ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
-------------
Απόψεις ενός ανθρώπου που έχει προσεγγίσει το ζήτημα εντελώς θεωρητικά, πληροφορήθηκε, ανέλυσε και κατέληξε σε συμπεράσματα χωρίς ο ίδιος να έχει ασχοληθεί... ΟΚ, σωστά είναι αυτά που λέει (για τις hardware υλοποιήσεις, όχι για τις software υλοποιήσεις, εκεί είναι μακρυά νυκτωμένος), αλλά παραμένει μία θεωρητική προσέγγιση. Νομίζω, γενικά, ότι αν κάποιος δεν έχει να δείξει ΕΡΓΟ, ανάλογο του χρόνου που διαθέτει και της (προφανούς) δαπάνης που έχει κάνει, καλό θα είναι να μην ισοπεδώνει τα πάντα έτσι εύκολα και να μην χαρακτηρίζει ως "ηλιθιότητες" αναπόφευκτες επιλογές όπως την καλωδίωση.
ΓΙΑ ΤΑ MODULAR ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
------------------------
Αν το κόστος δεν ήταν μεγάλο (αν και μπορεί κάποιος να φτιάξει ένα μικρό σύστημα) τότε δεν μπορώ να φανταστώ άνθρωπο που να του αρέσει το synth ρεπερτόριο και να παίζει πλήκτρα, που δεν θα αφιέρωνε εβδομάδες να γαργαλάει ένα τέτοιο σύστημα.
ΣΑΝ ΑΚΡΟΑΤΗΣ
------------
Με συμβατικά συστήματα παίρνεις συμβατικά αποτελέσματα. Πρέπει να πας αλλού για να παράξεις κάτι διαφορετικό. Η τυποποίηση των synthesizer μπορεί να έχει λύσει προβλήματα του τύπου "πως θα σώσω αυτό τον ήχο για να μείνει στην αιωνιότητα", αλλά επίσης έχει οδηγήσει σε θλιβερό τέλμα τη σχετική δισκογραφία - για να ακούσουμε κάτι ενδιαφέρον ακόμη παλεύουμε με τους παλιούς δίσκους του Jarre, και των λοιπών (που - ας σημειωθεί - με τέτοια συστήματα μεγαλούργησαν).
Οπότε, οτιδήποτε θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον σε "ψάξιμο" είναι καλοδεχούμενο από 'μένα. Ήδη έχω ακούσει δύο δίσκους που έχουν παραχθεί αποκλειστικά με τέτοια συστήματα και είχαν σημαντική επίπτωση στη διάθεσή μου και τη γνώμη μου για όλα αυτά.
ΩΣ ΠΑΙΚΤΗΣ
----------
Ως γνωστόν, έχω μόνο βασικές γνώσεις οργανοπαιξίας, αλλά βέβαια αυτά τα συστήματα δεν αφορούν τον παραδοσιακό πληκτρά. Για τύπους σαν εμένα λοιπόν, μία χαρά είναι, άλλος ένας τρόπος να παράγεις μουσικές ιδέες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
----------
Έχουν ΚΑΙ αυτά τη θέση τους στην αγορά. Θα έδινα κάποια χρήματα για ένα μικρό τέτοιο, προκειμένου να ερευνήσω αν λειτουργώ μαζί του.
Φυσικά και υπάρχουν ένα κάρο δυσκολίες με τα modular συστήματα. Θα τα πρότεινα ποτέ σε κάποιον που θέλει να έχει στη διάθεσή του έτοιμους 40 ήχους για να ένα synth pop live set? Φυσικά και όχι.
Σε κάποιον experimentalist όμως που θέλει να φτιάξει κάτι μονάδικό; 100%.
Η κάθε μουσική έχει τα δικά της εργαλεία έμπνευσης. Αν κάποιος καταδικάζει τα modular synths, τότε τί έχει να πει για μπάντες όπως οι Autechre που ανοίγουν synths και κάνουν circuit bending?
Το εύκολα παραμετροποιήσιμο έχει το μειονέκτημα ότι μπορείς να παράξεις εύκολα αυτό που έχεις στο μυαλό σου αλλά δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό, το οποίο πολλοί το θεωρούν έως και απαραίτητο στοιχείο της τέχνης.
