστον 23,000 άνθρωποι σε Αμερική, Αγγλία, Ελλάδα και Ιαπωνία (!!!) που ενδιαφέρονται για τη σύγχρονη κλασσική μουσική, και αυτό είναι κάτι που θα το χρησιμοποιήσω προς οφελός μου όταν έρθει η ώρα!
Τα διαφημιστικά εργαλεία του ΦΒ είναι αρκετά καλά θα έλεγα! (αν και τώρα κάνω λιγο σπαμ, που δεν το θέλω...)

 
Nikolas είπε:
αντιθέτως, γνωρίζω ότι υπάρχουν τουλάχιστον 23,000 άνθρωποι σε Αμερική, Αγγλία, Ελλάδα και Ιαπωνία (!!!) που ενδιαφέρονται για τη σύγχρονη κλασσική μουσική, και αυτό είναι κάτι που θα το χρησιμοποιήσω προς οφελός μου όταν έρθει η ώρα!
Δηλαδή, τι θα κάνεις ακριβώς;

Πιστεύεις ότι αυτοί που σου αφιερώνουν πέντε λεπτά για να σε ακούσουν απλήρωτο, θα αφιέρωναν έστω και ένα σεντ για να σε ακούσουν πληρωμένο; Αυτό εννοείς;

 
Thumbs up για τα λεγόμενα του Trolley, εκτός για την μαγειρική. Από ένα επίπεδο και πάνω είναι τέχνη.

Αν παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά και θες να επενδύσεις στην "τέχνη" σου, ένα facebook και ένα myspace δεν κάνουν τίποτα. Δικαιολογούνται πρακτικά μόνο κατά το ντροπαλό ξεκίνημα αλλά πρέπει σύντομα να αντικατασταθούν από πιο σοβαρά διαδικτυακά μέσα. Και όλοι όσοι όντας φτασμένοι διατηρούν σελίδες facebook και myspace δεν μπορούν να κατηγορηθούν για τίποτα γιατί πολύ απλά έχουν περάσει την κρίσιμη μάζα πέρα της οποίας τα facebook και myspace είναι απλά κάτι επιπλέον.

 
trolley είπε:
α) Γράφει ο marathon ότι "δεν λέω καλλιτέχνες γιατί δεν μου λέει τίποτα η λέξη". Δεκτόν, αλλά πρέπει να δεχθείς και εσύ ότι σε πολλούς άλλους ανθρώπους λέει.
Eίπα ότι προτιμώ για την ίδια περιγραφή, τη λέξη δημιουργός...το ίδιο εννοούμε.

επιμένω ότι είναι ασκήσεις ύφους όλα αυτά που γράφει
δεν καταλαβαίνω τι εννοείς...ειλικρινά

δήλωση που μπορεί να δεχθεί αδιαμαρτύρητα μόνο κάποιος που δεν ασχολείται ούτε με τη φωτογραφία, ούτε με τη μαγειρική
αφού ασχολείσαι και με τα 2 (όπως εγώ), μπορείς να δείς τα κοινά στοιχεία.

Ανέφερα τη φωτογραφία, ακριβώς γιατί ξέρω το παρελθόν σου και όχι υποτιμητικά.

Επίσης γράφει ότι "Ο καλλιτέχνης αποζητά τον θεατή/ακροατή και την αποδοχή του αλλά και τον οβολό του...Οτιδήποτε άλλο είναι παραμυθι για τα μικρά παιδιά.", δήλωση που αφήνω ασχολίαστη διότι δεν τον τιμά να μη ξέρει τον τεράστιο αριθμό καλλιτεχνών που επέμειναν να καλλιτεχνίζουν παρά το γεγονός ότι δεν τους πλήρωνε κανείς γι' αυτό.
πως ζούσανε όλοι αυτοί "καλλιτεχνίζοντας" δε μου λές...μην ξεχνάς ότι και ο Πικάσσο "καλλιτέχνιζε" σε χαρτοπετσέτες για να πληρώνει το λογαριασμό...και πάρα πολλοί άλλοι. Και δεν το βλέπω κακό.

Στο ίντερνετ υπάρχει η παρεξήγηση ότι μπορείς να πάρεις δίχως να επενδύσεις
Σωστό...αλλά και η κατάθεση του "μουσικού μου έργου" δεν είναι η επένδυσή μου? Η επένδυση στο internet, είναι μόνο κώδικας?

 
trolley είπε:
ε) Ο Superfunk (και ο matawan, αν και προφανώς ορμώμενος από άλλα κίνητρα) εντόπισαν ότι η αναφορά σχετίζεται με τις Η.Π.Α. Το ότι κάποιος το βρήκε και το πόσταρε στο noiz δε σημαίνει ότι αυτές οι δηλώσεις αφορούν το κοινό του noiz ή ότι ο άνθρωπος θα τις έκανε ποτέ ως αρμόδιες για το ελληνικό κοινό.
Η τοποθετηση μου ηταν ακριβως στη βαση που εθεσε το ζητημα και ο Superfunk. Αναρωτιεμαι πως προκυπτει απο τα λεγομενα μου οτι τα κινητρα μου ειναι διαφορετικα.

