Δεν γνωρίζω αν αυτή η τεχνική λέγεται moeller, αλλά κάπου στο 1985-1988, ο δάσκαλός μου στα κρουστά, πάνω στα κέφια του, έιπε να μου δείξει ένα κόλπο που χρησιμοποιούσε, όταν σπόυδαζε στο Berckley. Μάλιστα η κουβέντα είχε ξεκινήσει όταν τον ρώτησα πως καταφέρνει να παίζει κουνώντας τα χέρια με μια ανάλαφρη, ίσως χορευτική κίνηση, η οποία ήταν πολύ εντυπωσιακή για τον τότε αρχάριο.
Το κόλπο, αφορούσε μια τεχνική κίνησης η οποία θα ξεκούραζε τα χέρια από πολύωρο παίξιμο, π.χ. σε ένα Live. Φυσικά ήταν αυστηρός στο κράτημα της μπακέτας, δηλαδή ήθελε πάντα να την κρατάω με το αριστερό ανάμεσα στο μέσο δάκτυλο και παράμεσο, (γνωρίζετε πως) και στο δεξί κανονικά ζυγισμένη κ.λ.π., κ.λ.π. Έτσι μου έλεγε ξεκινά ο σωστός ντράμερ.
Ξεκίνησε λοιπόν να παίζει χρησιμοποιώντας τους καρπούς ενώ το υπόλοιπο χέρι ήταν κολλημένο στα πλευρά. Έπειτα η κίνηση μεταφερόταν στους αγκώνες με κάπως την κίνηση των καρπών περιορισμένη και τέλος η κίνηση μεταφερόταν στους ώμους. Αυτό το έκανε εναλλάξ συνέχεια.
Έτσι δινόταν η ευκαιρία στα υπόλοιπα σημεία που δεν συμετείχαν τόσο ενεργά, να ξεκουράζονται. Από τότε, προσπάθησα να μάθω την τεχνική αυτή και σιγά σιγά, μπήκε στο στυλ του παιξίματός μου.
Κατάλαβα όμως πως για να παιχτεί έτσι η μπακέτα, θα πρέπει να είναι τόσο χαλαρή, ώστε να μπορεί κάποιος αν γίνεται να στην αφαιρέσει από το χέρι χωρίς δυσκολία.
Νομίζω πως αυτό το (κολπάκι) που μου έμαθε ο δάσκαλος, μαζί με ασκήσεις προθέρμανσης, μαζί με τις καθιερωμένες σπασ.....κες ξανά και ξανά ασκήσεις στο practice, με βοήθησε να μην αποκτήσω τενοντίτιδα, ή σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα όλα αυτά τα χρόνια που ασχολήθηκα με τα τύμπανα.
Πάντως σας λέω και πάλι, η γνώμη μου αλλά και η τεχνική που ακολουθώ, είναι κράτημα μπακέτας ανάλαφρο. Η μουσική που παίζω είναι ροκ και δεν είχα ποτέ πρόβλημα με δυναμικές, ένταση ήχου κ.λ.π.
Ίσως ο άνθρωπος να μου έδειξε μόνο ένα κομμάτι από αυτήν την τεχνική ή ίσως να μοιάζει με τη moeller που συζητάμε.
Ίσως και πάλι αυτά που βρίσκουμε στα βιβλία και στα site να είναι κάποια εξέλιξη και κάποιος να την τελειοποίησε και να την δημοσίευσε.
Παλαιότερα γνωρίζετε ήταν ποιο δύσκολα και ίσως τα πράγματα αδιάφορα για κάποιους που δεν ήταν ανοιχτόμυαλοι. Τι να κάνουμε. Τα χρόνια περνάνε...