Γιατί όπως είπε και ο Marcel Duchamp όταν έσπασαν κατά λάθος το έργο του κατά τη διάρκεια παρουσίασης:
Δεν είδα ακόμα το βίντεο, αλλά ως σύντομη απάντηση στο "ναι" ή "όχι" θα έλεγα:
Μεγάλο "ναι" για την ελευθερία, πολυπλοκότητα , δημιουργικότητα, μοναδικότητα που προσφέρει το modular συστημα, ακόμα μεγαλύτερο "όχι" στο οτι όλο αυτό χάνεται όταν βγουν τα καλώδια για να φτιάξεις κάτι καινούριο. Και άντε να το ξαναφτιάξεις...Τα έτοιμα συνθς στη δική μου περίπτωση υπερκαλύπτουν τις ανάγκες μου.
Απόψεις ενός ανθρώπου που έχει προσεγγίσει το ζήτημα εντελώς θεωρητικά, πληροφορήθηκε, ανέλυσε και κατέληξε σε συμπεράσματα χωρίς ο ίδιος να έχει ασχοληθεί...
Δεν χρειάζεται να προσεγγίσει κανείς πρακτικά το συγκεκριμένο θέμα για να έχει άποψη. Πρέπει να οδηγήσεις μια αντίκα του 1930 για να καταλάβεις τα συν και πλην σε σχέση με τα σημερινά αυτοκίνητα?
Άρα, μια χαρά συμπεράσματα έχει βγάλει, τα οποία αφορούν κυρίως την χρηστικότητα των συστημάτων αυτών. Αυτά που λέει τα ξέρουν όλοι οι κάτοχοι modular συστημάτων, δεν λέει κάτι νέο ή άσχετο.
αν κάποιος δεν έχει να δείξει ΕΡΓΟ, ανάλογο του χρόνου που διαθέτει και της (προφανούς) δαπάνης που έχει κάνει, καλό θα είναι να μην ισοπεδώνει τα πάντα έτσι εύκολα και να μην χαρακτηρίζει ως "ηλιθιότητες" αναπόφευκτες επιλογές όπως την καλωδίωση.
ΓΙΑ ΤΑ MODULAR ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
Αν το κόστος δεν ήταν μεγάλο (αν και μπορεί κάποιος να φτιάξει ένα μικρό σύστημα) τότε δεν μπορώ να φανταστώ άνθρωπο που να του αρέσει το synth ρεπερτόριο και να παίζει πλήκτρα, που δεν θα αφιέρωνε εβδομάδες να γαργαλάει ένα τέτοιο σύστημα.
Τα συστήματα αυτά είναι αρκετά φτηνά στην εποχή μας, ιδιαίτερα μετά την είσοδο της Behringer στον modular τομέα. Το System 55 παρακάτω παίζει στα €1,859, μια εξαιρετική τιμή για όσους γουστάρουν τον πειραματισμό με modular synths και νεοεισερχόμενους.
Η συντριπτική πλειονότητα των synth players δεν θέλει να σπαταλάει τον χρόνο του σε modular συστήματα, κι αυτό λόγω ακριβώς των μειονεκτημάτων και της δυσχρηστίας που κουβαλάνε αυτά τα συστήματα. Πέρασαν δεκαετίες και δεκαετίες εξέλιξης για να μπορέσουν τα synths να γίνουν φιλικά στον χρήστη και να πάψουν να θεωρούνται εργαλεία βασανισμού.?
Με συμβατικά συστήματα παίρνεις συμβατικά αποτελέσματα. Πρέπει να πας αλλού για να παράξεις κάτι διαφορετικό. Η τυποποίηση των synthesizer μπορεί να έχει λύσει προβλήματα του τύπου "πως θα σώσω αυτό τον ήχο για να μείνει στην αιωνιότητα", αλλά επίσης έχει οδηγήσει σε θλιβερό τέλμα τη σχετική δισκογραφία - για να ακούσουμε κάτι ενδιαφέρον ακόμη παλεύουμε με τους παλιούς δίσκους του Jarre, και των λοιπών (που - ας σημειωθεί - με τέτοια συστήματα μεγαλούργησαν).