 
Επειδή περιπλέκεται το πράγμα λίγο, λέω να δούμε και την πλευρά του παρατηρητή στο myspace για έναν καλλιτέχνη (η διαφορά του facebook με το myspace παρεμπιπτόντως είναι ότι προσφέρει πολύ λιγότερα εργαλεία προώθησης της μουσικής σου, στο facebook για να βάλεις ένα τραγούδι σου πάνω έχει ένα σωρό δυσκολίες και προβλήματα και μπορεί και να μην παίζει. Προσωπικά δεν ακούω μπάντες μέσω fb.)

Είμαι μέλος στο Myspace πολύ πριν μπει οποιαδήποτε σελίδα για μπάντα που έχω παίξει. Για αρκετό καιρό το έχω χρησιμοποιήσει για να ανακαλύψω μικρές Ελληνικές μπάντες. Για την ακρίβεια για να παρακολουθήσω τέτοιες γράφτηκα εξ αρχής.

Στη συνέχεια βέβαια χάλασαν πολύ ένα εργαλείο που είχαν για την διαφήμιση συναυλιών. Ούτε και οι μπάντες είχαν μάθει να το χρησιμοποιούν καλά, με αποτέλεσμα να μην αποδίδει ιδιαίτερα.

Όμως ακόμα και τώρα επειδή διατηρώ τη σελίδα μου ακούω τις περισσότερες φορές όποια μπάντα μου κάνει προσθήκη, ή προσθέτω μπάντες νέες που γνωρίζω ώστε να ξέρω τι κάνουν από εδώ και πέρα. Άρα αυτοί σαν καλλιτέχνες δεν είναι κερδισμένοι από εμένα που εν δυνάμει όντως θα πάω στη συναυλία τους;

 
@matawan

Μία υπόθεση έκανα, δεν εννοούσα τίποτε υποτιμητικό.

@marathon

Με το "ασκήσεις ύφους" εννοώ την ηδονή που απολαμβάνουμε (μερικές φορές) από τη γραπτή διατύπωση των σκέψεών μας (πάντα δείχνουν πιο συγκροτημένες). Επίσης δεν εννοώ τίποτε υποτιμητικό, και το ξέρω ότι ούτε εσύ εννοείς τίποτε υποτιμητικό.

Τώρα, όταν λες "πως ζούσαν" τι εννοείς; Προφανώς είχαν φαγητό, νερό και κάποιο είδος στέγης, αλλά - επίσης προφανώς - είχαν παραιτηθεί (θέλοντας και μη) από τη πιθανότητα να ζήσουν με μεγαλύτερη άνεση. Δε λέω ότι εγώ είμαι σαν αυτούς: αντίθετα ΔΕΝ είμαι και γι' αυτό δεν ασχολούμαι με την Τέχνη παρά μόνο περιστασιακά. Όμως, τρέφω κάποιο σεβασμό για αυτούς που έκαναν αυτή την επιλογή, διότι χωρίς αυτούς θα βλέπαμε μόνο εικόνες (και θα ακούγαμε μόνο μουσικές) "κατασκευασμένες" έτσι ώστε να απευθύνονται στο τέρας που ακούει στο όνομα "μέσος όρος", ο οποίος μάλιστα κατεβαίνει διαρκώς εδώ και μερικές δεκαετίες.

Αυτή είναι μεγάλη συζήτηση και δεν μπορεί να τελεσφορήσει χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένα παραδείγματα (είμαι διαθέσιμος αν γουστάρετε) αλλά το γενικό πλαίσιο της τοποθετησής μου είναι σωστό.

@Evilnye

Ρωτάς "Άρα αυτοί σαν καλλιτέχνες δεν είναι κερδισμένοι από εμένα που εν δυνάμει όντως θα πάω στη συναυλία τους;". Η απάντηση είναι ότι το "κέρδος" εξετάζεται πάντα σε σχέση με τον παράγοντα "χρόνος". Πως θα είναι κερδισμένοι δηλαδή αν έχουν ψοφήσει από τη πείνα μέχρι να τους ανακαλύψεις εσύ και κάποιος που θα τους φέρει ή θα τους στήσει μία συναυλία; Νεκροι θα είναι, όχι κερδισμένοι.

Αν θέλει κάποιος σοβαρή προώθηση των δραστηριοτήτων του μέσα από το ίντερνετ, πρέπει να επενδύσει, αλλιώς η όλη φάση εμπίπτει στο ρητό "μη φας, θα φάμε γλάρο" και αυτό αφορά τις μικρές ελληνικές μπάντες τόσο όσο αφορά τις πολυεθνικές αυτοκινήτων.

