ο σκηνοθετης θα εδεινε τον απαραιτητο χρονο να εντυπωθει καλα η εικονα του χιονανθρωπου.
Ακριβως τη στιγμη που η τελευταια νιφαδα ακουμπουσε στη βαση μια σφαιρα θα εκανε θρυψαλα
τη γυαλα ενω διακρινονται ξεκαθαρα τροχιες των σπασμενων κομματιων. Σταλες απο ζεστο αιμα
πεφτουν επανω στο ακεφαλο σωμα του χιονανθρωπου. Η ηθικη τελειωση ερχεται με το λυωμενο
πλεον σωμα του, ενω το τελευταιο πλανο ειναι εστιαζει πανω σε ενα κασκολ και ενα τυλιγμενο δωρο,
τα μοναδικα αντικειμενα σε ενα φλου κοκκινοροζ background.