Τα σημερινά "συμβατικά συστήματα" είναι χιλιάδες φορές πιο πολύπλοκα από οποιοδήποτε modular σύστημα, και με δυνατότητες που τα modulars δεν μπορούν καν να φανταστούν. Το ότι τα modulars είναι ικανά να δημιουργήσουν ήχους που κανένα μη-modular σύστημα δεν μπορεί δεν λέει κάτι. Το ίδιο συμβαίνει και απ'την ανάποδη και μάλιστα στην νιοστή.
Το όποιο "τέλμα" στη σχετική δισκογραφία δεν αφορά τον ήχο αλλά τη σύνθεση, εκεί πάσχει η συγκεκριμένη δισκογραφία και η δισκογραφία γενικώς και ανεξαρτήτως είδους. Ηχητικά διανύουμε την καλύτερη εποχή, το μόνο που εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες στη μουσική παραγωγή είναι ο ήχος και μόνο αυτός, και να είσαι σίγουρος ότι κανένα modular δεν βοήθησε σε αυτό.
Όχι, ο Jarre και οι λοιποί δεν μεγαλούργησαν με modular συστήματα, τα πιο σημαντικά έργα του χώρου γράφτηκαν σε "συμβατικά" synths, αναλογικά και ψηφιακά. Το ότι ο Jarre χρησιμοποιεί σχεδόν πάντα κάποια modular/semi-modular syhths, ARP 2600 πχ, δεν λέει πολλά. Ένα-δυο signature "μπουρμπουλιθρέ"? ήχους χρησιμοποιεί από αυτά, περιπτώσεις "κερασάκι στην τούρτα" δηλαδή και that's all. Τσέκαρε και μερικές φωτός απ΄το το στούντιο του Hans Zimmer, θα δεις στην κυριολεξία τοίχους ολόκληρους να καλύπτονται με modular συστήματα, πάνω στα οποία μετράς-δεν μετράς 10 καλώδια. Πιο πολύ τον ρόλο ταπετσαρίας παίζουν.?
Ήδη έχω ακούσει δύο δίσκους που έχουν παραχθεί αποκλειστικά με τέτοια συστήματα και είχαν σημαντική επίπτωση στη διάθεσή μου και τη γνώμη μου για όλα αυτά.
Teenage Engineering Pocket Operator Modular 400 στα μόλις €289. Πόσο πιο χαμηλά πια? Το περίεργο εδώ βέβαια δεν είναι η χαμηλότατη τιμή του, το περίεργο είναι ότι αυτή η τιμή αφορά προϊόν της Teenage Engineering, μια εταιρεία-leader στα overpriced προϊόντα.? Όπως και να'χει, η συγκεκριμένη τιμή κάνει ακόμα και την Behringer να αναρωτιέται.
ειναι overpriced η T.E? ή δεν ειναι; με εχει προβληματισει κι εμενα αυτο, οοοχι για το παραπανω μοντιουλ, αλλα για το OP1 Feeld. Το workstation της. (ή ενα toy for a boy, οπως θα μπορουσε να πει καποιος αλλος)! ενα απο τα πραγματα ομως που καθοριζουν, αν κατι ειναι υπερεκτιμημενο ή Οχι, δεν ειναι και το ... Αν υπαρχει κατι αλλο; σαν κι αυτο! που να κανει το απλο. Γνωμη μου. Εταιριες σαν κι αυτη, επιβεβαιωνουν το συμπερασμα μου γενικοτερα στη τεχνολογια.
Το απλο, θα πληρωθει. Και οποιος το παρει. + οτι σε καποια μηχανηματα, υπαρχει και η αναλογη τεχνολογια απο πισω, που οπωςδηποτε χρειαζεται χρηματα γαι να αναπτυχθει/προωθηθει...!
Μπα, καθόλου, πάμφθηνη είναι. Να, εγώ μόλις παρήγγειλα το Field Desk τους, ένα ε-κπλη-κτι-κό προϊόν φτιαγμένο από υπερσπάνια υλικά (αλουμίνιο και φορμάικα) και τιμή στα...€1,600.???
Σωστός. 22 χιλιάρικα. Όσο κάνουν δηλαδή τα Jupiter-8 μεταχειρισμένα. Άρα (βάσει των specs) πάμφθηνο. O Firechild πουλάει το δικό του στο reverb 16.000. Ψήσου..