@Nikolas (παρ' ότι δεν απάντησε)

Νικόλα, το ότι υπάρχουν 23.000 που ενδιαφέρονται γι'αυτό το είδος μουσικής μπορούσα να στο πω και εγώ - δε χρειαζόταν να ασχοληθείς με το ίντερνετ για να το γνωρίζεις. Αυτή η πληροφορία είναι ισοδύναμης αξίας με το να πεις "το noiz έχει 30.000 μέλη" ή να πεις "υπάρχουν 34.456 κιθαρίστες που τους αρέσει να τρώνε τουλούμπα" - δηλαδή δεν έχει ΚΑΜΙΑ αξία απολύτως. Δεν είναι καν στατιστικό δεδομένο - είμαι σίγουρος ότι είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που ενδιαφέρονται για τέτοιες μουσικές, αλλά το ΑΝ μπορείς να τους απευθυνθείς με τρόπο ΠΕΙΣΤΙΚΟ και ΔΙΑΡΚΗ... ΑΥΤΟ είναι το πραγματικό ζητούμενο. Και εκεί - ας το ξαναπώ - πρέπει να επενδύσεις.

@theoctapus

Δεν είναι τέχνη η μαγειρική. Καταλαβαίνω ότι το λες ευφημιστικά όπως λέμε "πωωωω... τι έκανε ο άνθρωπος..." και σε αυτό το επίπεδο συμφωνώ ότι μία ομελέτα μπορεί να είναι αριστουργηματική. Όμως η Τέχνη ορίζεται διαφορετικά και επίσης παράγει προϊόν με κάποια διάρκεια ζωής, το οποίο είναι προσβάσιμο από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Είναι επίσης μία μεγάλη συζήτηση.

 
trolley είπε:
@theoctapus

Δεν είναι τέχνη η μαγειρική. Καταλαβαίνω ότι το λες ευφημιστικά όπως λέμε "πωωωω... τι έκανε ο άνθρωπος..." και σε αυτό το επίπεδο συμφωνώ ότι μία ομελέτα μπορεί να είναι αριστουργηματική. Όμως η Τέχνη ορίζεται διαφορετικά και επίσης παράγει προϊόν με κάποια διάρκεια ζωής, το οποίο είναι προσβάσιμο από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Είναι επίσης μία μεγάλη συζήτηση.
Επειδή θέλω να διαφωνήσω (αλλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για τα επιχειρήματά μου)...όποτε θές ανοίγεις καινούργιο θέμα, (ας πούμε φωτογραφία vs μαγειρικής και λοιπές τέχνες... ;D), και εγώ μέσα :D

 
trolley είπε:
@Evilnye

Ρωτάς "Άρα αυτοί σαν καλλιτέχνες δεν είναι κερδισμένοι από εμένα που εν δυνάμει όντως θα πάω στη συναυλία τους;". Η απάντηση είναι ότι το "κέρδος" εξετάζεται πάντα σε σχέση με τον παράγοντα "χρόνος". Πως θα είναι κερδισμένοι δηλαδή αν έχουν ψοφήσει από τη πείνα μέχρι να τους ανακαλύψεις εσύ και κάποιος που θα τους φέρει ή θα τους στήσει μία συναυλία; Νεκροι θα είναι, όχι κερδισμένοι.
Θεωρώντας όμως ότι σ αυτούς για την ώρα αρκεί να τους ακούσει κάποιος που αλλιώς δεν θα ήξερε ότι υπάρχουν δεν είναι κέρδος;

Δεν έχουν τόσο την ανάγκη μου οι πολύ μεγάλες μπάντες, αλλά αυτοί;

Και πόσο μάλλον όταν και εσύ θεωρείς και δίνεις αξία σε καλλιτέχνες οι οποίοι κάνουν κάτι χωρίς να προσβλέπουν απαραίτητα στο οικονομικό κέρδος, νομίζω ότι κάτι κερδίζουν που τους ακούω εγώ και θα τους συστήσω και σε δυο φίλους μου.

 
Το μεγαλυτερο ζητημα που ανακυπτει απο ολη αυτη τη διαδικασια, κατα την ταπεινη μου γνωμη, ειναι συνδεση της μουσικης δημιουργιας με αυτο που τα τελευταια χρονια μαθαμε και αποκαλουμε "social networking". Δεν ξερω αν ειναι θετικο η αρνητικο και νομιζω οτι ειναι πολυ φρεσκο φρουτο για να εξαχθει ενα ασφαλες συμπερασμα. Ωστοσο, προσωπικα, νομιζω οτι, επι της ουσιας αντικατοπτριζει την σχεση που εχειο μεσος χρηστης-ακροατης με τη μουσικη. Δηλαδη, μια αφορμη για κοινωνικη επαφη.

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top