ΔΕΝ ξερω. ΔΕΝ εχω αισθητικη. Τι να κανω τωρα? να πα να πεθανω? Η μηπως να χρησιμποιησω κανα εργαλειο ως μουσα μπας και ενεργοποιηθει το γουστο που δεν ηξερα οτι ειχα?
Δεν υπάρχει "εργαλείο μούσα" που θα αντικαταστήσει τα βιβλία που δεν έχεις διαβάσει, τις ταινίες που δεν έχεις δει και τη μουσική που δεν έχεις ακούσει.
Αυτό που προσπαθεί να πει ο
@Phase Shift (και συμφωνώ) είναι ότι εγγενώς η όραση μας κάνει override την ακοή. Το παθαίνουν όλοι ανεξαρτήτως εμπειρίας.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Ιδιαίτερα όσο πιο ερασιτέχνης είναι κάποιος, το σύνολο των αισθήσεών του θα πρέπει να μπει στη δουλειά. Πρώτο χρήσιμο εργαλείο πχ, ένα Izotope Tone Balance, για να έχει μια οπτική απεικόνιση ενός ballpark, ώστε να μπορεί να εκτιμήσει το πόσο εκτός βρίσκονται οι τονικές και δυναμικές περιοχές της μίξης του. Δεύτερο τα χέρια του, ακουμπώντας απαλά τα woofers των near fields, μπορούν να αντιληφθούν καλύτερα πολλές φορές των παλμό των χαμηλών συχνοτήτων και τους συντονισμούς, απ' ότι ένα ερασιτεχνικό set up θα επέτρεπε στα αυτιά να κάνουν.
Οπότε επιστρέφοντας στο θέμα του thread που άνοιξε ο
@john_guitar: Στo να χρησιμοποιήσεις ένα plugin eq απλά για να δώσει χαρακτήρα, θα έλεγα καλύτερα όχι. Τα έχω δοκιμάσει αυτά όταν κι εγώ ξεκινούσα. Πλέον μετά από άπειρες ώρες στις οποίες έκανα μίξεις με ένα κάρο vst σε κάθε κανάλι, μόνο και μόνο για να ανακαλύψω στο τέλος ότι η μίξη ακουγόταν καλύτερα μόλις τα έκανα όλα bypass ?, έχω καταλήξει στο ότι το καλύτερο είναι να μιξάρεις "καθαρά" και να βλέπεις στο τέλος αν χρειάζεται κάτι.
Όσον αφορά το δουλεύω σε εικονική κονσόλα vs δουλεύω με γραφική απεικόνιση, τάσσομαι σαφώς υπέρ του δεύτερου για κάποιον που ξεκινάει σήμερα μόνος του στο σπίτι. Το εξήγησα παραπάνω ότι όλες οι αισθήσεις χρειάζονται ανάπτυξη για να βοηθήσουν και η προσέγγιση που προτείνω αποσκοπεί ακριβώς εκεί. Αντίθετα, η εικονική κονσόλα μπορεί να είναι πάρα πολύ χρήσιμη στους παλιότερους που ξέρουν να τη δουλεύουν, οι οποίοι όμως την είχαν μάθει μέσα σε έναν επαγγελματικό χώρο, με καλή ακουστική και κάποιον να τους δείχνει. Για τον νιούμπι στο σπίτι του, είναι πάρα πολύ δύσκολο να μάθει κάτι έτσι, χωρίς καμία καθοδήγηση, στο 3x3 υπνοδωμάτιό του.
Έχω επίσης να σου προτείνω δύο καταπληκτικά κανάλια στο youtube: To πρώτο λέγεται "Making records with Eric Valentine" και εκεί θα μάθεις τη δημιουργική χρήση των Saturators ώστε να βγάζεις όσο χαρακτήρα θέλεις (και τα άλμπουμ του έχουν πολύ) χωρίς να παιδεύεσαι με τέτοια διλήμματα. Το δεύτερο είναι το "House of Kush" όπου θα σε πάει ψυχολογικά και νοητικά μπροστά στο θέμα μιξης και επικεντρωνεται πολύ στο decision making που απ' ΄ότι βλέπω σε απασχολεί.
Εν κατακλείδι πάντως "these things take time" που θα λεγε και ο Χάμφρεϊ στο "Yes minister". H όλη φάση είναι σα να μαθαίνεις ένα όργανο. Ανάλογα με το χρόνο, τον κόπο και το χρήμα που θα αφιερώσει κάποιος, αν ανήκει στον μέσο όρο μετά από καμιά δεκαετιά θα καταφέρει να κουρδίσει το αυτί του και να φτάσει σε ένα συμπαθητικό επίπεδο.
Μαγικά δε γίνονται.
Υ.Γ Αν παρόλα αυτά επιμένεις να θες τον χαρακτήρα κάποιου συγκεριμένου αναλογικού μηχανήματος και το σηκώνουν οι τσέπες σου και ο υπολογιστής σου, η δική μου πρόταση είναι να κοιτάξεις τα Acustica Audio Nebula. Είναι μία τελείως διαφορετική προσέγγιση. Κάποιοι ορκίζονται σε αυτά, κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι τα καινούργια plugins τα έχουν φτάσει, για μένα πάντως αξίζουν τον κόπο.