Αυτός αγόρασε το πρώτο (SN #001). Έχει πάρει κι ο Jarre ένα, σιγά μη του ξέφευγε. Βασικά, αυτό που το κάνει μοναδικό είναι οτι στην ουσία είναι ένα modular, χωρίς τις μακαρονάδες απο καλώδια, χωρίς την προσωρινότητα γιατί αποθηκεύει τα πάντα και χωρίς την random, ανεξέλεγκτη συμπεριφορά. Όπως εύχονταν δηλαδή να ήταν τα modular και δεν το κατάφεραν ποτέ και γιαυτό έκαναν το ελάττωμα άποψη..
Βασικά, αυτό που το κάνει μοναδικό είναι οτι στην ουσία είναι ένα modular, χωρίς τις μακαρονάδες απο καλώδια, χωρίς την προσωρινότητα γιατί αποθηκεύει τα πάντα και χωρίς την random, ανεξέλεγκτη συμπεριφορά. Όπως εύχονταν δηλαδή να ήταν τα modular και δεν το κατάφεραν ποτέ και γιαυτό έκαναν το ελάττωμα άποψη..
Ναι, είναι κορυφαίο αναλογικό, δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό. Και 8-part multitimbral παρακαλώ, κάτι το πολύ δύσκολο για αναλογικό synth. Αυτό θα έπρεπε να το πάρει μια μεγάλη εταιρεία και να το βάλει σε βιομηχανική παραγωγή, έτσι ώστε και η τιμή του να πέσει αισθητά.?
Μπορεί, δεν ξέρω. Αυτό που έχει σίγουρα (μαζί με τον άλλο τον τρελό) είναι μία από τις μεγαλύτερες custom sampled βιβλιοθήκες ήχων στον πλανήτη. Που τον θυμήθηκες?
Επειδή όλα αυτά είναι υποκειμενικά κάνω μια λίστα με σκόρπιες σκέψεις από τη δική μου οπτική γωνία πάνω στο θέμα.
Υποσημείωση, δεν είδα το βίντεο ακόμη.
Προσωπικά είμαι χρήστης modular, μάλλον ήμουν, γιατί σε αυτή τη φάση, θα έλεγα, όχι στα modular, αλλά σίγουρα ναι στα semi-modular. Κι αυτό γιατί τελικά, δε βρήκα ποτέ νόημα στο να κάθομαι να πατσαρω κομμάτι κομμάτι για να βγει μια saw μέσα από ένα VCF και μια VCA. Τσάμπα χρόνος χαμένος. Το modular νομίζω έχει νόημα όταν πας να κάνεις κάτι πιο ψαγμένο από θέμα patching. Το να πατσάρεις το Moog 55 για να βγάλεις ένα patch κλασσικής subtractive τύπου MiniMoog είναι δώρον άδωρον. Από την άλλη πλευρά, στο 2600 βγάζεις στο λεπτό κλασσικά patches (basses, leads, κτλ) και αν θες να πας παραπέρα ξεκινας το patch-chording.
Θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου χωρίς modular? Σίγουρα ναι! Κατά βάση με ενδιαφέρουν οι μελωδίες. Από την άλλη υπάρχουν ήχοι (ή και θόρυβοι) με τους οποίους ξεκίνησα ολόκληρα κομμάτια που δε θα μπορούσα να έχω κάνει χωρίς modularity, άσχετα με to ότι δεν αποτελούσαν το βασικό theme. 9/10 φορές που θα χρησιμοποιήσω semi-modular είναι για SFX και θορύβους. 1/10 είναι κάποιο μελωδικό pattern, sequence κτλ. Αποτελούν ένα 10% της μουσικής μου στη καλύτερη. Κοινώς, σχεδόν πάντα βρίσκονται στο το background. Αλλά δε θα ήταν το ίδιο χωρίς αυτά. Οπότε δε μπορώ να τα βγάλω από την εξίσωση.
Γούστα είναι αυτά συνηθίζω να λέω αλλά, απεχθάνομαι τη μουσική που κάνουν οι περισσότεροι με τα modular. Ειδικά κάτι τύπου generative κτλ. Ανοησίες στη καλύτερη. Υπάρχουν κάποιες μικρές λαμπρές εξαιρέσεις αλλά ως εκεί. Έχουν πολύ συγκεκριμένο κοινό και οι οποίοι στη πλειονότητα ακούν λόγω ασχολίας με τα Modular.
Τελευταία έχει πλημμυρήσει η αγορά από ψηφιακά Modules. Δεν έχω κάτι με τα digital αλλά κοιτάξτε τώρα που κολλάω. Αγοράζει ο άλλος το module γιατί θελει λέει κάτι χειροπιαστό για να τζαμάρει real time. Στο τέλος της ημέρας γυρίζει τα knobs μία φορά για 1 λεπτό και τα αφήνει στη θέση τους για το υπόλοιπο 2ωρο session. Πιο το νόημα λοιπόν. VCV rack? Λέω τώρα εγώ.
Από το θέμα της αίσθησης του χρήστη, πάντα μου άρεσε να έχω όργανα με κάποια ταυτότητα. Το να έχεις σκόρπια κομμάτια από άλλη μάνα και πατέρα χωρίς κοινό έδαφος και σκοπό, σε μια θήκη αχταρμά, δε μου έκανε ποτέ κλικ. Δε μου κάνει καν κάτι σε μουσικό όργανο. Εδώ έρχονται και κομπώνουν τα semi που προ-είπα πάλι.
Οι περισσότεροι χρήστες modular όντως τα έχουν για ταπετσαρία. Άλλοι έχουν καθόλου ή μικρή ιδέα από μουσική και δε τους ενδιαφέρει κιόλας. Αλλά εδώ μιλάμε για συλλέκτες και χομπίστες όχι για μουσικούς. Μπορεί κάποιος να είναι και συλλέκτης/χομπίστας και σοβαρός μουσικός βέβαια (Ζίμερ, Ζαρ κτλ), εδώ μιλάω για τη πλειονότητά του αγοραστικού κοινού. Επίσης ελάχιστοι ξέρουν να τα χρησιμοποιούν.
Έχω ένα γνωστό που έχει modular σύστημα πολλών χιλιάδων ευρώ και οι ήχοι που κάνει με αυτό τους κάνει κανείς και με ένα basic subtractive. Αλλά για αυτόν δεν έχει καμία σημασία. Απλά περνάει καλά με το να έχει κάτι χειροπιαστό και να περνάει την ώρα του. Επίσης δεν έχει ιδέα τι κάνει τι στο σύστημά του. Ένα χρόνο αργότερα και ακόμη του εξηγώ. Σεβαστό όμως σε κάθε περίπτωση. Δεν επιθυμεί να κάνει μουσική αλλά να περάσει καλά.
Σταματώ εδώ σαν πρώτες σκέψεις. Γενικά και εγω ο ίδιος σα χρήστης είμαι διχασμένος στο θέμα αλλά σίγουρα λέω ναι σε semi-modular. Πάνω από όλα τα γούστα του καθένα μας όμως! Η έμπνευση μπορεί να έρθει από παντού και από διαφορετικά σημεία για το καθένα.
Καλά, δεν υπάρχει λόγος να διχάζεται κανείς, περί ορέξεως...Απλά αναφέρουμε τα συν και πλην των modulars με αφορμή το βίντεο του Scott. Τίποτα δεν εμποδίζει κάποιον -πέρα απ'το budget του- να έχει στο setup του και ψηφιακά και αναλογικά και modular και ότι άλλο του αρέσει. Η modular φάση πιστεύω ότι είναι μόδα και απευθύνεται κυρίως σε μη-μουσικούς, χρήστες που εντυπωσιάζονται στη θέα των πολλών pots, κουμπιών και καλωδίων. Ξέρεις πόσοι τρελαίνονταν βλέποντας το μεγάλο Moog modular που κουβάλαγε πάντα στα lives του ο Keith Emerson? Παρεμπιπτόντως αυτός ήταν και ο λόγος που κουβάλαγε αυτό το τέρας στα lives του, ο εντυπωσιασμός του κοινού, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος σε μια συνέντευξη του. Κάτι ανάλογο έκανε στα '70s και με το κλασικό μπουκάλι σαμπάνιας που είχε πάνω στο Hammond C3 του στα lives των ELP, το οποίο περιείχε νεράκι του Θεού. Αφού ο κόσμος έχει "άποψη" για τη ζωή των rock stars, ας μην του χαλάμε τον μύθο, έτσι κι αλλιώς πληρώνει (και) γι αυτόν.?
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.
